“Đoan Trang và nhiều người bị đánh khi đi… nghe nhạc” plus 9 more |
- Đoan Trang và nhiều người bị đánh khi đi… nghe nhạc
- Toà án nhân dân tỉnh Nghệ An xử ông Lê Đình Lượng mức án 20 năm tù!
- Bộ trưởng Tô Lâm đòi “phòng chống biểu tình”, là đi ngược lại Luật Nhân quyền quốc tế
- Metro Hà Nội, nhìn từ Trung Quốc
- Bóng dáng Việt Nam trong luật quốc phòng Mỹ
- Việt Nam hành trình đến tụt hậu, lụn bại?
- Chuẩn Đô đốc Lê Kế Lâm lên tiếng về ‘Gạc Ma - Vòng Tròn Bất Tử’
- Phê phán Duy vật lịch sử của chủ nghĩa Mác
- Hướng dẫn viên Trung Quốc lộng hành
- Xô xát và bắt bớ diễn ra trong đêm nhạc của ca sĩ đấu tranh Nguyễn Tín
Đoan Trang và nhiều người bị đánh khi đi… nghe nhạc Posted: 16 Aug 2018 03:45 PM PDT
Tp. HCM, Việt Nam: Nhà báo Phạm Đoan Trang và nhiều người khác đã bị bắt giữ và khủng bố khi đến xem một đêm nhạc tại Sài Gòn.
Công an ào ào như sôi ập vào phòng trà. Ảnh FB Đoan Trang Đêm liveshow của ca sĩ trẻ Nguyễn Tín, một người chuyên về dòng nhạc bolero (nhạc vàng), chủ đề của đêm diễn là "Sài Gòn kỷ niệm". Anh sinh năm 1990 và là người nhiệt tình ủng hộ phong trào dân chủ. Có lẽ chính vì vậy mà buổi biểu diễn bị gây khó dễ. Theo những người tham dự thì vào lúc 21h, hàng chục an ninh đã xông vào điểm diễn, xô bàn ghế, đạp đẩy những người xem và ngang nhiên quay phim, chụp ảnh, thái độ rất hung hăng.
Nguyễn Tín bị đánh đập. Hình FB
Đây là chương trình hát phòng trà, cho khoảng 50 khán giả, trong đó có cả trẻ nhỏ và những người đã 70-80 tuổi. Công an đã hỏi giấy phép tổ chức và sau đó bắt đi nhiều người, trong đó có Nguyễn Tiến Trung, Nguyễn Lân Thắng, Nguyễn Tín (ca sĩ), Phạm Đoan Trang, Huỳnh Phuơng Ngọc... tất cả bị đưa lên xe chở về công an phường 7, quận 3.
Đoan Trang bị đánh Trong số những người bị bắt, Đoan Trang bị đánh đập tới mức thương tích. Facebook của bạn cùng đi với Đoan Trang cho hay: "Tại đây, cô bị đánh nhiều lần trong quá trình lấy lời khai. Cuối cuộc thẩm vấn, công an gọi một người mặc đồ bác sĩ vào khám và xác nhận chỉ chấn thương phần mềm, không sao. Đoan Trang nghi vấn đây là công an giả bác sĩ vì cách hỏi không thể hiện là người nắm rõ chuyên môn. Công an thu giữ máy vi tính, chứng minh thư, thẻ ATM, và mấy trăm nghìn đồng của Đoan Trang. Hiện nay Đoan Trang không còn bất kỳ một giấy tờ tuỳ thân nào bên người. Sau đó, công an đưa Đoan Trang lên taxi chở về, đến giữa đường họ dừng xe, nói Đoan Trang xuống xe và đánh tiếp. Lần này họ đánh nặng hơn nhiều so với lần trước, gây thương tích ở nhiều nơi trên cơ thể. Họ dùng một chiếc mũ bảo hiểm đánh vào đầu Đoan Trang, khiến chảy máu đầu và vỏ chiếc mũ vỡ làm nhiều mảnh. Sau đó họ bỏ đi. Hiện Đoan Trang vẫn đang giữ chiếc mũ này". Đoan Trang được bạn hữu đưa vào viện để cứu chữa. Cũng cần nhắc lại, nhà báo Đoan Trang từng bị đánh vỡ đầu gối phải điều trị trong nhiều tháng và đến nay vẫn còn di chứng. Đàn Chim Việt tổng hợp Nguồn: http://www.danchimviet.info/doan-trang-bi-danh-khi-di-xem-ca-nhac/08/2018/11148/ * Cập nhật từ FB Dương Đại Triều Lâm: Tình trạng sức khoẻ của nhà báo Phạm Đoan Trang chuyển biến xấu, liên tục ói mửa.
23h30 16/8/2018: Cập nhật tình hình sức khoẻ Pham Doan Trang Chị Trang đang nằm ngủ sau khi được tiêm thuốc. Bác sĩ cho biết chờ theo dõi. Chị vẫn nằm ở khoa cấp cứu, BV 115 (Tô Hiến Thành, quận 10). Và tất nhiên, dù nằm cấp cứu nhưng chị vẫn bị "chăm sóc" rất đặc biệt.
Nguồn: https://www.facebook.com/duongdaitrieulam/posts/2296727927280023
Thù đánh một người phụ nữ và căm giận một quyển sách bình dânRõ ràng Ban tổ chức biết buổi biểu diễn sẽ có thể bị phá bất cứ lúc nào, làm sao có chuyện những kẻ bịt mặt sẽ để yên cho mọi người ngồi lại với nhau, dù chỉ là để thưởng thức một bản nhạc xưa. Nhưng họ vẫn phải tổ chức, bởi nếu đến một buổi biểu diễn nhạc đơn thuần để hỗ trợ lẫn nhau về tinh thần, những người hoạt động không dám làm và không làm được cho nhau thì chúng ta sao có thể mơ đến một ngày mai tự do trên đất nước mình? Chỉ là sự man rợ vượt quá mức khi chúng không những chỉ phá mà còn cướp bóc, đánh đập người dân tàn nhẫn, công khai. Tưởng rằng là phụ nữ thì sẽ dược nương tay? Đó không phải ở Việt Nam. Ở một đất nước, đàn bà từng cầm gươm thay chồng đánh trận, phụ nữ đi đấu tranh là một hình ảnh rất chướng mắt đối với kẻ thống trị, những người anh em thân thiết của Trung Cộng. Nhìn những bản án bất nhân với phụ nữ hôm nay, Như Quỳnh 10 năm, Thuý Nga 9 năm... chúng ta sẽ thấy án dành cho phụ nữ thường rất nặng. Trong những lần biểu tình, xuống đường, hay sự kiện, những cô gái trẻ thường bị đánh không chút nương tay. Chế độ này ghét đàn bà, thù và không muốn đàn bà tranh đấu. Những người phụ nữ càng mạnh mẽ, càng "cứng đầu" thì họ càng muốn "trị". Đánh Đoan Trang đến chân không còn lành lặn, chẳng làm cho chị sợ hãi hay dừng lại. Nó càng khiến chị quyết tâm hơn, hy sinh cả cuộc đời mình để đòi lại quyền được sống tự do. Dọa rằng, 258 quá nhẹ và phải áp cho chị một bản án thật nặng chỉ làm chị thấy mình cần phải cố gắng hơn để "xứng" với bản án tương lai. Sự "bất chấp" của người phụ nữ yếu đuối khiến chế độ này càng muốn đàn áp chị. Hôm qua chị bị đánh nặng nhất trong những số người có mặt tại phòng trà. Máu từ đầu chị chảy ra cũng không làm họ ngưng lại cơn khát máu. Bằng tay, rồi bằng đồ, đánh từ trận này đến trận khác. Chiếc mũ đập vào chị đến nát ra.
Chị đâu có làm gì có lỗi với những người đó? Chị cũng không có oán thù với họ. Thế nhưng những người đó họ không những căm thù chị mà còn căm thù trí tuệ của nữ nhà báo. Tối hôm qua họ nói với chị rằng "Tao mà bắt được cuốn nào, mày chết với tao". Ý họ là cuốn sách Chính Trị Bình Dân mà chị đã viết. Cuốn sách với những kiến thức hết sức thiết thực và cơ bản về chính trị. Cuốn sách dạy người dân biết về quyền của mình. Cuốn sách càng bình dân bao nhiêu thì những kẻ luôn ngồi trên đầu dân càng căm ghét nó và căm thù chị bấy nhiêu. T.K.T. Nguồn: https://www.facebook.com/trinhkimkim/posts/1990270284326529 | ||
Toà án nhân dân tỉnh Nghệ An xử ông Lê Đình Lượng mức án 20 năm tù! Posted: 16 Aug 2018 03:41 PM PDT Manh Dang Sáng thứ Năm, ngày 16/08/2018, Tòa án nhân dân tỉnh Nghệ An đã đưa vụ án "Hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân" theo điều 79 Bộ luật Hình sự ra xét xử hình sự sơ thẩm đối với ông Lê Đình Lượng. Ông Lê Đình Lượng xuất hiện trong bộ dạng khỏe khoắn, thái độ ung dung tự tại đi giữa vòng vây áp giải dày đặc công an suốt từ phía ngoài đường cái cho đến khuôn viên tòa và phòng xét xử. An ninh được thắt chặt, việc ra vào đều phải qua cổng từ an ninh, người và cặp xách đều bị lục soát, sóng điện thoại di động bị ngăn chặn. Thân nhân của ông là vợ được vào phòng xử án chính dự phiên tòa ngồi bên cạnh những "công chúng được phân công" ngồi kín chỗ. Tham gia bào chữa cho ông Lê Đình Lượng có hai luật sư, LS Hà Huy Sơn và LS Đặng Đình Mạnh. Trong phiên xử, ông Lê Đình Lượng vẫn khẳng định mình vô tội, không vi phạm tội danh "Hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân" như cáo trạng của Viện kiểm sát truy tố và kiên quyết giữ quyền im lặng suốt phiên tòa đối với tất cả các sự thẩm vấn của hội đồng xét xử và kiểm sát viên. Do thế, buộc lòng các cơ quan tiến hành tố tụng phải công bố các tài liệu để chứng minh sự truy tố đối với ông. Khi luận tội, đại diện Viện kiểm sát giữ quyền công tố đã đề nghị tuyên xử với mức án từ 17 - 18 năm tù và 5 năm quản chế tại địa phương sau khi mãn hạn tù. Điều bất ngờ là hai bị án và là nhân chứng chính hiện diện tại tòa và bị cách ly là Nguyễn Văn Hóa, Nguyễn Viết Dũng (Dũng Phi Hổ) trước đây đã từng có lời khai về tội trạng cho ông Lượng thì đều phản cung. Họ phủ nhận các lời khai trong hồ sơ vì khi ấy bị bắt cóc, nhục hình và bức cung. Khi các LS yêu cầu thẩm vấn họ, thì hết sức khôi hài, cán bộ dẫn giải xuất hiện và cho biết Hóa bị viêm họng, Dũng bị đau bụng nên ko thể tiếp tục làm việc. Trong phần tranh luận, nhiều vấn đề về chứng cứ buộc tội, về hành vi của ông đã được các luật sư đặt ra, phân tích, đánh giá lại và khẳng định rằng: Không có chứng cứ chứng minh quan điểm truy tố. Các hoạt động của ông đối với xã hội, thực chất đó chỉ là những hành vi của một cựu quân nhân sống có trách nhiệm cao với cộng đồng, với địa phương và là một công dân thực hiện quyền tham gia xây dựng, quản lý Nhà nước theo hiến pháp mà thôi. Ngoài ra, luật sư phản đối sự vi phạm về quyền sao chụp hồ sơ vụ án của người bào chữa do pháp luật tố tụng quy định. Các luật sư đều cùng thống nhất đề nghị tuyên xử ông Lê Đình Lượng không phạm tội "Hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân" theo điều 79 Bộ luật hình sự, yêu cầu thả tự do cho ông Lê Đình Lượng tại tòa. Phần nói lời cuối cùng, ông Lượng khẳng định mình vô tội. Trong lời tuyên án, hội đồng xét xử đã bác toàn bộ lời bào chữa của các luật sư, tuyên ông Lê Đình Lượng có tội và phải chịu mức án 20 năm tù (trên mức VKS đề nghị) và 5 năm quản chế. Suốt quá trình xét xử, ông Lê Đình Lượng giữ thái độ điềm tĩnh, ung dung hiếm có. Ông liên tục nhắc lại quyền giữ im lặng sau mỗi câu hỏi thẩm vấn của hội đồng xét xử và kiểm sát viên.
