“Tổng thầu Trung Quốc tự ý đưa người lên tàu Cát Linh-Hà Đông để... “ăn mừng” (!?)” plus 24 more |
- Tổng thầu Trung Quốc tự ý đưa người lên tàu Cát Linh-Hà Đông để... “ăn mừng” (!?)
- BA VẤN ĐỀ LỚN TỪ MỘT CHIẾC THẺ LÊN TÀU...RẤT NHỎ
- TÔ HẢI ĐÃ ĐI XA
- Nhà báo Bùi Tín: 'Hoa Xuyên Tuyết chính là khát vọng tự do'
- Vĩnh biệt tác giả “Tiếng hát người chiến sỹ biên thùy” Tô Hải
- CÁO PHÓ: Nhạc sĩ Tô Hải từ trần
- PHẢI CHĂNG TRUNG QUỐC ĐÃ ĐI VÀO VẾT XE ĐỔ CỦA NHẬT BẢN?
- Câu chuyện đặc khu và hơn thế nữa
- "Nhôm, nhựa" tuổi gì mà tác oai, tác quái, phải cỡ Quy trình mới làm được
- Bà Phạm Chi Lan: 300 DN đủ năng lực tham gia chuỗi nhưng chỉ là thay thế
- Chiến tranh thương mại: Việt Nam ‘cần dứt khoát thoát Trung’
- CÁI GÌ CŨNG "ĐƠN XIN" THÌ NGẨNG ĐẦU SAO ĐƯỢC...
- CHUYỂN BIẾN
- Thayer: Luật quốc phòng mới của Mỹ thật sự cứng rắn hơn với TQ
- ‘Giá treo cổ’: Khủng hoảng Slovakia – Việt Nam chính thức bùng nổ!
- Blogger Huỳnh Thục Vy bị khởi tố với cáo buộc xịt sơn lên cờ đỏ
- Blogger Huỳnh Thục Vy bị an ninh cộng sản bắt giải đi
- Việt Nam gỡ biển tiếng Trung Quốc sau khi công chúng lên tiếng
- Thêm tàu cá Việt Nam bị tàu Trung Quốc đâm chìm ở Biển Đông
- 3 ĐẶC KHU ĐÃ ÂM THẦM CHẾT RỒI ?
- MỘT LẦN ĐẾN VÂN ĐỒN.
- ÔNG LÝ QUANG DIỆU NÓI VỀ LÃNH ĐẠO CSVN
- TÂM SỰ QUAN TÒA
- Tiếp bước Mỹ, Đức tăng cường thắt chặt đầu tư từ Trung Quốc
- ‘Tham nhũng đang ẩn mình trong hệ thống chính trị’
Tổng thầu Trung Quốc tự ý đưa người lên tàu Cát Linh-Hà Đông để... “ăn mừng” (!?) Posted: 12 Aug 2018 03:19 PM PDT Dân trí: Ban Quản lý dự án Đường sắt (QLDA), Bộ Giao thông vận tải - cho biết: Ngày 11/8, Tổng thầu Trung Quốc tổ chức hoạt động công đoàn, tự ý mời cán bộ công nhân viên của Tổng thầu và người thân cùng tham gia đi trên tàu, nhằm "ăn mừng" kết quả thi công dự án.
Theo Ban QLDA Đường sắt, trước khi có thông tin phản ánh Ban đã nắm được sự việc và có văn bản yêu cầu Tổng thầu chấm dứt ngay việc đưa người không có chức năng, nhiệm vụ lên tàu; đồng thời báo cáo Ban về việc trên. Ngay sau đó, Tổng thầu đã nghiêm túc thực hiện theo yêu cầu của Ban QLDA Đường sắt. Cụ thể, sáng ngày 11/8, Tổng thầu tổ chức hoạt động công đoàn tại trụ sở của Tổng thầu để phát động thi đua và động viên cán bộ công nhân viên (CBCNV) của Tổng thầu nỗ lực phấn đấu hoàn thành kế hoạch năm và mục tiêu của Dự án. Để động viên tinh thần CBCNV của Tổng thầu với kết quả thi công đã đạt được trong thời gian qua, Tổng thầu đã tự ý mời CBCNV của Tổng thầu và người thân cùng tham gia đi trên tàu. Nhằm kiểm soát người lên tàu cho đối tượng trên, Tổng thầu đã dùng Thẻ lên tàu, thẻ này chỉ dùng cho mục đích trên và chỉ có giá trị trong ngày 11/8. Để tránh không xảy ra sự việc tương tự, Ban QLDA Đường sắt đã tổ chức họp chấn chỉnh, nghiêm khắc phê bình Tổng thầu và có văn bản yêu cầu Tổng thầu tập trung triển khai các công việc theo kế hoạch được phê duyệt. "Các công việc triển khai không theo kế hoạch, Tổng thầu phải báo cáo và được Ban QLDA Đường sắt chấp thuận trước khi thực hiện. Việc sử dụng, phát hành tài liệu, thông tin liên quan đến dự án phải thực hiện theo đúng điều kiện hợp đồng. Tại cuộc họp, Tổng thầu đã nhận trách nhiệm về sự việc nêu trên và cam kết không tái diễn." – lãnh đạo Ban QLDA cho hay. Ban QLDA thông tin, hiện nay toàn tuyến đã cơ bản hoàn thành phần xây dựng đạt trên 96%, một số hạng mục xây dựng đang được hoàn thiện trong giai đoạn sau khi lắp đặt hoàn chỉnh hệ thống chuyên ngành thiết bị.
Các hạng mục tại khu bảo dưỡng sửa chữa Depot cũng đang gấp rút hoàn thành. Ban QLDA đang chỉ đạo Tổng thầu thực hiện căn chỉnh, chạy thử cho từng chuyên ngành được lắp đặt hoàn chỉnh. Ngoài ra, còn một số hạng mục công tác hoàn thiện cũng đang gấp rút triển khai để vận hành trong thời gian tới. Về kế hoạch vận hành chạy thử, Ban này cho hay, từ ngày 1/8, hệ thống đã được cấp điện và đóng điện toàn tuyến. Với phương pháp thử này, đoàn tàu đã được chạy trên toàn tuyến để kiểm tra nội dung cấp điện cho tàu. Dự kiến, hoạt động vận hành thử nghiệm sẽ được thực hiện vào cuối tháng 8 này. Mọi công tác hiện đang được chuẩn bị một cách rốt ráo. Sau khoảng từ 3-6 tháng vận hành thử, dự án sẽ được đưa vào khai thác thương mại. Dự án đường sắt đô thị Cát Linh - Hà Đông có tổng chiều dài gần 13 km, gồm 12 nhà ga đi toàn bộ trên cao. Sau khi điều chỉnh, đến thời điểm này tổng mức đầu tư của dự án là 868,04 triệu USD, tương đương với hơn 18.000 tỷ đồng, tổng mức đầu tư này tăng hơn 300 triệu USD. Châu Như Quỳnh http://dantri.com.vn/xa-hoi/tong-thau-trung-quoc-tu-y-dua-nguoi-len-tau-cat-linh-ha-dong-de-an-mung--20180812165610186.htm | |||||||||||||||||
BA VẤN ĐỀ LỚN TỪ MỘT CHIẾC THẺ LÊN TÀU...RẤT NHỎ Posted: 12 Aug 2018 03:13 PM PDT Nguyễn Quang Thiều Chủ nhật ngày 12 tháng 8 năm 2018 4:28 PM
Cách đây mấy ngày, tôi nhìn thấy trên FB của thầy giáo tôi, thầy Nguyễn Tích Lăng, những tấm biển chỉ dẫn các nhà ga của tuyến đường sắt trên cao Hà Đông - Cát Linh. Tôi sững sờ. Trên các tấm biển chỉ dẫn đó ghi 2 thứ tiếng : Trung và Việt. Tiếng Trung ở trên và tiếng Việt ở dưới. Tôi mò vào tìm đọc thông tin này thấy một tờ báo online chính thống nói thông tin từ Ban quản lý ( phía Việt Nam) giải thích đó là lỗi của nhà thầu ( phía Trung Quốc) chứ không phải của Ban quản lý và lý do họ đề tiếng Trung Quốc vì để cho các chuyên gia Trung Quốc đang giúp vận hành thử tàu. Tờ báo cũng nói những biển chỉ dẫn đã được tháo bỏ. Vì thế tôi không định bàn về việc đó nữa. Nhưng tối qua tôi thấy trên một số FB đưa chiếc " thẻ lên tàu" cũng in 2 thứ tiếng Trung và Viêt. Và tiếng Trung vẫn in trên phần tiếng Việt. Đến lúc này, câu chuyện ngôn ngữ đã cho thấy ba vấn đề quan trọng. VẤN ĐỀ THỨ NHẤT : Đó là nguyên tắc sử dụng song ngữ trong các văn bản, biển hiệu, tên các công trình, các khu du lịch, địa điểm văn hóa....Khi sử dụng song ngữ hay nhiều ngữ trong một văn bản thì tiếng của nước sở tại ( ở đây là Việt Nam) phải được đưa lên đầu tiên. Đấy là văn hóa, là chủ quyền quốc gia. Mọi sự là khác đi là vô tình ( có thể hữu ý) xúc phạm đến chủ quyền của nước sở tại cho dù chỉ là vấn đề ngôn ngữ. Sau này khi nhà ga chính thức họa động thì hai thứ tiếng được sử dụng đầu tiên là Việt và Anh. Nếu thêm các tiếng khác thì phải tính đến các nhu cầu cần thiết và hợp lý của ngôn ngữ đó cho sinh hoạt và kinh doanh. VẤN ĐỀ THỨ HAI : Đường sắt trên cao Hà Đông - Cát Linh được làm bằng tiền vay của Trung Quốc và do nhà thầu Trung Quốc thi công. Nhưng Việt Nam vay tiền thì Việt Nam phải trả nợ. Có những món nợ bằng tiền mà người ta đôi khi phải trả bằng cả vận mệnh của cả quốc gia. Và nhà thầu Trung Quốc chỉ là một người làm thuê không hơn không kém cho dù bởi bất cứ lý do nào. Vì thế, Trung Quốc không được quyền quyết định tùy tiện các văn bản đang sử dụng trong lãnh thổ Việt Nam nếu không được luật pháp của Việt Nam cho phép. Đặc biệt đơn vị quản lý dự án này phải hiểu và yêu cầu nhà thầu ( người làm thuê) chấp hành các qui định của nước sở tại. Câu chuyện về biển chỉ dẫn các nhà ga và chiếc thẻ lên tàu diễn ra cách nhau có mấy ngày. Như vậy không hề có sự "rút kinh nghiệm" của Ban quản lý và nhà thầu. Chính điều đó làm cho người dân thấy một điều gì đó không bình thường ẩn sau những biển chỉ dẫn nhỏ và cái thẻ lên tàu còn nhỏ hơn. VẤN ĐỀ THỨ BA : Cho dù tuyến đường sắt trên cao đang trong thời gian vận hành thử và tiền xây dựng tuyến đường này là vay của Trung Quốc thì các nguyên tắc, qui định...vẫn phải được chấp hành nghiêm túc như treo một cái biển nhà ga. Nếu không thì với một ít tiền thôi chúng ta sẽ có nguy cơ đánh mất lòng tự trọng hay nói rộng hơn là đánh mất chủ quyền của một quốc gia trong một việc làm tưởng như nhỏ nhặt. Vấn đề Trung Quốc từng bước lấn chiếm chủ quyền một số biển đảo của chúng ta lâu nay không cho phép người Việt Nam nhìn nhận mọi hành vi của Trung Quốc với con mắt bình thường được nữa. Người Việt có câu " một sự bất tín, vạn sự bất tin". Trong khi đó, chính quyền Trung Quốc từ thời phong kiến đến nay đã có hàng ngàn sự bất tín với Việt Nam. Việc lấy lại lòng tin của người dân Việt Nam đối với Trung Quốc quả là một thách thức giống như tát cạn biển đông vậy. LỜI CUỐI : Việc vận hành thử cho dù do các chuyên gia Trung Quốc tiến hành nhưng họ đang thực hiện việc đó trên lãnh thổ Việt Nam, có sự tham gia của các chuyên gia GTVT Việt Nam và dưới sự giám sát của Ban quản lý. Vậy mà khi các biển chỉ dẫn của hầu hết các nhà ga từ Hà Đông đến Cát Linh được treo lên mà Ban quản lý không hay biết cho đến khi báo chí có ý kiến. Rồi tiếp đến các "thẻ lên tàu" lại tiếp tục sử dụng ngôn ngữ như các biển chỉ dẫn nhà ga. Tuyến đường sắt trên cao là quá xấu, quá đắt, thi công quá chậm như báo chí và dư luận công chúng đã từng lên tiếng. Một tuyến đường xấu có thể đập đi làm lại, nhưng khi lòng tự trọng dân tộc, chủ quyền của dân tộc bị đánh mất thì hàng trăm năm chưa chắc đã giành lại được. http://trannhuong.net/tin-tuc-53620/ba-van-de-lon-tu-mot-chiec-the-len-taurat-nho.vhtm | |||||||||||||||||
