“Thương tiếc nhà báo Bùi Tín” plus 11 more |
- Thương tiếc nhà báo Bùi Tín
- Người Sài Gòn tiễn đưa tác giả ‘Hồi ký của một thằng hèn’
- Người Việt phản ứng gay gắt về vé tàu in chữ Trung Quốc
- TQ trục xuất sinh viên báo chí Đức viết về nhân quyền
- Muốn trừng phạt những người bất đồng quan điểm: Dấu hiệu bệnh tâm lý?
- Hội Cựu chiến binh VN cần lên án hành vi dùng thương phế binh gây rối nhân quyền
- Kinh tế Việt Nam bị ảnh hưởng nặng nếu chiến tranh thương mại Mỹ-Trung leo thang
- Thủ tướng Malaysia sẽ hủy các dự án ký với Trung Quốc
- Sự biến xã Đồng Tâm hiện nay ra sao?
- Những người cuối cùng của thế hệ hào hoa mà lạc bước đã ra đi
- Hàng không VN phát triển “nóng”? Coi chừng!
- Học giả Trung Quốc chỉ trích chính phủ phạm sai lầm trong chiến tranh thương mại
Posted: 14 Aug 2018 02:36 PM PDT Đinh Minh Đạo
Tin nhà báo Bùi Tín từ trần gây xúc động mạnh đối với tôi. Đành rằng sinh, lão, bệnh, tử là lẽ thường đối với mỗi con người trên cõi đời này, nhưng sự ra đi của ông đã để lại niềm thương tiếc vô hạn. Ông là một trí thức đích thực, luôn trăn trở với vận mệnh đất nước, một người cộng sản đã thức tỉnh một cách dứt khoát, công khai phê phán, kêu gọi Đảng CSVN thay đổi để đưa đất nước phát triển, ra khỏi tình trạng tụt hậu về kinh tế, chính trị, giáo dục..., đem lại cuộc sống tự do, ấm no và hạnh phúc cho Dân, cho Nước. Được thừa kế truyền thống trí thức và yêu nước trong một gia đình gia giáo, cha ông là cụ Bùi Bằng Đoàn, nguyên Thượng thư Bộ Hình của triều đình Huế và nguyên chủ tịch Quốc hội của nước Việt Nam Dân chủ Cộng hòa, 18 tuổi ông đã đi theo tiếng gọi của lòng yêu nước, vào bộ đội tham gia cuộc chiến đấu giành độc lập tự do như Đảng đã tuyên truyền kêu gọi. Là một nhà báo tài năng, ông được Đảng trọng dụng. Được đi nhiều, viết nhiều, ông có điều kiện tiếp xúc, tìm hiểu, so sánh tình hình đất nước với các quốc gia trên thế giới, nhìn nhận ra những yếu kém toàn diện của đất nước. Xa hơn và sâu sắc hơn , ông nhận ra nguyên nhân dẫn đến các yếu kém, đó là sự lãnh đạo độc tài toàn trị của Đảng CSVN. Là một người trong cơ chế của Đảng, ông muốn Đảng phải đổi mới để lãnh đạo đưa đất nước đi lên. Điều này được biểu hiện rất rõ khi ông chuyển từ quân đội ra giữ chức phó tổng biên tập báo Nhân dân. Tôi còn nhớ, những số báo Nhân dân Chủ nhật do ông chủ biên đã đổi mới từ hình thức đến nội dung, thu hút người đọc, khác hẳn những số báo buồn tẻ, ế ẩm trước đó. Tờ báo còn đăng nhiều đề tài bị cấm kỵ như ngày chết và di chúc thật của ông Hồ Chí Minh. Nhưng những mong muốn của ông không thể thực hiện trong cơ chế mà Đảng đã bị tha hóa đến không thể cứu vãn. Tôi tin rằng đi tỵ nạn chính trị là một quyết định khó khăn nhất trong cuộc đời ông. Ở tuổi 60 ông đã để lại quê hương, vợ con, gia đình, bè bạn để bắt đầu một cuộc sống tha hương, để được nói, được viết được đọc những gì mình suy nghĩ, để đưa ra công chúng bộ „Mặt thật" của một thể chế luôn sử dụng bạo lực và dối trá, góp phần vào việc đấu tranh đem lại tự do dân chủ và bảo vệ đất nước trước hiểm họa xâm lược của Trung Quốc. Tôi có một kỷ niệm khó quên về nhà báo Bùi Tín. Tháng 06 năm 2007, cuộc Họp Mặt Dân Chủ do giáo sư Đoàn Viết Hoạt chủ trương được tổ chức tại ngoại ô Warsaw, ở một khách sạn trong rừng thông, trên bờ một hồ nước lớn. Trong các buổi thảo luận tại hội trường, nhà báo Bùi Tín ngồi nghe, trông ông có vẻ mệt mỏi của tuổi già. Nhưng mỗi khi thảo luận về tình hình ở Việt Nam, ông đứng lên phát biểu, những nét già nua của tuổi tác đã biến mất, ông trở thành một diễn giả thu hút người nghe, trông ông sinh động hẳn lên và ông trình bày các vấn đề một cách rõ ràng, khúc triết với những số liệu cụ thể từ trong trí nhớ của tuổi 70. Buổi tối trước khi chia tay, ban tổ chức liên hoan văn nghệ „cây nhà lá vườn". Nhà báo Bùi tín tham gia rất tích cực. Trong tiếng ghi ta gỗ bập bùng, ông ngâm bài thơ „Nhà tôi" của nhà thơ Yên Thao : „ Tôi đứng bên này sông Bên kia đồn địch đóng Làng tôi đấy xạm đen màu tiết đọng Tre cau buồn tóc rũ ướt mơ sương …................. Tôi có người vợ trẻ đẹp như thơ Tuổi chớm đôi mươi cưới buổi dâng cờ ….............. Tôi còn người mẹ Tóc đã ngả màu bông Tuổi già non thế kỷ Lưng gầy uốn nặng kiếp long đong Nắng mưa từ buổi tang chồng Tơ tằm rút mãi cho lòng héo hon …............. Này anh chiến sỹ Người bạn pháo binh Đã đến giờ chưa nhỉ Mà tôi nghe như trại giặc đã tan tành Anh rót cho khéo nhé! Kẻo nhầm vào nhà tôi Nhà tôi ở cuối thôn Đoài Có giàn thiên lý Có người tôi yêu. Đôi mắt ông như có ngấn lệ, trông ông rất xúc động. Chắc bài thơ đã đưa ông trở với những hồi ức của đời lính, hồi ức của nhưng tháng năm tuổi trẻ, ôm ấp lý tưởng của lòng yêu nước, thương dân. Nhà báo Bùi Tín luôn theo sát tình hình chính trị, kinh tế … của đất nước, ông đã viết hàng ngàn bài báo về các vấn đề cấp thiết của Việt Nam, cảnh báo giới lãnh đạo của Đảng CSVN trước nguy cơ nội xâm và ngoại xâm. Ông đã không ngại tiếp xúc với những người dân của „bên thua cuộc", đôi khi ông gặp những người quá khích, họ đả kích và gán ghép cho ông những tội lỗi mà ông không có, ông vẫn điềm tĩnh trả lời các câu hỏi. Ông thông cảm với những đau khổ, mất mát của những người dân, người lính của „bên thua cuộc" đã phải chịu đựng. Những tội lỗi này do „bên thắng cuộc", trong đó có ông đã gây ra. Cám ơn nhà báo Bùi Tín, một nhân chứng sống của lịch sử thăng trầm của dân tộc Việt Nam, đã kể cho chúng ta nghe nhiều sự thật trong những năm tháng mà Đảng đã bưng bít, định hướng mọi thông tin để bảo vệ lợi ích của Đảng. Cám ơn nhà báo Bùi Tín, trong gần 30 năm của cuộc sống tỵ nạn đã luôn trăn trở với vận mệnh đất nước, đấu tranh không mệt mỏi, cổ vũ tự do dân chủ cho Việt Nam. Vĩnh biệt ông, cầu mong cho linh hồn ông an nghỉ nơi cõi vĩnh hằng! Bài viết này như một nén hương thắp trước bàn thờ ông. Warsaw 12-08-2018 Đ.M.Đ. Tác giả gửi BVN | ||
Người Sài Gòn tiễn đưa tác giả ‘Hồi ký của một thằng hèn’ Posted: 14 Aug 2018 02:34 PM PDT Nhật Bình/Người Việt
Nhiều người dân xúc động trong giây phút di quan nhạc sĩ Tô Hải. (Hình: Nhật Bình/Người Việt) SÀI GÒN, Việt Nam (NV) – Nhiều người thân, bạn bè và những người ái mộ nhạc sỹ Tô Hải, đã tới nhà thờ Đức Mẹ Hằng Cứu Giúp, thuộc dòng Chúa Cứu Thế Sài Gòn, dự tang lễ tiễn đưa tác giả 'Hồi ký của một thằng hèn,' vào chiều 13 Tháng Tám 2018 Lễ tang nhạc sĩ Tô Hải được cử hành trang trọng theo nghi thức công giáo do Đức cha Micae Hoàng Đức Oanh cùng tám linh mục dòng Chúa Cứu Thế Sài Gòn đồng tế, với khoảng một trăm người tham dự. Tô Hải (tên đầy đủ Tô Đình Hải) sinh ngày 24 tháng 9 năm 1927 tại Hà Nội. Trước 1975 ông tham gia Việt Minh, có nhiều sáng tác thuộc thể loại 'nhạc cách mạng'. Ông từng có những tác phẩm khá nổi tiếng như 'Nụ cười sơn cước', 'Trường lục quân đang cần lính đánh Tây', 'Tiếng hát người chiến sĩ biên phòng'… Kể từ sau năm 1990, ông sống ẩn dật trong căn nhà nhỏ ở quận Phú Nhuận, Sài Gòn, viết hồi ký và blog mang tính 'phản tỉnh' chỉ trích chính mình đã 'lạc lối' khi theo đảng CSVN và gọi thứ nhạc do mình sáng tác là "nhạc nô". Không chỉ viết bài công kích chế độ mà ông đã đi theo, Tô Hải còn tham gia các cuộc biểu tình xuống đường chống bá quyền Trung Quốc ở Sài Gòn trong những năm gần đây.
Di quan ra khỏi nhà thờ. (Hình: Nhật Bình/Người Việt) Nhạc sĩ Tô Hải qua đời ngày 11 tháng 8 năm 2018 sau thời gian dài lâm trọng bệnh, hưởng thọ 91 tuổi. Linh cữu của ông được quàn tại nhà riêng ở khu chung cư Miếu Nổi, Phú Nhuận. Đến sáng ngày 13 tháng 8, được di quan lên nhà nguyện nhà thờ Đức Mẹ Hằng Cứu Giúp, số 38 đường Kỳ Đồng, Quận 3, cho những người mến mộ ông thăm viếng. Tại thánh lễ an táng, vị chủ tế là Đức cha Micae Hoàng Đức Oanh xúc động nói: "Hôm nay chúng ta ở đây để đưa tiễn một người anh em, một 'thằng hèn' mà không hèn. Sự phản tỉnh của ông là một tấm gương sáng cho những con người trong đội ngũ cộng sản đã nhận ra ánh sáng chân lý tự do để quay về nhân dân". Tham dự thánh lễ, nhà hoạt động Hoàng Huy Vũ cho biết: "Tôi biết đến ông qua cuốn 'Hồi ký của một thằng hèn'. Ông đã rất dũng cảm khi mô tả khá chi tiết về những điều thâm cung bí sử của Đảng Cộng sản qua cuốn hồi ký này. Tôi cảm phục ông ở điều đó". 'Tôi không phải là người công giáo, tuy nhiên hôm nay tôi đến tham dự thánh lễ, để tiễn đưa ông lần cuối. Ông là đại diện cho thế hệ đi trước đã dũng cảm nói lên sự thật, một điều rất đáng kính trọng. Tôi hi vọng nhiều người trong hàng ngũ những người Cộng sản sẽ dũng cảm vạch trần những sự thật đã được bưng bít bao lâu nay'.