Có thể nói, kể từ khi Bộ luật tố tụng hình sự mới có hiệu lực cho đến hết phiên tòa sơ thẩm xét xử ông Lê Đình Lượng, thì ông là người đầu tiên và kiên định nhất trong việc áp dụng quyền im lặng trong suốt quá trình tố tụng: Bắt giữ, khởi tố, điều tra và xét xử sơ thẩm. Bên cạnh tư cách là người bào chữa cho ông Lê Đình Lượng, thì với tư cách là đồng bào và là đàn ông với nhau, chúng tôi thật sự khâm phục và ngưỡng mộ về những điều ông ấy đã làm, đã dấn thân, kể cả thái độ mà ông ấy đã thể hiện trong phiên tòa mà ông ấy là bị cáo. Sự điềm tĩnh, ung dung của ông ấy khiến có những lúc chúng tôi đã phải tự hỏi "Có đúng ông ấy đang là bị cáo trong phiên tòa hay không ?"... Không chỉ ông, mà cả hai nhân chứng Nguyễn Văn Hóa và Nguyễn Viết Dũng (Dũng Phi Hổ) đều là những người tranh đấu quả cảm. Sự mất tự do trong hoàn cảnh hiện tại không hề làm giảm mất đi khí phách ngoan cường của họ. Công chúng xứ sở này cần biết về họ ... Vinh, ngày 16/08/2018 M.D. Nguồn: FB Luật sư Đặng Đình Mạnh: https://www.facebook.com/manhdang001/posts/2270629422953576 * Nhà hoạt động Lê Đình Lượng bị tuyên 20 năm tùRFA
Nhà hoạt động Lê Đình Lượng tại phiên tòa ở Nghệ An hôm 16/8/2018. AFP Nhà hoạt động môi trường Lê Đình Lượng vào sáng 16 tháng 8 năm 2018, bị Tòa án Tỉnh Nghệ An trong phiên sơ thẩm tuyên mức án 20 năm tù giam và 5 năm quản chế với cáo buộc "Hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân" theo điều 79 Bộ luật hình sự cũ năm 1999. Chỉ có 1 mình vợ ông Lê Đình Lượng được tham dự phiên tòa sơ thẩm xét xử chồng bà. Theo luật sư Hà Huy Sơn, luật sư bào chữa cho ông Lượng tại phiên tòa sáng nay, hai nhân chứng chính dùng để kết tội ông Lê Đình Lượng đã phủ nhận tất cả mọi lời khai trước đó, và cho rằng mình bị nhục hình. "Tôi cho rằng bản án này là sai, không đúng, không có căn cứ để kết tội ông Lượng hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân. Cáo buộc chủ yếu dựa vào 2 lời khai của nhân chứng là Nguyễn Văn Hóa và Nguyễn Viết Dũng nhưng mà tại phiên tòa thì 2 nhân chứng này đã phản cung, cho rằng các lời khai trước tòa là do bị đánh đập và ép cung. Thế nhưng tòa vẫn dựa vào các lời khai đó để kết tội"… Luật sư Đặng Đình Mạnh cũng tham gia bào chữa cho ông Lê Đình Lượng tại phiên sơ thẩm vào ngày 16 tháng 8, cho rằng sự việc xảy ra trong phiên tòa hôm nay là "khá khôi hài". "Đến phần các luật sư chúng tôi cùng tham gia xét hỏi thì chúng tôi yêu cầu đưa 2 người này vào để chúng tôi xét hỏi thêm. Điều hết sức khôi hài là một viên công an dẫn giải xuất hiện và nói rằng ông Nguyễn Văn Hóa bị viêm họng và người thứ 2 là ông Nguyễn Viết Dũng bị đau bụng cho nên không còn đủ sức khỏe để vào làm việc nữa". Tôi cho rằng bản án này là sai, không đúng, không có căn cứ để kết tội ông Lượng hoạt động nhằm lật đổ chính quyền nhân dân. - LS Hà Huy Sơn Luật sư Đặng Đình Mạnh cho biết các luật sư bào chữa kiên quyết yêu cầu Hội đồng xét xử (HĐXX) cho nhân chứng xuất hiện trước tòa, để điều thứ nhất: xác nhận có đúng là họ đang trong điều kiện không thể làm việc hay không; thứ hai: ít nhất là phải có một y tá hay bác sĩ xác nhận việc này chứ không thể là 1 công an vào thông báo trong bối cảnh gần như là họ phản cung và không thừa nhận bất cứ điều gì tại tòa. Luật sư Đặng Đình Mạnh chỉ ra điểm bất hợp lý là mặc dù cả Nguyễn Văn Hóa và Nguyễn Viết Dũng đều khai là bị bức cung ở Hà Tĩnh nhưng tòa án lại chiếu buổi thẩm vấn ở Nghệ An. Ông Lê Đình Lượng cũng bác bỏ hoàn toàn video được chiếu. Thông tấn xã Việt Nam và Báo Nghệ An, cơ quan của đảng bộ đảng Cộng sản Việt Nam tỉnh Nghệ An, trong bài tường thuật diễn biến phiên tòa xử ông Lê Đình Lượng cho rằng ông này thuộc tổ chức "Việt Tân" mà chính quyền Việt Nam cho là tổ chức khủng bố. Tuy nhiên đây là tổ chức hợp pháp tại Hoa Kỳ. Quốc tế lên án Sau khi tòa Nghệ An tuyên án đối với ông Lê Đình Lượng, đại diện của tổ chức nhân quyền quốc tế (Human Rights Watch), ông Phil Robertson, Phó Giám đốc khu vực Châu Á, lên tiếng cho rằng biện pháp đàn áp có hệ thống của chính phủ Hà Nội đối với những tiếng nói chỉ trích và giới hoạt động tại Việt Nam không thể ngăn cản những con người can đảm như ông Lê Đình Lượng hoạt động cổ xúy cho nhân quyền và dân chủ. Human Rights Watch cho rằng Việt Nam hiện nay đang trong xu thế trở thành quốc gia có số lượng tù nhân chính trị đông nhất tại khu vực Đông Nam Á. Human Rights Watch kêu gọi các đối tác thương mại nước ngoài và những nhà tài trợ cho Hà Nội cần yêu cầu Việt Nam chấm dứt tình trạng đàn áp đang diễn ra. Theo Tổ chức Ân xá Quốc tế (Amnesty International), ông Lê Đình Lượng, 52 tuổi, là một cựu chiến binh và là một nhà hoạt động xã hội, đòi hỏi đền bù cho những ngư dân bị ảnh hưởng bởi thảm họa môi trường Formosa vào năm 2016. Thảm họa này xảy ra do hoạt động xả nước thải độc hại vào nước biển của công ty Đài Loan, Formosa. Sự kiện này khơi lên phong trào xã hội to lớn tại Việt Nam, dẫn đến những đàn áp bởi chính quyền, khiến khoảng 40 người bị bắt, và buộc hàng chục người phải rời bỏ đất nước. Ông Lê Đình Lượng bị bắt vào ngày 24 tháng Bảy năm 2017, với cáo buộc "hoạt động nhằm lật đổ chính quyền" theo điều 79 bộ luật hình sự năm 1999. Ông bị từ chối cho gặp với gia đình và bị biệt giam gần một năm. Phải tới tháng Bảy năm 2018 ông mới được phép gặp luật sư của mình. Ngoài hoạt động trong lĩnh vực môi trường, Lê Đình Lượng cũng vận động cho các tù nhân lương tâm khác ở Việt Nam và phản đối các điều luật bóp nghẹt quyền tự do biểu đạt. Ngay trước phiên tòa tổ chức này cũng phát thông cáo đề nghị chính quyền Việt Nam trả tự do cho ông Lê Đình Lượng ngay lập tức và vô điều kiện. | ||
Bộ trưởng Tô Lâm đòi “phòng chống biểu tình”, là đi ngược lại Luật Nhân quyền quốc tế Posted: 16 Aug 2018 03:37 PM PDT Quỳnh Vi
Bộ trưởng Tô Lâm tại phiên họp Ủy ban Thường vụ Quốc hội ngày 13/8/2018. Ảnh: Báo Thanh niên Vào chiều 13/8/2018 vừa qua, Bộ trưởng Bộ Công an Tô Lâm đã trả lời chất vấn của Ủy ban Thường vụ Quốc hội về vấn đề để xảy ra bạo động trong các cuộc biểu tình đầu tháng 6/2018. Theo đó, ông Tô Lâm đã tuyên bố, trong thời gian sắp tới Bộ Công an sẽ thực hiện chủ trương chung của Bộ Chính trị và "triển khai hiệu quả các phương án phòng chống biểu tình, bạo loạn, khủng bố". Tuy đặt biểu tình bên cạnh các hành vi "bạo loạn và khủng bố", nhưng có lẽ ông Tô Lam hẳn phải biết, việc một người đi biểu tình vốn dĩ không vi phạm bất cứ điều luật Hình sự nào của Việt Nam. Hơn nữa, đây còn là một quyền Hiến định tại Điều 25 Hiến pháp 2013. Thế nhưng, bằng cách này hay cách khác, nhà nước hiện nay luôn tìm cách ngụ ý ngầm và đánh đồng việc thực thi quyền biểu tình với bạo động, hoặc là hành vi "diễn biến hòa bình" nhằm quy chụp những người tham gia đã vi phạm pháp luật. Công an và chính quyền cũng thường xuyên gán ghép tội "gây rối trật tự công cộng" cho các hành vi biểu tình. Chúng ta thấy rất rõ điều này qua các bản án lên đến hai hoặc ba năm tù dành cho trên dưới 20 người tại ba tỉnh thành khác nhau ngay trong tháng Bảy vừa qua. Những người bị bắt và kết án trong các vụ việc nêu trên đều đã tham gia cuộc biểu tình toàn quốc ngày 10/6/2018 để phản đối dự thảo luật Đặc khu và luật An ninh mạng, và cũng đều bị kết tội "gây rối". Phát biểu ngày hôm kia của Bộ trưởng Tô Lâm một lần nữa khẳng định quan điểm "nói không với biểu tình" của chính quyền Việt Nam. Tuy nhiên, quan điểm nói trên hoàn toàn đi ngược lại với các chuẩn mực của Luật Nhân quyền quốc tế, vốn không cho phép bất kỳ một nhà nước nào được "phòng chống biểu tình". Đúng là tại một số nơi trên thế giới, khi các cuộc biểu tình nổ ra thì cũng rất đáng tiếc là có những lúc, nó đã đi kèm với bạo động. Tuy nhiên, vì biểu tình là một quyền con người, nên cho dù có xảy ra bạo động thì các chính phủ cũng không thể ra luật để cấm đoán hoặc ngăn cản người dân xuống đường biểu tình. Việc đảm bảo an toàn trật tự xã hội là trách nhiệm của nhà nước, nhưng họ không thể vin vào đó như là một cái cớ để cấm người dân thực thi quyền của mình. Để xảy ra bạo động là lỗi của ai? Trao đổi với Luật Khoa tạp chí, chuyên gia Luật nhân quyền quốc tế và cựu Báo cáo viên đặc biệt về quyền hội họp và biểu tình ôn hòa của Liên Hiệp Quốc, Maina Kiai, cho rằng, nếu có bạo động xảy ra trong các cuộc biểu tình, thì phần lớn trách nhiệm nằm ở phía nhân viên công quyền. Theo ông Kiai, khi cảnh sát hay công an xuất hiện tại những cuộc biểu tình với các trang bị chống bạo động, áo giáp sẵn sàng với dùi cui lăm lăm trong tay, thì vô hình trung, chính họ đã trở thành lực lượng "kích động" đám đông quần chúng. Hoặc ngược lại, khi họ mặc thường phục và lẩn trốn trong các đoàn biểu tình, thì điều đó cũng cho thấy phía chính quyền đang chuẩn