Posted: 12 Aug 2018 03:03 PM PDT Tô Hải đã giã biệt chúng ta! Chúng ta mất một chiến sĩ can trường đấu tranh không mệt mỏi cho tương lai đất nước tự do và dân chủ. Tôi mất người bạn già với những kỷ niệm không bao giờ quên – những chiều hành quân qua những đồi tím hoa sim: Kim Bôi, Kim Tân, Kiểu, Nho Quan … trong những vần thơ chan chứa buồn đau một thời chinh chiến của Hữu Loan. Nhắc tới anh lại nhớ đến những nụ cười thơ ngây của các nàng sơn nữ bên đường trong tình yêu trong mơ của người lính Tô Hải. Tô Hải chưa bao giờ là con người chính trị. Anh đã là, và mãi mãi là con người của đời thường. Chính vì là con người của đời thường, anh quằn quại giữa những khái niệm chính trị bị nhồi nhét và tình cảm của con người tự nhiên, để rồi cuối cùng dũng cảm thú nhận mình là Thằng Hèn, một việc không phải ai cũng làm được. Con người đời thường của Tô Hải giúp anh nhìn ra và đau cái đau của người thường khi viết một ca khúc nói lên điều không được phép nói trong tiếng vang rền của điệu kèn chiến thắng: Ngày về tươi vui Nhưng giữa thủ đô ai chẳng ngậm ngùi Bao mái tóc xanh quấn vành khăn trắng Bao má nhăn nheo lệ cuốn tơi bời Chờ chồng mong con ngày về chiến thắng Trông toán quân về đếm thiếu những ai? Bài hát bị cấm. Nhiều người không biết nó.. Anh viết cho tôi: "Chúng ta đều là những thằng hèn. Chúng ta thấy, chúng ta biết, nhưng chúng ta ngậm miệng. Vì sợ. Tớ gửi cho cậu những lời gan ruột này. Hãy đọc, hãy sắp xếp lại cho gọn giúp tớ, để những thằng hèn như chúng ta đã từng, hiểu ra điều cần phải hiểu để mà sống cho ra Người". Hồi Ký Của Một Thằng Hèn ra đời đánh dấu một bước ngoặt quyết định của người nhạc sĩ từ bỏ mọi vinh hoa để bước vào cuộc chiến đấu chống lại thể chế độc tài mang nhãn hiệu "chuyên chính vô sản". Tô Hải không còn nữa. Thương tiếc anh, chúng ta hãy làm thêm vào phần việc của mình thay cho anh công việc anh đang làm dở. Thế nhé, các bạn nhé! 12/8/2018 | |||||||||||||||||
Nhà báo Bùi Tín: 'Hoa Xuyên Tuyết chính là khát vọng tự do' Posted: 12 Aug 2018 02:46 PM PDT Vĩnh biệt nhà báo Bùi Tín Hoa xuyên tuyết là loài hoa 'mỏng manh', nhưng 'mạnh mẽ' và 'kỳ diệu', khiến người ta có thể tưởng tượng, liên hệ đến khát vọng, ước muốn tự do của dân tộc mình vươn lên khỏi mọi sự đàn áp, nhà báo, nhà bất đồng chính kiến Bùi Tín, người vừa qua đời hôm 11/8/2018 ở Pháp, hưởng thọ 91 tuổi, chia sẻ với BBC vài tháng trước khi ông mất từ Paris. 'Mặt thật' trong khi ấy là sự chia sẻ 'một cách chân thành', 'với tinh thần phê bình' của một người cựu Đảng viên từng sống dưới chế độ Cộng sản ở Việt Nam gần hai thập niên rưỡi, cựu Đại tá quân đội Bắc Việt, cựu Phó Tổng Biên tập báo Nhân dân, cơ quan ngôn luận của Đảng Cộng Sản Việt Nam, chia sẻ thêm với BBC Tiếng Việt trong một phỏng vấn hồi đầu tháng 02/2018.
Trước hết, nhà báo kỳ cựu nhìn lại một số tác phẩm ông viết từ khi còn ở Việt Nam, nhiều năm trước khi ông bất ngờ ở lại và tị nạn chính trị tại Pháp vào tháng 9/1990: "Ở trong nước, tôi vừa viết báo và vừa viết sách, ở trong nước, tôi có nhiều cuốn sách như là cuốn '60 ngày ở Sài Gòn', tôi kể lại thời gian 60 ngày tôi vào Sài Gòn tham gia Ủy ban Liên hiệp Đình chiến để thực hiện Hiệp định Paris. "Trong nước, tôi có viết nhiều cuốn sách về các chiến trường, nhưng từ khi ra ngoài thì trước hết tôi có viết cuốn 'Hoa Xuyên Tuyết'. Cuốn ấy xuất bản đến 5 lần và bán chạy hết cả rồi. "Trong cuốn 'Hoa Xuyên Tuyết', tôi nói lên khát vọng tự do, bởi vì sang đây vào mùa lạnh, tôi mới thấy được tình hình là có bông hoa 'Perce-neige', tức là xuyên ra những làn tuyết dày, trời giá lạnh để mà ngoi lên mặt trời.
"Rất đẹp, những hoa trắng muốt, cho nên tôi lấy tít đó là Hoa Xuyên Tuyết, bán sách rất là chạy." Về một tác phẩm khác cũng được nhiều người biết đến của ông, cuốn 'Mặt Thật', nhà báo Bùi Tín nói tiếp với BBC: "Cuốn sách thứ hai bằng tiếng Việt là cuốn 'Mặt Thật', tôi vạch rõ thêm tất cả những cái giả dối của Đảng một cách chân thành với tinh thần phê bình của một người Đảng viên cũ đã từng sống dưới chế độ 24 năm.
"Cuốn sách đó cũng hết nhẵn rồi, còn về sách tiếng nước ngoài, tôi có viết cuốn này đáng kể nhất là cuốn 'From Enermy to Friend' (Từ Thù Đến Bạn), nói về cuộc đời tôi và nói về cuộc đấu tranh dân chủ, một cuốn nữa cũng bằng tiếng Anh là cuốn kỷ niệm thời kỳ còn trẻ và ở trong quân đội 'Following Ho Chi Minh' (Đi theo Hồ Chí Minh), London xuất bản. "Còn tiếng Pháp, thì tiếng sách chính là 'Vietnam - Face Cachée du Régime' (Việt Nam - Bộ mặt Che dấu của Chế độ), trong này có rất nhiều ảnh tư liệu...", nhà báo Bùi Tín nói với BBC Tiếng Việt hôm 02/2/2018 từ Paris. Ai có thể phủ nhận? Từ Paris, một số nguồn tin cho BBC Tiếng Việt biết bạn bè, đồng nghiệp và cộng đồng người Việt Nam tại Pháp cũng như ở nhiều nơi khác tại hải ngoại, đang chờ đợi ngày giờ chính thức, địa điểm tổ chức tang lễ của cố nhà báo và nhà bất đồng chính kiến. Trong lúc đó, mạng xã hội và các nguồn tiếp tục xuất hiện các chia sẻ, cảm tưởng, chia buồn sau cái chết của nhà báo Bùi Tín. Từ thủ đô nước Pháp, nhà báo, blogger Từ Thức viết cho BBC Tiếng Việt: "Dù đồng thuận hay bất đồng ý kiến về ít hay nhiều điểm với nhà báo Bùi Tín, không ai có thể phủ nhận điều này: Ông đã đóng góp rất nhiều cho việc lật mặt nạ chế độ, tố cáo tội ác của cộng sản đối với dân tộc. Trong suốt thới gian sống ở hải ngoại, ông đã không ngừng hoạt động, viết sách báo lên án tập đoàn cầm quyền, tố cáo độc tài, đòi tự do, dân chủ.
"Ngưòi ta có thể đồng thuận hay không đồng ý với ông trên ít hay nhiều phương diện, không ai có thể phủ nhận sự đóng góp hữu hiệu, đáng kể của ông. Tiếng nói của ông hữu hiệu bởi vì được nghe. Được nghe bởi vì cất lên từ trong lòng chế độ. "Andreï Sakharov là một thí dụ điển hình cho thấy không gì làm lung lay chế độ bằng chính tiếng nói phản kháng của những người đã từng là sản phẩm, hay hơn nữa, là thành phần ưu tú của chế độ. Không ai hiểu chế độ hơn họ. Không ai biết rõ khuyết điểm, chỗ yếu của chế độ hơn họ. Tiếng nói của họ vang xa hơn, được tin hơn, nhất là tại quốc nội. "Phủ nhận điều đó, từ chối sự đóng góp cần thiết, quý báu đó, với lý do trước kia họ đã đứng trong hàng ngũ cộng sản, là tự trói tay mình, không muốn phong trào dân chủ lên cao hơn, trải rộng hơn. "Công cuộc xây dựng lại đất nước cần bàn tay của mọi người, đến từ những phương tròi khác biệt. Chỉ cần một mẫu số chung: chối bỏ độc tài để dành quyền sống cho dân tộc. Trong tinh thần đó, không ai có thể phủ nhận những viên gạch lót đường cho nền móng dân chủ còn phôi thai ở Việt Nam của nhà báo Bùi Tín. "Sự ra đi của ông là một mất mát lớn cho những người muốn khai tử chế độ độc tài trên quê hương, trong một giai đoạn đen tối nhất của đất nước."
Từ London, Anh quốc, nhà báo Đỗ Văn, cựu Biên tập viên BBC Việt ngữ viết: "Nói cho cùng, cuộc đời của cựu Đại Tá Bùi Tín nếu như một số người mà hơn hai chục năm qua khi phán xét về ông vẫn thường gọi là "hiện tượng Bùi Tín" kể cũng không quá đáng. Thực hư, thiết tưởng hành vi của ông tối thiểu, theo thiển ý, cũng là với chủ ý của ông, đó là làm thức tỉnh tới lương tri của những người cộng sản tại Việt Nam. "Bên ngoài Việt Nam, ông có danh xưng là Nhà báo Bùi Tín. Theo tôi, danh vị này không đúng vì những bài viết của ông vẫn dưới ngòi bút với quan niệm nhằm sách động lương tri về mặt chính tri. "Tôi được biết ông hơn ba chục năm qua, kể từ lần đầu tiếp xúc để phỏng vấn khi ông còn là một người cộng sản trung kiên cho tới sau này sống ở hải ngoại, ông lớn tiếng tỏ ra bất phục chế độ tại Hà nội, tôi thấy ông là một nhân vật trí thức, hiểu biết nhiều và có lẽ cũng miệt mài khắc khoải quá nhiều về vận mệnh của dân tộc." 'Chỉ tiếc một điều' Còn từ Thụy Sỹ, cựu Lãnh sự Việt Nam tại Geneve, nguyên Phó Vụ trưởng Bộ Ngoại giao Việt Nam, ông Đặng Xương Hùng, người cũng là một nhà bất đồng và tị nạn chính trị, chia sẻ với BBC Việt ngữ từ Thụy Sỹ:
"Hành động phản kháng của bác Bùi Tín năm 1990, nằm trong bối cảnh: hệ thống xã hội chủ nghĩa đang bế tắc, chủ thuyết Mác Lê Nin bộc lộ là chủ nghĩa hoang tưởng, Việt Nam đổi mới nhưng nửa chừng. "Đã xuất hiện những nhân vật kêu gọi cho sự đổi mới chính trị như Trần Xuân Bách, Trần Quang Cơ. Tuy nhiên, thái độ của những nhà lãnh đạo VN lúc bấy giờ là đàn áp và thẳng tay trừng trị những nhà đòi nới lõng dân chủ, kiên quyết giữ chủ thuyết Mác Lê Nin. Chính vì thế để chọn cách thể hiện chính kiến của mình, nhà báo Bùi Tín đã chọn cho mình cách xin tị nạn chính trị tại Pháp. "Báo chính chính thống của đảng lúc đó đã đối phó khá mạnh. Quy cho nhà báo Bùi Tín là tên phản bội. Một mặt, định hướng dư luận về sự kiện, mặt khác, cũng lo ngại một sự lây lan tư tưởng trong nội bộ.'