Chủ tế thánh lễ an táng là Đức Cha Micae Hoàng Đức Oanh. (Hình: Nhật Bình/Người Việt) Nhà thơ Hoàng Hưng, một thành viên của Câu lạc bộ Lê Hiếu Đằng chia sẻ trên facebook: "Tô Hải là một nhân vật tiêu biểu cho những trí thức, văn nghệ sĩ trong giới 'tiểu tư sản thành thị' có lòng yêu nước, trung thực và tự trọng trong lịch sử Việt Nam hiện đại". "Do yêu nước mà ông hăm hở đi theo Việt Minh, vì chỉ biết Việt Minh đánh Tây giành độc lập, rồi tiếp tục hăng hái phục vụ công cuộc 'giải phóng miền Nam' cũng chỉ vì bị bưng bít thông tin. Nhưng đến những năm đầu thập niên 90, ông đã có bước chuyển biến đột ngột, nhờ intenet và trước thực tế hiện tình đất nước. Ông đã từ bỏ đảng cộng sản và công bố cuốn 'Hồi ký của một thằng hèn' vào năm 2007". "Đó là một hành động dũng cảm vào thời điểm ấy. Ông đã mở con đường công khai từ bỏ đảng và sau này nhiều người đã làm theo và mở đường công bố bản thảo ở nước ngoài cho nhiều cây bút 'phản tỉnh' như Trần Đĩnh, Lê Phú Khải…" – vẫn theo nhà thơ Hoàng Hưng.
Di ảnh nhạc sĩ Tô Hải. (Hình: Nhật Bình/Người Việt) Có mặt ở buổi tang lễ, nhà văn Lê Phú Khải cho biết: "Trường hợp Tô Hải làm tôi vững tin sẽ có nhiều người trong hàng ngũ CSVN 'giác ngộ' sự thật, dũng cảm với chính mình để tham gia chuyển hóa đất nước theo con đường văn minh tiến bộ'. Sau thánh lễ an táng, linh cữu nhạc sĩ Tô Hải được đưa về trung tâm hỏa táng Bình Hưng Hòa (phường Bình Hưng Hòa, quận Bình Tân) để hỏa táng. Ghi nhận bên lề buổi lễ là có rất nhiều an ninh, công an, cảnh sát khu vực chốt chặn ở dưới chung cư Miếu Nổi, nơi có tư gia nhạc sĩ Tô Hải. Họ quay phim, chụp hình những người đến viếng, nhưng không can thiệp thô bạo vào đám tang. Khi di quan từ nhà riêng lên nhà thờ Dòng Chúa Cứu Thế, nhà cầm quyền đã cho xe cảnh sát dẫn đường, để đoàn đưa tang nhanh chóng tới nhà thờ. N.B. Nguồn: https://www.nguoi-viet.com/viet-nam/nguoi-sai-gon-tien-dua-tac-gia-hoi-ky-cua-mot-thang-hen/ | ||
Người Việt phản ứng gay gắt về vé tàu in chữ Trung Quốc Posted: 14 Aug 2018 02:31 PM PDT TÔI CẢM THẤY RÙNG MÌNH, BẠN THÌ SAO ?
Vé tàu điện metro tuyến Cát Linh - Hà Đông in song ngữ Trung - Việt khiến cộng đồng người Việt Nam phản ứng mạnh Theo truyền thông Việt Nam, hành khách được mời đi thử tàu điện metro đầu tiên của Việt Nam, tuyến Cát Linh, Hà Đông vào ngày 11/8. Đáng chú ý, thẻ lên tàu in song ngữ Việt - Trung, trong đó chữ Trung Quốc in to và đặt phía trên chữ Việt, theo báo Tiền Phong. Nội dung in trên thẻ lên tàu là: "Dự án đường sắt đô thị hạng mục vận hành thử", "Thẻ lên tàu", "Dự án đường sắt đô thị tuyến Cát Linh - Hà Đông". Ngoài ra, biển chỉ dẫn tại các nhà ga thuộc tuyến đường sắt cũng được in song ngữ, trong đó chữ Trung Quốc được đặt trên chữ Tiếng Việt. Hình ảnh vé tàu và biển chỉ dẫn được cộng đồng mạng đăng trên Facebook ngay sau đó lan truyền rộng rãi và làm dấy lên làn sóng giận dữ. 'Đánh mất chủ quyền quốc gia'
Tuyến đường sắt đô thị Cát Linh - Hà Đông chạy qua các quận Đống Đa, Thanh Xuân, Nam Từ Liêm và Hà Đông. Ảnh: HOANG PHONG Bình luận về vấn đề này, cây bút Nguyễn Đình Bổn cho rằng về nguyên tắc quốc tế, không thể in vé như vậy, kể cả khi vay vốn Trung Quốc để làm dự án này thì cũng đã phải trả cả nợ và lãi. "Ai, kẻ nào, tập thể nào đã đánh mất chủ quyền quốc gia dù phải vét từng đồng thuế của dân nghèo để đầu tư một đường tàu tốn kém, và có thể thấy ngay không có hiệu quả cả kinh tế lẫn giải quyết vấn nạn giao thông tại Hà Nội? Những kẻ đó xứng đáng tra tay vào còng!", ông Bổn viết trên Facebook cá nhân. Còn theo nhà văn Nguyễn Quang Thiều, chuyện ồn ào quanh chiếc vé tàu Cát Linh - Hà Đông tuy nhỏ nhưng nói lên ba vấn đề lớn. Về "nguyên tắc sử dụng song ngữ trong các văn bản, biển hiệu, tên các công trình, các khu du lịch, địa điểm văn hóa"... "tiếng của nước sở tại (ở đây là Việt Nam) phải được đưa lên đầu tiên. Đấy là văn hóa, là chủ quyền quốc gia. Mọi sự là khác đi là vô tình (có thể hữu ý) xúc phạm đến chủ quyền của nước sở tại...". "Sau này khi nhà ga chính thức họat động thì hai thứ tiếng được sử dụng đầu tiên là Việt và Anh. Nếu thêm các tiếng khác thì phải tính đến các nhu cầu cần thiết và hợp lý của ngôn ngữ đó cho sinh hoạt và kinh doanh", ông Thiều viết trên Facebook cá nhân. Dù tuyến đường này làm bằng tiền vay Trung Quốc và do nhà thầu Trung Quốc thi công, nhưng "Trung Quốc không được quyền quyết định tùy tiện các văn bản đang sử dụng trong lãnh thổ Việt Nam nếu không được luật pháp của Việt Nam cho phép", ông Thiều phân tích vấn đề thứ hai. Cuối cùng, dù chỉ mới vận hành thử nhưng các nguyên tắc, quy định vẫn phải được chấp hành nghiêm túc", kể cả việc 'treo một cái biển nhà ga'. "Nếu không thì với một ít tiền thôi chúng ta sẽ có nguy cơ đánh mất lòng tự trọng hay nói rộng hơn là đánh mất chủ quyền của một quốc gia trong một việc làm tưởng như nhỏ nhặt", theo phân tích của nhà văn Nguyễn Quang Thiều. Cũng theo nhà văn, câu chuyện về biển chỉ dẫn các nhà ga và chiếc thẻ lên tàu diễn ra cách nhau có mấy ngày, cho thấy Ban Quản lý và nhà thầu "không hề có sự rút kinh nghiệm". Đồng thời khiến người dân thấy "một điều gì đó không bình thường ẩn sau" sự việc này. Luật sư Lê Ngọc Luân thì viết trên Facebook cá nhân rằng ông thấy 'rùng mình' khi nhìn thấy hình ảnh vé tàu chữ Trung Quốc. "Tấm thẻ lên tàu tuyến đô thị Cát Linh - Hà Đông nằm trong lãnh thổ Việt Nam nhưng được ghi bởi chữ Trung Quốc. Đặc biệt, nó nhấn mạnh một cách "trang trọng" bằng cách đưa chữ Trung Quốc lên trên". "Đoạn đường chỉ 13 km nhưng có gần 700 con người vận hành. Có thể, chính quyền lập luận đường sắt này do nhà thầu Trung Quốc thi công, đang chạy thử nên ghi cả chữ Trung Quốc. Thế tại sao không đưa tiếng Việt lên đầu và thay vào đó là Tiếng Anh thông dụng". "Nhìn cái thẻ, tôi chợt rùng mình khi nghĩ đến câu nói của ai đó ủng hộ Luật Đặc Khu: "Có chữ nào ghi cho Trung Quốc thuê đâu", ông Luân viết. TQ chỉ phát vé 'cho người nhà'
Ảnh: HOANG PHONG Đại diện Ban Quản lý dự án đường sắt (BQL) sau đó trả lời truyền thông Việt Nam rằng "sẽ có văn bản chấn chỉnh Tổng thầu", "không để xảy ra việc tự ý gắn, đề biển sử dụng song ngữ Việt - Trung không phù hợp tại dự án", theo ông Vũ Hồng Phương được VOV dẫn lời. Ông Phương cho hay đây mới là thời gian chạy thử nghiệm, kéo dài 3 - 6 tháng. Trong thời gian này người dân chưa được lên tàu. Chỉ những người làm nhiệm vụ mới được lên tàu kiểm tra, vận hành. Về phản ánh biển chỉ dẫn ở nhà ga có chữ Trung Quốc, ông Phương lý giải là do "tổng thầu cắt chữ dán lên cho dễ quan sát trong lúc vận hành thử. Đến nay, hầu hết các biển thông tin trên đã bị gỡ bỏ". Còn về vé đi tàu in chữ Trung Quốc, ông Phương nói là do trong ngày 11/8, phía tổng thầu phát một số thẻ "cho người nhà của họ khi tàu vận hành thử. Vì đây là khu vực và nhiệm vụ của Tổng thầu nên Ban Quản lý Dự án không can thiệp". Ông Phương nói tổng thầu đã "tự ý mời nhân viên và người nhà" tham gia chạy thử tàu "nhằm khích lệ, động viên tinh thần nhân viên sau thời gian thi công vừa qua", theo Zing.vn. "Về Quy chuẩn, tất cả các biển báo trên tuyến đường sắt sẽ sử dụng Tiếng Việt và Tiếng Anh theo quy chuẩn quốc tế hiện nay", ông Phương cho biết thêm. 700 nhân viên/13 km đường sắtMới đây, đại diện BQL cho hay đã chuẩn bị gần 700 nhân sự để vận hành tuyến đường sắt Cát Linh - Hà Đông, trong đó khoảng 200 người được đi đào tạo tại Trung Quốc. Đường sắt Cát Linh - Hà Đông dài 13 km, gồm 12 ga đi trên cao, do chủ thầu Trung Quốc thực hiện với tổng mức đầu tư ban đầu là 552 triệu đô là từ nguồn vốn chính phủ Việt Nam và vốn vay ODA của Trung Quốc. Ban đầu dự kiến tuyến đường hoàn thành trong 7 năm, từ 11/2008 - 11/2013 hoàn thành. Nhưng mãi đến 10/2011 dự án mới chính thức triển khai, đội vốn lên 868 triệu đô la (hơn 18.000 tỷ đồng). Vì tăng tổng mức đầu tư, dự án phải vay thêm Ngân hàng Eximbank Trung Quốc thêm 250 triệu đô la, theo VnEconomy.
BA VẤN ĐỀ LỚN TỪ MỘT CHIẾC THẺ LÊN TÀU... RẤT NHỎ - Nguyễn Quang Thiều Nguồn: https://www.bbc.com/vietnamese/vietnam-45167800?SThisFB | ||
TQ trục xuất sinh viên báo chí Đức viết về nhân quyền Posted: 14 Aug 2018 02:27 PM PDT
Một phóng viên nước ngoài bị an ninh TQ yêu cầu rời khỏi khu vực bên ngoài tòa án trước khi một phiên xử bắt đầu (ảnh chụp năm 2012). ED JONES Việc David Missal, 24 tuổi, sinh viên báo chí vừa bị trục xuất làm gia tăng lo ngại về tự do báo chí ngày càng tệ đi ở Trung Quốc, đặc biệt với phóng viên nước ngoài. Một sinh viên Đức đã học được bài học cay đắng rằng thực hành báo chí ở Trung Quốc, thậm chí chỉ trong dự án của một lớp học, thì vẫn có thể dẫn đến kết cục nghiêm trọng. Giới chức về nhập cư ở Trung Quốc nói với David Missal, 24 tuổi, rằng hộ chiếu của anh bị hủy và anh có một tuần để rời Trung Quốc, theo Bưu Điện Hoa Nam Buổi Sáng.