bị làm ra hành vi sai phạm. Ví dụ như gây cản trở cho người biểu tình và muốn che dấu thân phận thật sự của mình. Ông Kiai muốn các chính phủ hiểu rõ, đó là người dân không ai tự nhiên lại chọn xuống đường biểu tình, và cũng không ai đi biểu tình "cho vui" cả. Mà đó là một phương án gần như là cuối cùng, khi mà mọi nỗ lực khác đã được sử dụng hết trong việc đối thoại với chính quyền nhưng vẫn không giải quyết được vấn đề. Đặt trong bối cảnh của Việt Nam, chúng ta hãy thử nghĩ lại các cuộc biểu tình lớn trên các tỉnh thành cả nước trong những năm gần đây. Vì sao người dân chúng ta đi biểu tình? Có phải là vì đi "cho vui" hay không? Hay đó là vì Trung Quốc gây hấn trên biển Đông và cắt cáp tàu Bình Minh, vì hải phận của chúng ta bị giàn khoan HD 981 xâm phạm, vì chính quyền Hà Nội muốn chặt hàng nghìn cây xanh, vì thảm họa môi trường Formosa tàn phá biển miền Trung? Và mới đây nhất, vì Quốc hội nhất quyết phải thông qua dự luật Đặc khu và luật An ninh mạng mà không lắng nghe ý kiến của người dân, thì họ mới chọn phương án xuống đường hay không? Mỗi người chúng ta chắc đều có câu trả lời cho riêng mình. Trong mọi trường hợp, ông Kiai tin rằng tinh thần của Luật Nhân quyền quốc tế là để bắt buộc các chính phủ cam kết: mỗi một điều luật quốc gia mà họ ban hành có liên quan đến quyền con người đều phải đảm bảo công dân sẽ được thực thi quyền đó mà không bị cản trở. Điều này có nghĩa là, nếu chính quyền ra luật biểu tình thì đó phải đồng nghĩa với việc công dân sẽ được đảm bảo là họ có thể đi biểu tình tự do mà không bị đàn áp, bắt bớ. Chứ không phải là nhà nước ban hành luật để tạo thêm những rào cản cấm đoán, khiến cho người dân không thể biểu tình được nữa. Luật quốc tế KHÔNG cho phép Nhà nước ngăn cản hay cấm đoán người dân biểu tình Khi nói đến Luật quốc tế, ở đây chúng tôi muốn nói về các chuẩn mực của Luật Nhân quyền quốc tế bởi vì nó liên quan trực tiếp đến các quyền con người mà Hiến pháp 2013 đề cập đến. Cũng trong bản Hiến pháp này, Việt Nam còn cam kết sẽ "tuân thủ Hiến chương Liên Hiệp Quốc và điều ước quốc tế mà Cộng hòa Xã hội Chủ nghĩa Việt Nam là thành viên". Nhà nước Việt Nam thường hay diễn giải Luật Nhân quyền quốc tế theo hướng cho phép họ có thể tuỳ ý đặt ra "giới hạn" đối với các quyền con người khi có liên quan đến các vấn đề "an ninh quốc gia" hay "trật tự xã hội". Rồi từ đó, họ biện giải cho những đạo luật vi phạm nghiêm trọng các chuẩn mực quốc tế tại Việt Nam. Thực chất là luật Nhân quyền quốc tế chỉ cho phép các chính phủ giới hạn việc thực thi quyền con người trong một số trường hợp rất hiếm hoi. Tuy nhiên, các giới hạn đó phải đáp ứng được một chuẩn mực mà hầu hết các chính phủ đều khó có thể đạt được. Thứ nhất, việc giới hạn phải có căn cứ luật pháp. Và thứ hai, chính phủ có nghĩa vụ phải chứng minh việc giới hạn là cần thiết và tương xứng với mục đích mà chúng đề ra. Do đó, các chuẩn mực của Luật Nhân quyền quốc tế – _được ghi rõ trong Công ước Quốc tế về các quyền dân sự và chính trị (mà Việt Nam đã tham gia ký kết từ 24/9/1982) – vốn là dùng để giám sát chính phủ các nước trong việc họ có tôn trọng và thực thi các quyền con người của người dân hay không. Luật Nhân quyền là một "sản phẩm" pháp lý của thế kỷ 20, có thể nói bắt đầu từ khi bản Tuyên ngôn Quốc tế Nhân quyền ra đời vào gần 70 năm trước. Vì vậy, Luật Nhân quyền hoàn toàn không giống với luật Hình sự ở điểm, nó không phải là căn cứ pháp luật để dùng vào việc cấm đoán hay cho phép một hành vi nào đó của người dân. Ngược lại, Luật Nhân quyền luôn luôn khẳng định các quyền con người là do chúng ta vốn mặc nhiên đã có từ khi sinh ra, chứ không phải do bất kỳ một chính phủ nào ban phát cho. Quyền biểu tình nằm trong số các quyền này, và Hiến pháp Việt Nam 2013 cũng ghi nhận như vậy tại Điều 25. Vì thế, Luật Nhân quyền trước hết là để đảm bảo mỗi người chúng ta đều có thể khẳng định và thực thi quyền con người của mình. Sau nữa, là "giới hạn quyền lực" của nhà nước trong việc ban hành các điều luật Hình sự của quốc gia, để chúng không vi phạm các chuẩn mực quốc tế về nhân quyền. Vậy nên, dựa trên những tiêu chí nói trên về quyền con người, thì quan điểm cho rằng chính quyền có trách nhiệm phải "phòng chống biểu tình", là hoàn toàn trái với tinh thần và chuẩn mực của luật quốc tế. Hơn nữa, lập luận này còn vi phạm cam kết tuân thủ các điều ước quốc tế mà Việt Nam là thành viên tại Điều 12 Hiến pháp 2013. Tài liệu tham khảo: Q.V. | ||
Metro Hà Nội, nhìn từ Trung Quốc Posted: 16 Aug 2018 03:34 PM PDT Nguyễn Tiến Tường900 triệu đô cho 13 km đường sắt trên cao, tương đương 69 triệu đô/km. Đây là mức tiệm cận suất đầu tư Metro của thế giới (70-80 triệu đô/km). Đương nhiên, đó là suất đầu tư đi ngầm dưới lòng đất tốc độ cao, công nghệ hiện đại và các công trình phụ trợ. Trườn với vận tốc 35km/h uốn lượn khúc khuỷu xé không gian thủ đô, bộ trưởng Nguyễn Văn Thể nói tàu Cát Linh – Hà Đông êm hơn tàu Thống Nhất. Bộ trưởng Thể thật là khéo hoài cổ. Giữa thời 4.0, so sánh con rùa xanh với con ốc sên đỏ Pháp thuộc để ru ngủ nhân dân. Tiến sĩ Phạm Sanh, chuyên gia quy hoạch hạ tầng nói với tôi: Cái vô lý nhất của Cát Linh – Hà Đông là làm trên cao nhưng chi phí ngang với làm ngầm. Và nữa, với tốc độ như vậy, nó hoàn toàn không thể thay thế xe bus trong giao thông đô thị. 681 nhân sự cho 13 km, tức là 52 người phục vụ 1 cây số. Cụ thể nữa, cứ gần 20 mét đường, ta lại có một vị la hán. Để phục vụ tuyến này, có tổng cộng 55 bác tài. Đây là tiêu chuẩn của Trung Quốc chuyển giao sang. Chúng ta vẫn phải đợi thời gian nữa để thấy các bác tài cau có vắt chéo chiếc khăn lau mồ hôi trên vai sẽ lái những con trâu sắt dọc ngang thủ đô. Trong khi 4 tháng trước, Thượng Hải vừa vận hành Metro không người lái. Có 3 đô thị TQ đã vận hành hệ thống Metro không người lái. Hoàn toàn tự động. Thượng Hải, vừa tăng mạng lưới tàu điện ngầm lên đến 672 km. Bắc Kinh, có hệ thống tàu điện ngầm lên đến 900 km dưới lòng đất sẽ được vận hành bằng công nghệ tự động cấp 4, cấp cao nhất đối với hệ thống đường sắt đô thị. Tuyến tàu điện ngầm của BK đã có gần 50 năm trước. Không phải Metro, Subway mới là xu hướng chủ đạo của thế giới. Nổ lực của TQ là ngầm hóa đường sắt đô thị. Tại sao họ lại tư vấn chuyển giao cho VN thứ công nghệ thời Napoleon ở truồng với giá ngất ngưởng như vậy? Lại nữa, ngó nghiêng quy hoạch 8 tuyến Metro của Hà Nội, chủ yếu trên cao, có tuyến vừa ngầm vừa trên cao. Nếu cứ đội vốn kinh khủng như vậy, Hà Nội sẽ mất bao nhiêu tiền? Với công nghệ và tốc độ như vậy, nó có trở thành lựa chọn của người dân đô thị. Hay là dốc cả núi tiền để xây một hệ thống mạng nhện hoang phế? Quan trọng là, vừa chắp vá, vừa cuốn chiếu 8 tuyến Metro này, Hà Nội sẽ mất 50 thậm chí cả trăm năm nữa. Lúc đó, nhân loại đã tự tiến hóa, mọc cánh bay giữa trời rồi. Đặc biệt, 50 hoặc 100 năm nữa, Hà Nội sẽ phải giải quyết vấn đề ngầm hóa, mà TQ đã giải quyết hôm nay. Hiện tại của Trung Quốc bắt nhịp thế giới. Và tương lai của VN là đuổi bắt quá khứ của TQ. Thật là một đỉnh cao nham hiểm!
Đường ray Cát Linh – Hà Đông. Ảnh: FB Chi Trần N.T.T. Nguồn: https://www.facebook.com/nguyentuong.tuongnguyen.5/posts/1822383561213345 | ||
Bóng dáng Việt Nam trong luật quốc phòng Mỹ Posted: 16 Aug 2018 03:31 PM PDT Viễn Đông
Tổng thống Hoa Kỳ Donald Trump ký ban hành Luật Chính sách Quốc phòng Mỹ tại một căn cứ quân sự của Hoa Kỳ ở New York hôm 13/8. Luật quốc phòng của Mỹ, mới được Tổng thống Hoa Kỳ Donald Trump ký ban hành, có nhiều điểm được cho là cứng rắn hơn với Trung Quốc, khiến Bắc Kinh tức giận, nhưng lại giúp Việt Nam "hưởng lợi".
Luật Chính sách Quốc phòng Mỹ 2019 được đặt kèm theo tên của Thượng nghị sĩ John McCain Luật Chính sách Quốc phòng 2019, được đặt kèm theo tên của thượng nghị sĩ nhiều duyên nợ với Việt Nam, ông John McCain, đề ra mức chi tiêu quốc phòng 716 tỷ đôla mà nguyên thủ Mỹ nói là "khoản đầu tư đáng kể nhất vào quân sự và các binh sĩ trong lịch sử hiện đại". Ông Murray Hiebert, chuyên gia cấp cao về Đông Nam Á tại Trung tâm Nghiên cứu Quốc tế và Chiến lược (CSIS) ở thủ đô Washington, nói với VOA tiếng Việt rằng luật "có một số điều khoản mới liên quan tới các hành động củng cố chủ quyền của Trung Quốc ở Biển Đông". Nhà nghiên cứu này nói thêm: "Luật này yêu cầu Bộ Quốc phòng phải đệ trình một báo cáo lên Quốc hội cũng như công bố cho công chúng biết bất cứ khi nào Lầu Năm Góc phát hiện sự gia tăng đáng kể các hành động quân sự mang tính cưỡng chế hay các hoạt động bồi lấp đảo và xây dựng cơ sở hạ tầng của Trung Quốc ở Biển Đông. Mục tiêu là soi chiếu hành vi của Trung Quốc với hy vọng rằng nguy cơ gây tổn hại tới danh tiếng sẽ buộc Bắc Kinh phải thay đổi hành vi của mình".