Trả lời BBC thêm về phản ứng bên trong nội bộ của Việt Nam, trong đó có ngành Ngoại giao Việt Nam, từ lúc biết tin nhà báo Bùi Tín 'tị nạn chính trị' ở Pháp hồi tháng 9/1990, ông Đặng Xương Hùng nói tiếp: "Những khó khăn về kính tế, quân sự lúc bấy giờ cũng ảnh hưởng không nhỏ đến suy nghĩ của phần đông quan chức nhà nước. Bộ Ngoại giao bên ngoài vẫn phải tuân thủ theo tiếng nói chính thống, nhưng bản thân tôi nghe trong nội bộ, hầu như không có ai nói «hỗn» về bác Bùi Tín. Trong lòng, họ còn nghĩ đây lại thêm một tiếng chuông, mong cho lãnh đạo cao cấp cảnh tỉnh. "Theo tôi, đóng góp lớn nhất của nhà báo Bùi Tín là một quan chức cấp cao trong hệ thống đã thể hiện chính kiến, chống lại đường lối lãnh đạo sai lầm của đảng cộng sản Việt Nam, là người đi đầu trong việc chỉ ra rằng đảng cộng sản VN đã phản bội là dân tộc VN. Chỉ tiếc là thời điểm nhà báo mạng xã hội chưa mạnh, sự lan truyền của nó còn bị hạn chế, hơn nữa phía chính quyền ra sức bưng bít và lấp liếm giảm nhẹ tầm lây lan của nó." "Chỉ tiếc một điều là bác Bùi Tín đã không được hưởng những thành quả đóng góp của mình!" 'Trải vinh quang, cay đắng' Từ Warsaw, thủ đô Ba Lan, nhà báo Mạc Việt Hồng, Chủ biên báo mạng Đàn Chim Việt Online, chia sẻ trên trang FB cá nhân một status mà bà đồng ý để BBC Tiếng Việt sử dụng và giới thiệu, bà viết: "Bác Bùi Tín đã ra đi đêm qua tại Paris sau 3 tuần nằm viện. Bác là nhà báo viết nhiều, viết nhanh và viết khỏe nhất mà mình biết. Bài báo cuối cùng của bác được gửi ra từ bệnh viện hôm 27/7/2018. Bác viết tay rồi được một thân hữu chép lại và gửi tới cho một số cơ quan truyền thông hải ngoại.
"Cuộc đời của bác trải dài gần một thế kỉ với vinh quang, cay đắng, với lý tưởng cộng sản cao đẹp rồi chán ghét và từ bỏ lý tưởng đó, với khát vọng dân chủ chưa bao giờ đạt được; giống như số phận của dân tộc Việt Nam, giống như khát vọng của rất nhiều người khác, dù thầm kín hay công khai thể hiện nó. "Bác đã sống một cuộc đời trọn vẹn, hết mình. Viết hết mình, sống hết mình. Những gì dang dở rồi cũng có những người khác thực hiện nó. Ước mơ của bác là ước mơ của nhiều người. Lịch sử phát triển của loài người cho thấy, không gì là không thể. Bác hãy yên giấc ngàn thu. Vĩnh biệt bác."
Từ Gò Công, Tiền Giang, nhà báo tự do, blogger Ngô Nhật Đăng, người có tuổi thơ ở đường Lý Nam Đế, được mệnh danh là 'phố sỹ quan' tại Hà Nội trước kia, chia sẻ với BBC về nhà báo Bùi Tín: "Năm 1990, tin nhà báo Bùi Tín xin tị nạn chính trị tại Paris làm Hà Nội xôn xao. Tôi hỏi bố tôi [nhà thơ Xuân Sách]: "Sao bác Tín với vị trí như thế mà lại bỏ đi hả bố?" Bố tôi chỉ nói: "Bác ấy là con cụ Bùi Bằng Đoàn." "À ra vậy, tôi có thân với một kỹ sư là cháu ngoại cụ Bùi, gọi bác Tín là cậu ruột, biết cụ là một quan Thượng thư theo Việt Minh kháng chiến và cũng biết cụ được ông Hồ Chí Minh rất tôn trọng, luôn gọi là "Bùi công", nhưng cũng chính ông Hồ là người mở màn phát súng đấu tố cụ Bùi trong Hội nghị chỉnh huấn ở Việt Bắc. "Hồi những năm 68, 69 khi Mỹ ngừng ném bom miền Bắc bọn nhóc chúng tôi được về Hà Nội từ nơi sơ tán. Những ngày nghỉ hè bọn tôi quậy phá lắm, nào bắn sấu, trộm nhãn, nhảy vào bể nước tắm vv…"địa bàn" là mấy cơ quan ở đầu phố Lý Nam Đế và Phan Đình Phùng nơi có tòa sọan báo Quân đội nhân dân mà bác Tín làm việc.
"Mấy chú mấy bác thì kệ, "bọn trẻ nghịch ngợm ấy mà", chúng tôi chỉ sợ hai người là bác Chính Hữu và bác Bùi Tín. Bác Chính Hữu mà bắt gặp là ăn bạt tai ngay, còn với bác Bùi Tín thì phải chạy thật nhanh không thì ăn roi tre của anh bộ đội đi cùng mỗi lần bác sang Lý Nam Đế hỏi cung tù binh Mỹ." 'Làm nhiệm vụ hỏi cung' Và nhà báo tự dô Ngô Nhật Đăng kể tiếp: "Ngày ấy, có một số phi công Mỹ quan trọng không nhốt ở Hỏa Lò mà nhốt trong dãy xà-lim từ thời Pháp (để giam binh lính vô kỷ luật) phía sau phố Lý Nam Đế, trong đó có ông John McCain. "Bác Tín làm nhiệm vụ hỏi cung, bọn tôi thường rủ nhau rình sau cửa sổ. Có lần bị bác chỉ mặt "Con bố Sách phải không? Liệu hồn cấm đi kể lung tung nghe chưa?" Ấn tượng của tôi về bác chỉ là một ông trung tá, luôn đeo cái xà-cột dài quá gối và bộ mặt lạnh lùng. "Sau này được đọc "Hoa xuyên tuyết", "Mặt thật" của ông tôi mới ngộ ra, như một lần tôi được nghe lỏm mấy chú bác nói với nhau : "Phải cố bảo toàn mạng sống, tìm cơ hội nói ra những sự thật cho nhân dân được biết.
"Nghe tin ông mất thấy ngậm ngùi, nhớ lá thư mấy năm trước ông gửi : "Cố lên cháu nhé!," nhà báo Ngô Nhật Đăng viết qua bút đàm với BBC. Còn từ Leeds, Anh quốc, cựu đạo diễn truyền hình, nhà báo tự do, blogger Song Chi cũng chia sẻ trong dịp này: "Tôi, một người miền Nam sinh sau đẻ muộn, may mắn biết nhà báo Bùi Tín không chỉ qua những bài báo thời sự chính trị sắc sảo, mà đã có dịp gặp ông dăm lần, khi thì tại nhà ông ở Paris, lúc tại một cuộc họp mặt dân chủ ở Đức… Cứ định sẽ lại qua Paris thăm ông và nhiều người quen khác, nhưng không kịp nữa rồi... "Nhà báo Bùi Tín không chỉ là một nhân chứng mà còn là một "người trong cuộc", trực tiếp tham gia vào cuộc chiến đấu chống Mỹ với tư cách người của "bên thắng trận". Ông đã chiến đấu trên hai mặt trận: cầm súng như một người lính và viết lách như một nhà báo của Quân đội Nhân dân Việt Nam, hơn thế, là một phóng viên chiến trường, và sau này lại sử dụng ngòi bút để tố cáo chế độ cộng sản. "Là một trong những người nhận ra bản chất của chế độ này khá sớm, ông xin tỵ nạn chính trị tại Pháp từ năm 1990 và kể từ đó trở thành một tiếng nói bất đồng chính kiến mạnh mẽ, tố cáo chế độ bao nhiêu năm nay." 'Tôi tin ông sẽ vui' Và cựu đạo diễn truyền hình viết thêm: "Những bài báo và những cuộc nói chuyện của ông nơi này nơi kia giúp cho nhiều người, nhất là giới trẻ, hiểu được sự thật khác với "cái gọi là sự thật" do nhà cầm quyền tuyên truyền về chế độ, về cuộc chiến tranh VN, về những nội tình bên trong hay một số nhân vật của đảng cộng sản cũng như con đường tương lai đúng đắn mà dân tộc này cần phải đi: con đường tự do, dân chủ. "Ông viết lách không mệt mỏi, 80 rồi 90 tuổi nhưng đầu óc vẫn minh mẫn, tháng nào cũng có vài bài trên blog VOA… "Hơn những bài viết, cuộc đời của ông là một minh chứng thuyết phục được bao nhiêu người về một con người đã vì tin tưởng vào lý tưởng của đảng cộng sản mà đi theo và đã nhận ra sai lầm như thế nào.
"Nhưng trong đời thường suốt bao nhiêu năm ông vẫn phải "lãnh đạn" của cả hai phía: sự tấn công, mạ lỵ từ phía nhà cầm quyền Việt Nam vì đối với họ, ông là "một kẻ phản bội", và từ phía những người chống cộng cực đoan không chịu bỏ qua việc ông từng là Đại tá Việt Cộng, từng góp phần vào cái "chiến thắng" của đảng cộng sản. "Số phận của ông phản ánh bi kịch của khá nhiều người Việt Nam khi nhận ra cái lý tưởng, mục tiêu chiến đấu, con đường… mà mình đã đi là sai lầm, mình đã góp phần tạo nên chế độ... này, nhưng đồng thời cuộc đời đó cũng tạo nên niềm cảm hứng cho nhiều người đứng trong hàng ngũ của đảng cộng sản Việt Nam khi nghĩ đến chuyện dũng cảm từ bỏ mọi thứ để quay về với nhân dân… "Cả một đời mình nhà báo Bùi Tín đã làm việc không mệt mỏi và trăn trở, đau đáu cùng vận mệnh đất nước, dân tộc. "Bây giờ thì ông đã nằm xuống và cũng không kịp nhìn thấy ngày chế độ cộng sản được cho là đầy 'tham nhũng, thối nát', phản bội lý tưởng 'phục vụ nhân dân' của chính họ, sụp đổ. "Nhưng niềm an ủi là ngày càng có nhiều người, thuộc mọi lứa tuổi, sinh ra ở Miền Nam hay Miền Bắc, trong hay ngoài nước, thành phần xuất thân khác nhau, nhưng đã nhận ra bản chất của đảng và nhà nước cộng sản, tiếp nối ông, dùng ngòi bút để tố cáo chế độ và thức tỉnh nhân dân. "Tôi tin rằng nhà báo Bùi Tín rất vui về điều đó. Xin thành kính phân ưu cùng gia đình ông và xin cầu nguyện cho linh hồn ông được siêu thoát," cựu đạo diễn Song Chi chia sẻ với BBC. | |||||||||||||||||
Vĩnh biệt tác giả “Tiếng hát người chiến sỹ biên thùy” Tô Hải Posted: 12 Aug 2018 02:05 PM PDT Lê Phú Khải
Nhân dân Sài Gòn không bao giờ quên buổi sáng đẹp trời ngày 16 tháng 12 năm 2007, trong cuộc biểu tình chống Trung Quốc xâm lược biển đảo Việt Nam, có ông già 80 tuổi, chống gậy đứng giữa cuộc biểu tình vẻ mặt đầy phẫn nộ khua gậy lên chỉ vào mặt một người đàn bà mặc áo xám hét to: "Con này là chỉ điểm cho công an bắt người…". "Con này" mà Tô Hải chỉ mặt là người phụ nữ cao to, đứng quan sát xem ai la to, ai hăng hái nhất rồi chỉ cho công an chìm, công an nổi "ẵm" đi! Cái "con này" ấy là Nguyễn Thị Quyết Tâm sau này được thăng chức Chủ tịch Hội đồng Nhân dân TP Hồ Chí Minh, Đại biểu Quốc hội. Những kẻ chỉ điểm bắt người biểu tình chống Trung Quóc xâm lược Việt Nam như Nguyễn Thị Quyết Tâm được thăng quan tiến chức, được cộng sản xem là nòng cốt của chế độ phải được ghi rõ họ tên và đã được những người biểu tình hôm đó quay thành phim để lưu giữ đời đời cho con cháu về những gương mặt bán nước hại dân, còn nghệ sĩ Tô Hải thì đi vào lịch sử biểu tình chống Trung Quốc xâm lược biển đảo Việt Nam. Tô Hải sinh ngày 24/9/1927 tại Hà Nội, nguyên quán tại Tiền Hải, Thái Bình. 18 tuổi, như mọi thanh niên trí thức yêu nước khác, Tô Hải xung phong vào Vệ quốc đoàn theo tiếng gọi non sông lên đường cứu nước. Ông tâm sự, lúc theo Việt Minh di cứu nước, bố ông là một công chức thời Pháp, có học, có đọc sách đã khuyên ông không nên theo cộng sản, nếu không nghe ông thì cứ đi, nhưng đừng có về nữa! Tô Hải lúc đó đang ở trong thời kỳ "thơ" trong chữ "ngây thơ" mà Nguyễn Khắc Viện đã viết. Chỉ đến cải cách ruộng đất sau đó hơn chục năm, thì thời kỳ "thơ" đã hết và chuyển sang thời kỳ "ngây" như ông Viện đã nhận ra ở cuối đời mình. Lúc đó Tô Hải nhận ra mình "ngây" thì đã muộn! Không có đường về nữa! Ông phải tiếp tục sống như một người cộng sản đích thực (ông kết nạp đảng năm 1949), tức là phải dối trá để tồn tại. Chính vì thế mà ông đã viết cuốn hồi ký Hồi ký của một thằng hèn để sám hối! Nhà xuất bản Tiếng Quê hương ở Virginia, Hoa Kỳ đã ấn hành năm 2009, chính tôi là người đã