Sinh viên báo chí David Missal. TWITTER David Missal, 24 tuổi, theo học thạc sỹ ngành báo chí truyền thông tại Đại học Thanh Hoa, Bắc Kinh. Anh đáp xuống Düsseldorf, Đức hôm Chủ Nhật 11/8 sau khi giới chức Trung Quốc cho hay visa sinh viên của anh bị hủy và anh có một tuần để rời nước này. Missal nói anh nghĩ là do anh tường thuật, tại một lớp học về báo chí, trường hợp của những luật sư về nhân quyền hiện đang bị giam giữ tại Trung Quốc. Missal nói đại diện trường Đại học Thanh Hoa từng cảnh báo anh hai lần về việc theo đuổi các chủ đề chính trị nhạy cảm, nhưng anh vẫn tiếp tục vì muốn "tìm hiểu về xã hội và chính trị Trung Quốc". "Hai tháng qua, tôi quả thực đã hiểu được nhiều hơn về xã hội và chính trị Trung Quốc", Missal nói, liên hệ đến trường hợp của mình. Kể từ tháng 9/2015, Trung Quốc đã thẩm vấn, tạm giam và bắt khoảng 300 luật sư nhân quyền và các nhà hoạt động. Một số người phải chịu án tù dài trong khi những người khác đang chờ bị kết án. Việc Missal bị trục xuất làm nổi bật và nhấn mạnh sự nhạy cảm của Trung Quốc đối với sự chú ý của nước ngoài về cuộc đàn áp những người bất đồng chính kiến, đề tài hiếm khi xuất hiện trên truyền thông bị kiểm duyệt và trên mạng internet của nước này. Missal nói bài báo của anh chỉ được đăng trên blog cá nhân và Youtube, và mới chỉ có khoảng dưới 100 lượt xem. Phòng tuyên truyền của Đai học Thanh Hoa nói không thể bình luận ngay lập tức về việc này mà phải xem xét cụ thể sự việc. 'Đừng động vào Trung Quốc!'
Phóng viên nước ngoài bị cảnh sát TQ giữ trên đường phố khi đang đến địa điểm biểu tình ở Thượng Hải năm 2011. PHILIPPE LOPEZI Sự việc của David Missal thu hút nhiều bình luận trên mạng xã hội. Facebooker có tên Jack Badao bình luận: "Điều này, một lần nữa, chứng tỏ rằng chính phủ Trung Quốc muốn che giấu điều gì đó, luôn luôn là như vậy. Họ không muốn mọi người biết sự thật. Chỉ có kẻ ngốc mới tin vào cộng sản". Đáp lại, Dean Wong Dean viết: "Mọi chính phủ trên hành tinh này đều che giấu rất nhiều điều, và không có ngoại lệ. Không chính phủ nào muốn người dân biết sự thật. Chỉ có kẻ ngốc mới tin vào chính phủ và chính trị". Bạn đọc tên Leonardo Daniel nói: "Đừng động vào Trung Quốc!" trong khi người có nickname Nai Seng Tan khuyên "Bạn nên tập trung vào việc Trung Quốc xóa đói nghèo và phục hồi rừng như thế nào. Đừng có viết về nhân quyền và chính trị". Tài khoản Chad LeCroy ủng hộ: "Đúng đấy, đừng khiến Trung Quốc ngượng bằng cách nói về nhân quyền!" Yanny Ree an ủi: "Thế giới tròn mà, bạn có thể học báo chí ở nước khác!" Bị giới chức TQ 'gây khó dễ'
Trường hợp của David Missal chỉ khiến cộng đồng báo giới nước ngoài lo ngại hơn về tình hình tự do báo chí đang ngày càng tệ đi ở Trung Quốc. MARK RALSTON Các phóng viên nước ngoài từng báo cáo về việc bị giới chức Trung Quốc gây khó dễ, thập chí đánh đập, theo báo cáo năm 2017 của Câu Lạc Bộ Nhà báo nước ngoài (FCCC) tại Trung Quốc được đăng tải trên Bưu Điện Hoa Nam Buổi Sáng. Gần một nửa trong số hơn 100 phóng viên được hỏi cho hay đã phải chịu một số hình thức can thiệp vào năm 2017 trong khi đang cố gắng thu thập thông tin. 23% trong số được khảo sát cho biết bị cản trở khi tiếp cận một địa điểm và 8% cho biết họ đánh đập. Phóng viên Matthew Goddard của BBC được trích lời cho hay một người không rõ danh tính cố đập vỡ máy ảnh của ông sau khi ông từ chối giao lại các cảnh quay, sau đó người này đấm ông. FCCC cho rằng tình hình ngày càng tệ đi đối với các nhà báo nước ngoài ở Trung Quốc. Tình hình đặc biệt tệ ở Tân Cương, quê hương của người Uygurs - một dân tộc thiểu số Hồi giáo bị chính quyền Trung Quốc đàn áp văn hóa và tôn giáo. 73% phóng viên cho hay bị chính quyền Trung Quốc cấm đưa tin tại Tân Cương vào năm 2017. "Tôi đã bị giam ở Tân Cương nhiều lần, ở nhiều thành phố, trên tàu. Tôi từng bị thẩm vấn 11 tiếng đồng hồ và không được phép ngủ 2 đêm", một phóng viên từ một cơ quan báo chí của Mỹ nói. Chính quyền Trung Quốc còn dọa không gia hạn visa cho nhà báo nếu không đưa tin theo yêu cầu của họ. Năm cơ quan báo chí quốc tế bị gây khó khăn về visa khi đăng ký cho phóng viên thường trú ở Trung Quốc. Các nhà ngoai giao Trung Quốc ở nước ngoài cũng tỏ ra quyết đoán hơn khi tăng áp lực lên các trụ sở cơ quan báo chí, bao gồm các tuyên bố từ các đại sứ người Trung Quốc hoặc đại sứ quán Trung Quốc cáo buộc rằng các bài báo là tin giả, và yêu cầu xóa bài. Bắt bớ và giam cầmĐây không phải là lần đầu tiên các nhà báo, hoặc sinh viên báo chí nước ngoài gặp rắc rối với chính quyền các nước sở tại khi đưa tin hoặc có các hoạt động 'đụng chạm' đến vấn đề chính trị. Năm 2016, hai phóng viên người Úc, Linton Besser và Louie Eroglu, làm việc cho Australian Broadcasting Corporation bị chính quyền Malaysia bắt giữ khi đang thực hiện loạt bài điều tra về cáo buộc tham nhũng đối với Thủ tướng Najib Razak, theo BBC. Năm 2017, một nhóm phóng viên địa phương và nước ngoài bị chính quyền Myanmar bắt giam hại tháng do sử dụng drone để tác nghiệp gần tòa nhà quốc hội nước này. Đó là Mok Choy Lin từ Malaysia, Lau Hon Meng từ Singapore lúc đó đang thực hiện quay phim tài liệu cho Đài Truyền hình Thổ Nhĩ Kỳ TRT. Họ bị giam cùng phóng viên Myanmar Aung Naing Soe và lái xe Hla Tin, theo Reuters. Tháng 12/2017, hai phóng viên của Reuters là Wa Lone và Kyaw Soe Oo bị bắt tại Yangon với cáo buộc tiếp cận bất hợp pháp với các tài liệu mật của chính phủ. Hai phóng viên này có thể đối mặt với án tù giam 14 năm. Cả hai đang thực hiện phóng sự điểu tra về người Rohingya bị quân đội Myanmar tàn sát, theo New York Times. | ||
Muốn trừng phạt những người bất đồng quan điểm: Dấu hiệu bệnh tâm lý? Posted: 14 Aug 2018 02:23 PM PDT Nguyễn Quốc Tấn Trung
Tôi là một người thường. Cũng như các bạn, tôi rất hay sa vào những cuộc cãi vã. Với đồng nghiệp, với gia đình, với người yêu, với hàng xóm, v.v. Có cuộc to, có cuộc nhỏ. Có vụ cãi 10 phút đã làm lành, có vụ cãi cả đời vẫn không quên. Nhưng tôi tìm được một điểm chung trong số ấy, đó là tôi chưa từng muốn bỏ tù ai vì đã từng cãi nhau với tôi cả. Tôi không cao thượng đến mức so sánh mình với câu nói nổi tiếng 'Tôi có thể không đồng ý những điều anh nói, nhưng tôi có thể chết để bảo vệ quyền anh được nói những điều đó' (ngôn từ của Evelyn Beatrice Hall sử dụng cho Voltaire trong tác phẩm về tiểu sử cuộc đời ông). Nhưng rõ ràng, không có lý do nào đủ thỏa đáng để những con người ngang vai ngang vế có thể bỏ tù lẫn nhau chỉ vì họ không có cùng quan điểm về một vấn đề. Tôi tin rằng, ít nhiều gì thì những người khác chắc hẳn cũng có suy nghĩ tương tự như tôi. Điều kỳ lạ là, đa phần người Việt Nam chúng ta không đặt những câu hỏi như vậy dành cho mối quan hệ giữa nhà nước – người dân. Vì sao phản đối một chính sách, vì sao việc chỉ ra những bất cập tồn tại của nhà nước, vì sao việc lên án một cá nhân có chức danh lãnh đạo nhà nước, v.v. lại luôn đi kèm với khả năng hình sự hóa và phải ngồi tù? Hiển nhiên, người viết sẽ không lạm bàn đến những lời kích động sử dụng vũ lực, vũ trang hay kêu gọi gây thương tích, hủy hoại tài sản. Đó là những việc làm luôn bị liệt vào nhóm vi phạm pháp luật dù ở bất kỳ quốc gia nào. Và, mỗi nhà nước đều tìm cách bảo vệ mình khỏi các cuộc nổi dậy vũ trang. Thế nhưng, khó mà lý giải việc một chính phủ, với đầy đủ bộ máy vũ trang để bảo đảm trật tự xã hội như quân đội, công an, cảnh sát, cùng với một hệ thống hành chính khổng lồ, lại sợ hãi về những ý kiến khác biệt như thế. Quan điểm từ các nhà xã hội học và sử học Một số nhà khoa học cho rằng, để hiểu được cảm xúc này cần phải nhìn vào giá trị lịch sử và văn hóa của một xã hội. Nhà sử học Ian Buruma, khi nghiên cứu để trả lời câu hỏi tại sao đảng Cộng sản Trung Hoa hùng mạnh với tầm ảnh hưởng khắp thế giới lại quan tâm kiểm soát quan điểm của một vài nhóm người nhỏ bé, đã viện đến các yếu tố văn hóa – lịch sử. Buruma cho rằng, tính chất tôn giáo của khái niệm chính trị ("religious concept of politics") trong lịch sử Trung Quốc là gốc của vấn đề. Mà vấn đề đó nằm ở toàn bộ xã hội Trung Quốc. Bản thân người dân xem chính trị là một thứ xa rời đời sống, phải do những thánh nhân đức cao vọng trọng mới có thể luận bàn tới. Còn người bình thường khi sinh ra, thì vai trò, vị trí của họ trong xã hội đã được định sẵn. Thế nên, họ chỉ cần làm tốt nhiệm vụ và trách nhiệm của mình là được. Ngược lại, ông cũng cho rằng giới lãnh đạo chịu ảnh hưởng từ khái niệm 'Hòa' trong Nho giáo, với những mệnh đề "xã hội đại đồng" hay "thái bình thịnh thế". Vì vậy, sự đại đồng đó phải được bảo đảm bằng việc niềm tin công cộng chung phải được duy trì và áp đặt từ trên xuống. Quan điểm trong thiên hạ có nhiều, nhưng đạo lý để càn khôn vận động thì chỉ có một. Nói theo Dịch học là "Thiên hạ dù đường đi tuy khác nhau nhưng đều quy về một mối, tính toán trăm lối nhưng đạo lý chỉ tóm vào một lẽ" (Đồng quy nhi thù đồ, nhất trí nhi bách lự). Ở đây, cái đạo lý ấy chắc hẳn là Cộng sản chủ nghĩa. Vì thế, những người cố ý đi ngược lại đạo trời của một xã hội thái bình thịnh thế cần bị trừng phạt. Một số nhà sử học khác, thực chứng hơn, lại cho là chính sách kiểm duyệt và trừng phạt tại nhiều quốc gia chính là phản ứng lý tính trước sự thất bại của nhiều quốc gia