Hồi tháng Năm, Hải quân Mỹ mời Việt Nam tham dự sự kiện quy mô lớn với sự hiện diện của 47 tàu chiến, 5 tàu ngầm, hơn 200 máy bay và 25 nghìn quân nhân của 26 quốc gia.
Một tàu chiến Mỹ tham dự RIMPAC Theo quan sát của phóng viên VOA tiếng Việt, Luật Chính sách Quốc phòng của Mỹ còn đổi tên "Sáng kiến An ninh Hàng hải Đông Nam Á" thành "Sáng kiến An ninh Hàng hải Ấn Độ Dương và Thái Bình Dương", theo đúng như đường lối chính sách ngoại giao dưới chính quyền của Tổng thống Donald Trump. Đầu tháng Tám, Ngoại trưởng Mỹ Mike Pompeo thông báo rằng Mỹ cam kết cung cấp gần 300 triệu đôla nhằm "thúc đẩy an ninh khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương" trong bối cảnh Trung Quốc tăng cường sự hiện diện quân sự trong khu vực. Khoản tiền được dùng nhằm "củng cố an ninh hàng hải" và "chống lại các mối đe dọa xuyên quốc gia" sẽ được trao cho nhiều quốc gia, trong đó có Việt Nam và Philippines.
Chuyên gia về Đông Nam Á của CSIS nói thêm: "Luật mới tạo cơ sở cho Hoa Kỳ giúp đỡ các nước láng giềng của Trung Quốc, trong đó có Việt Nam, Philippines, Malaysia và Indonesia bằng cách thúc đẩy nhận thức về lĩnh vực hàng hải để các nước này có thể nắm rõ hơn về những gì Trung Quốc đang thực hiện ở Biển Đông. Chiến lược của Mỹ phần lớn dựa trên các hoạt động tự do hàng hải và việc củng cố khả năng cho các nước láng giềng của Trung Quốc". Tuy nhiên, ông Hiebert nói thêm rằng "điều không có trong luật này đó là đưa ra một chiến lược toàn diện, rộng hơn về cách thức Hoa Kỳ cùng các quốc gia bạn hữu và đồng minh như Nhật, Australia, Ấn Độ và Liên hiệp châu Âu thách thức các hành động tiếp tục củng cố chủ quyền của Trung Quốc ở Biển Đông". Ambassador Daniel J. Kritenbrink "Tôi rất vui mừng được gặp gỡ Thứ trưởng Hoa Kỳ chuyên trách về Kiểm soát Vũ khí và An ninh Quốc tế Andrea Thompson để chia sẻ những nỗ lực của Đại sứ quán nhằm hỗ trợ việc phát triển một nước Việt Nam vững mạnh, thịnh vượng và độc lập góp phần vào an ninh quốc tế, tham gia vào thương mại tự do, công bằng và có đi có lại, đồng thời tôn trọng nhân quyền và pháp quyền". "I was very excited to meet Under Secretary of State for Arms Control and International Security Andrea Thompson to share the Embassy's efforts to support development of a strong, prosperous, independent #Vietnam that contributes to international security, engages in free, fair, and reciprocal trade, and respects human rights and rule of law". Luật về quốc phòng 2019 của Mỹ còn nhắc đích danh Việt Nam trong phần nói tới các hoạt động tẩy độc dioxin ở sân bay Biên Hòa với việc "không chuyển quá 15 triệu đôla trong năm tài khóa 2019" cho nỗ lực này. Dự luật Chính sách Quốc phòng của Mỹ được ký thành luật đúng thời gian Thứ trưởng Ngoại giao Hoa Kỳ chuyên trách về Kiểm soát Vũ khí và An ninh Quốc tế, bà Andrea L. Thompson, công du ba nước trong đó có Việt Nam. Trên Facebook hôm 16/8, Đại sứ Mỹ tại Việt Nam Daniel Kritenbrink viết: "Tôi rất vui mừng được gặp gỡ Thứ trưởng Hoa Kỳ chuyên trách về Kiểm soát Vũ khí và An ninh Quốc tế Andrea Thompson để chia sẻ những nỗ lực của Đại sứ quán nhằm hỗ trợ việc phát triển một nước Việt Nam vững mạnh, thịnh vượng và độc lập góp phần vào an ninh quốc tế, tham gia vào thương mại tự do, công bằng và có đi có lại, đồng thời tôn trọng nhân quyền và pháp quyền". V.Đ. Nguồn: https://www.voatiengviet.com/a/bong-dang-viet-nam-trong-luat-quoc-phong-my/4531030.html </palign="justify"> | ||
Việt Nam hành trình đến tụt hậu, lụn bại? Posted: 15 Aug 2018 08:30 PM PDT Nguyễn Đình Ấm Một quốc gia, vùng lãnh thổ tồn tại, phát triển do nhiều yếu tố nhưng kinh tế, văn hoá vẫn là nền tảng. Thời nguyên thuỷ, nô lệ, bộ tộc, bộ lạc hùng cường dựa vào sức mạnh cơ bắp, số đông với nền kinh tế hái lượm, săn bắn. Thời phong kiến dựa vào cơ bắp, kinh tế nông nghiệp, thủ công. Thời tư bản nhờ khoa học công nghệ thế hệ 1, 2, 3 (Cơ khí, năng lượng, tin học...). Thời đại ngày nay là cuộc cách mạng 4.0, khoa học công nghệ số, trí tuệ nhân tạo. Thế giới phát triển ban đầu nhờ lực lượng cơ bắp, tài nguyên, khoáng sản... nhưng càng về sau dựa vào trí tuệ con người để phát triển kinh tế. Trí tuệ con người lại phải dựa vào nền giáo dục có hưng thịnh hay không. Một nước muốn phát triển theo kịp thời đại phải phát minh, ứng dụng những ngành khoa học, công nghệ hiện đại mà VN cũng không ngoài quy luật. Định hướng đến đặc quyền, đặc lợi Thế nhưng, VN đã và đang đi ngược lại quy luật của tự nhiên, thời đại: Hành trình đến tụt hậu, lụn bại. Không có quốc gia nào cần phát triển kinh tế, văn hoá mà điểm thi vào ngành công an, lại cao hơn các ngành phục vụ kinh tế, văn hoá. Điểm vào ngành giáo dục – ngành tạo ra trí tuệ và nhân cách con người, là động lực của sự phát triển thời nay – lại bết bát nhất, người thầy bị rẻ rúng, bệ rạc nhất. Nhiều năm nay điểm vào các trường sư phạm thấp cỡ "đội sổ". Ngành Sư phạm Ngữ văn trường Cao đẳng sư phạm Gia Lai khoá này chỉ có 4 thí sinh gửi nguyện vọng và có 9 ngành không tuyển được thí sinh nào. Hàng vạn giáo viên các cấp đang sống vật vờ trong sự nghèo khó, bất trắc, thất nghiệp, dạy hợp đồng với thù lao rẻ mạt... Ngược lại với ngành sư phạm và các ngành khác, điểm chuẩn vào ngành công an luôn cỡ cao nhất. Một suất vào biên chế công an theo dư luận rộng rãi trung bình từ 500 triệu đến một tỷ đồng tuỳ địa phương, "chỗ ngồi", cấp, chức. Năm trước người ta chào vào công an nghĩa vụ 300-350 triệu đồng/suất. Có chuyện, một cháu quê Hoà Bình tốt nghiệp Học viện Tài chính, tu nghiệp Anh quốc về xin vào một ngân hàng ở Hà Nội nhưng mỗi tháng cơ quan giao phải đòi nợ 2,5 tỷ đồng. Không thể "trụ" được, gia đình phải bỏ ra 700 triệu đồng để vào làm kế toán viên của một đơn vị công an. Vì khao khát vào ngành CA nên phần lớn những học sinh có nguyện vọng vào ngàng này ở Hà Giang đã được nâng điểm lên gần đến con số 10 mỗi môn. Hội đồng thi THPT năm nay ở tỉnh Lạng Sơn phải xếp 35 CSCĐ nghĩa vụ được đặc cách thi phòng riêng, phá vỡ truyền thống xếp thí sinh theo thứ tự và vần A,B,C (để bảo đảm ngẫu nhiên, khách quan, công bằng) từ xưa nay ở VN và thế giới. Phải làm thế để làm gì nếu không phải là quyết tâm sắt đá phải trở thành công an chuyên nghiệp "cao cấp"? Mỗi một môn khoa học có sự hấp dẫn riêng của nó. Tuy nhiên khoa học về nghề công an không thể hấp dẫn hơn những ngành truyền thống như kinh tế, toán, văn, sử, vật lý, địa, ngoại ngữ... Và chắc chắn ngành khoa học công an không phải là ngành có nội dung phổ biến hấp dẫn nhất. Một ngành bản thân nó không phải hấp dẫn nhất, nhưng thiên hạ đổ xô vào đó, theo tôi là do sự định hướng của nhà cầm quyền. Nhà cầm quyền VN cũng như ông TBT đảng Nguyễn Phú Trọng không dấu diếm ưu tiên số một của các nguồn lực quốc gia mà công an là một nòng cốt là bảo vệ đảng, "còn đảng, còn mình". Do ưu tiên bảo vệ đảng trước tiên nên ngành công an được hưởng nhiều ưu tiên, ưu đãi mà ít ngành nào có. Một người vào học ở ngành công an không phải trả học phí, khi ra trường không phải lo tiền tỷ chạy việc. Khi công tác hưởng các chế độ của lực lượng vũ trang, con cái đi học được miễn, giảm học phí, bản thân, người thân ốm đau được chữa bệnh miễn phí như gia đình quân nhân, khi xuất ngũ được bảo lưu lương, được trợ cấp nghỉ việc, chưa có nhà ở được xét cấp nhà ở, khi hy sinh thì thân nhân hưởng chế độ người có công, khi chết thân nhân được hưởng chế độ bảo hiểm XH, trợ cấp... Một công an bình thường cứ 3 năm được xét lên quân hàm một lần vì vậy lương, phụ cấp của một công an luôn tăng đều đặn không phụ thuộc yếu tố nào và cao hơn so với một chuyên viên nhà nước tương đương. Vì vậy, đời sống của công an luôn vững chắc hơn những nhân viên khác cùng hoàn cảnh. Tuy nhiên, những cái "hơn" kia của một công an chưa đáng gì so với những thứ lợi ích vô hình mà họ có được ở một xã hội nhiễu nhương. Khi trong gia đình, họ hàng có người làm công an thì không lo bị oan sai. Người, thế lực nào định xâm phạm lợi ích của ai đó thì phải "nhìn trước, ngó sau" nếu gia đình, họ hàng đối tượng có người làm công an thì hãy coi chừng. Mọi chuyện rắc rối trong XH đều do công an phán xét đầu tiên. Một người bị đánh chết hay người mất con gà trình báo cũng đều do công an, điều tra kết luận. Người thoát tội hay chết oan, lên "voi" hay xuống "chó" cũng do công an đầu tiên. Nếu một công an không có quyền trong địa bàn, lĩnh vực đó thì đã có đồng ngiệp, bạn bè của họ thay mặt. Đặc biệt, những gia đình có người làm công an (chức vụ càng cao càng hot) thì việc kinh doanh buôn bán khỏi lo bị chèn ép, ăn hiếp... Nguyễn Văn Dương, Phan Sào Nam, thợ nhôm kính Phan Văn Anh Vũ… chỉ nhờ mấy anh tướng công an bảo kê mà kiếm hàng nghìn tỷ đồng, Vũ nhôm thoắt cái làm thượng tá tình báo, của cải vô biên. Nhiều gia đình kinh doanh nhất là ở vỉa hè không có người làm công an thì phải "thuê mướn" người bảo kê. Thời ông Nguyễn Đức Chung làm giám đốc công an Hà Nội, hầu hết lính của ông bảo kê các hộ, cơ sở kinh doanh. Người được công an ưu ái, bảo kê mới được yên tâm làm ăn không lo côn đồ, trộm cắp, nhân viên thuế má, công an... "sờ gáy". Kinh doanh nhà nghỉ mà không có bảo kê thì "sạt nghiệp bất cứ lúc nào". Chỉ cần một con nghiện sốc thuốc chết ở nhà nghỉ mà công an tỏ ra "có vấn đề" lằng nhằng mãi không cho đem chôn thì "khỏi làm ăn"... Ai có người thân làm công an ra đường thì vững tâm, nếu bị tuýt còi chỉ cần a lô là hầu hết đồng nghiệp thông cảm... Vừa qua cả loạt tướng soái công an khủng như thượng tướng Trần Việt Tân, Phan Văn Vĩnh, trung tướng Nguyễn Văn Hoá, Phan Hữu Tuấn, Bùi Văn Thành... bị lộ những hành vi dân không thể ngờ; 35 CSCĐ ở Lạng Sơn được đặc cách thi THPT phòng riêng; nhiều công dân chỉ "ngủ qua một đêm" thành tá công an... chứng tỏ quyền uy và sự lộng hành ở ngành này đến mức nào. Công an có đủ "tiếng, miếng", phần lớn quan chức công an quận, huyện trở lên là những đại gia. Tỷ lệ quan chức từ phường xã đến trung ương, quốc hội gốc gác và là công an rất cao, những chức vụ quan trọng nhất trong chính quyền như bộ trưởng tư pháp, toà án tối cao... thường là từ công an. Công an được trang bị những trang, thiết bị hiện đại nhất để chống biểu tình như xe cộ, máy phá sóng vô tuyến, máy phá màng nhĩ, tới đây công an xã là chính quy chuyên nghiệp, công an huyện được cấp xe tăng, máy bay... Dư luận tôn vinh công an thuộc "đẳng cấp" cao nhất trong xã hội, thời "công an trị" là có lý? Người ta đổ xô vào đây là lẽ đương nhiên. Lãng phí, tụt hậu, lụn bại Với một ngành chỉ có trách nhiệm bảo vệ một tổ chức đảng CS, an ninh trật tự xã hội mà thu hút những bộ óc thông minh, trí tuệ nhất (đủ điểm vào các trường ngành công an) trong khi các ngành làm nên sự hùng cường kinh tế quốc gia (như bách khoa, kinh tế quốc dân, giáo dục...) chỉ dành cho những trí tuệ tầm thấp thì quốc gia đó đã tình nguyện hành trình đến tụt hậu, lụn bại. Đặc biệt lãng phí là hàng nghìn, hàng vạn bộ óc tinh tuý, phương tiện đắt tiền được sung vào những việc chẳng nước nào có như "binh đoàn AK 47", dư luận viên... chuyên lần mò dư luận xã hội để cãi vã nhăng quậy vô tích sự với những tiếng nói trái ý đảng CS. Một số lớn nữa được sử dụng vào những sứ mạng không cần trí não như: Đi rình mò canh cổng khủng bố tinh thần, cản trở những người bất đồng chính kiến đi lại, người hay đi biểu tình ôn hoà bảo vệ tổ quốc, môi trường, hội họp...