viết lời giới thiệu cho cuốn sách này. Việc viết giới thiệu cho cuốn Hồi ký này là một chuyện rất khôi hài. Khi những người biên tập cuốn Hồi ký của một thằng hèn yêu cầu người viết giới thiệu nó, tốt nhất, là một người đang ở trong nước. Nhạc sĩ Tô Hải, tác giả của Nụ cười sơn cước, Tiếng hát người chiến sĩ biên thùy đã nhờ tôi viết. Lý do vì tôi là người đầu tiên và duy nhất đã đọc bản thảo nó ở trong nước. Số là tôi ra Nha Trang thăm Tô Hải, thấy ông dành toàn bộ thời gian cho cuốn sách. Và tôi đã đọc nó trong một xóm nhỏ ở thành phố biển Nha Trang. Nhưng các vị biên tập cuốn sách này ở nước ngoài lại cho tôi là "công an của Việt cộng" nên không muốn lời giới thiệu sách đứng tên tôi. Tô Hải phải email sang nói rõ, tôi là nhà báo, không phải là công an. Các vị đó vẫn không tin, nói rằng, gia đình tôi có nhiều người làm công an nên "cài" tôi vào để… Cuối cùng thì lời giới thiệu là bài viết của tôi, do sự "cam kết" của Tô Hải. Hơn nữa, cũng chẳng ai ở trong nước đã đọc Hồi ký của một thằng hèn để mà viết, nếu những người in sách muốn người viết phải là một người ở trong nước! Điều đáng buồn từ sự việc này là, cả dân tộc ta nghi kỵ nhau, không ai tin ai nữa… "Đấu tranh giai cấp " đã dẫn đến tình trạng đó! …Trên mạng xã hội ở Việt Nam hơn một thập kỷ qua, nhạc sĩ Tô Hải là một blogger lớn tuổi nhất, ông có cả một trang Web mang tên "Tô Hải's blog" hàng tuần đều có bài. Ông viết blog trong tình trạng đau yếu của tuổi già, kê lưng vào gối mà gõ máy tính… Nhưng chỉ vắng bóng ông trên mạng ít bữa là các độc giả trẻ Việt Nam trên khắp nơi trong ngoài nước lo lắng, mong mỏi, email đến thăm hỏi… là một chứng nhân của lịch sử, những chuyện ông viết ra khiến lớp trẻ khao khát sự thật đón đọc say mê. Nhưng không phải Tô Hải chỉ viết cái đã qua, hàng ngày ông đọc Le Monde trên mạng, nắm bắt tình hình thế giới, tình hình trong nước và bình luận kịp thời những vấn đề nóng bỏng của đất nước. Có lần Đài phát thanh đối ngoại Pháp RFI phỏng vấn ông. Họ ngạc nhiên về những thông tin ông đưa ra. Họ hỏi, tin ấy ở đâu ra? Ông trả lời: Tôi đọc trên Le Monde sáng nay! Tay phóng viên này thú nhận: Từ sáng đến giờ chưa đọc Le Monde!!! Công bằng mà nói, với những huân chương mà ông đã được nhận, với giải thưởng về Văn học nghệ thuật đợt 1, ông có thể ngồi rung đùi mà nhận bổng lộc, đến các hộị nghị, kỷ niệm này nọ mà ngồi ghế danh dự trong làng nhạc sĩ Việt Nam mà nhận bao thư. Và… ngậm miệng ăn tiền dài dài… như các nghệ sỹ lão thành khác! Nhưng vận nước không để ông ngồi yên. Ông nghĩ đến con cháu, nghĩ đến thế hệ mai sau sẽ sống ra sao nếu bọn Tàu Ô gặm dần đất nước mà ông bà đã tốn bao nhiêu xương máu để gìn giữ nó đến hôm nay. Ông tâm sự: Từ ngày tôi viết blog, mấy thằng nhạc sĩ xưa kia nó vô Sài Gòn là nhào đến nhà tôi… Vậy mà khi thấy tôi viết trên mạng, nó lỉnh, nó sợ liên lụy. Giới nhà văn của ông còn đỡ, chứ giới nhạc cùng thời với tôi chúng nó hèn quá! Tôi an ủi ông: Những kẻ ngậm miệng ăn tiền ấy có gì đáng nói, bù lại, hiện anh có hàng vạn bạn đọc trên thế giới, đó chẳng phải là đáng vui hay sao? Ông là người bất đồng chính kiến nên công an đã đến "hỏi thăm" cái xe bán bánh mỳ của vợ ông ở đầu phố, công an và chính quyền phường đã đến tận nhà "khuyên giải" ông không viết blog nữa! Viết đến đây tôi bỗng nhớ đến năm 1991, tại hội trường Matxcơva, tôi đứng giữa những người già, rất già, râu tóc bạc phơ đang cầm biểu ngữ đứng biểu tình trong tuyết giá… Một người Việt Nam nói với tôi lúc đó: Những người già như thế này đi biểu tình không phải như sinh viên Nam Triều Tiên, Singapore đi biểu tình đòi hỏi một cái gì cụ thể cho ngày hôm sau đâu. Mà họ vì trách nhiệm của lương tâm, vì một tương lai, vì một cái gì cao cả hơn đối với đất nước. Những gì mà nhạc sĩ Tô Hải đã và đang làm chính vì "những điều cao cả hơn đối với đất nước" Việt Nam yêu quý của ông. Hôm nay, người nhạc sĩ đã viết hợp xướng giao hưởng Tiếng hát người chiến sĩ biên thùy… đã ra đi. Ông có thể ngậm cười nơi chín suối vì cái ngày 16/12/2007 ở tuổi 80, ông đã chống ba-toong đi biểu tình chống Trung Quốc xâm lược biển đảo Việt Nam, thì hôm nay ở tuổi 91, ông có thể yên lòng vì hàng chục nghìn đồng bào đã xuống đường theo gót ông năm xưa trên khắp miền đất nước, hô vang những khẩu hiệu yêu nước, chống bè lũ bán nước và cướp nước… "Quê hương yêu dấu bao người chờ trông" trong bài Tiếng hát người chiến sĩ biên thùy của ông vẫn còn đó… để tiễn ông về nơi an nghỉ. L. P. K. | |||||||||||||||||
CÁO PHÓ: Nhạc sĩ Tô Hải từ trần Posted: 12 Aug 2018 01:57 PM PDT Cụ ông: Phanxico Sisi Tô Đình Hải sinh ngày 24-9-1927, tại Thái Bình đã được Chúa gọi về lúc 19g 40 ngày 11-8-2018. Nhằm ngày 1 tháng 7 naem Mạu Tuất. Hưởng thọ 91 CHƯƠNG TRÌNH TANG LỄ Chúa nhật ngày 12-8-2018: Lúc 9 h 00 nghi thức nhập quan và phát tang. Tại chung cư Miếu Nổi, lầu 9 phòng số 8, quận Bình Thạnh. Quý các hội đoàn thăm viếng và cầu nguyện. * Do nhà ở chung cư nhỏ nên quý anh chị em đến viếng tại tư gia hạn chế mang vòng hoa viếng. Xin cảm ơn. Thứ 2 ngày 13-8- 2018 Lúc 7 giờ nghi thức động quan và di quan đến quàn tại nhà nguyện DCCT 38 Kỳ Đồng, quận 3. 14 giờ Thánh lễ an táng tại nhà thờ Dòng Chúa Cứu Thế . Sau đó linh cữu được đưa đi hoả táng tại Bình Hưng Hoà. TANG GIA ĐỒNG KÍNH BÁO | |||||||||||||||||
PHẢI CHĂNG TRUNG QUỐC ĐÃ ĐI VÀO VẾT XE ĐỔ CỦA NHẬT BẢN? Posted: 12 Aug 2018 01:51 PM PDT Đạt Tiến Nguyễn(facebook) Năm 1945, Mỹ đã quyết định thả hai trái bom nguyên tử xuống Nhật Bản để kết thúc chiến tranh thế giới thứ II. Quân phát xít Nhật đã phải chấp nhận đầu hàng vô điều kiện và phải ngồi vào bàn ký kết với Mỹ để cùng nhau tái thiết lại Nhật Bản sau chiến tranh. Mỹ đã chủ động soạn thảo hiến pháp cho Nhật Bản để Nhật Bản phát triển đất nước theo chiều hướng dân chủ, thịnh vượng và là đồng minh thân cận của Mỹ. Nguyên nhân Mỹ chiến tranh với Nhật Bản thì có nhiều nhưng có một nguyên nhân rất quan trọng là Nhật Bản đã có tham vọng làm bá chủ Châu Á mà không dựa trên những giá trị văn minh của Mỹ và không coi Mỹ là đồng minh. Đây là những sai lầm trong chính trị của Nhật Bản và cuối cùng thì Nhật Bản đã phải lãnh hai trái bom nguyên tử! Có thể nói nguyên nhân của sự sai lầm trong chính trị của Nhật Bản cũng đến từ vấn đề kinh tế. Thời kỳ khoa học kỹ thuật bủng nổ vào thể kỷ 19 và đầu thế kỷ 20, Nhật Bản đã rất nhanh chóng tiếp nhận khoa học kỹ thuật của Phương Tây để phát triển kinh tế và đã trở thành một quốc gia giầu có vào bậc nhất ở Châu Á. Nhưng cũng chính từ sự giầu có mà Nhật Bản đã phát triển quân đội và đi thôn tính các nước trong khu vực và xưng danh làm bá chủ Châu Á. Điều sai lầm lớn nhất của Nhật Bản là tham vọng làm bá chủ Châu Á mà lại coi Mỹ là kẻ thù. Gần một thế kỷ sau thì Trumg Quốc lại mắc phải những sai lầm không khác gì Nhật Bản trước đây! Khoảng cuối thập niên 90, Tổng Thống Mỹ Bill Clinton đã để cho Trung Quốc tiến hành gia nhập tổ chức thương mại thế giới WTO mà không có những điều kiện rõ ràng. Từ đó, kinh tế Trung Quốc đã phất lên như diều gặp gió nhờ vào chính sách gian lận thương mại, ăn cắp công nghệ, làm hàng giả, hàng nhái để bán đi khắp nơi trên thế giới. Nhưng sai lầm lại đến với Trung Quốc là phát triển quân đội để đi xâm chiếm lãnh thổ của các nước khác và xưng vương xưng bá mà lại coi Mỹ là kẻ thù và cần phải đánh sập để thay thế Mỹ. Tham vọng bá chủ của Trung Quốc có thể nói còn hơn cả Nhật Bản ngày xưa! Trung Quốc đã từng ngạo mạn tuyên bố là sẽ thay thế Mỹ để làm bá chủ thế giới và đã từng tỏ thái độ khinh thường Tổng Thống Mỹ Barack Obama khi đến Trung Quốc dự hội nghị G20. Các nhà lãnh đạo Trung Quốc đã tự coi mình như là hoàng đế và có tư tưởng bắt các nước khác phải lệ thuộc vào kinh tế, văn hóa, và chính trị của Trung Quốc. Có một điều nguy hiểm cho các nhà lãnh đạo theo chủ nghĩa cộng sản của Trung Quốc là đang mắc phải sai lầm mà vẫn không biết mình đang mắc phải sai lầm nên sẽ phải chết nhục nhã dưới bàn tay của Mỹ giống như các nhà lãnh đạo theo chủ nghĩa phát xít của Nhật Bản. Nhật Bản đã từng bị Mỹ giăng lưới kinh tế để vướng vào cuộc chiến tranh quân sự với Mỹ. Đây là một chiến thuật mà Tổng Thống Mỹ Roosevelt đã áp dụng để đưa Mỹ đi vào cuộc chiến tranh quân sự một cách hợp lý! Khi Nhật Bản đã chiếm được hầu hết Đông Dương, Tổng Thống Mỹ Roosevelt đã ra lệnh ngưng bán dầu cho Nhật Bản và như vậy thì Nhật Bản đã mất đi 90% nguồn dầu cung ứng cho cuộc xâm chiếm các nước Đông Dương. Điều này đã đẩy Nhật Bản vào bước đường cùng nên đã chọn giải pháp tấn công Mỹ một cách bất ngờ bằng một trận chiến mà người ta vẫn gọi là trận Trân Châu Cảng. Trận đánh Trân Châu Cảng vì có yếu tố bất ngờ nên Nhật Bản đã thắng lợi hoàn toàn nhưng cũng là khởi đầu cho dấu chấm hết của Nhật Bản với tham vọng làm bá chủ Châu Á mà lại coi Mỹ là kẻ thù. Kịch bản giữa Mỹ và Nhật Bản của thập niên 40 thì lại đang diễn ra giữa Mỹ và Trung Quốc của ngày hôm nay! Tổng Thống Trump đưa ra chính sách lấy lại sự công bằng trong thương mại với Trung Quốc nhưng một kẻ chuyên đi ăn cắp và ăn cướp thì làm gì có khả năng để mà tuân theo luật chơi công bằng. Đòi hỏi sự công bằng thì chẳng khác gì đẩy Trung Quốc vào bước đừng cùng như Nhật Bản ngày xưa, vì Trung Quốc không đáp ứng những đòi hỏi của Mỹ thì cũng chết mà đáp ứng những đòi hỏi của Mỹ thì cũng chết. Không đáp ứng thì có nguy cơ bị trừng phạt mà đáp ứng thì hết cửa làm giầu bằng con đường bất chính. Người ta làm ăn bất chính thì phải giữ im lặng để khỏi bị ai phát hiện nhưng Tổng Thống Trump thì lúc nào cũng lu loa là gian lận, là ăn cắp, là ăn cướp thì thật là quá nguy hiểm cho các lãnh đạo cộng sản Trung Quốc. Người ta chưa thể đoán được cuộc chiến tranh quân sự giữa Mỹ và Trung Quốc có xảy ra hay không nhưng chiến lược mà Mỹ muốn đánh sập chủ nghĩa cộng sản của Trung Quốc và chuyển đổi chế độ cộng sản Trung Quốc bằng một chế độ dân chủ đa đảng là có thật và không còn gì phải bàn cãi. Mỹ đã từng đóng vai trò quan trọng trong việc đưa chủ nghĩa phát xít ra khỏi Nước Đức, đưa chủ nghĩa phát xít ra khỏi Nước Nhật, và đưa chủ nghĩa cộng sản ra khỏi các nước Đông Âu thì Mỹ cũng có thể đưa chủ nghĩa cộng sản ra khỏi Trung Quốc. Nước Mỹ đang giữ ngôi vị bá chủ thế giới và không có chính sách đi xâm chiếm lãnh thổ của các nước khác nên Mỹ sẽ tiêu diệt những quốc gia nào đi xâm chiếm lãnh thổ của các nước khác và xưng vương xưng bá mà lại coi Mỹ là kẻ thù. Trung Quốc sẽ là mục tiêu số một mà Mỹ đang nhắm tới! Hãy chờ xem điều gì sẽ xảy ra | |||||||||||||||||