chuyên chế trước đó – mà cụ thể là Liên Xô. Nhà sử học Trung Quốc, Feng Chongyi, nhận định, chính sự thả lỏng về ngôn luận có thể dẫn đến tình trạng cách mạng màu – những cuộc cách mạng không sử dụng vũ lực. Biểu tình, đình công, can thiệp dân sự và môi trường tự do trao đổi quan điểm sẽ gây áp lực, và thậm chí ảnh hưởng tư tưởng lên giới cầm quyền. Nhắc về phong trào dân chủ năm 1989 và Hiến chương 08 của Lưu Hiểu Ba (Liu Xiaobo), Feng cho rằng Hiến chương 08 còn nguy hiểm hơn cả cuộc biểu tình ở Thiên An Môn đối với chính quyền Trung Quốc. Dù Thiên An Môn có khả năng quy tụ hàng chục nghìn sinh viên, nhưng phong trào đó vốn chưa tạo ra được một hệ tư tưởng nhất quán, rõ ràng, dễ nắm bắt. Còn Hiến chương 08 thì ngược lại, là kết quả của đối thoại, của tự do tư tưởng, để đồng thời gửi đến người dân và những người bất đồng chính kiến bên trong Trung Quốc những cải cách thể chế cụ thể và lời tuyên bố không chấp nhận mô hình đơn đảng. Cho phép đa nguyên quan điểm, theo những nhà cầm quyền, sẽ dẫn đến đa nguyên chính trị. Đó là thứ 'dị giáo' cần phải bị trừng trị nghiêm khắc nhất trong các nhà nước độc đoán và chuyên chế. Quan điểm từ khía cạnh tâm lý học Nếu những quan điểm trên có vẻ quá vĩ mô, xa xôi và sách vở, thì cũng có nhiều nhà tâm lý học sử dụng cách tiếp cận tâm lý học để phân tích về những nhà độc tài, hay những cá nhân có thiên hướng độc tài. Cách tiếp cận này cung cấp một cái nhìn gần gũi hơn, để từ đó lý giải câu hỏi đời thường: Vì sao nhiều cá thể trong cùng một xã hội lại tỏ vẻ vui mừng, ủng hộ khi thấy một công dân khác bị nhà nước trừng phạt chỉ vì thể hiện quan điểm của họ? Trước hết, những cá thể này sẽ có dấu hiệu tự luyến (Narcissism) cao – hay cũng có thể gọi là mắc chứng "rối loạn nhân cách ái kỷ" (Narcissistic personality disorder). Có ba dấu hiệu chính để nhận diện triệu chứng tự luyến. Một là họ có các biểu hiện thường xuyên của ảo tưởng vĩ cuồng, tự cao – tự đại thái quá ("pervasive pattern of grandiosity"). Các cá thể bị ám ảnh bởi tham vọng thành công chói sáng ở mọi lĩnh vực. Họ tin rằng họ độc đáo, đặc biệt và chỉ có thể giao du với các thành viên ưu tú, lãnh đạo khác của xã hội. Đặc tính này khiến người có chức vụ tin rằng mình xứng đáng hơn hết thảy mọi người để nắm giữ vị trí đó (hoặc cao hơn). Còn những cá thể bình dân khác thì tin rằng, chỉ có họ mới suy nghĩ được như tầng lớp lãnh đạo và họ phải thuộc về tầng lớp lãnh đạo. Điểm thứ hai, là họ có nhu cầu cần được ngưỡng mộ rất cao ("need for admiration"). Nhu cầu này khiến chủ nghĩa sùng bái cá nhân thái quá được nảy nở trong các nhà nước độc tài. Những người ủng hộ nó thậm chí còn cho rằng chủ nghĩa này là cần thiết, và là điều bình thường trong xã hội. Ví dụ, Saddam Hussein tự nhận mình là đấng cứu tinh của người dân Iraq. Muammar Gaddafi từng tự phong mình là Vua của những vị Vua tại Châu Phi. Dòng tộc nhà họ Kim ở Bắc Hàn thì mô tả họ trong sách lịch sử thiếu nhi với quyền năng không kém Chúa trời. Đặc tính cuối cùng, nhưng không kém phần quan trọng, là các cá nhân có xu hướng độc tài rất thiếu sự đồng cảm ("lack of empathy"). Họ dành quá nhiều thời gian để ca ngợi bản thân, cho nên những cá thể có triệu chứng tự luyến thường ít khi nghĩ đến quan điểm, cảm nhận, và tình cảm của người khác. Họ cho rằng quan điểm, cảm nhận của người khác là không quan trọng, không cần xem xét và rất thừa thãi. Cho đến nay, đã có rất nhiều nghiên cứu thực nghiệm tâm lý chứng minh thiên hướng trả đũa, trừng phạt người khác của các cá nhân tự luyến. Theo nghiên cứu của Bushman và Baumeister vào năm 1998, người có triệu chứng tự luyến dễ trừng phạt người phê bình, chỉ trích mình hơn so với các đối tượng nghiên cứu khác, ngay cả khi họ biết rằng mình đang nắm quyền trừng phạt người phê bình đối diện bằng thiết bị sốc điện cường độ cao. Một nghiên cứu khác gần đây của một nhóm các nhà khoa học trường Đại học Georgia, Hoa Kỳ nhận thấy nhóm người có xu thế tự luyến còn có khuynh hướng bày tỏ tính hung hăng hiếu chiến của mình đối với bất kỳ ai sau khi bị chỉ trích, kể cả những người không hề có lời nói động chạm dành cho họ. Những nghiên cứu này đã được tổng hợp và là nền tảng để lý giải chủ nghĩa sùng bái cá nhân, hệ thống kiểm soát truyền thông gắt gao, cũng như những hình phạt nặng nề dành cho giới bất đồng chính kiến của Xô Viết phiên bản Stalin trong tác phẩm Tâm lý học Stalin của M. Stal (Stal, M. (2013). Psychopathology of Joseph Stalin. Psychology, 4, 1-4). Quá nhiều cá thể mang tâm lý nói trên, nếu sống cùng trong một xã hội, được sự hậu thuẫn của hệ thống chính trị, hệ thống pháp luật độc đoán, sẽ dẫn đến một xã hội mà sự tồn tại của những quan điểm khác biệt trở thành cái gai không chỉ trong mắt nhà nước. Mới đây, nhà báo Nguyễn Ngọc Vinh của báo Tuổi trẻ bị kỷ luật nội bộ về phát ngôn của mình liên quan đến thực trạng nhân lực chính trị bị phân biệt đối xử giữa Bắc và Nam. Việc này có lẽ cho thấy triệu chứng của căn bệnh tự luyến đã lan rộng trong từng ngóc ngách tổ chức xã hội Việt Nam. Dẫu vậy, người viết tin rằng bất đồng quan điểm vẫn tồn tại bằng cách này hay cách khác. Đa nguyên, tương tự như trái đất, dù sao vẫn quay. Tư tưởng, quan điểm khác nhau sẽ được tiếp tục là đề tài bàn luận, thảo luận từ những quán nước, quán nhậu, đến trường học, nơi làm việc, gia đình và những cuộc trò chuyện của giới tri thức. Bằng cách này hay cách khác, ở một thời điểm nào đó, chúng ta sẽ phải nhận ra rằng, một khi ý thức và tư tưởng công cộng đã hình thành, chúng sẽ tiếp tục tồn tại, phát triển và thành công, nếu bản thân những nhà độc tài không chịu thay đổi. N.Q.T.T. | ||
Hội Cựu chiến binh VN cần lên án hành vi dùng thương phế binh gây rối nhân quyền Posted: 14 Aug 2018 02:21 PM PDT Ánh Liên Một nhóm người đội mũ cối, mặc đồ bộ đội với loa cầm tay công suất lớn tìm đến nhà ông Nguyễn Lân Thắng kiếm chuyện, chửi bới,... gây mất trật tự khu phố. Những người này tự xưng là 'thương binh; bộ đội già', và lên tiếng kêu gọi Nguyễn Lân Thắng là đồ 'phản cách mạng'. Trong một video, nhóm này sau khi thực hiện xong hành vi gây rối đã đứng dậy và tuyên bố: 'Mai bố mày quay lại đấy, đ*t mẹ mày'.
Nhóm 'thương phế binh' nằm lê lết trước nhà ông Nguyễn Lân Thắng Những câu nói đầy tục tĩu, những hành vi gây ảnh hưởng đến đời sống của người dân khu phố mà 'nhóm thương binh' trên có đáng được tán dương? Nếu họ đang là cựu chiến binh thực sự, thì họ đã và đang bôi xấu hình ảnh 'anh bộ đội cụ Hồ' trong mắt người dân, họ cho thấy tính chất rời rạc, tục tĩu, vô văn hóa và cả có phần bệnh hoạn trong đó. Nếu họ không phải là cựu chiến binh, mà là một nhóm người được thuê 1 triệu đồng/ngày để quấy rối những nhà bất đồng chính kiến, thì chính những hành vi thô tục, vô văn hóa như thế đã thực sự làm tổn hại danh tiếng và hình ảnh của bộ đội, đặc biệt là những cựu chiến binh giàu sinh ra tử trong chiến tranh. Cách thức bôi nhọ này không chỉ gián tiếp gây hại hình ảnh bộ đội trong dân, và gián tiếp phỉ báng uy tín của người chiến sĩ quân đội nhân dân. Và dù thật hay giả, thì hành vi gây rối công cộng, phát loa công suất lớn tại khu phố - gây 'ô nhiễm tiếng ồn' là vi phạm Điều 5 - pháp lệnh cựu chiến binh/2005. Trong đó nêu rõ, nghiêm cấm hành vi, 'lợi dụng danh nghĩa, uy tín Cựu chiến binh, Hội Cựu chiến binh Việt Nam để thực hiện hành vi vi phạm pháp luật.'
Vì vậy, chính quyền sở tại có trách nhiệm nhanh chóng chấm dứt các hành vi gây rối trật tự, bôi nhọ thanh danh cựu chiến binh này. Hội cựu chiến binh Việt nam - tổ chức đang quản lý thương phế binh, bộ đội về hưu trong toàn quốc cũng cần phải lên tiếng phê phán và chấm dứt các hành vi sử dụng hình ảnh thương bệnh binh vào các mục đích gây rối trật tự công cộng, nhục mạ nhân phẩm - danh dự, sách nhiễu khu vực ở của những người bất đồng chính kiến nêu trên. Sự lên tiếng này là cần thiết để tránh sự bóp méo và bị hủy hoại của hình ảnh bộ đội trong mắt người dân địa phương và trên cả nước. Hiện trạng 'giả danh' hay 'lợi dụng' nhóm người trong xã hội để tiến hành các hoạt động gây rối, sách nhiễu đối với những người bất đồng chính kiến là phổ biến. Tuy nhiên, vì tính chất 'lợi dụng', nên những nhóm người này (thường núp bóng dư luận viên hoặc cựu chiến binh) với sự nhiệt tình nhưng nông nổi lại gây ra một phản ứng ngược, phản ứng đó bao gồm cả sự đánh lầm giá trị bị giả danh trong mắt người dân, khiến người dân có cái nhìn tiêu cực, thiếu thiện cảm đối với những người mang sắc phục bộ đội. Hay nói đúng hơn, sự nhân danh hay giả danh với mục đích nêu trên (dù mạo danh hay nhân danh) cũng làm ô uế và bóp méo hình ảnh người bộ đội trong mắt người dân. Cách đây không lâu, một nhóm truyền thông tự xưng là Dư luận viên - Viet vision đã cùng với 'một cựu chiến binh' kéo đến nhà của anh Phan Vân Bách gây phẫn nộ bởi những hành vi và lời nói đe dọa mạng sống, xúc phạm nhân phẩm - danh dự. Còn trước đó 3 năm, lễ dâng hương tưởng nhớ các chiến sỹ Gạc Ma đã bị một số thanh niên tự xưng là dư luận viên ngăn cản. Sự việc này gây phẫn nộ đến mức, báo Giáo dục Việt Nam (trực thuộc Hiệp hội các trường cao đẳng, đại học Việt Nam) tuyên bố, đó là hành động 'không thể chấp nhận được', một hành động 'vô lễ mà những kẻ thiếu hiểu biết đã gây nên'.