Rình
Đánh dân
Bố ráp Văn Giang Họ cũng chuyên đi yểm trợ doanh nghiệp trấn áp dân trong các tranh chấp dân sự, cướp đất, bảo vệ những đại gia BOT "trấn lột" (lời nguyên phó văn phòng QH Nguyễn Sĩ Dũng) dân... Những "côn đồ" hành hung dã man, đê hèn những người bất đồng chính kiến Trần Thị Nga, Nguyễn Chí Tuyến, Lê Mỹ Hạnh... cũng là những bộ óc tinh tuý? Bởi vì, tất cả những vụ hành hung lộ liễu ấy nhưng không vụ nào công an "giỏi nhất thế giới" tìm ra thủ phạm? Đặc biệt, những bộ óc tài năng được huy động vào những việc "không hiểu để làm gì" như hôm 21/4/2018 hai vụ tai nạn giao thông được "sáng tạo" ra để khủng bố, sách nhiễu, xúc phạm đại tá an ninh Nguyễn Đăng Quang, nhà giáo, nhà thơ Hoàng Hưng, nhà văn Nguyễn Nguyên Bình, TS Nguyễn Quang A, ThS Đào Tiến Thi... về thăm bà con Đồng Tâm. Từ hôm 20-22/4/2018 hai "trí tuệ cao" liên tục canh cổng rồi ngày 22/4 họ theo tôi đi thăm người ốm cả ngày ở mãi quận Từ Liêm không hiểu để làm gì? TS Nguyễn Quang A thường xuyên bị những bộ óc "đạt điểm cao" canh cổng hót lên ô tô chở đi vòng vèo cả ngày chỉ để TS không đi đến được một nơi nào đó. Cuộc đi nước ngoài nào về cũng bị "trí tuệ cao" câu lưu vô cớ... Không biết bao nhiêu nghìn, vạn những trí tuệ đạt điểm cao nhất trong các kỳ thi THPT, đại học đã, đang thực hiện những sứ mạng hạ cấp? Chỉ vì sự trường tồn của mình bằng bất kỳ giá nào mà đảng CS đã quá lãng phí những bộ óc tinh tuý của dân tộc còn dân ta thì đã bỏ phí vốn quý của một con người, gia đình, dòng họ chỉ vì mối lợi trần trụi trước mắt. Rõ ràng Việt Nam đang rất lãng phí chất xám, thực hiện hành trình đến tụt hậu, lụn bại. N.Đ.A. Tác giả gửi BVN | ||
Chuẩn Đô đốc Lê Kế Lâm lên tiếng về ‘Gạc Ma - Vòng Tròn Bất Tử’ Posted: 15 Aug 2018 08:27 PM PDT (Chuẩn Đô Đốc Lê Kế Lâm là nguyên Phó Tham Mưu Trưởng kiêm Trưởng phòng tác chiến Quân chủng Hải quân Việt Nam giai đoạn 1988, có ghi hình đầy đủ link bên dưới).
'Gạc Ma – Vòng tròn bất tử' giúp cho nhân dân ta và thế giới thấy rõ sự thật về vụ việc dã man Hải quân Trung Quốc đã gây ra với Việt Nam ở đảo San Hô Gạc Ma 1988 - chứ không chia rẽ nhân dân hai nước Việt Nam - Trung Quốc. Sự thật và lịch sử cần rõ ràng để thế hệ sau hiểu rõ vì sao Việt Nam ta mất đảo Gạc Ma. Trong khi Trung Quốc xuất bản hàng chục cuốn sách, làm hàng trăm nghiên cứu về trận chiến chiếm đảo Gạc Ma của ta, vinh danh tướng chiếm đảo Gạc Ma, thì ít ra Việt Nam ta cũng cần có một cuốn sách kể về sự kiện Gạc Ma, và để tri ân 64 người con Việt Nam đã anh dũng hy sinh 30 năm qua. Rất cần! Không thể im mãi được, và sẽ bổ sung để tác phẩm được hoàn thiện nhất và cần đưa vào sách giáo khoa. Chuẩn Đô đốc Lê Kế Lâm và những điều chưa kể về Gạc MaNgày 14-3-1988, trong khi đang làm nhiệm vụ xây dựng và bảo vệ chủ quyền tại đảo nổi san hô Gạc Ma, những chiến sĩ Hải quân Việt Nam đã phải hứng chịu những loạt đạn pháo 37 mm, 100 mm bắn thẳng hết sức tàn bạo và dã man của Hải quân Trung Quốc. 30 năm sau, chúng tôi gặp lại Chuẩn Đô đốc Lê Kế Lâm để nghe ông kể lại sự kiện thảm sát này. Thưa Chuẩn Đô đốc vào năm 1988, để cuộc thảm sát xảy ra có phải là do tình trạng lúc đó của Hải quân Việt Nam có phần lơ là, thiếu cảnh giác không? Nói về sẵn sàng chiến đấu của quân đội nhân dân VN nói chung và Hải quân nhân dân VN nói riêng thì mức độ sẵn sàng chiến đấu luôn được đặt ở mức cao. Và đặc biệt sau sự kiện Tết Kỷ Mùi năm 1979, TQ vô cớ phát động cuộc tấn công với 60 vạn quân đánh phá suốt tuyến biên giới Việt Trung. Từ đó trở đi quân đội nhân dân VN và Hải quân nhân dân VN luôn luôn đề cao cảnh giác. Tôi còn nhớ từ năm 1979 đến năm 1986, ngày nào TQ cũng bắn sang ta hàng loạt quả pháo và cối. Hồi đó tôi làm Tham mưu tác chiến của Hải quân nên có thể nói tuần nào tôi cũng lên Bộ tổng tham mưu giao ban, có lúc đến 3, 4 lần. Một hôm, cuối năm 86, tôi được nghe báo cáo là tình hình có dịu đi. Tôi về báo lại cho Đảng ủy và Bộ Tư lệnh hải quân thì đồng chí Giáp Văn Cương là tư lệnh hải quân hồi đó, nói liền là các ông chớ vội mừng, nó không bắn trên bộ nhưng nó sẽ tăng cường khiêu khích và lấn chiếm biển đảo nên chúng ta phải hết sức sẵn sàng. Như vậy, từ những năm 86, 87, rồi những tháng đầu năm 88 chúng ta đã sẵn sàng chiến đấu để bảo vệ Trường Sa vì Hoàng Sa đã bị TQ chiếm trọn mất rồi (1 lần vào năm 1956, 1 lần vào tháng Giêng năm 1974). Tôi nói hải quân có kế hoạch tác chiến bảo vệ Trường Sa chứ tôi không nói là có kế hoạch đánh nhau với TQ. Lúc đấy, ở Trường Sa chúng ta có 9 đảo đất, tức là đảo có đất. Và có đến 7, 8 bãi san hô và đá mồ côi nổi lên. Tóm lại có thể nói lúc đó tinh thần sẵn sàng chiến đầu của hải quân nhân dân và quân đội nhân dân VN là ở mức cao chứ không phải chúng ta lơ là mất cảnh giác. Như Chuẩn Đô đốc nói, vậy có phải do chúng ta không có kế hoạch tác chiến nên Hải quân Việt Nam không cử tàu chiến hộ tống tàu vận tải ra đảo, vì vậy đã xảy ra cuộc thảm sát ở Gạc Ma? Chúng ta không có kế hoạch đánh nhau với TQ nhưng có kế hoạch tác chiến bảo vệ Trường Sa, tôi xin nói lại rõ ràng như thế. Tại sao chúng ta lại cho công binh và cho các tàu vận tải chở công binh đóng ở các bãi đá mồ côi là vì tình hình trang bị của hải quân hồi đó phải nói là rất yếu. Liên Xô có trang bị cho chúng ta một ít vũ khí và phương tiện, như tàu tên lửa 205. Tàu này có 4 quả tên lửa P15 nhưng tầm hoạt động chỉ cách bờ 200 km trở lại, không đủ sức ra đến Trường Sa, vì Trường Sa cách bờ biển đến 500 km. Lý do thứ 2, chúng ta lúc đó chỉ có 2 tàu pháo 159AE tức là tàu hộ vệ săn ngầm 159AE mà chính tôi là người đi Liên Xô nhận về vào năm 1978. Hệ thống vũ khí của tàu này gồm 2 bệ pháo 2 nòng AK-726 cỡ 76,2 mm. Như vậy chúng ta có 4 nòng pháo 76,2 mm mà pháo này bắn xa nhất là 9-10 km. Lúc đó chúng ta không có tên lửa. Do đó, trong chiến dịch CQ của hải quân bảo vệ Trường Sa chúng ta hoàn toàn dùng tàu vận tải, không cho tàu chiến đi theo do chúng ta không chủ định đánh ai cả. Và vì Trường sa là của chúng ta, cho nên chúng ta đóng trên những bãi đá ngầm, bãi cạn nhô lên hoàn toàn toàn bằng lực lượng công binh và tàu vận tải, chúng ta không hề đưa tàu chiến ra đảo. Mà thực ra có muốn chúng ta cũng không có đủ phương tiện hoạt động tầm xa như bây giờ. Còn pháo thì rõ ràng pháo đấu với pháo thì được chứ làm sao đấu với tên lửa của TQ. Họ bắn tầm 40-80 km, còn pháo ta bắn 9-10 km thì rõ ràng ta chưa bắn được phát nào thì họ đã phóng tên lửa diệt tàu của chúng ta mất rồi. Như vậy chúng ta có nắm được âm mưu chiếm đảo Gạc Ma của hải quân TQ? Vậy thì chúng ta đã chuẩn bị đối phó với họ như thế nào? Ta biết âm mưu của hải quân Trung Quốc vì ta theo dõi hoạt động trinh sát của họ từ năm 85, 86, 87. Lúc thì họ cho tàu cá vũ trang, sau đó là tàu quân sự giả dạng, có lúc họ lên đặt bia chủ quyền trên những bãi san hô của ta. Những cái đó ta phát hiện được, do đó Bộ tổng tham mưu, Tổng quân ủy trung ương cũng như hải quân đều có nhận định là TQ sẽ xuống chiếm 1 số đảo Trường Sa. Nhưng cái chính là chủ yếu đề phòng họ chiếm những đảo đã có quân ta trấn giữ như Song Tử Tây rồi các Nam Yết, Sinh Tồn, Sơn Ca. Còn những bãi ngầm thì nói thật diện tích Trường Sa là 150.000 km2, trong đó có hơn 100 đảo có đất nổi lên, bãi ngầm cũng như bãi đá. Do đó cho nên lúc đó ta không đủ sức quản lý hết vùng này. Hiện TQ chiếm đóng 7 bãi đá ngầm và họ đã phun cát lên để biến thành đảo nhân tạo. Những cái đó chúng ta biết, chúng ta đề phòng nhưng