Câu chuyện đặc khu và hơn thế nữa Posted: 12 Aug 2018 01:44 PM PDT Bộ Chính trị đang thúc ép Quốc hội hợp thức hóa để cho thuê 3 Đặc khu nhằm đi đêm với Trung Quốc. Chúng tôi nghĩ cũng là lúc, chúng ta cần nhấn mạnh lại âm mưu của bọn cõng rắn cắn gà nhà trước công chúng. Nguyễn Quang Dy "Một thời kỳ Bắc thuộc rất nguy hiểm đã bắt đầu" (Nguyễn Cơ Thạch, 1990) Khi đề cập đến câu chuyện đặc khu kinh tế, người ta dễ sa vào tiểu tiết nên "thấy cây mà không thấy rừng". Chỉ tranh cãi và điều chỉnh "99 năm hay 70 năm" là vô nghĩa. Khi quan tâm đến "phần nổi của tảng băng" người ta cũng dễ quên phần chìm (mới là phần cốt lõi). Trong bài này, tôi đề cập đến hai vấn đề cốt lõi. Thứ nhất, câu chuyện đặc khu là một phần của bàn cờ Biển Đông, liên quan đến chiến lược "Một vành đai Một con đường" của Trung Quốc, đến chủ quyền Việt Nam và vấn đề "thoát Trung". Thứ hai, câu chuyện đặc khu là một phần của vấn đề chống tham nhũng và đổi mới thể chế. Cả hai vấn đề đều liên quan đến yêu cầu kiểm soát quyền lực và dân chủ hóa để thoát khỏi cái vòng kim cô về ý thức hệ đã lỗi thời. Đục nước béo cò Nói cách khác, cả hai vấn đề cốt lõi nói trên đều có cùng yêu cầu cấp bách là phải tháo gỡ ách tắc về thể chế để dân chủ hóa và phát triển (cả sức mạnh cứng và sức mạnh mềm). Muốn phát triển phải dân chủ hóa, muốn dân chủ hóa phải phát triển (cả nguồn lực và dân trí). Cả hai vấn đề đều dễ bị nhầm lẫn (vì dân trí), và dễ bị lợi dụng bởi các nhóm lợi ích đang tranh giành quyền lực và thao túng chính sách để "đục nước béo cò", bất chấp lợi ích cốt lõi của dân tộc. Trong bối cảnh "nội biến" thì dễ bị "ngoại xâm" bởi người láng giềng khổng lồ. Trong câu chuyện đặc khu chỉ cần xác định "ai là kẻ thủ lợi" (câu La Tinh nổi tiếng: Cui bono?) nếu không phải là các nhóm lợi ích muốn "đục nước béo cò", và người láng giềng khổng lồ đang quân sự hóa để kiểm soát Biển Đông (như "cái ao riêng") và bắt nạt các nước láng giềng nhỏ yếu hơn để kiểm soát họ (cả phần hồn lẫn phần xác) như "lợi ích cốt lõi". Nguy cơ "Hán hóa" không chỉ là câu chuyện lịch sử (trong sách giáo khoa) mà nó đang diễn ra tại nhiều nơi như Formosa và các đặc khu khác, không chỉ đe dọa sự tồn vong của Việt Nam mà cả các quốc gia khác. Nếu đặt câu chuyện đặc khu kinh tế trong bức tranh lớn về Biển Đông, ngưởi ta rất dễ thấy "yếu tố Trung Quốc" nổi lên rất rõ và rất lớn. Tại sao lại là Vân Đồn, Vân Phong, Phú Quốc (và Vũng Áng trước đây) mà không phải là chỗ nào khác? Đơn giản vì đó là những vị trí chiến lược xung yếu nhất. Chỉ có mù lòa về địa chính trị mới không hiểu tại sao. Còn cho thuê 99 năm vì đó là tiền lệ mà Trung Quốc đã áp đặt cho nhiều nước khác bị sập "bẫy nợ". Đó là "chủ nghĩa thực dân mới kẻ cướp" (predatory neo-colonialism). Trong khi thế giới giật mình tỉnh ngộ và lo sợ, thì Việt Nam vẫn như mê ngủ, hay giả vờ không hiểu (và "không sợ"). Đến lúc này mà họ vẫn chưa nhìn thấy nguy cơ đó thì có thể bị mù lòa về chính trị hoặc tối mắt vì lợi ích. Nhưng trong lúc đất nước lâm nguy mà chỉ tranh cãi và chống đối nhau thì tai họa càng lớn và đến càng nhanh. Bài học Miến Điện là trước nguy cơ Hán hóa, họ đã biết dẹp mâu thuẫn nội bộ để tìm đồng thuận quốc gia và đổi mới thể chế. Tuy Việt Nam đi trước Miến Điện (về cải cách kinh tế) và đi trước Triều Tiên (về thống nhất đất nước) nhưng Việt Nam đang tụt hậu không chỉ về kinh tế mà còn về thể chế và đồng thuận quốc gia. Ván đã đóng thuyền Hãy thử điểm lại vài nét cơ bản về thực trạng hiện nay trong câu chuyện đặc khu để thấy rõ chúng ta đang đi về đâu và đang làm gì trước nguy cơ Hán hóa. Nguy cơ đó không chỉ đến từ bên ngoài (như "ngoại xâm") mà còn đến từ bên trong (như "nội biến"). Tuy người ta tranh cãi và chém gió đã nhiều, nhưng nếu vẫn chưa tìm được đồng thuận quốc gia thì sẽ là "tai họa quốc gia". Khi giờ G tới, trước khi "ấn nút" quyết định, các đại biểu Quốc Hội hãy đặt tay lên ngực mình (như nhân viên "Thế giới Di động") để tự hỏi mình là ai (có còn là đại biểu cho nhân dân nữa không) và mình đang phục vụ lợi ích của ai (người dân hay nhóm lợi ích, Việt Nam hay Trung Quốc). Việc "ấn nút" không chỉ đơn giản là "ván đã đóng thuyền" như bán Sabeco và Vinamilk, mà còn để lại hậu họa khôn lường cho nhiều thế hệ sau. Theo Vneconomy (16/4/2018), Chủ tịch Quốc Hội Nguyễn Thị Kim Ngân nhấn mạnh tại phiên thảo luận của Uỷ ban Thường vụ Quốc hội: "Bộ Chính trị đã kết luận rồi, dự thảo luật không trái Hiến pháp, phải bàn để ra luật chứ không thể không ra luật". Nói cách khác, bà Ngân muốn đẩy trách nhiệm vì "ván đã đóng thuyền" nên Quốc Hội bất lực, và gián tiếp thừa nhận vai trò Quốc Hội chỉ là "ấn nút" để hợp thức hóa quyết định của BCT. Nhưng Quốc Hội và BCT liệu có hình dung được nguy cơ tiềm ẩn và hệ quả khôn lường. Một lần nữa Việt Nam lại sa vào bẫy của Trung Quốc (trong khi Triều Tiên đang "thoát Trung"). Không phải chỉ có "một làn sóng phản đối khủng khiếp" (như Thủ tướng nói) mà nguy cơ phân hóa và bạo loạn có thể lại xảy ra lần nữa như trong vụ dàn khoan HD 981 (5/2014). Tướng Nguyễn Chí Thanh từng nói đúng: "Mất đất chưa phải là mất nước. Mất dân mới là mất hết". Chẳng lẽ lãnh đạo ngày nay không cần đến dân, và coi người bạn "bốn tốt" và "16 chữ vàng" là "đại cục". Phát biểu với báo Tuổi trẻ (4/6/2018) tiến sĩ Vũ Thành Tự Anh (thành viên Tổ Tư vấn Kinh tế của Thủ tướng, và giám đốc nghiên cứu của Đại học Fulbright) cũng cho rằng dự luật đặc khu kinh tế chắc sẽ được thông qua vì trên thực tế "ván đã đóng thuyền". Nhưng nếu được triển khai thì "khả năng thành công của mô hình đặc khu sẽ rất thấp". Đó là một nhận xét khá khách quan và trung thực (nhưng cũng đầy bất lực). Tương tự như vậy, chuyên gia kinh tế Phạm Chi Lan cũng nhận xét, "Tôi rất ngờ rằng luật này sẽ vẫn được thông qua, dù người ta có thể sửa đôi điều để trấn an dư luận. Nhưng về cốt lõi nó vẫn thế, vì người mua kẻ bán đã thỏa thuận với nhau mấy năm nay rồi, giờ họ chỉ chờ luật để hợp thức hóa thôi"... Theo Dân Trí (1/6/2018), Chủ tịch Quốc Hội cố lý giải những lợi ích mà đặc khu sẽ mang lại: "bỏ ra một đồng để thu lại vài chục, vài trăm đồng" (chắc chỉ có đánh bạc!). Phó Chủ tịch Quốc hội Uông Chu Lưu nói "vừa làm vừa thử nghiệm" và hùng hồn tuyên bố:"Làm đặc khu phải theo nguyên lý dọn tổ đón phượng hoàng". Chắc ông này không học PR/Marketing, hoặc "nhỡ mồm"(Freudian slip). Không biết ông Lưu muốn nói đến phượng hoàng nào, nhưng câu nói đó của ông đã gây bão dư luận, và đi vào lịch sử như "trạm thu giá BOT" của Bộ trưởng Giao thông. Nếu ông Lưu muốn nói đến phượng hoàng nội (như Vingroup hay Sun Group) thì họ chẳng cẩn đến đặc khu nào cả, vì họ đã chiếm hết đất vàng làm tổ lâu rồi. Nếu ông muốn nói đến phượng hoàng ngoại (như ASEAN hay Mỹ, Nhật, Ấn, Úc…) thì nhầm to. Vậy chỉ còn phượng hoàng Tàu. Nhưng thực ra Trung Quốc không phải là phượng hoàng mà là "chó sói" (đó là từ ngữ mà một cán bộ cao cấp của Trung Quốc đã có lần thừa nhận). Con sói khổng lồ đã thò một chân vào Việt Nam (tại Formosa), nay muốn thò nốt cả ba chân và hợp pháp hóa sự có mặt của nó bằng luật định (cho "đúng quy trình"). Vì vậy, nhiệm vụ chính của Quốc hội là phải "ấn nút" thông qua luật đặc khu kinh tế như là "đóng giầy theo chân con sói". Dọn tổ đón phượng hoàng Theo báo Tuổi Trẻ (6/6/2018), Bộ trưởng Bộ KH-ĐT Nguyễn Chí Dũng (bộ chủ quản của dự luật đặc khu) đã khẳng định, "Dự thảo không có một chữ nào về Trung Quốc, chỉ có những người cố tình hiểu theo hướng đó và đẩy vấn đề lên, chia rẽ quan hệ ta với Trung Quốc". Vậy ông Dũng giải thích thế nào về Điều 55.4 Mục 5 trong dự luật: "Công dân của nước láng giềng có chung đường biên giới với Việt Nam tại tỉnh Quảng Ninh sử dụng giấy thông hành hợp lệ… được miễn thị thực ...). Nước láng giềng đó là nước nào? Ông Dũng đã ngụy biện một cách vụng về nên "giấu đầu hở đuôi", hoặc ông quá coi thường dân nên tưởng có thể dễ dàng "dắt voi qua rào" (như họ đã từng làm trong vụ Formosa). Tuy Formosa chưa phải là đặc khu nhưng họ đã hành xử như "Tô giới": không cho cơ quan chức năng Việt Nam vào, và còn hỗn xược thách thức "chọn cá hay chọn thép?". Đó là phượng hoàng nào? do ai? Thực ra câu chuyện đặc khu kinh tế đã được đề cập từ mấy năm nay. Tuy bộ KH-ĐT chịu trách nhiệm chính (từ thời bộ trưởng Bùi Quang Vinh đến thời bộ trưởng Nguyễn Chí Dũng), nhưng các tỉnh liên quan cũng có vai trò lớn (chạy dự án). Hà Tĩnh chạy Vũng Áng, Khánh Hòa chạy Bắc Vân Phong, Kiên Giang chạy Phú Quốc, Quảng Ninh chạy Vân Đồn. Theo GS Võ Đại Lược, ông Phạm Minh Chính (nguyên bí thư Quảng Ninh) là tác giả của đề án đặc khu kinh tế Vân Đồn (từ tháng 8/2012). Lúc đó, ông Chính muốn xây dựng hai đặc khu kinh tế (cả Vân Đồn và Móng Cái) và "rất hăng say về chuyện xây dựng đặc khu kinh tế", theo đó nhà đầu tư nước ngoài được thuê đất 70 năm (thậm chí có thể đến 120 năm). Trường Đại học Thâm Quyến (Trung Quốc) tham gia hội thảo và chắc đã tài trợ kinh phí tổ chức… Trong dự thảo luật đặc khu có rất nhiều ưu đãi cho các nhà đầu tư nước ngoài, trái với các cam kết trong FTA về việc tạo lập môi trường đầu tư bình đẳng cho các nhà đầu tư khác nhau ở Việt Nam. Không những vậy, dự thảo còn cho phép kinh doanh nhiều lĩnh vực rủi ro cho quốc phòng và an ninh quốc gia, thậm chí cả các dự án điện hạt nhân. Điểm 4, Phụ lục IV cho phép: "Kinh doanh quân trang, quân dụng cho