Thực chất, những nhóm dư luận viên như thế này là 'giả danh', tuy nhiên nó vẫn được chính quyền làm ngơ, vì tác dụng 'chống phản động'. Thành phần tham gia nhóm dư luận viên giả danh gồm sinh viên, học sinh (thậm chí là học sinh THCS) với hiểu biết xã hội kém, nhưng lại không chấp nhận sự khác biệt xã hội; được dẫn dắt bởi một người trung niên (thường xuất thân từ môi trường công an, quân đội). Và chính từ sự giả danh, khiến 'dư luận viên' trở thành một cụm từ miêu tả nhóm người vô văn hóa, mất trật tự, thiếu kiến thức về lịch sử - chính trị cũng như đầy chất ngông cuồng, háo thắng. A.L. VNTB gửi BVN | ||
Kinh tế Việt Nam bị ảnh hưởng nặng nếu chiến tranh thương mại Mỹ-Trung leo thang Posted: 14 Aug 2018 02:14 PM PDT
Đồ biểu tỉ lệ phụ thuộc vào xuất khẩu của nền kinh tế Việt Nam. (Hình: Đồ biểu Nikkei) HÀ NỘI (NV) – Nền kinh tế dựa vào xuất cảng của Việt Nam sẽ bị ảnh hưởng nặng nhất ở khu vực ASEAN nếu cuộc chiến thương mại giữa Mỹ và Trung Quốc còn leo thang hơn nữa. Tạp chí kinh tế thời sự Nikkei của Nhật Bản hôm Thứ Hai, 13 Tháng Tám, 2018 thuật lại một tài liệu của FT Confidential Research (một bộ phận nghiên cứu độc lập của báo Financial Times bên Anh Quốc) phân tích kinh tế của 5 nước ASEAN có nền kinh tế lớn nhất khu vực trong hoàn cảnh cuộc chiến thương mại có thể còn leo thang, làm hại lây tới các nước buôn bán với cả hai trùm kinh tế đấu đá kịch liệt. Theo phân tích vừa kể, Việt Nam, Philippines và Indonesia sẽ phải gánh chịu những thiệt hại nghiêm trọng khi cuộc chiến thương mại Mỹ - Trung Quốc tiếp diễn leo thang, trong đó Việt Nam bị nặng nhất vì kinh tế nước này phụ thuộc vào xuất cảng nhiều nhất. Nếu cuộc chiến thương mại giữa Mỹ và Trung Quốc chỉ dừng ở mức độ như hiện tại thì ảnh hưởng sẽ không lớn. Tuy nhiên, theo sự phân tích kể trên, các nước ASEAN không chuẩn bị tình huống khi nhu cầu tiêu thụ hàng hóa của thế giới giảm xuống và kéo dài, hệ quả của cuộc chiến tranh thương mại Mỹ loan báo đánh thuế quan nặng trên một số hàng hóa của Trung Quốc rồi Trung Quốc trả đòn lại như thế. Trong khi nền kinh tế của Việt Nam dựa nhiều nhất vào xuất cảng, bị ảnh hưởng trực tiếp nặng nhất khi kinh tế toàn cầu chậm lại, dự trữ ngoại hối mong manh của Indonesia và Philippines làm các nước này đối diện khủng hoảng về công nợ. Cho đến nay, người ta mới thấy Mỹ áp đặt thuế quan 25% đối với $34 tỉ đô la hàng hóa nhập cảng hàng năm của Trung Quốc và chuẩn bị đánh thêm $16 tỉ đô la nữa vào ngày 23 Tháng Tám tới đây mà Bắc Kinh tuyên bố những con số đáp trả tương tự. Theo tổ chức FT Confidential Research, nếu vụ đấu đá chỉ dừng ở mức độ này, 5 nước có nền kinh tế lớn nhất ASEAN không có gì phải lo lắng. Tuy nhiên, rất có thể những gì đã thông báo áp dụng mới chỉ là những đòn khởi đầu. Mỹ còn đang tính áp thuế từ 10% đến 25% đối với $200 tỉ hàng hóa Trung Quốc. Ông Tổng thống Donald Trump còn dọa sẽ tăng thuế quan trên tất cả hơn $500 tỉ hàng nhập từ Trung Quốc mỗi năm. Không những ông tăng thuế quan với hàng Trung Quốc mà còn loan báo tăng thuế quan với hàng hóa từ Châu Âu và các nơi khác. Từ hăm dọa đã chuyển sang hành động với dấu hiệu một cuộc chiến tranh thương mại toàn cầu đang hiện ra nghiêm trọng. Hiếm có nước nào được miễn nhiễm những hệ quả. Nền kinh tế của Việt Nam phát triển nhanh chóng với tỉ lệ hơn 7% thấy thông báo [? - BVN] đối với quý thứ hai năm nay, theo FT Confidntial Research, là nước phụ thuộc vào xuất cảng nhiều nhất trong số 5 nước có nền kinh tế mạnh nhất ASEAN. Theo thống kê, trong chu kỳ 12 tháng tính đến Tháng Ba, 2018, Việt Nam đã xuất cảng một số lượng hàng hóa, sản phẩm các loại tương đương với 99,2% của tổng sản luọng quốc gia (GDP). So với những nước khác ở khu vực, Việt Nam phụ thuộc vào xuất cảng để tăng trưởng kinh tế thập niên vừa qua, tăng gấp 4 lần trong giai đoạn giữa 2008 và 2017. Việt Nam xuất cảng đạt $226 tỉ đô la, chỉ sau Thái Lan có $17 tỉ đô la, nước có trị giá hàng xuất cảng cao nhất khu vực. Việt Nam xuất cảng sang Mỹ $43.7 tỉ đô la dứng hàng đầu trong 5 nước ASEAN kinh tế lớn nhất khu vực, do vậy, kinh tế của Việt Nam bị ảnh hưởng nhất khi nhu cầu tiêu thụ hàng hóa ở Mỹ giảm xuống. Chính nhờ xuất cảng hàng hóa đi Mỹ, Châu Âu và những khu vực các nước phát triển khác đã thúc đẩy kinh tế tăng trưởng, không phải nhờ Trung Quốc mà Việt Nam tăng trưởng kinh tế khả quan cả thập niên qua. Hiểm họa từ cuộc xung đột thương mại nghiêm trọng tăng thêm áp lực tại các nước có thị trường đang phát triển (ASEAN) gây ra bởi đồng đô la tăng giá trị. Tuy đồng tiền của 5 nước ASEAN không bị ảnh hưởng trầm trọng như Turkey và Argentina, giới đầu tư chứng khoán của họ đua nhau bán tháo tuy Việt Nam cố giữ được mức trị giá của năm ngoái. Đồng tiền Peso của Philippines bị ảnh hưởng nặng nhất trong số 5 nước ASEAN, mất tới 7,3% năm nay trong khi Indonesia bị mất 6,1%. Tuy Việt Nam cố kềm giữ trị giá đồng bạc bằng cách đánh sụt từ từ nhưng năm nay cũng đã mất 1,5% và có thể còn xuống thêm nữa những ngày sắp tới nếu nhà cầm quyền trung ương thấy cần phải nâng đỡ hơn nữa ngành xuất cảng. Thời gian gần đây, người ta thấy dấy lên tại Việt Nam sự lo lắng hàng hóa Trung Quốc nếu không bán được sang Mỹ sẽ được tuồn giá rẻ tới Việt Nam, bóp nền kinh tế cả nước. Vừa là cướp thị trường Việt Nam của các công ty Việt Nam, vừa mượn đường Việt Nam xuất hàng sang Mỹ dưới cái nhãn "Made in Vietnam" nhưng lại là đồ Trung Quốc. | ||
Thủ tướng Malaysia sẽ hủy các dự án ký với Trung Quốc Posted: 14 Aug 2018 02:13 PM PDT RFA
Cựu Thủ tướng Malaysia Najib Razak trong buổi lễ ký kết xây dựng đường sắt dọc bờ biển miền Đông với Trung Quốc năm 2012. AFP Thủ tướng Malaysia Mahathir Mohamad cho biết Malaysia sẽ hủy bỏ một số dự án cơ sở hạ tầng có vốn đầu tư trị giá hàng tỷ đô la được ký với Trung Quốc dưới thời người tiền nhiệm của ông là Thủ tướng Najib Razak. Ông Mahathir nói như vậy vào ngày 13 tháng 8 trong một cuộc phỏng vấn với hãng thông tấn AP, chỉ vài ngày trước khi ông lên đường sang thăm Trung Quốc lần đầu tiên kể từ khi lên nắm quyền 3 tháng trước. Các dự án được nói tới là dự án đường ống dẫn khí và tuyến đường sắt dọc bờ biển miền Đông Malaysia. Thủ tướng Malaysia nói lý do ông muốn bỏ các dự án này vì chúng không cần thiết. Ông nói thêm là nếu việc bỏ các dự án này không thực hiện được thì ít nhất cũng phải ngưng cho đến khi có nhu cầu trong tương lai. Nhà lãnh đạo 93 tuổi cho biết ông muốn duy trì mối quan hệ tốt đẹp với Trung Quốc và sẵn sàng chào đón đầu tư từ Hoa Lục nhưng với điều kiện là các dự án đó phải có lợi cho Malaysia. Dưới thời của Thủ tướng Najib, Malaysia thân với Trung Quốc hơn. Trung Quốc cũng coi Malaysia là một phần quan trọng trong dự án Vành Đai Con Đường mà nước này đưa ra. Ông Najib đã ký thỏa thuận với Trung Quốc về hai dự án đường sắt và đường ống dẫn khí do các công ty quốc doanh của Trung Quốc xây dựng vào năm 2016 với trị giá lên đến hơn 22 tỷ đô la. Một phần trong số tiền này đã được trả cho Trung Quốc và Malaysia không thể lấy lại. Cũng trong cuộc phỏng vấn, người đứng đầu Chính phủ Kuala Lumpur còn kêu gọi Trung Quốc tôn trọng tự do hàng hải trên khu vực Biển Đông, vùng biển mà Hoa Lục và nhiều quốc gia Đông Nam Á bao gồm cả Malaysia đang có tranh chấp. Trung Quốc là nước đòi chủ quyền phần lớn trên biển Đông qua đường đứt khúc 9 đoạn mà nước này tự vẽ ra. Thủ tướng Malaysia cũng từng cảnh báo về tình trạng quân sự hóa trong khu vực và kêu gọi các nước không nên đưa cố định tàu chiến vào vùng nước tranh chấp. | ||
Sự biến xã Đồng Tâm hiện nay ra sao? Posted: 14 Aug 2018 02:11 PM PDT Phùng Hoài NgọcNhiều tháng qua, các báo chí nhà nước hẳn là bị cấm lảng vảng đưa tin xã Đồng Tâm mặc dù thực tế đã tự diễn biến, thay đổi nhiều. Nhắc lại sơ lược sự biến Xã Đồng Tâm cách Hà Nội 40 km. Vụ tranh chấp đất kéo dài cả chục năm. Cụ Lê Đình Kình cùng 5 người đại diện thôn làng này bị lừa ra đồng, bị đánh đập và bắt đi mà không có giấy bắt người, đưa đến tình trạng xô xát. Một thanh niên xã cũng đã phải vào bệnh viện cấp cứu. Cụ Kình bị đưa vào một bệnh viện ở Hà Nội và canh gác cấm mọi tiếp xúc... Sau đó dân chúng xã đã bắt giữ lại 38 người gồm 1 phó trưởng công an huyện Mỹ Đức, 1 đội trưởng đội cảnh sát điều tra công an huyện Mỹ Đức, 1 trung đoàn trưởng Cảnh sát cơ động, một số người thuộc ban ngành khác và 29 cảnh sát cơ động, đòi chính quyền thả những người dân đại diện bị bắt đi. Bốn nghìn dân rào làng kháng chiến... 8 ngày sau, biến cố được giải quyết ôn hòa vào ngày 22/4/2017 khi đích thân chủ tịch Hà Nội Nguyễn Đức Chung về Đồng Tâm đối thoại với dân và cam kết "không truy cứu trách nhiệm hình sự trong biến cố ngày 15/4", 19 cán bộ, cảnh sát cơ động cuối cùng được rời khỏi nhà cộng đồng thôn Hoành. Họ cúi đầu thi lễ chào giã biệt dân Đồng Tâm. Ít ngày sau, Công an Hà Nội nuốt lời chủ tịch, ra lệnh khởi tố vụ án chống người thi hành công vụ. Cục hình sự Bộ QP ra lệnh khởi tổ vụ án tranh chấp đất quốc phòng. Tranh cãi râm ran toàn xã hội đến tận Quốc hội. Dân làng Đồng Tâm ra kháng thư viết bằng máu tuyên bố đổi mạng sống giữ đất đai. Lực lượng chức năng không dám về làng bắt người. Công an HN gửi thư kêu gọi đầu thú. Bẵng đi chẳng còn có tin tức gì. Im lặng giữa hai cơn bão? Bỗng nhiên một một đơn vị công binh, có lẽ do yêu cầu của Tập đoàn Viettel – đơn vị cướp đất của làng, lẳng lặng về làng đào ranh giới ngăn phần đất Viettel và 59 hecta đất của làng. Có nghĩa, đây chúng tôi trả đất các ông bà nhé. Thôi không tranh chấp nhé. Báo chí không được đưa tin và bình luận. Cách đây 1 tuần tôi tình cờ nghe đài VOV. Một bài phóng sự về thăm xã Đồng Tâm, nói sơ qua cảnh sống yên bình, mọi người vui vẻ, phỏng vấn vài ba người dân làng. Xong bài báo. Các báo chí khác vẫn im lặng. (Riêng VOV có TBT là uỷ viên trung ương Đảng nên bạo gan hơn báo khác chăng ?!). Tuy nhiên đám VTV vẫn không dám bén mảng đến điểm nóng này, có lẽ vì họ đã ra mặt thù nghịch với dân xã này ngay khi sự biến xảy ra. Còn nhớ bản tin đầu tiên về Đồng Tâm không có hình ảnh, sau khi vắn tắt nói về "sự gây rối, chống người thi hành công vụ", VTV chiếu lên màn hình cảnh trên thao trường các CSCĐ đang luyện võ đấm ngang đá ngược rất hung hăng… Khí thế cuả VTV sặc mùi và đậm màu bạo lực, trái với tư thế và phẩm chất của một cơ quan ngôn luận. Đám phóng viên VTV ngỡ ngàng không hiểu được tại sao các chiến sĩ CS lại bó tay chịu vào ngồi nhà văn hoá xã suốt 8 ngày mà không đánh đấm và nổ súng?... Sau sự biến cũng không có báo chí nào được phỏng vấn CS cơ động. Tôi phán đoán rằng các chiến sĩ CS không hèn nhát và bỏ nhiệm vụ. Họ đã nhận thức được nỗi oan khuất của dân xã Đồng Tâm và bằng lòng chịu nhốt để giúp nhân dân đòi lại người. Thế thôi! Chẳng ai biết số phận của họ sau đó đã bị Đoàn và Đảng kiểm điểm trừng phạt ra sao.