nói thật là không đủ lực để đối phó hết. Cũng xin có một tình tiết như thế này, trước tết năm 1988, tôi lúc đó là tham mưu phó tác chiến, đã viết cho tư lệnh Giáp Văn Cương: "Bộ Tư lệnh vùng 4 triển khai ngay lực lượng ra đóng giữ Chữ Thập là số 1, thứ 2 là Đá Tây, thứ 3 Châu Viên, thứ 4 là Tiên Nữ". Nhưng hồi đó lực lượng tàu thuyền của hải quân rất ít và rất cũ, Liên Xô giúp cho ta thì như tôi đã nói, còn số tàu thu được của hải quân Mỹ cho VN cộng hòa cũng rất cũ và rất khó để hoạt động dài ngày trên biển. Do đó khi vùng 4 chuẩn bị lực lượng để đi đóng 4 vùng Chữ Thập, Đá Tây, Châu Viên, Tiên Nữ thì chỉ đóng được Đá Tây là nơi có đất nổi lên. Còn Chữ Thập ra nửa chừng thì tàu bị hỏng máy nên phải quay về, ngay lúc đó TQ đã chiếm đóng. Độ nửa tháng sau, khi ta đưa tàu ra thì TQ dùng tàu chiến ngăn cản không cho ta vào Chữ Thập. Hiện nay Chữ Thập là một đảo nhân tạo lớn nhất bị TQ chiếm ở Trường Sa và họ biến nó thành căn cứ quân sự, có đường băng dài hơn 3 km, có các hầm để máy bay, tên lửa. Thế giới đã chụp ảnh được và nói rất nhiều về những bãi đá mà TQ chiếm được năm 1988, đến năm 1995 thì họ biến nơi này thành những đảo nhân tạo, những căn cứ quân sự trên biển Đông. Gần đây nhất, ngoại trưởng TQ, ông Vương Nghị đã ngang nhiên tuyên bố ở hội nghị Shangri la là quân sự hóa các đảo mà TQ chiếm giữ ở Trường Sa là chủ quyền của TQ. Ta thấy được âm mưu lâu dài cùa TQ, đã chiếm trọn Hoàng Sa của chúng ta rồi, bây giờ họ muốn chiếm Trường Sa nữa. Mà chiếm trọn Hoàng Sa, Trường Sa chính là để chiếm trọn biển Đông. Thưa Chuẩn Đô đốc, tại sao sau cuộc thảm sát Gạc Ma năm 1988, nước ta lại im lặng suốt thời gian quá dài trên 27 năm, điều gì đã dẫn đến tình trạng như vậy? Cái này thì rất khó nói cho rành rọt để công luận biết, nhưng theo tôi thì như thế này: Ta hình dung trở lại từ năm 1979, TQ lấy cớ dạy cho VN một bài học và xua 60 vạn quân tàn phá các tỉnh biên giới phía Bắc của ta, lúc đó báo chí của ta, công luận của ta và mọi định hướng của ta chỉ cho nhân dân thấy rằng TQ là kẻ thù khó chơi. Và ta tuyên truyền, nói rõ nhưng cho đến năm 1991, sau khi quan hệ VN và TQ thay đổi. Hai Đảng cộng sản TQ và VN dần nối lại quan hệ thân thiện. Vậy thì từ 1991 trở đi việc tuyên truyền hoặc làm cho dân rõ trong cuộc gây hấn của TQ với VN vào năm 79, ta nói rất ít. Đó là cái thực tế ta phải thấy rõ. Nhưng có điều các bạn lưu ý cho, ta không nói nhưng TQ thì tuyên truyền rất nhiều về những chiến thắng năm 1979 và tôi biết nhiều người tham gia vào cuộc xâm lược VN năm 79 lúc đó là cán bộ trung đội, cán bộ đại đội, nay họ đã trở thành những cán bộ lãnh đạo Bộ quốc phòng TQ. Như thế là họ rất coi trọng cuộc chiến, đánh phá VN năm 79. Còn cuộc thảm sát năm 88, tại sao sau 27 năm chúng ta không nói mà bây giờ mới nhắc lại? Cũng có thể trên quan hệ giữa hai đảng, nhân dân hai nước VN và TQ, chúng ta không muốn khơi dậy những vết đau. Mà những vết đau đó do họ gây ra. Tôi nghĩ có lẽ là liên quan đến chuyện nhân dân VN muốn giữ không khí hòa hảo với nhân dân TQ. Tuy nhiên, ta không nói để cho dân ta hiểu thì đó là một sự không công bằng trước những hy sinh cao quý của người lính. Chúng ta phải biết quý trọng, biết ơn, tưởng nhớ sự hy sinh đó của tất cả những người đã ngã xuống để bảo vệ toàn bộ lãnh thổ, biển đảo, đất liền, bầu trời của chúng ta. Đó là một sự hy sinh để cho đất mẹ chúng ta trường tồn, cho nên tôi nghĩ từ nay trở đi phải làm và làm cho rõ. Tôi thấy rằng như nhà xuất bản First News Trí Việt nhân sự kiện 30 năm của Gạc Ma đã xuất bản cuốn Gạc Ma – vòng tròn bất tử là rất ý nghĩa và rất hay. Để cho dân ta hiểu được, để cho 64 cán bộ chiến sĩ đã ngã xuống ở Gạc Ma không tủi, để thế giới biết được thực chất của hải quân TQ. Sự kiện Gạc Ma theo tôi rõ ràng là một cuộc thảm sát dã man vì chúng ta không có một vũ khí nào tương xứng để đánh với họ và bộ đội chúng ta cũng không bắn họ mà họ vẫn tàn sát 64 chiến sĩ trên Gạc Ma và trên 2 tàu vận tải 604, 605 vào tháng 3 năm 1988 thì đấy tôi nghĩ ngoài sự căm thù còn là một sự đau lòng của nhân dân VN chúng ta và đặc biệt trong hải quân VN cũng rất thương nhớ những đồng chí đó, những người đã anh dũng ngã xuống. Dù không giữ được Gạc Ma nhưng ta giữ được những nơi khác và sau đó chỉ mấy tháng thôi, ngày 7/5/1988, chính bộ trưởng quốc phòng Lê Đức Anh ra Trường Sa và đọc lời thề quyết tâm bảo vệ chủ quyền của quần đảo Trường Sa. Thưa Chuẩn Đô đốc, sau khi cuốn Gạc Ma – vòng tròn bất tử ra mắt thì trên mạng xã hội cũng có nhiều ý kiến tranh luận trái chiều, không biết Chuẩn Đô đốc có suy nghĩ gì trước góp ý của tướng Hoàng Kiền?
Tôi có đọc bài viết của thiếu tướng Hoảng Kiền – anh hùng lực lượng vũ trang. Tôi với Hoàng Kiền là bạn thân với nhau và lúc chúng tôi hoạt động trong chiến dịch CQ anh Hoàng Kiền là một người có công trong việc đóng các lô cốt để trấn giữ những bãi Tiên Nữ, Thuyền Chài, Đá Tây, Đá Đông. Trong bài viết tôi đọc thì tôi thấy như này, ông nói nhiều về công lao của đại tướng Lê Đức Anh, cái đó tôi hoàn toàn đồng ý. Nhưng có một cái thế này, nhà xuất bản Trí Việt xuất bản cuốn Gạc Ma – vòng tròn bất tử, tôi phục ông Nguyễn Văn Phước là giám đốc của Trí Việt. Các bạn còn nhớ năm 2014 TQ đưa dàn khoan Hải Dương 981 vào cắm cách đảo Lý Sơn của chúng ta gần 200 km và ta đấu trang rất kiên cường, dũng cảm nhưng ta không chủ động nổ súng. Rồi họ còn có những hành động như cho những tàu cá rất lớn đâm chìm tàu cá rất nhỏ của chúng ta, rồi đâm vào các tàu vận tải của chúng ta đi ra quan sát và cũng là để xua đuổi cái dàn khoan 981.
Bức tranh Gạc Ma - Vòng tròn bất tử với hình tượng liệt sĩ Trần Văn Thương Hãy lưu ý cho, tại sao First News Trí Việt quyết tâm ra cuốn sách Gạc Ma – Vòng tròn bất tử, vì năm 2014 Trung Quốc công bố cho cả thế giới cuốn phim tư liệu họ đánh Gạc Ma và xem đây là một chiến thắng trên biển của hải quân TQ đối với hải quân VN. Và chính từ cuốn phim này đã khơi gợi cho những nhà yêu nước, những nhà viết sách, viết truyện ký của Trí Việt xây dựng cuốn sách này. Chính bộ phim tư liệu do họ công bố này đã giúp chúng ta có được bằng chứng cho thấy sự kiện 14/3/1988 là một cuộc thảm sát và đó là một hành động vô nhân tính, phi đạo lý của một bộ phận hải quân TQ. Xem được video clip này thì anh Phước nghĩ đến trách nhiệm của nhà xuất bản là phải làm cho nhân dân VN hiểu được đây là một âm mưu của TQ đồng thời là mối đe dọa của TQ đối với nhân dân và hải quân VN. Cho nên anh ấy cùng với một họa sĩ vẽ nên bức tranh Gạc Ma - Vòng tròn bất tử với hình tượng liệt sĩ Nguyễn Văn Thương và nảy ra ý tưởng thực hiện cuốn sách Gạc Ma – vòng tròn bất tử, một cuốn sách mà theo tôi nó vừa là truyện ký vừa là tư liệu. Rất nhiều phóng viên đã đi tìm tư liệu, gặp những nhân chứng lịch sử trong sự kiện Gạc Ma để viết nên cuốn Gạc Ma – vòng tròn bất tử. Cuốn sách không phải là bài viết của thiếu tướng Lê Mã Lương, cũng không phải của một nhà văn nào mà là tập hợp những ký sự của các nhà báo, nhà văn đã tìm hiểu để đưa lên, nói lên sự thật đó là hải quân TQ đã thảm sát 64 chiến sĩ của chúng ta ở khu vực Gạc Ma năm 1988. Như thế thì rõ ràng đây là một tài liệu tốt, một cuốn sách tốt. Và đây là cuốn sách tập trung vào sự kiện đau thương Gạc Ma ít được nhắc tới - Chứ không phải là cuốn sách về chiến công Hải Quân Việt Nam suốt một chặng đường, nên ko cần phải kể tất cả những công lao khác như tướng Hoàng Kiền yêu cầu.