lực lượng vũ trang, vũ khí quân dụng, trang thiết bị, kỹ thuật, khí tài, phương tiện chuyên dụng quân sự, công an, linh kiện, bộ phận, phụ tùng, vật tư và trang thiết bị đặc chủng, công nghệ chuyên dùng chế tạo chúng… Kinh doanh bất động sản, chất nổ, khai thác và làm giàu quặng kim loại có sử dụng hóa chất độc hại… Chắc năm nay là thời điểm tốt nhất để Trung Quốc bắt nạt và bắt chẹt Việt Nam trên đất liền (cũng như tại Biển Đông) với chiến thuật "tằm ăn dâu", biến thành "chuyện đã rồi". Sau khi đã quân sự hóa và kiểm soát được Biển Đông, tất yếu họ muốn kiểm soát cả trên đất liền, không chỉ tại Campuchia mà còn tại Việt Nam (và các nước khác), theo chiến lược tổng thể "Một Vành đai, Một Con đường", bằng cách lần lượt thôn tính các nước bằng " bẫy nợ". Những cánh tay dài của con bạch tuộc khổng lồ hay quái vật Frankenstein (như lời Richard Nixon) đã vươn tới Châu Phi (cảng Djibouti, $22 triệu/năm), tới Hy Lạp (cảng Piraeus, $436 triệu), tới Australia (cảng Darwin, $388 triệu, 99 năm), tới Sri Lanka (cảng Hambantora, $1.1 tỷ, 99 năm), tới Myanmar (cảng yaukpyu và khu công nghiệp, đầu tư $10 tỷ, 75 năm), tới Campuchea (cảng Sihanoukville & Koh Kong, đầu tư $3.8 tỷ, 99 năm), tới Thailand (siêu kênh đào Kra, đầu tư $20-$30 tỷ) để nối thẳng Vịnh Thailand với Ấn Độ Dương (bỏ qua eo Malacca). Ba con ngựa thành Troy Khi nói đến "thoát Trung", chúng ta đừng nhầm với chống Trung Quốc như một đất nước và một dân tộc vĩ đại (là bạn). Nhưng người dân Việt Nam (cũng như người dân Trung Quốc) cần chống lại chính sách bá quyền nước lớn của họ (là thù). Cũng như trước đây, chúng ta không chống nước Mỹ và người Mỹ (là bạn) mà chỉ chống lại chính sách can thiệp của họ (là thù). Nếu nhầm lẫn, coi bạn là thù (hay coi thù là bạn) thì sẽ là tai họa. Người Việt lúc thắng thường hay ngạo mạn (như không sợ Mỹ), nhưng nay thất thế lại quá sợ Trung Quốc. Việt Nam muốn "làm bạn với tất cả", nhưng nếu nhầm lẫn biến bạn thành thù sẽ bị cô lập. Gần đây, Thủ tướng và Chủ tịch Nước đã liên tiếp đi thăm các nước chủ chốt (như "tứ cường" Mỹ, Nhật, Ấn, Úc). Đó là những hoạt động ngoại giao đúng hướng để Việt Nam "tái cân bằng" quan hệ quốc tế. Nếu sự kiện bắt cóc Trịnh Xuân Thanh là một thảm họa đối ngoại, làm mất lòng các đối tác chiến lược (Đức và Châu Âu) đe dọa làm trật bánh hiệp định EVFTA, nay luật đặc khu kinh tế chắc sẽ gửi một thông điệp tiêu cực tới các đối tác chiến lược khác (như "tứ cường") mà Việt Nam đang vận động (dễ làm "xôi hỏng bỏng không"). Trong bối cảnh cả nước đang sục sôi phẫn nộ, nếu Quốc Hội quyết "ấn nút" để dắt "ba con voi qua rào" (như "ba con ngựa thành Troy"), thì khác gì hành động "tự sát chính trị" (theo cả nghĩa đen và nghĩa bóng). Hành động mạo hiểm đó chắc chắn sẽ bị thiên hạ chê cười và nguyền rủa, như thằng bờm "cố đấm ăn xôi", định bán chạy ba đặc khu xung yếu nhất cho lão hàng xóm khổng lồ tham lam và độc ác. Không chỉ dư luận trong nước phản đối quyết liệt, mà dư luận quốc tế cũng đang lên tiếng, vì vấn đề ba đặc khu không chỉ liên quan đến Việt Nam, mà còn liên quan đến tầm nhìn Indo-Pacific mà Việt Nam ủng hộ. Đây là thế "tiến thoái lưỡng nan" (như "catch-22") không ai muốn, nên cần khôn ngoan thoát hiểm. Sau sự kiện "tái xuất" (lần thứ nhất) tại hội nghị cấp cao APEC (6-12/11/2017), CTN Trần Đại Quang đã "tái xuất" (lần thứ hai) tại TW7 (7-12/5/2018). Sau chuyến thăm chính thức Ấn Độ (2-4/3/2018), ông Quang vừa thăm chính thức Nhật Bản (29/5-2/6/2018). Đó là mấy sự kiện nổi bật, đánh dấu "những đợt sóng ngầm chính trị" (lời Lê Hồng Hiệp) vẫn đang tiếp diễn và chưa ngã ngủ, còn nhiều ẩn số và biến số (cho tới TW8). Chắc CTN Trần Đại Quang và TT Nguyễn Xuân Phúc hiểu rõ nguy cơ và hệ quả của ba đặc khu này, nhưng Thủ tướng buộc phải nói (như thanh minh): "Nếu ai ở địa vị này cũng phải giao, không có cách gì khác". Vì vậy, không phải ngẫu nhiên mà lão tướng Nguyễn Trọng Vĩnh đã bức xúc kết luận: "Không biết ai đưa ra ý tưởng như vậy, kể cả những người đồng ý, thì đều là những kẻ bán nước". Để triển khai "chủ trương lớn" này, BCT đã chỉ đạo Quốc Hội "ấn nút" để thông qua luật đặc khu kinh tế, định biến một chuyện bất khả kháng thành "chuyện đã rồi", theo một thỏa thuận ngầm nào đó (với nhiều điều kiện đặc biệt). Nó chứng tỏ Việt Nam đang "bí tiền và bí cờ", trong khi bị Trung Quốc bắt nạt không cho khai thác dầu khí tại mỏ Cá Rồng Đỏ (Bãi Tư Chính) và Cá Voi Xanh (lô 128). Trong khi ngân sách thiếu hụt (thu không đủ chi), nội bộ ngày càng mâu thuẫn sâu sắc khi "người đốt lò vĩ đại" chống tham nhũng quyết liệt. Trong khi trì hoãn những dự luật khác, Quốc Hội ráo riết chuẩn bị thông qua luật đặc khu kinh tế, được Quốc Hội thảo luận từ cuối năm 2017, nay phải thông qua sớm (dự kiến 15/6/2018) Kế hoãn binh Theo chuyên gia kinh tế Phạm Chi Lan (Tiếng Dân, 5/6/2018), "dự luật đặc khu rất nên dừng lại. Quốc Hội đừng thông qua vội, để hỏi thêm ý kiến của các chuyên gia về các lĩnh vực khác nhau, không phải chỉ về kinh tế, mà cả về xã hội và chuyên gia về an ninh, quốc phòng, nhìn từ nhiều góc độ để xem xét lại"…Theo bà Chi Lan, "mối nguy của việc ba đặc khu có thể biến thành những vùng lãnh thổ của Trung Quốc ở Việt Nam là rất lớn… Chưa chắc đã cần chờ đến 50 năm, 70 năm hay 99 năm đâu, các đặc khu này có thể rơi vào tay người Trung Quốc ở mức độ rất cao, đến mức họ khống chế hoàn toàn. Đấy là điều tôi thật sự lo lắng"… Sáng 9/6/2018, Chính phủ thông báo đã đề nghị Quốc Hội lùi thời gian thông qua dự luật đặc khu sang kỳ họp thứ 6 Quốc hội XIV, thay vì kỳ họp thứ 5 như dự kiến (15/6) và giảm thời hạn thuê đất xuỗng dưới 99 năm. Thủ tướng Nguyễn Xuân Phúc đã khôn ngoan lắng nghe dân và đưa ra đề xuất kịp thời, hợp lòng dân, để tháo gỡ bế tắc (tuy đó chưa phải là vấn đề cốt lõi). Tuy nhiên, bà Phạm Chi Lan nhận xét: "Đây là một trong những quyết định sáng suốt nhất… là một tiền lệ tốt để sau này Chính phủ, và Quốc hội sẽ biết lắng nghe"…Dư luận chung tuy hoan nghênh Chính phủ, nhưng chưa được thuyết phục. Họ muốn thấy Bộ Chính Trị tập trung vào các chủ trương lớn, không áp đặt quan điểm đối với các cơ quan lập pháp và hành pháp. Họ muốn Quốc Hội hoãn thông qua dự luật an ninh mạng cũng như dự luật đặc khu. Nhiều người nghi ngờ một số nhóm lợi ích đã câu kết với người Trung Quốc vì lợi ích riêng, làm phương hại cho lợi ích quốc gia. Nếu họ chưa bị vạch mặt để cho vào lò (như Trương Minh Tuấn trong vụ mua bán AVG), thì sớm muộn họ cũng sẽ bị lịch sử lên án và các thế hệ sau nguyền rủa. Nhưng cuối cùng, chắc Quốc Hội sẽ vẫn thông qua dự luật đặc khu, sau khi đã hoãn binh và điều chỉnh vài chi tiết cụ thể (để mị dân). Một số người khác lo ngại đó sẽ là "Thành Đô 2.0", là bước nối tiếp của Hội Nghị Thành Đô đầy ô nhục, tuy đã diễn ra cách đây 28 năm (9/1990), nhưng cái bóng đen của nó vẫn đang ám ảnh đất nước này. Theo nhà báo Vũ Kim Hạnh (Facebook, 9/6/2018) an ninh tiền tệ của Việt Nam đang bị Trung Quốc tấn công và đe dọa cũng như an ninh mạng (cyber security). Ngoài an ninh Biển Đông đang bị đe dọa, người Việt coi "đặc khu kinh tế là một cuộc tấn công từ Trung Quốc" (Bennett Murray, SCMP, 7/6/2018). Trong khi Việt Nam bất lực không đối phó được với các mối đe dọa của Trung Quốc, thì Quốc Hội vẫn định thông qua dự luật an ninh mạng và dự luật đặc khu kinh tế, mở toang cửa cho Trung Quốc xâm nhập, và làm thiệt hại cho nền kinh tế và doanh nghiệp. Bà Kim Hạnh cho rằng các cơ quan quản lý của Việt Nam đã phản ứng quá chậm. Đã gần hai năm sau khi Alipay công bố chính thức đã đặt đại lý thanh toán tại Việt Nam, các cơ quan chức năng của Việt Nam vẫn chưa có giải pháp để đối phó. Theo bà Kim Hạnh, không ở đâu luật pháp lại lỏng lẻo và các cơ quan quản lý lại lúng túng như ở Việt Nam. Lời cuối Nếu ai đã từng tìm hiểu về mô hình "đặc khu kinh tế" (special economic zone) chắc thấy "luật đơn vị hành chính-kinh tế đặc biệt Vân Đồn, Bắc Vân Phong, Phú Quốc" là một dự luật bất bình thường, từ cái tên dài lủng củng đến các điều khoản khó lý giải được nhồi nhét luộm thuộm trong văn bản luật và phụ lục. Có thể nói đó là hệ quả của sự kết hợp (cố ý) giữa nhận thức mơ hồ và ngộ nhận (do quan trí thấp) với sự đánh tráo khái niệm (bị thao túng bởi các nhóm lợi ích), giữa lợi ích nhóm trong và ngoài nước (có động cơ trục lợi) với thế lực ngoại bang (có ý đồ thôn tính Việt Nam). Chỉ có lý giải như vậy mới có thể hiểu được tại sao người ta lại ghép ba vị trí chiến lược xung yếu (Vân Đồn, Vân Phong, Phú Quốc) vào một văn bản luật. Tuy người ta có thể thỏa hiệp về thời hạn thuê đất (dưới 99 năm) nhưng chắc không thỏa hiệp về ba vị trí đặc khu, đánh đổi lấy các vị trí mới như khu công nghệ cao Hòa Lạc (Hà Nội) và Quang Trung (Sài Gòn) để phát triển "công nghệ 4.0" như chính phủ kiến tạo vẫn đề cập./. NQD. 10/6/2018 Tác giả gửi cho viet-studies ngày 10-6-18 | |||||||||||||||||
"Nhôm, nhựa" tuổi gì mà tác oai, tác quái, phải cỡ Quy trình mới làm được Posted: 12 Aug 2018 01:38 PM PDT Xuân Dương (GDVN) - Suy cho cùng, những "Vũ nhôm", "Út trọc" hay những cán bộ ngành Giáo dục tại các địa phương vừa bị khởi tố đều là "sản phẩm" do "Quy trình" tạo ra. Trước khi những sự thật không thể xấu xí hơn xảy ra trong kỳ thi tốt nghiệp trung học phổ thông quốc gia tại Hà Giang, Sơn La, Hòa Bình bị phanh phui, dư luận xã hội từng nóng ran bởi bốn cái tên: Đinh Ngọc Hệ (Út trọc), Phan Văn Anh Vũ (Vũ nhôm), Nguyễn Văn Dương (Dương phò mã) và Phan Sào Nam (Hoàng tử đêm - Hoàng tử bóng đêm). Bốn cái tên với những biệt danh nêu trên chỉ mới nổi trong thời gian ngắn gần đây nhưng lại gắn với những vụ việc liên quan đến hầu như tất cả các lĩnh vực từ quốc phòng, an ninh đến văn hóa, giáo dục, kinh tế,… Cả bốn nhân vật nêu trên, kẻ đã bị tuyên án tù cùng với những quan chức cao cấp ngành công an như vụ "Vũ nhôm", kẻ đang chờ ngày nhận án cùng với những cựu tướng lĩnh tham gia trong đường dây cờ bạc hoặc "bảo kê" cho chúng.