P.H.N. Nguồn: https://www.facebook.com/ngoc1951/posts/681039462260624 | ||
Những người cuối cùng của thế hệ hào hoa mà lạc bước đã ra đi Posted: 13 Aug 2018 07:34 PM PDT Phạm Đình Trọng Cùng đang học trung học chuẩn bị thi Tú tài. Người sinh tháng Chín, người sinh tháng Mười hai, cùng năm 1927. Cùng 18 tuổi khi cuộc cách mạng tháng Tám, 1945 nổ ra. Cùng bị cuốn hút bởi tiêu chí say đắm ngất ngây của cuộc cách mạng tháng Tám: Đập tan xiềng xích nô lệ, giành tự do cho nhân dân, giành độc lập cho đất nước. Nhờ tài năng và nền tảng văn hóa của một nền giáo dục nhân văn, cả hai đều trở thành những tên tuổi, những gương mặt văn hóa sáng giá, đóng góp lớn cho cuộc cách mạng, để lại cho lịch sử và nền văn hóa đất nước những giá trị văn hóa bền vững. Hai tên tuổi đó là nhà báo Bùi Tín và nhạc sĩ Tô Hải. Không phải chỉ có hai tên tuổi Bùi Tín, Tô Hải. Cái hồn tinh tế nhạy cảm của con người mang trong máu nền văn minh sông Hồng, cái vốn liếng của trí lự Việt Nam được tiếp nhận chương trình giáo dục nhân văn của nền văn hóa Pháp, nền văn hóa đã mở ra kỷ nguyên Ánh sáng và cuộc cách mạng Tự do – Bình đẳng – Bác ái. Con người và nền giáo dục đó đã tạo ra hơn một thế hệ những tài năng, những nhà văn hóa, những trí thức, những nghệ sĩ lớn Trần Đức Thảo, Nguyễn Mạnh Tường, Nguyễn Hữu Đang, Thanh Tịnh, Thụy An, Văn Cao, Trần Dần, Hoàng Cầm, Tử Phác, Lê Đạt, Chế Lan Viên, Nguyễn Đình Thi, Nguyễn Khải, Nguyễn Minh Châu, Nguyên Ngọc, Trần Duy, Trần Văn Cẩn, Sĩ Ngọc… Hơn một thế hệ tài năng đó đã bị cuốn hút bởi tiêu chí say đắm, ngất ngây của cuộc cách mạng mùa thu năm 1945. Họ đi vào cuộc cách mạng mùa thu và cuộc kháng chiến chống Pháp cùng những người cộng sản là để đến cái đích ước mơ từ trăm năm của cả giống nòi Việt Nam: Đánh đuổi thực dân Pháp xâm lược, giải phóng giống nòi Việt Nam. Nhưng khi cuộc kháng chiến chống Pháp đang đi đến kết thúc thắng lợi, những người cộng sản lãnh đạo cuộc kháng chiến chống Pháp liền bộc lộ cái mưu đồ tội lỗi, độc ác của họ. Đặt đảng cộng sản lên trên đất nước, lên trên dân tộc Việt Nam, những người cộng sản dẫn dắt cuộc kháng chiến chống Pháp đã vì lợi ích của đảng cộng sản Việt Nam, vì lợi ích của quốc tế cộng sản, thí bỏ lợi ích của đất nước, của dân tộc Việt Nam, vứt bỏ mục tiêu độc lập của cả dân tộc Việt Nam để theo đuổi mục tiêu của những người cộng sản: mục tiêu xã hội chủ nghĩa và cộng sản chủ nghĩa. Họ nhẫn tâm cắt đôi đất nước Việt Nam thành hai trận tuyến, cắt đôi dân tộc Việt Nam thành hai nửa hận thù, biến đất nước Việt Nam thành biên ải của khối cộng sản thế giới, biến dân tộc Việt Nam thành đội quân gác biên ải, lấy máu dân tộc Việt Nam bảo đảm sự an toàn, bền vững và lớn mạnh cho những nhà nước cộng sản đàn anh Trung Cộng, Nga Xô. Đánh thắng thực dân Pháp xâm lược, những người cộng sản liền quyết liệt thực thi nền chuyên chế độc tài trên nửa nước, hăm hở lấy máu dân làm chiến tranh áp đặt chuyên chế độc tài trên cả nước. Người dân Việt Nam vừa thoát khỏi thân phận nô lệ của người dân mất nước, xiềng xích nô lệ thực dân vừa rũ bỏ trên cổ, trên chân tay, trong đầu óc người dân thì những người cộng sản lại chụp lên thân phận người dân Việt Nam ách nô lệ mới còn nặng nề, khủng khiếp hơn nhiều lần ách nô lệ thực dân: nô lệ cộng sản. Nặng nề, khủng khiếp, nhưng nô lệ cộng sản tinh vi và giỏi lừa mị đến mức một nhà văn sắc sảo như Nguyễn Khải cũng phải đến cuối đời mới nhận ra "Ở các chế độ toàn trị chỉ có hai cơ quan mà quyền uy bao trùm cả xã hội. Đó là cơ quan tư tưởng, tuyên truyền và cơ quan công an. Một để chăn, một để chống. Còn khi đã có chuyện bất thường xảy ra thì chỉ có một biện pháp: đàn áp, bắt giữ, lập tòa án xét xử những kẻ cầm đầu" (Đi Tìm Cái Tôi Đã Mất). Trong thể chế nô lệ cộng sản, những trí thức, nghệ sĩ, tinh hoa của dân tộc, những gương mặt văn hóa của đất nước cũng chỉ là những đứa trẻ trong nhà trẻ cộng sản mà thôi: "Tám mươi triệu cái mặt không nhìn thấy mặt / Tám mươi triệu cái mồn tự nguyện bịt mồm… / Trí thức cụp tai / Ngòi bút trượt dài sợ hãi / … Trí thức cụp tai xin phiếu bé ngoan" (thơ Nguyễn Đình Chính). Đầu năm 2006, tổng kết một đời nô lệ cầm bút của mình, nhà văn Nguyễn Khải đau đớn nhận ra cả cuộc đời đã mang cả trí tuệ, tài năng ra đóng góp cho một xã hội không có chân móng: "Một xã hội mà công dân không được quyền sống thật, nói thật, nhà văn cũng không được quyền bộc bạch tâm sự riêng tư của mình trên trang giấy là một xã hội không có chân móng" (Đi Tìm Cái Tôi Đã Mất). Thức tỉnh về thân phận "Trí thức cụp tai xin phiếu bé ngoan", thức tỉnh về một xã hội cộng sản không chân móng, phản con người, phản dân tộc, phản đất nước, những nhân cách trí thức Trần Đức Thảo, Nguyễn Mạnh Tường, Nguyễn Hữu Đang, Trần Dần… đã lên tiếng và phải chấp nhận sự trừng trị đàn áp, bắt giữ, tù đày man rợ của nhà nước độc tài cộng sản. Không ném cuộc đời vào đau khổ mòn mỏi vô ích trong ngục tù cộng sản như những người đi trước, nhà báo Bùi Tín sang tị nạn chính trị ở nước Pháp của cách mạng Tự do – Bình đẳng – Bác ái để ông viết và công bố với loài người văn minh về sự thật xã hội cộng sản Việt Nam, về sự thật cuộc đời một nhà báo trong xã hội cộng sản. Nhạc sĩ Tô Hải thì lặng lẽ viết về cuộc đời mình để kể với mai sau về thân phận ê chề, tủi nhục của người nghệ sĩ trong nhà nước cộng sản. "Hoa Xuyên Tuyết" và "Mặt Thật" của nhà báo Bùi Tín, "Hồi Ký Của Một Thằng Hèn" của nhạc sĩ Tô Hải cùng với "Hoa Địa Ngục" của nhà thơ Nguyễn Chí Thiện, "Đêm Giữa Ban Ngày" của nhà văn Vũ Thư Hiên, "Đèn Cù" của nhà báo Trần Đĩnh, "Lời Ai Điếu" của nhà báo Lê Phú Khải là những cung oán ngâm khúc về những thân phận đau khổ của người dân, của trí thức trong nhà nước cộng sản, là thiên ký sự về nỗi thống khổ của người dân trong kiếp nô lệ cộng sản, là những trang tư liệu lịch sử chân thực, sinh động về thời cộng sản trị đau đớn của giống nòi Việt Nam, là lời thức tỉnh cho người dân, cho những trí thức đớn hèn đang còn u mê, an phận trong kiếp nô lệ cộng sản. Ngoài những tác phẩm báo chí kịp thời, sắc sảo của nhà báo Bùi Tín, ngoài những nhạc phẩm còn mãi với thời gian như hợp xướng Tiếng Hát Người Chiến Sĩ Biên Thùy của nhạc sĩ Tô Hải thì Hoa Xuyên Tuyết, Mặt Thật và Hồi Kí Của Một Thằng Hèn là những đóng góp lớn lao, quí giá cho cuộc vật lộn thoát khỏi họa cộng sản của giống nòi Việt Nam. Cùng có mặt trong cuộc đời vào năm 1927, những năm cuối cùng của kiếp nô lệ mất nước, nhà báo Bùi Tín, nhạc sĩ Tô Hải lại rời bỏ cuộc đời cùng một ngày thứ Bảy 11.8.2018, những ngày tháng cuối cùng của kiếp nô lệ cộng sản. Cả cuộc đời hơn chín mươi năm, hai tâm hồn đẹp, hai nhân cách lớn chưa có được một ngày trút bỏ nỗi niềm đau đáu về vận mệnh đất nước, chưa có một ngày thôi canh cánh về thân phận người dân. Nhưng nỗi niềm của hai trí thức sáng, của hai nhân cách đẹp đã thức tỉnh hàng triệu người dân Việt Nam, đã thức tỉnh thế hệ trẻ Việt Nam. Hàng triệu người đã có mặt trong hàng ngũ đấu tranh loại bỏ thảm họa cộng sản tăm tối, đưa dân tộc Việt Nam hòa nhập với loài người văn minh, hòa nhập với thời đại sáng lạn của kỷ nguyên văn minh tin học. Tên tuổi Bùi Tín, Tô Hải cùng những tên tuổi Trần Đức Thảo, Nguyễn Mạnh Tường, Nguyễn Hữu Đang, Trần Dần… sẽ được khắc ghi vào trang sử vượt qua đêm tối nô lệ đi tới ánh sáng độc lập tự do của giống nòi Việt Nam.