Và giống như ông James G. Zumwalt - đại diện nhà xuất bản Fortis (Mỹ) - có mặt tại buổi ra mắt cuốn sách và ký hợp đồng chuyển ngữ Gạc Ma - Vòng tròn bất tử sang tiếng Anh để phát hành trên thị trường Mỹ nói rằng cuốn sách này ông nhất trí ở chỗ đây là một vụ thảm sát của hải quân TQ với hải quân VN trong cuối thế kỷ 20 mà thế giới chưa biết đến. Cần làm cho thế giới hiểu rõ bản chất của hải quân TQ là như thế nào. Và ông nói rằng nhiều người ở nước Mỹ nói TQ cũng tốt đấy chứ nhưng mà tôi nghĩ rằng khi đưa cuốn sách này xuất bản ở Mỹ và những nước khác nữa thì người ta sẽ nói rằng người TQ rất hiếu chiến, rất hung hăng và họ làm được vụ 14/3/1988 thì họ sẽ làm được tiếp những vụ tàn khốc hơn, dã man hơn và lớn hon. Chính ông Zumwalt đã nói như vậy. Thì đó là một cuốn sách tốt, không có gì đáng lên án. Và thiếu tướng Hoàng Kiền hiểu vấn đề này như thế nào thì đó là việc riêng của ông ấy. Còn theo tôi cuốn sách là tốt, cuốn sách đã giúp cho dân VN hiểu rõ bản chất của hải quân TQ thời đó như thế nào và làm cho nhân dân TQ cũng hiểu được sự thật hải quân của mình đã gây ra cuộc thảm sát hải quân VN ra sao. Thế thì tôi nghĩ rằng quyển sách giúp cho nhân dân cả thế giới thấy một sự thật trần trụi về hải quân TQ hung hăng, khát máu, giết người không thương tiếc, giết không chùn tay 64 chiến sĩ ở khu vực Gạc Ma. Mong rằng Trí Việt sẽ tiếp tục có những quyển sách khơi dậy lòng yêu nước, yêu biển đảo của thanh niên VN chúng ta. Họ đã, đang và ngày càng thiết tha với sự nghiệp bảo vệ tổ quốc không chỉ trên đất liền mà còn trên bầu trời, trên toàn bộ vùng biển hơn 1.000.000 km2 của chúng ta. Trí Việt gửi BVN | ||
Phê phán Duy vật lịch sử của chủ nghĩa Mác Posted: 15 Aug 2018 08:22 PM PDT Nguyễn Đình Cống Duy vật lịch sử là một phần quan trọng của chủ nghĩa Mác (CNM). Theo đó tồn tại xã hội quyết định ý thức xã hội, rằng lịch sử loài người gắn liền với lịch sử phát triển các phương thức sản xuất từ thấp đến cao. Mỗi phương thức sản xuất được hợp thành bởi lực lượng sản xuất (LLSX) và quan hệ sản xuất (QHSX), tuân theo "Quy luật QHSX phải phù hợp với tính chất và trình độ phát triển của LLSX". Khi LLSX phát triển đến một mức nào đó, QHSX phải thay đổi và tạo nên phương thức sản xuất mới, tiến bộ hơn. Loài người đã trải qua các phương thức sản xuất và cũng là các chế độ xã hội sau: Nguyên thủy, Nô lệ, Phong kiến, Tư bản. Trong chế độ tư bản thì giai cấp công nhân là đại diện cho nền sản xuất tiên tiến. Dựa vào những điều trên Mác suy luận rằng: Trong chế độ tư bản, LLSX không ngừng phát triển, và đến lúc giữa nó và QHSX phát sinh mâu thuẩn. Phải giải quyết mâu thuẩn đó bằng cách mạng vô sản để thiết lập phương thức sản xuất xã hội chủ nghĩa (XHCN) và cộng sản. Trong cuộc cách mạng này giai cấp công nhân (GCCN) là giai cấp lãnh đạo. Như vậy việc loài người từ chế độ tư bản tiến lên chế độ cộng sản là tất yếu. Từ bé chúng tôi được học như vậy. Hiện nay ở VN, hàng chục triệu bạn trẻ và toàn bộ đảng viên cộng sản cũng được học như vậy và tin đó là sự thật không thể chối cãi. Nhưng rồi một số người đã phản tỉnh khi hiểu ra CNM sai từ gốc. Tôi cũng đã chứng minh một số sai cơ bản của CNM, riêng phần Duy vật lịch sử, tôi chưa có điều kiện nghiên cứu thật sâu nên chỉ mới dám phê phán một số điều. Cho rằng GCCN đại diện cho nền sản xuất tiên tiến và là giai cấp lãnh cách mạng là sai. Điều này chỉ cần chịu khó tìm hiểu thực tế là thấy rõ. Hiện tại có người vẫn xoen xoét GCCN lãnh đạo thì chỉ thể hiện đầu óc bã đậu mà thôi. Ngày nay ở VN, những công nhân bình thường đang bị bần cùng hóa. Những công nhân lành nghể trong các xí nghiệp, đặc biệt ở trong xí nghiệp FDI, chỉ làm thành thạo một vài thao tác trên dây chuyền chứ không biết gì về công nghệ. Họ tham gia làm ra hàng triệu sản phẩm chất lượng cao, nhưng tự họ không làm ra được một sản phẩm nào hết. Thế thì họ đại diện cho nền sản xuất tiên tiến chỗ nào? Về xã hội nô lệ. Thực tế đã có lúc, có nơi (La Mã, Hy Lạp cổ đại) tồn tại các chủ nô và những người nô lệ, có chuyện buôn bán nô lệ. Đó chỉ là một hình thái quan hệ bất công giữa người với người. Cho rằng lịch sử loài người phải trải qua chế độ nô lệ là một sự gán ghép khiên cưỡng. Lịch sử nhiều nước, trong đó có Việt Nam, Trung Quốc hình như không ghi nhận chế độ nô lệ, mà chỉ có tầng lớp tôi tớ, gia nhân. Những nhà lý luận Mác xít cố tìm xem chế độ nô lệ ở VN là vào thời Lạc Long Quân hay Vua Hùng nhưng chỉ là gán ghép. Về tồn tại xã hội quyết định ý thức xã hội hoặc hạ tầng cơ sở quyết định thượng tầng kiến trúc. Đây là sự vận dụng Duy vật biện chứng vào cho xã hội. Duy vật biện chứng cho rằng vật chất có trước và quyết định ý thức. Ở đây vật chất là tồn tại xã hội mà quan trọng nhất là cơ sở kinh tế, là phương thức sản xuất, còn ý thức là ý thức xã hội, gồm các lĩnh vực như chính trị, pháp quyền, đạo đức, triết học… Cho rằng vật chất có trước và quyết định ý thức là một nhầm lẫn lớn của chủ thuyết duy vật. Điều này tôi đã phân tích trong một bài trước đây (Chất đất sét trong các hòn đá tảng của CNM). Việc vận dụng nó cho xã hội là một sự gán ghép. Quan trọng nhất, quyết định nhất trong thượng tầng kiến trúc là chế độ chính trị, là Chính quyền. Trong lịch sử đã có nhiều loại chính quyền khác nhau, có thể quy về 2 nhóm: độc tài và dân chủ. Giữa chế độ chính trị và cơ sở kinh tế có quan hệ mật thiết với nhau, nhưng cho rằng cơ sở kinh tế quyết định chế độ chính trị là ngụy biện. Về quy luật QHSX phải phù hợp với LLSX: Sự phù hợp được giải thích một cách khá mơ hồ, những luận cứ để rút ra quy luật thiếu sức thuyết phục. Tôi cho rằng Mác đã bịa đặt ra quy luật này chứ không phải phát hiện ra nó một cách thực sự khoa học. Và rồi cộng sản đã lợi dụng quy luật này để làm đấu tranh giai cấp, để suy luận rằng cách mạng vô sản và thiết lập chế độ cộng sản là tất yếu của lịch sử. Tôi nghĩ rằng sự phát triển của loài người không theo một kịch bản định trước. Cho rằng sau chế độ tư bản loài người tất yếu phải tiến đến chế độ cộng sản chỉ là ảo tưởng, rằng phương thức sản xuất cộng sản chỉ là kết quả của một tư duy sai lầm. Rồi có người còn bịa ra sự nhảy vọt từ phong kiến thẳng lên CNXH, bỏ qua giai đoạn tư bản. Một sự bịa đặt trắng trợn nhằm tự đánh lừa và lừa bịp những người nhẹ dạ cả tin. Mác để lại tác phẩm đồ sộ là 3 tập Tư bản luận. Các nhà Mác xít thi nhau ca ngợi, cho rằng đó là tác phẩm vĩ đại của nhân loại, là kinh điển của các đảng Cộng sản. Thế nhưng đại đa số cán bộ cao cấp của các ĐCS chỉ mới nhìn thấy bìa các cuốn sách mà chưa đọc được vài trang, còn phần lớn đảng viên chỉ mới nghe tên sách chứ cái bìa cũng chưa được thấy. Riêng OSHO, một nhà triết học lớn của Ấn Độ nhận xét: " Đó là cuốn sách tệ hại nhất đã từng được viết… Hàng nghìn trang và tất cả chỉ là rác rưởi, được viết một cách phi logic hoặc phi lý, giống như ai đó đã hóa điên". (OSHO nói về cuốn Tư bản luận - Nguyễn Đình Hách dịch). Tôi cho rằng Mác là nhà thiên tài về nghệ thuật ngụy biện. Tôi viết bài này nhằm bổ sung loạt bài góp phần phê phán những hòn đá tảng trong chủ nghĩa Mác. N.Đ.C. Tác giả gửi BVN | ||
Hướng dẫn viên Trung Quốc lộng hành Posted: 15 Aug 2018 08:20 PM PDT Tâm An (PL)- Nhiều doanh nghiệp du lịch Việt Nam chỉ đứng tên, còn đứng sau thao túng hoạt động là những ông chủ người Trung Quốc. UBND TP Đà Nẵng vừa có buổi gặp mặt với các doanh nghiệp (DN) du lịch. Tại đây, nhiều ý kiến đã chia sẻ thẳng thắn về những góc khuất của tour du lịch giá rẻ 0 đồng và nhất là sự lộng hành của hướng dẫn viên (HDV) người Trung Quốc. "Còn gì để mất nữa đâu mà sợ!"Anh Chế Viết Đông, một HDV tiếng Trung lâu năm tại Đà Nẵng, nhìn nhận thực trạng HDV người Trung Quốc hoành hành đã được mang ra mổ xẻ rất nhiều lần trong các cuộc họp với Sở Du lịch TP Đà Nẵng nhưng không mang lại kết quả. Đáng ngại hơn, bất kỳ HDV nào đứng lên phát biểu tại các cuộc họp thì về sau coi như… mất việc. "Bản thân em hôm nay đứng nói ở đây cũng đã xác định không có đoàn để đi nữa rồi. Nhưng phía sau lưng em là hàng trăm HDV đang lao đao vì thiếu việc làm. Vậy nên dù thế nào em cũng phải thay mặt anh em nói lên những tâm tư này" - anh bộc bạch. Trao đổi thêm với Pháp Luật TP.HCM sau cuộc họp trên, anh Đông nhìn nhận thực tế nhiều DN khai thác thị trường khách Trung tại Đà Nẵng chỉ là đứng tên thôi, còn đứng sau thao túng hoạt động là những ông chủ người Trung Quốc. Khi chúng tôi đặt câu hỏi "Anh có sợ mình bị đì hay bị đe dọa sau khi lên tiếng không?", anh Đông cười lớn: "Giờ thì tôi còn gì để mất nữa đâu mà sợ! Việc này diễn ra từ rất lâu, chúng tôi cũng đã đấu tranh rất nhiều nhưng rồi đâu lại vào đấy. Mong lần này lãnh đạo TP vào cuộc quyết liệt chứ không để chìm xuồng như những lần trước". Anh Đông cho hay tour 0 đồng và sự xuất hiện của HDV chui người Trung Quốc tại Đà Nẵng đang khiến hơn 200 HDV Việt thất nghiệp hoặc thiếu việc làm, ngay cả với người dày dặn kinh nghiệm. Không có đoàn, nhiều HDV trẻ và thậm chí là HDV lâu năm buộc phải chấp nhận "ngồi đồng" trên xe để làm bình phong cho HDV Trung Quốc đối phó với cơ quan chức năng. Một số HDV vì danh dự nghề nghiệp, lòng tự tôn dân tộc không chấp nhận để người Trung Quốc lợi dụng thì nghỉ việc hoặc bị các công ty đuổi việc. "Ngay cả trong mùa du lịch cao điểm, mỗi tháng chúng tôi cũng chỉ nhận được một, hai đoàn khách lẻ nhờ vào các mối quan hệ trước đó. Cực nhất là những em trẻ, sinh viên mới ra trường, nếu không chấp nhận làm sitting guide (những HDV được thuê chỉ ngồi không làm bình phong cho HDV người Trung Quốc) thì gần như không có việc làm. Chúng tôi vẫn thường xuyên san sẻ khách cho nhau để anh em cùng bám nghề. Nhiều người chịu không nổi đành chấp nhận đến nơi khác làm việc" - anh Đông ngậm ngùi. Một số HDV khác cũng bức xúc trước tình trạng HDV người Việt phải tuân thủ pháp luật và những quy định hiện hành vì nếu vi phạm có thể bị tước thẻ hành nghề. Trong khi HDV chui Trung Quốc dễ dàng thỏa hiệp với các DN lữ hành làm những điều pháp luật chưa cho phép hơn HDV người Việt. Đáng lo ngại HDV chui người Trung Quốc có khi còn thông tin sai sự thật, tuyên truyền sai lệch về văn hóa, lịch sử Việt Nam. Điển hình là vụ HDV kiểu này nói biển Đà Nẵng thuộc China Beach (tức biển Trung Quốc).