Người Việt có lương tri phẫn nộ bởi niềm tin mong manh vào một bộ phận không hề nhỏ cán bộ, công chức - trong đó có cả cán bộ cấp cao - vốn đã suy giảm khá nhiều nay lại "rơi tự do" thêm một bậc nữa. Trong bốn cái tên nổi cộm nêu trên, ngoại trừ "Út trọc" sinh trước ngày thống nhất đất nước ("Út trọc" sinh năm 1971), ba người còn lại là "Vũ nhôm" và "Dương phò mã" cùng sinh năm 1975, "Hoàng tử đêm" sinh năm 1979. Trong nhóm U40 này, "Út trọc" sống ở Thành phố Hồ Chí Minh, "Vũ nhôm" ở Đà Nẵng, hai người còn lại sống ở Hà Nội, nghĩa là ở ba thành phố quan trọng nhất đất nước và trải đều khắp ba miền Bắc, Trung, Nam. Năm 2014, thảo luận về Luật Sĩ quan Quân đội Nhân dân Việt Nam, đại biểu Nguyễn Bá Thuyền nói: "Khi giải phóng miền Nam, Việt Nam chỉ có 36 tướng nhưng đánh tan được đế quốc. Vậy nhu cầu phong tướng của ta là gì? Có phải do nhu cầu tác chiến sau này nhiều hơn và để lãnh đạo tốt hơn?... Chúng ta phong nhiều tướng quá, trong khi trước đây nghe đến tướng là khủng khiếp lắm. Vì vậy, tôi cho rằng cần phải cân nhắc để giới hạn việc phong tướng cho nhân dân đồng tình. Phong nhiều quá thì dân không yên tâm". [1] Ngày nay, theo quy định, Bộ Công an được phong 205 tướng, Bộ Quốc phòng 415 tướng tổng cộng là 620 tướng. Năm 2018 này, Ủy ban Kiểm tra Trung ương đã chỉ mặt hơn chục vị tướng cả quân đội và công an "nhúng chàm", cấp hàm cao nhất là Thượng tướng. Bốn năm sau phát biểu của ông Thuyền, việc phong tướng nhiều hay ít dân chúng không dám lạm bàn, nhưng "dân không yên tâm" thì chắc cũng chẳng phải bàn thêm làm gì. Điều trùng hợp là số tướng bị Ủy ban Kiểm tra Trung ương nêu tên, một số trong đó đã bị khởi tố đều được phong hàm sau năm 1975, tạm gọi là "cùng thời" với "Vũ nhôm", "Út trọc"! Trước tòa, "Út trọc" khai rằng "do học hành ít, chữ xấu nên phải nhờ người khác viết hộ lý lịch Đảng và kê khai "nhầm" bằng đại học "rởm" trong lý lịch", còn "Vũ nhôm" đang học lớp 11 thì bỏ học đi làm nghĩa là cũng giống "Út trọc" ở chỗ "học hành ít". Học hành ít thì làm cách nào để có hàm thượng tá? Một trong những cách thức được "Út trọc" sử dụng là nhờ "anh em ngoài xã hội" giúp đỡ - như lời khai của bị cáo trước tòa về việc mua bằng đại học "rởm". Vậy "Vũ nhôm" có nhờ "anh em ngoài xã hội" như "Út trọc" hay chỉ quan hệ với "anh em trong xã hội"? Thay vì đi tìm câu trả lời, xin trích thông tin báo chí đăng tải: Đầu tiên là chuyện Công an Đà Nẵng có lệnh cấm xuất cảnh với một người và bị nghi là do Vũ "nhôm" tác động. [2] "Sau một ngày xét xử, toà tuyên phạt Phan Văn Anh Vũ mức án 9 năm tù. Hai bị cáo khác cùng phải hầu tòa vì bị Viện Kiểm sát nhân dân tối cao truy tố về tội này (Cố ý làm lộ bí mật nhà nước- NV) là Phan Hữu Tuấn (sinh năm 1955, trú tại quận Tây Hồ, thành phố Hà Nội, nguyên Phó Tổng Cục trưởng, Bộ Công an, đã nghỉ hưu) và Nguyễn Hữu Bách (sinh năm 1963, trú tại quận Hoàng Mai, thành phố Hà Nội, nguyên cán bộ Bộ Công an). Toà tuyên phạt bị cáo Phan Hữu Tuấn và Nguyễn Hữu Bách lần lượt 7 và 6 năm tù". [3] "Anh em" trong hay ngoài "xã hội" giúp nhau vốn là luật bất thành văn. Có khác chăng là "ngoài xã hội" thì bỏ tiền mua cái gì cần mua, có thứ chỉ cần ít tiền, có thứ cần rất nhiều tiền, còn "trong xã hội" thì việc người ta mua cái gì, bán cái gì luôn thuộc kiểu "thiên địa tù mù" nên dân chúng họa may mới võ vẽ. Trong "Hịch tướng sĩ", Quốc công Tiết chế - Hưng Đạo đại vương Trần Quốc Tuấn viết: "Từ xưa các bậc trung thần nghĩa sĩ, bỏ mình vì nước, đời nào chẳng có? Ví thử mấy người đó cứ khư khư theo thói nhi nữ thường tình thì cũng đến chết hoài ở xó cửa, sao có thể lưu danh sử sách cùng trời đất muôn đời bất hủ được? Các ngươi vốn dòng võ tướng, không hiểu văn nghĩa, nghe những chuyện ấy nửa tin nửa ngờ… Nếu bất chợt có giặc Mông Thát tràn sang thì cựa gà trống không đủ đâm thủng áo giáp của giặc; mẹo cờ bạc không đủ thi hành mưu lược nhà binh. Vườn ruộng nhiều không chuộc nổi tấm thân ngàn vàng; vợ con bận không ích gì cho việc quân quốc". Gần nghìn năm sau, lời răn của Đức Thánh Trần: "mẹo cờ bạc không đủ thi hành mưu lược nhà binh. Vườn ruộng nhiều không chuộc nổi tấm thân ngàn vàng" vận vào hai Tướng dính chàm là Phan Văn Vĩnh, Nguyễn Thanh Hóa sao mà đúng thế. Lấy "mẹo cờ bạc" để có "vườn ruộng nhiều" rồi phải tra tay vào còng chính là cái giá mà những kẻ xem thường lời dạy của tiền nhân phải trả. Những kẻ đó quả đúng là "dòng võ tướng" nhưng "không hiểu văn nghĩa" và phải chăng nhờ họ mà những kẻ thuộc "dòng võ tá ít học" như "Út Trọc", "Vũ Nhôm" mới có đất diễn? Nói "dòng võ tá" bởi "Út Trọc" vốn là thượng tá, "Vũ Nhôm" nghe nói cũng từng là thượng tá, với cấp bậc nho nhỏ ấy, với khoảng thời gian chưa đến chục năm mà có thể làm mưa, làm gió, tác oai tác quái khắp nơi nếu không có "chống lưng" chẳng lẽ chúng xây dựng cơ đồ từ đất sét? Tội của hai "thượng tá không chính quy" này đã xét rồi, án tù cũng đã tuyên rồi, nhưng nhiều câu hỏi vẫn còn bỏ ngỏ. Có người bảo bốn kẻ "U40" ấy chỉ là lũ "tiểu yêu", chúng cứ tưởng đang "sai khiến" được cả "đại yêu" nhưng đâu có ngờ chúng chỉ là những quân tốt trên bàn cờ của các "Thiếu, Trung, Thượng cao thủ". Không có cái gật đầu của "bề trên", của các bậc "phụ mẫu", sức mấy mà các loại "nhôm, trọc, phò mã, bóng đêm" bén mảng được đến cửa nhà tướng. Vậy nên nếu phải hỏi tiếp thì chỉ có thể hỏi "Quy trình", bởi lên đến trung tướng, thượng tướng, thứ trưởng,… không thể không tuân thủ "quy trình" mà chắc chắn đây phải là "quy trình đặc biệt" bởi tướng công an hay quân đội đều thuộc diện "bảo kiếm" để bảo vệ thể chế. Để lọt những kẻ hư đốn như thế mà không trách phạt "quy trình" thì dường như chưa hợp lý cho lắm, ấy là trộm nghĩ thế chứ biết "Quy trình" ngự ở chốn nào mà trách! Nghị quyết Trung ương khẳng định tồn tại một "bộ phận không nhỏ" cán bộ, đảng viên có các biểu hiện suy thoái, biến chất, tham nhũng. Tuy nhiên số liệu công bố tại Hội nghị toàn quốc về công tác phòng, chống tham nhũng (tháng 6/2018) cho thấy: "Sau hơn 2 năm thực hiện Nghị quyết Đại hội XII của Đảng, cấp uỷ, uỷ ban kiểm tra các cấp đã thi hành kỷ luật hơn 490 tổ chức đảng và 35 nghìn đảng viên vi phạm". [3] Số liệu Ban Tổ chức Trung ương công bố tại Hội nghị trực tuyến toàn quốc tổng kết công tác tổ chức xây dựng Đảng năm 2017 cho thấy Đảng Cộng sản Việt Nam có 4,9 triệu đảng viên và 56.329 tổ chức cơ sở đảng. [4] Như vậy trong hai năm số đảng viên bị kỷ luật chiếm 0,71% (35.000/4.900.000) và số tổ chức đảng bị kỷ luật chiếm 0,87% (490/56.329). Nếu tính riêng từng năm thì tỷ lệ này lần lượt là 0,35% và 0,43% Bình quân mỗi năm có chưa đến 0,5% đảng viên và tổ chức đảng bị kỷ luật, nếu chỉ nhìn vào con số các vụ kỷ luật thì phải nói đó chỉ là "một bộ phận rất nhỏ" chứ không thể là "không nhỏ". Mặc dù chiến dịch "lò nóng, củi tươi" đang được phát động nhưng vì sao vẫn xảy ra các vụ việc tại Yên Bái, Hà Giang, Sơn La, Hòa Bình, Đà Nẵng, Thành phố Hồ Chí Minh,…? Những người đứng đầu các cơ quan Đảng, chính quyền, đoàn thể liên quan đến vụ việc tại các địa phương này có phải chịu trách nhiệm? Suy cho cùng, những "Vũ nhôm", "Út trọc" hay những cán bộ ngành Giáo dục tại các địa phương vừa bị khởi tố đều là "sản phẩm" do "Quy trình" tạo ra và vì thế chịu trách nhiệm trước tiên phải là "Quy trình". Nếu không xử được "Quy trình" thì có nghĩa là vẫn bỏ lọt tội phạm. Tài liệu tham khảo: [1] https://vnexpress.net/tin-tuc/thoi-su/quoc-hoi-khong-che-phong-tuong-quan-doi-khong-qua-415-nguoi-3103523.html [2] http://dantri.com.vn/xa-hoi/cong-an-noi-gi-ve-cam-xuat-canh-nu-nha-bao-theo-don-cua-dai-gia-vu-nhom-20171031131427221.htm [3]https://vov.vn/chinh-tri/toan-van-phat-bieu-cua-tong-bi-thu-ve-phong-chong-tham-nhung-779201.vov [4]https://thanhnien.vn/thoi-su/danh-manh-chay-chuc-chay-quyen-925759.html Xuân Dương | |||||||||||||||||
Bà Phạm Chi Lan: 300 DN đủ năng lực tham gia chuỗi nhưng chỉ là thay thế Posted: 12 Aug 2018 01:24 PM PDT Phạm Chi Lan: "Việt Nam đang đứng trước ngã rẽ: hoặc tiếp tục xuất khẩu tập trung vào gia công, lắp ráp giá trị gia tăng thấp; hoặc đa dạng hoá và vươn lên trong chuỗi giá trị toàn cầu để tham gia vào công đoạn đem lại giá trị gia tăng hơn. Đứng trước ngà rẽ này, Việt Nam còn gặp rất nhiều khó khăn, nhất là khi chỉ có 300 doanh nghiệp đủ năng lực tham gia chuỗi cung ứng nhưng là cung ứng thay thế, không phải sản xuất."