Nhà báo Bùi Tín khi tị nạn chính trị ở Pháp.
Nhạc sĩ Tô Hải thời trẻ P.Đ.T. Tác giả gửi BVN
Tác giả (trái) và nhạc sĩ Tô Hải | ||
Hàng không VN phát triển “nóng”? Coi chừng! Posted: 13 Aug 2018 07:31 PM PDT Nguyễn Đình Ấm Những năm gần đây ngày càng có nhiều sự cố uy hiếp an toàn bay ở ngành hàng không Việt Nam (HKVN). Đặc biệt nghiêm trọng là mới đây máy bay Airbus 321 của hãng HK quốc gia (VNA) trong chuyến bay từ Sài Gòn đến Nha Trang đã hạ cánh nhầm xuống đường băng đang làm dở chưa được khai thác ở sân bay Cam Ranh. Gần đây nhất, ngày 16 /7 /2018 máy bay Airbus 321 VN 1266 của VNA hạ cánh ở sân bay Vinh lúc 20h52 bị tai nạn hỏng máy bay; 21h ngày 28/7/2018 máy bày VN-1544 từ Huế bay ra Nội Bài hạ cánh chệch điểm tiếp đất... An toàn hàng không - Con người là quyết định Theo lý thuyết và kinh nghiệm thực tế thì sự cố uy hiếp an toàn, tai nạn HK chủ yếu là do con người gây ra (khảng70- 80%). Bởi vì, với trình độ khoa học, công nghệ, kinh nghiệm của HK thế giới thì không máy bay thương mại (chở khách) nào có thể bị rơi nếu con người trong hệ thống quản lý vận hành thực hiện đúng những quy định, tiêu chuẩn trong tất cả các công đoạn: Khai thác, bảo dưỡng, sửa chữa, điều hành... Hiện nay HKVN sử dụng hai loại máy bay chính là Boeing của Mỹ và Airbus của châu Âu. Đây là hai trung tâm sản xuất máy bay thương mại chủ yếu của thế giới, họ nắm trong tay những công nghệ, kiến thức, trình độ quản lý hiện đại, tiên tiến nhất thế giới mà ngành HKVN đang áp dụng. Tất cả những khách hàng sử dụng máy bay của hai hãng này đều được và phải áp dụng những kiến thức, kinh nghiệm, công nghệ, quy trình khai thác, quy tắc quản lý, điều hành... của họ với mục đích là an toàn tuyệt đối, giữ gìn uy tín thương hiệu của chủ hảng, quy định của tổ chức hàng không dân dụng quốc tế (ICAO), hiệp hội vận tải HK quốc tế (IATA). Sở dĩ HKVN được an toàn từ năm 1993 đến nay là nhờ vào việc sử dụng máy bay của hai tập đoàn này cùng với cách quản lý tiên tiến của họ (trước đó chỉ sử dụng máy bay Liên Xô cứ trung bình 3 năm HKVN xảy ra một tai nạn cấp 1 (chết người, hỏng máy bay). Vì vậy hiện nay với một tai nạn HK thì ít có lý do nào ngoài sự xao nhãng, thiếu sót của con người. Một máy bay chở khách luôn có các phương án an toàn dự phòng trong các tình huống. Ví dụ máy bay chở khách bắt buộc phải có hai động cơ riêng biệt để phòng khi một động cơ bị tê liệt máy bay vẫn có thể thực hiện hành trình đến sân bay dự bị gần nhất, phanh máy bay có hai hệ thống thuỷ lực và cơ học... Tai nạn nếu xảy ra trong trường hợp trục trặc kỹ thuật chủ yếu là công tác bảo dưỡng ẩu, phi công xử lý sai quy trình của nhà chế tạo, nhà chức trách, và không tuân thủ chính xác những điều anh ta đã được học, thực hành hàng nghìn, vạn lần nhờ những Simulater (buồng lái điện tử) tạo ra trong các khoá huấn luyện, bổ túc, hoặc do phụ tùng chi tiết nhái, giả. Bởi vậy, trong một chuyến bay thương mại thời tự động hoá hiện nay vai trò của phi công chủ yếu chỉ là xử lý tình huống khi gặp sự cố bất thường. Máy bay thương mại trên thế giới (trong đó có VN) mới hay cũ dù vẫn bay rất tốt không có gì khác thường nhưng cứ phải định kỳ kiểm tra, bảo dưỡng theo đúng thời gian hoạt động nhà chế tạo quy định. Vì vậy độ an toàn của máy bay cũ và mới khi đã được bay là gần như ngang nhau. Như vậy mọi sự cố xảy ra với HKVN thời gia qua như đang bay rơi bánh đáp, hai máy bay suýt đụng nhau ở Tân Sơn Nhất, máy bay hạ cánh nhầm đường băng, máy bay hạ cánh nhầm sân bay... của các hãng HKVN nếu truy nguyên đến cùng đều do con người. Cái "áo" quản lý ngành HKVN đã "chật" Những sai lầm của con người dẫn đến uy hiếp an toàn của HKVN thời gian qua theo tôi xuất phát từ nguyên nhân: Sự phát triển "nóng" của ngành này. Năm 2017 có 94,1 triệu khách thông qua các cảng HKVN, toàn ngành vận chuyển 30,3 triệu khách, tăng 19,5% so với năm 2016, thuộc cỡ tăng trưởng cao nhất thế giới. Trong giao thông HK chỉ cần có cơ sở hạ tầng: Sân bay, hệ thống quản lý, điều hành là các hãng HK có thể phát triển đột biến theo yêu cầu thị trường vì họ có thể mua, thuê phương tiện dễ dàng để kinh doanh. Trong những năm qua lượng khách đi máy bay tăng cao nhờ kinh tế ổn định, đặc biệt khách du lịch Trung Quốc "tràn ngập" nên các hãng HK thuê, mua máy bay ồ ạt, tăng chuyến bay, mở rộng đường bay... Tuy nhiên, cái mà ngành HKVN chưa thể thích ứng ngay được là vấn đề nhân lực. Trước những năm 1990 ngành HKVN quá nhỏ bé, lạc hậu do nền kinh tế bao cấp, sử dụng dòng máy bay lạc hậu của Liên Xô mỗi năm chỉ vận chuyển từ 300-500.000 khách. Từ những năm 1990 HKVN chuyển sang sử dụng công nghệ phương Tây hội nhập với HK thế giới sớm nhất nên đã có một đội ngũ nhân viên đạt trình độ quốc tế, sử dụng tiếng Anh thành thạo. Trước đây nguồn nhân lực này tập trung tất cả ở TCT HKVN (bao gồm tổng cục HKVN và hãng HK quốc gia Vietnam Airlines, năm 1996 tách thành cơ quan quản lý nhà nước - Cục HKVN và các hãng HKVN). Tuy nhiên, những năm gần đây do nhu cầu thị trường tăng mạnh dẫn đến ra đời nhiều hãng hàng không như Mekong Air, Vasco, Jetstar Pacific, Vietjet Air và 52 hãng nước ngoài bay đến VN mở đại diện cũng thuê mướn nhân viên của HKVN...
Hãng hàng không dù nhỏ hay lớn cũng cần một bộ "khung" quản lý, nhân viên các lĩnh vực cơ bản, kỹ thuật, điều hành bay, tiêu chuẩn an toàn, phi công, thương mại... nên nhu cầu nhân lực cho ngành HKVN hiện nay rất lớn. Khi các hãng HK mở rộng hoạt động tất nhiên cũng cần nhiều hơn nhân viên. Trong khi đó việc đào tạo, huấn luyện nhân lực ngành hàng không lại cần chi phí lớn, nhiều thời gian. Đào tạo một phi công hiện nay tốn cỡ 2,5 tỷ VNĐ, một nhân viên không lưu cũng hàng trăm ngàn USD và thời gian ít nhất 4-5 năm mới đủ trình độ, kinh nghiệm điều hành bay trong hoàn cảnh hoạt động HK nhộn nhịp cỡ Tân Sơn Nhất, Nội Bài. Ví dụ đào tạo cơ bản một phi công phải mất ít nhất 2 năm, để có một phi công thành thạo có kinh nghiệm bay phải có ít nhất 5 năm, một nhân viên điều hành bay cũng phải tương tự. Ngoài ra, tôi cũng nhận được thông tin phản ánh hiện tượng tham nhũng trong khâu tuyển chọn phi công, tiếp viên, chuyển loại phi công ở TCT HKVN. Theo đó tuyển một phi công 28- 30.000 USD, chuyển loại 20-25.000 USD, tuyển tiếp viên 25-27.000 USD... Tất nhiên họ phải đáp ứng một số tiêu chuẩn tối thiểu như chiều cao, cân nặng... Do các hãng HK mới thành lập và mở rộng khai thác nên hiện tượng giành giật nhân lực giữa các HK xảy ra quyết liệt, nhiều nhân lực có trình độ cao, phi công của hãng HK quốc doanh Vietnam Airlines tìm cách/gây sức ép rời khỏi hãng do chế độ lương không thể linh hoạt như DN tư nhân. Hiện nay những hãng HK mới thành lập thu nhận nhiều nhân lực đã nghỉ hưu ở DN nhà nước tuy có kinh nghiệm nhưng sức khoẻ và độ minh mẫn giảm sút. Cục HKVN, cơ quan quản lý nhà nước hoạch định chính sách, luật lệ bảo đảm tiêu chuẩn chất lượng dịch vụ, giám sát an toàn nhưng luôn thiếu nhân viên giỏi do định biên thấp lại bị các DN, đại diện HK nước ngoài lôi kéo. Những năm trước đây ngành HKVN đã lập đề án thành lập tổng cục HK để có bộ máy định biên, chế độ đáp ứng sự phát triển của ngành nhưng không được phê duyệt. Hiện nay với quy mô hoạt động hơn 30 triệu khách/năm nhưng cơ quan quản lý nhà nước Cục HKVN chỉ có cỡ 200 nhân viên, trong đó số nhân viên không tham gia lĩnh vực chuyên môn như đảng, công đoàn, thi đua,... khá lớn. Quân số ít, tỷ lệ có chuyên môn cao lại thấp nên công việc các bộ phận như tiêu chuẩn an toàn, quản lý bay, tĩnh không, cấp phép, thanh tra... thường quá tải. Đặc biệt, chế độ lương bổng không hợp lý nên nhân tài thường chuyển sang các hãng HK, đại diện các hãng nước ngoài... để thu nhập khá hơn. Cơ quan "cầm cân nảy mực" mà nhân viên kém trình độ của DN, hãng nước ngoài thì "mất thiêng", có tin hiện tượng tham nhũng, "nhân nhượng" nhiều trong lĩnh vực tiêu chuẩn an toàn, an ninh... Có thể nói Cục HKVN, cơ quan quản lý nhà nước về HK hiện nay nhỏ bé so với nhu cầu. Trong khi đó cơ quan hoạch định, quản lý chính sách, bổ nhiệm... ở ngành HK là Bộ GTVT lại hầu như không biết gì về ngành HK. Có cảm giác bộ GTVT chỉ "hưởng thụ" lợi ích của ngành mà không có bao nhiêu chỉ đạo, lãnh đạo gì có ích cho ngành HKVN, nếu không nói là có nhiều hành vi mờ ám phá hoại như bổ nhiệm bừa bãi, chuyển những cơ sở có lợi thế kinh doanh hiệu quả nhất cho tư nhân không qua đấu thầu... Hoạt động HKVN ở sân bay Tân Sơn Nhất đang trong tình trạng quá tải toàn diện. Sân bay này chiếm tới gần ½ hoạt động của toàn mạng, những giờ cao điểm có 500- 600 chuyến bay hạ, cất cánh/giờ – ngang mật độ cao nhất thế giới. Trong khi đó tĩnh không chật hẹp do nhiều công trình xây sát khu bay, nhiều chuyến bay phải bay vòng, tình trạng ngập úng... cũng rất dễ uy hiếp an toàn bay. Vừa qua tập đoàn FLC đã có kế hoạt thành lập hãng HK Bamboo Airlines ký mua hàng trăm máy bay. Nếu kế hoạch này thành hiện thực sẽ dẫn đến tăng thêm cường độ khai thác, càng làm cho công tác quản lý an ninh, an toàn, chất lượng dịch vụ trên toàn ngành quá tải, dù cục HKVN có nhiều tiến bộ trong kiểm soát an ninh, an toàn nhưng vẫn sẽ uy hiếp an toàn bay, nếu nguồn lực, chế độ chính sách không đáp ứng kịp thời. Kinh nghiệm xương máu phát triển quá " nóng"của HK Indonesia đã và còn đang diễn ra. Do nước này có 17.000 đảo, 296 sân bay, hàng trăm hãng HK vận chuyển gần 100 triệu khách/năm, trong khi hạ tầng các sân bay kém, đội ngũ nhân viên, phi công, kiểm soát không lưu... thiếu, chất lượng kém... Đặc biệt, cơ quan bộ HK nước này thiếu nhân lực chất lượng đáp ứng yêu cầu quản lý an toàn nên tai nạn HK nhiều gấp 3 trung bình của thế giới, dẫn đến cơ quan HK châu Âu liệt nhiều hãng HK Indonesia vào danh sách đen, cấm bay đến lãnh thổ EU... Tai nạn HK khi đã xảy ra thì rất khủng khiếp, bất kỳ sự chủ quan nào cũng dẫn dến thảm hoạ. N.Đ.A. Tác giả gửi BVN | ||
Học giả Trung Quốc chỉ trích chính phủ phạm sai lầm trong chiến tranh thương mại Posted: 13 Aug 2018 07:28 PM PDT Thu Thủy Giới quan sát nước ngoài cho rằng, liên kết Mỹ - EU - Nhật sẽ làm thay đổi quy tắc và trật tự của thương mại toàn cầu, còn Trung Quốc sẽ đứng trước nguy cơ bị gạt ra ngoài hệ thống mậu dịch chủ yếu của thế giới.