Ngày càng có nhiều HDV Trung Quốc hoạt động bất hợp pháp trong các tour du lịch ở Đà Nẵng. Ảnh: HTD Chọn lọc khách văn minh Theo ông Huỳnh Tấn Vinh, Chủ tịch Hiệp hội Du lịch TP Đà Nẵng, TP cần phải xem lại các tour giá rẻ, bởi hoạt động này đang tiềm ẩn nhiều rủi ro cho sự phát triển bền vững của ngành du lịch Đà Nẵng. "TP cần phải chuyển hướng nhanh, phát triển đến những thị trường du lịch đẳng cấp, hướng về chất lượng chứ không chỉ số lượng và không nên phụ thuộc vào các thị trường tour giá rẻ, đông khách" - ông nhận định. Ông Vinh cũng cho rằng nếu chọn lọc khách văn minh hơn thì môi trường, văn hóa, tự nhiên của địa phương sẽ được tốt hơn. Làm ăn chụp giật sẽ phá nát du lịch Ngành du lịch TP đã đến lúc phải nghĩ đến thu hút lượng khách chất lượng, chứ không thể mãi chạy theo số lượng. Tôi kêu gọi cộng đồng du lịch cùng hướng về chất lượng để đảm bảo được sự phát triển bền vững. Chỉ có làm bền vững thì mới phát triển được lâu dài chứ làm kiểu chụp giật, nay tí này, mai tí khác thì chúng ta sẽ phá nát môi trường du lịch của mình thôi. Phó Chủ tịch UBND TP Đà Nẵng ĐẶNG VIỆT DŨNG Ông Nguyễn Văn Hùng, một DN khai thác thị trường khách Trung Quốc, thì cho rằng cơ quan chức năng kiểm tra mà không xử phạt đến cùng thì cũng chỉ là bắt cóc bỏ đĩa. "TP cần quyết liệt một lần để xử lý tour 0 đồng. Chúng ta không sợ sẽ làm giảm số lượng khách. Bởi chúng ta không cần con số đẹp, con số phải mang về nguồn thu cho TP thì đó mới là con số chuẩn" - ông Hùng nói thêm. Một số ý kiến khác đề nghị Đà Nẵng yêu cầu các DN vận tải du lịch lắp đặt camera trên xe để giải quyết tình trạng HDV chui người Trung Quốc. Việc này vừa đảm bảo quyền lợi cho khách du lịch, vừa giúp cho các cơ quan chức năng nắm được người Việt Nam hay người nước ngoài đang thuyết minh trên xe. Nói về vấn đề này, Giám đốc Sở Du lịch Ngô Quang Vinh cho biết các đối tượng người nước ngoài núp bóng DN luôn có rất nhiều thủ đoạn tinh vi để đối phó với các cơ quan chức năng. Dù nỗ lực nhưng Sở vẫn chưa xử lý được hết và cũng chỉ làm được những việc trong chức năng, quyền hạn cho phép. Hiện Sở đang phối hợp với các đơn vị triển khai các giải pháp để chống thất thu thuế, hạn chế HDV chui. Phó Chủ tịch UBND TP Đà Nẵng Đặng Việt Dũng yêu cầu Sở Du lịch làm việc với các đơn vị liên quan để thống nhất chung trong khi thực hiện các giải pháp, làm sao vừa đảm bảo cho các DN hoạt động đúng pháp luật nhưng vẫn đảm bảo môi trường để du lịch phát triển. Riêng về giải pháp lắp đặt camera trên xe, phó chủ tịch TP Đà Nẵng cho rằng đây là việc làm hết sức cấp thiết, đáng lẽ phải làm từ lâu và triển khai đồng loạt. Từ đó ông Dũng đề nghị Hội Lữ hành, Sở Du lịch và Sở GTVT cùng các DN vận tải trên địa bàn TP ngồi lại với nhau để xác định thời điểm hoàn thành việc lắp camera cho tất cả xe của TP. Người Trung Quốc đứng sau Ông Trần Trà, Chi hội trưởng Chi hội HDV Đà Nẵng, cũng cho hay hiện có khoảng 10 trong tổng số 45 công ty lữ hành tại Đà Nẵng dung túng cho HDV Trung Quốc hoạt động bất hợp pháp. Theo đó, công ty lữ hành có chủ là người Trung Quốc đứng sau, chỉ thuê pháp nhân người Việt. "Phải có người đứng sau họ mới xin visa rồi qua Việt Nam làm việc được chứ không tự nhiên mà từ Trung Quốc sang đây rồi làm HDV tự do, không phép như vậy. TP cần phải vào cuộc quyết liệt để xử lý dứt điểm tình trạng này" - ông Trà đề nghị. T.A. Nguồn: http://plo.vn/kinh-te/huong-dan-vien-trung-quoc-long-hanh-787472.html | ||
Xô xát và bắt bớ diễn ra trong đêm nhạc của ca sĩ đấu tranh Nguyễn Tín Posted: 15 Aug 2018 08:17 PM PDT RFA
Hình ảnh đêm liveshow của ca sĩ Nguyễn Tín tại quán cafe Casanova đêm 15 tháng 8. Facebook Nguyễn Lân Thắng Xô xát đã diễn ra và có ít nhất 4 người bị đánh đập trong đêm Liveshow nhạc vàng chủ đề "Sài Gòn kỷ niệm" của ca sĩ Nguyễn Tín tối ngày 15 tháng 8 tại quán café Casanova, 61C đường Tú Xương, phường 7, quận 3, TP HCM. Trang mạng xã hội của nhiều nhà hoạt động dân chủ ở Việt Nam đồng loạt cập nhật tin này từ lúc 9 giờ tối, cho biết một nhóm an ninh khoảng 20 người và cảnh sát ập vào phá rối, đề nghị ngưng biểu diễn. Nhà hoạt động Dương Đại Triều Lâm cập nhật trên trang Facebook của ông cho biết một số người đến tham dự đêm nhạc đã bị bắt lên xe về Công an phường 7, Quận 3 như Phạm Đoan Trang, Nguyễn Lân Thắng, Huỳnh Thành Phát… Ngay sau khi được thả ra vào khoảng 11 giờ đêm, nhà hoạt động Nguyễn Lân Thắng cho RFA biết ông đến buổi diễn vào khoảng 8 giờ tối và có khoảng 50 khách tham dự đêm nhạc. Vào khoảng hơn 9g45 thì sự việc bắt bớ bắt đầu diễn ra. "Họ yêu cầu chủ quán cho dừng chương trình. Sau đó Nguyễn Tín lên xin lỗi mọi người là phải dừng chương trình. Lúc đó phía bên ngoài rất đông công an mặc thường phục cũng như sắc phục, họ vào quán làm việc với chủ nhà. Khi ấy độ khoảng 9g30 – 9g45, Tín xin lỗi mọi người, mọi người bắt đầu đi ra thì lúc ấy có sự xô xát ở bên ngoài". Một Facebooker khác là Lê Bảo Nhi cập nhật thêm về diễn biến ở quán café Casanova, đó là lực lượng công an chặn và chốt cửa quán đòi kiểm tra giấy tờ của những người đến tham dự. Blogger Phạm Đoan Trang bị đá ngã lăn ra đất. Theo ông Nguyễn Lân Thắng cho biết, cho đến lúc này (khi trả lời phỏng vấn) ông vẫn chưa biết tình trạng của Đoan Trang thế nào. Phan Tiểu Mây, một người bạn của ca sĩ Nguyễn Tín cho biết Nguyễn Tín và Nguyễn Đại, một Facebooker, người hỗ trợ ca sĩ Nguyễn Tín tổ chức show diễn vẫn đang bị giữ để làm việc bên trong quán café Casanova. "Tình hình lúc nãy thì em thoát ra được cùng với 1 số anh chị họ không biết mặt. Khi em quay lai nhìn thì có một số như Tiến Trung, anh Lân Thắng, chị Hồng Ly… Chính em nhìn thấy công an phường mặc sắc phục và tổ dân phố họ đánh vào mặt, vào bụng chị Đoan Trang rất nhiều. Hiện tại chị Đoan Trang đang đi bệnh viện nhưng em chưa có thông tin". Cũng theo lời cô Tiểu Mây kể lại, khi sự việc diễn ra trong quán, ca sĩ Nguyễn Tín bị kẹp hai tay lại và xô đẩy mạnh lên lầu làm việc. Facebooker Nguyễn Đại thì bị đánh rất nhiều vào mặt. Cô Phan Tiểu Mây nói thêm, trước khi đêm nhạc diễn ra, lực lượng an ninh và công an không biết địa điểm vì thông tin được giữ kín. Chỉ đến khi đêm nhạc diễn ra khoảng 1 giờ đồng hồ thì họ ập vào và bố ráp rất nhiều ở quán. Tất cả lối ra vào của quán đều bị đóng lại. Theo lời cô Tiểu Mây, xô xát diễn ra với cả phụ nữ đang mang thai và trẻ nhỏ có mặt trong đêm nhạc. Ca sĩ Nguyễn Tín được cộng đồng mạng biết đến với những ca khúc nhạc lính, nhạc vàng livestream trên mạng xã hội. Anh cũng thường tham gia các hoạt động thiện nguyện cũng như giúp đỡ gia đình các tù nhân lương tâm. Vào ngày 10 tháng 6 vừa qua, ca sĩ Nguyễn Tín tham gia biểu tình, phản đối 2 dự luật đặc khu và an ninh mạng tại Sài Gòn. Sau đó, vào đêm 15 tháng 6, anh bị công an ập vào phòng trọ cưỡng chế bắt đi. Sau 3 ngày bị giam giữ, anh được trả tự do. |
You are subscribed to email updates from Bauxite Việt Nam. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States |
0 nhận xét:
Đăng nhận xét