Cuộc chiến thương mại Mỹ - Trung ngày càng kịch liệt. Cuộc chiến thương mại giữa Trung Quốc và Mỹ vẫn đang tiếp diễn, chưa có dấu hiệu ngưng lại cho dù xuất hiện tin đồn về sự tiếp xúc bí mật giữa hai bên nhằm đưa các quan chức quay trở lại bàn đàm phán. Số liệu do Cục Thống kê quốc gia Trung Quốc công bố hôm 31/7 cho thấy hoạt động mậu dịch tháng 7 đã bị giảm đi rõ rệt, giá cả tăng lên, phản ánh cục diện căng thẳng về thương mại với Mỹ đã bắt đầu ảnh hưởng đến tăng trưởng kinh tế. Nhiều nhà kinh tế có cách nhìn tiêu cực về kinh tế Trung Quốc, cho rằng đang lâm vào cảnh "thập diện mai phục". Liệu có phải chính phủ Trung Quốc đã phạm sai lầm khi nhìn nhận, đánh giá đối thủ trong cuộc chiến tranh thương mại với Mỹ? Trương Lâm: Trung Quốc ngoài việc nhìn nhận, đánh giá sai về cá nhân Tổng thống Donald Trump, còn phán đoán sai lầm về quan hệ đồng minh giữa Mỹ và EU Học giả Trương Lâm, nghiên cứu viên thuộc Viện nghiên cứu kinh tế Thiên Tắc Bắc Kinh (Unirule Institute of Economics) – một "think tank" độc lập ở Trung Quốc – hôm 30/7 đã viết bài đăng trên nhật báo SCMP của tỷ phú Jack Ma, cho rằng: Bắc Kinh đã phạm phải "hai sai lầm sẽ khiến Trung Quốc phải trả cái giá thê thảm". Ông Trương Lâm viết, Trung Quốc ngoài việc nhìn nhận, đánh giá sai về cá nhân Tổng thống Donald Trump, còn phán đoán sai lầm về quan hệ đồng minh giữa Mỹ và EU. Ông Trương Lâm viết, thứ nhất, chính phủ đã sai lầm khi cho rằng Donald Trump chỉ là nhà buôn thích hư trương thanh thế, Donald Trump phát động cuộc chiến tranh thương mại chẳng qua chỉ vì cuộc bầu cử giữa nhiệm kỳ mà thôi; nhưng thực tế, chiến lược quốc phòng của Mỹ đã chỉ rõ: Mỹ sẽ không dung thứ cho cách làm của Trung Quốc trong mậu dịch và kinh tế nữa. Sai lầm thứ hai mà Bắc Kinh phạm phải là "ảo tưởng và không thực tế khi muốn thiết lập mặt trận mậu dịch chung với EU để cùng liên kết chống lại Mỹ". Trung Quốc đã đánh giá sai lầm về cá nhân ông Trump Thực ra hai vấn đề mà ông Trương Lâm nêu ra không phải mới. Thái độ của giới trong nước Mỹ mấy năm gần đây ngày càng trở nên cứng rắn với Trung Quốc, các giới đều nhất trí cao trong việc kiềm chế Trung Quốc. Thượng nghị sĩ Ted Yoho từng nói "quan hệ Mỹ - Trung đã chuyển từ cạnh tranh sang giai đoạn mới đối đầu"; các hoạt động ngoại giao của Trung Quốc cấp thiết đi tìm đồng minh đều bị EU cự tuyệt. Về việc Trung Quốc có đánh giá sai tình hình hay không, nhà kinh tế Tần Vĩ Bình sống ở Mỹ lại có quan điểm hơi khác. Ông nói: "Tôi cho rằng thời kỳ đầu thì có chút mơ hồ. Trung Quốc không biết ý đồ thực của Donald Trump thế nào; nhưng hồi tháng 5 Mỹ đã phái 7 đại biểu tới Bắc Kinh để "hạ chiến thư", nói rõ cho Trung Quốc biết là (Mỹ) sẽ chơi rắn. Cuộc hội đàm đó đã truyền đi tín hiệu mạnh mẽ, nếu Trung Quốc vẫn không hiểu (ý tứ của Mỹ) thì thật không thể hiểu nổi. Tôi tin rằng, sau đó Trung Quốc đã biết rõ ý đồ của Mỹ, nhưng Trung Quốc bất lực, không có cách nào thay đổi được cục diện hiện nay". Ông bổ sung: chính phủ Trung Quốc cũng phạm sai lầm trong việc phán đoán tình hình trong nước hiện nay. Nhà kinh tế Tần Vĩ Bình: Chính phủ Trung Quốc phạm sai lầm trong việc phán đoán tình hình trong nước hiện nay Ông nói: "Theo cách nói của chính phủ Trung Quốc thì tổng thể nền kinh tế đang vận hành rất tốt, cho nên họ mới dám tiếp tục tiến hành các hoạt động ngoại giao. Thực tế tình hình kinh tế Trung Quốc hiện nay rất xấu, lại thêm ảnh hưởng của cuộc chiến tranh thương mại với Mỹ, có thể nói thời gian tới kinh tế Trung Quốc sẽ gặp khá nhiều khó khăn. Tôi cho rằng không phải Trung Quốc tính toán sai, mà là họ đã đánh giá thấp ảnh hưởng do chiến tranh thương mại gây ra". Tuy người phát ngôn Bộ Ngoại giao Trung Quốc, bà Hoa Xuân Oánh từng bày tỏ: Trung Quốc lúc đầu "không muốn đánh, cũng không sợ đánh" cuộc chiến mậu dịch này; nhưng theo bài phân tích của ông Cao Thiện Văn, nhà kinh tế hàng đầu của Công ty chứng khoán Trung Quốc Essence Securities viết hồi tháng 5 thì có vẻ Trung Quốc đã không hề chuẩn bị tư tưởng cho một cuộc chiến tranh thương mại. Liệu có phải Trung Quốc vì "khinh địch" mà "tính toán sai lầm" về con bài mà mình có trong va chạm mậu dịch với Mỹ chăng? Ngày quan chức hai nước quay trở lại bàn đàm phán vẫn xa vời Về vấn đề này, Giáo sư Chính trị học Hạ Minh ở trường Đại học The City College of New York đã tổng kết thành 4 điểm: "Thứ nhất, Trung Quốc do nguyên nhân đạt kỳ tích kinh tế, dễ xuất hiện tinh thần kiêu ngạo, tự đại; thứ hai, do vô tri, ngày nay đại bộ phận những người sống ở Trung Quốc trong ký ức không có chút khái niệm về khủng hoảng kinh tế; thứ ba, bộ máy truyền thông của nhà nước Trung Quốc luôn tuyên truyền chúng ta (Trung Quốc) tốt thế nào, còn họ (nước ngoài) xấu ra sao, hình thành sự ám thị tâm lý "Trung Quốc rất tốt" trong khi so sánh; thứ tư, lãnh đạo Trung Quốc "tự ngộ độc", họ cho rằng mình rất tuyệt vời, tự nở mũi". Xét về tình hình hiện nay, cuộc tranh chấp mậu dịch giữa Mỹ và Trung Quốc sẽ ngày càng kịch liệt. Cuộc chiến tranh thương mại "đánh lâu dài" này sẽ gây ảnh hưởng thế nào tới kinh tế hai nước? Rốt cuộc bên nào sẽ có lợi trong tình thế bế tắc hiện nay? Theo ông Tần Vĩ Bình phân tích: "Đối với Mỹ có giả thuyết ảnh hưởng đến tình trạng lạm phát tiền tệ; còn đối với Trung Quốc thì phải đối phó với áp lực và thách thức lớn hơn Mỹ nhiều. Dân chúng Trung Quốc sẽ không chỉ đối mặt với vật giá leo thang mà còn thất nghiệp, xí nghiệp sụp đổ, vốn nước ngoài triệt thoái. Nếu thời gian kéo dài thêm, thậm chí có thể gây nên bất ổn xã hội". Giáo sư Hạ Minh cho rằng Trung Quốc đã thua trong cuộc chiến tranh thương mại với Mỹ Giáo sư Hạ Minh thì cho rằng: "Trung Quốc đã thua, không thể thắng được. Cuối cùng là xem kinh tế nước nào sẽ bị tổn hại lâu dài; trong tình thế hiện nay thì kinh tế Trung Quốc sẽ chịu thiệt hại lâu dài. Các nước đang phát triển hình thành quan hệ dựa vào các quốc gia phát triển, hệ thống quản lý toàn cầu về cơ bản vẫn do phương Tây chủ đạo". Sự liên kết giữa Mỹ, EU và Nhật sẽ gây nguy cơ Trung Quốc bị gạt ra ngoài cuộc chơi mậu dịch thế giới Cục diện quốc tế đang trở nên biến ảo khó lường. Các thông tin mới cho thấy, tranh chấp mậu dịch giữa Mỹ và EU đã dần được tháo gỡ và đạt được hiệp định khung về "quan thuế zero (0)" trên một số lĩnh vực. Mỹ còn có kế hoạch khởi động đàm phán hiệp định mậu dịch tự do song phương với Nhật. Giới quan sát nước ngoài cho rằng, liên kết Mỹ - EU - Nhật sẽ làm thay đổi quy tắc và trật tự của thương mại toàn cầu; còn Trung Quốc sẽ đứng trước nguy cơ bị gạt ra ngoài hệ thống mậu dịch chủ yếu của thế giới. T.T. |
You are subscribed to email updates from Bauxite Việt Nam. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States |
0 nhận xét:
Đăng nhận xét