Chuyên gia kinh tế Phạm Chi Lan nhận định hiện xuất nhập khẩu của Việt Nam phụ thuộc chủ yếu vào doanh nghiệp FDI, thiếu vắng các doanh nghiệp có tính hiệu quả theo quy mô để tham gia vào các chuỗi giá trị toàn cầu. Nhận định trên được chuyên gia kinh tế Phạm Chi Lan đưa ra tại hội thảo Nâng cao chuỗi giá trị sản phẩm - Giải pháp tăng trưởng xuất khẩu bền vững, diễn ra ngày 8.8. Bà Lan cho biết vai trò của các khu/cụm công nghiệp trong kết nối kinh doanh rất hạn chế. Quá trình sản xuất của các doanh nghiệp Việt Nam ít gắn kết vào chuỗi giá trị. Hợp tác kinh doanh chủ yếu ở khâu tiếp thị bán hàng chiếm 29,5% và sản xuất hàng hoá và dịch vụ chiếm 24,8%. Khâu phát triển sản phẩm mới ít có sự hợp tác. Mối liên kết ngược và liên kết xuôi còn hạn chế, không tạo được hiệu ứng lan tỏa của các doanh nghiệp FDI với doanh nghiệp Việt Nam. "Việt Nam đang đứng trước ngã rẽ: hoặc tiếp tục xuất khẩu tập trung vào gia công, lắp ráp giá trị gia tăng thấp; hoặc đa dạng hoá và vươn lên trong chuỗi giá trị toàn cầu để tham gia vào công đoạn đem lại giá trị gia tăng hơn. Đứng trước ngà rẽ này, Việt Nam còn gặp rất nhiều khó khăn, nhất là khi chỉ có 300 doanh nghiệp đủ năng lực tham gia chuỗi cung ứng nhưng là cung ứng thay thế, không phải sản xuất. Trong đó chỉ có 2% là doanh nghiệp lớn, khoảng 2-5% là doanh nghiệp vừa, còn lại là doanh nghiệp nhỏ và siêu nhỏ. Vấn đề chính của doanh nghiệp là thiếu kỹ năng lao động, quản lý, ít đổi mới công nghệ, khó tiếp cận tài chính, thiếu tính lan toả từ các đối tác nước ngoài đến các doanh nghiệp trong nước và rất ít doanh nghiệp kết nối được vào chuỗi giá trị toàn cầu", bà Lan nói. Do đó, bà Lan đề xuất muốn nâng cao chuỗi giá trị sản phẩm để tăng trưởng xuất khẩu bền vững, Việt Nam phải có gói cải cách toàn diện theo chiều ngang và dọc ở các ngành cụ thể, triển khai theo một lộ trình toàn diện xuyên suốt nhiều khía cạnh. Đặc biệt là cần tăng liên kết trong nước với nước ngoài, giữa doanh nghiệp xuất khẩu với các doanh nghiệp cung cấp đầu vào trong nước bởi khả năng kết nối của quốc gia với thị trường toàn cầu về hàng hoá, dịch vụ, vốn và lao động là yếu tố chính để tham gia chuỗi giá trị toàn cầu. Song song đó, doanh nghiệp cần nâng cao mức độ tinh thông trong hoạt động như kỹ năng, năng lực và thực tiễn quản lý bên trong giúp doanh nghiệp đạt được năng suất và trình độ đổi mới sáng tạo cao nhất có thể. Các doanh nghiệp lớn cần cải thiện hệ thống quản trị, gắn kết, bổ trợ nội bộ và liên kết với các doanh nghiệp khác. Có chiến lược tốt tránh mang tính ngắn hạn và thời cơ. Giảm khoảng cách về hiệu quả hoạt động và năng suất giữa khu vực doanh nghiệp nhà nước, doanh nghiệp tư nhân trong nước và doang nghiệp nước ngoài... Bà Lan Phạm Chi Lan cho hay: "Thời gian qua, kim ngạch xuất khẩu của Việt Nam tăng mạnh về quy mô, năng lực sản xuất hàng xuất khẩu của nước ta không ngừng được mở rộng, tăng trưởng cả chiều rộng và chiều sâu. Năm 2017 là năm đặc biệt thành công của xuất khẩu, lần đầu tiên kim ngạch xuất khẩu nước ta đạt 214 tỉ USD, tăng 21,2% so với năm 2016. Việt Nam cũng đã thực hiện đúng lộ trình của chiến lược xuất nhập khẩu hàng hóa đến năm 2020, định hướng 2030". Năm 2018, tình hình xuất khẩu được nhận định sẽ tiếp tục có cơ hội tăng trưởng khi các cam kết hội nhập được triển khai sâu rộng giúp thuế xuất nhập khẩu tiếp tục giảm sâu. Bộ Công Thương cho biết tính đến hết tháng 7 vừa qua, tổng kim ngạch xuất nhập khẩu hàng hóa của Việt Nam tăng 12,7% so với cùng kỳ năm 2017, ước đạt 264,32 tỉ USD. Trong đó, kim ngạch xuất khẩu đạt 133,69 tỉ USD. Xuất khẩu tiếp tục duy trì tốc độ tăng trưởng khá với mức tăng 15,3% so với cùng kỳ năm 2017, cao hơn mức tăng trưởng phấn đấu đạt được cả năm 2018, bằng 56,5% kế hoạch năm. Cục Xuất nhập khẩu thuộc bộ này cho biết để hướng tới xuất khẩu bền vững, trong thời gian tới cần có nhiều giải pháp trọng tâm như thúc đẩy sản xuất phát triển, tạo nguồn hàng có chất lượng cho xuất khẩu và nâng cao giá trị gia tăng; xây dựng các chuỗi giá trị sản phẩm xuất khẩu; đàm phán mở cửa và phát triển thị trường, tăng cường các biện pháp nhằm duy trì thị trường xuất khẩu ổn định; tăng cường và đổi mới thông tin thị trường; cải cách thể chế, hoàn thiện hành lang pháp lý đối với hoạt động xuất khẩu; tiếp tục đẩy mạnh cải cách hành chính, tạo thuận lợi hơn nữa cho hoạt động xuất khẩu... | |||||||||||||||||
Chiến tranh thương mại: Việt Nam ‘cần dứt khoát thoát Trung’ Posted: 12 Aug 2018 01:16 PM PDT
Trung Quốc đang có cuộc chiến thương mại gia tăng với Hoa Kỳ kể từ tháng Bảy, trong lúc có lo ngại tăng trưởng của các quốc gia khác bị ảnh hưởng. Trong diễn biến mới nhất, Trung Quốc nói sẽ áp thuế mới lên 5.200 sản phẩm Hoa Kỳ nếu Washington tiến hành áp thuế 25% lên hàng hóa Trung Quốc trị giá 200 tỉ đôla. Từ Washington DC, chuyên gia kinh tế, Tiến sĩ Phạm Đỗ Chí, bày tỏ quan điểm riêng về cuộc chiến thương mại Mỹ - Trung và tác động tới Việt Nam. BBC:Cuộc chiến thương mại mà Tổng thống Donald Trump khởi xướng nhắm vào Trung Quốc, EU và cả không ít các đối tác đồng minh như Canada, Hàn Quốc có vẻ đã thực sự bắt đầu. Hiện theo ông quan sát thì các giới chỉ trích chủ yếu ở Phương Tây nói gì về chính sách này của Tổng thống Trump? Phạm Đỗ Chí: Chính phủ Donald Trump đã tuyên bố nhiều lần rằng thuế quan (tariffs) là cần thiết để cắt giảm thậm hụt mậu dịch với EU và các đồng minh khác như Canada, Nhật và Hàn Quốc. Dĩ nhiên phương Tây chỉ trích và lên án mạnh mẽ thuế quan là chính sách thương mại dân túy (America First) và không khác gì chủ nghĩa bảo hộ (protectionism). Họ chống lại đương nhiên cũng vì quyền lợi quốc gia của họ. Điều phấn khởi là Mỹ và EU mới đây đồng ý hoãn lại việc đánh thuế quan và thương lượng để tháo gỡ rào cản thương mại. Đây phải là dấu hiệu rất khích lệ.
Thuế quan Mỹ đánh vào hàng Trung Quốc nhắm vào việc cắt giảm thâm hụt mậu dịch, bảo vệ tài sản trí tuệ, để tạo nền thương mại công bằng (fair trade). Ông Trump đã hứa nhiều lần ngay lúc còn là ứng cử viên TT năm 2016. Và ông cương quyết giữ lời hứa này. Tuy nhiên, nếu cuộc chiến thương mại Mỹ-Trung lan rộng, người ta cũng hiểu rằng đây không phải là cuộc chiến hoàn toàn về kinh tế mà còn về chính trị và quân sự để tái xác định siêu cường số một của Hoa Kỳ, kiểu "một hòn đá hạ hai con chim", trước tham vọng bá quyền công khai toàn cầu của Trung Quốc. BBC:Có quan điểm ở Việt Nam lo ngại chiến tranh thương mại Mỹ - Trung sẽ gây thiệt hại cho Việt Nam, có quan điểm khác vui mừng thấy Bắc Kinh bị tổn thươn. Vậy thái độ nào và hành động nào là phù hợp hơn cả vào lúc này? Phải nói ngay là một thành phần nhỏ đang thiên về Trung Quốc và muốn Trung Quốc chiến thắng. Một cách thẳng thắn, tôi phải đưa ra ngay một thí dụ là có hẳn một nhóm trí thức, có cấp bằng Cao học hay Tiến sĩ, đang nghiên cứu việc thành lập và quản trị 3 đặc khu kinh tế và hành chính theo hướng làm lợi cho Trung Quốc, mong muốn Trung Quốc làm đầu tàu hướng dẫn "phát triển Việt Nam". Họ kêu gọi cả người viết tham dự nhiều buổi hội thảo ở Hà nội hay Paris từ dạo đầu năm và nhờ mời thêm một số cựu lãnh đạo Mỹ đảng Dân chủ. Tất nhiên lương tâm một con dân gốc Việt bắt tôi phải từ chối. Những dấu hiệu hiện tại chưa cho thấy rõ Việt Nam bị thiệt hại hay hưởng lợi bao nhiêu trong cuộc chiến thương mại này. Song nếu cuộc chiến lan rộng nó sẽ ảnh hưởng đến Việt Nam và mọi quốc gia khác trên thế giới, vì giá sản phẩm sẽ tăng cao hơn cho mọi người tiêu thụ.
Nhưng quan trọng nhất là về phương diện tiền tệ, sự phá giá của tiền đồng VNĐ theo đuôi một cách bắt buộc tiền Nhân dân tệ —giống như trường hợp nhiều nước Đông Nam Á khác đang chịu cùng áp lực để giữ cạnh tranh cho hàng hoá, sẽ tạo nhiều áp lực khủng hoảng kinh tế và chính trị. Đơn cử một trường hợp nợ ngắn hạn bằng USD mà các nước này đã mượn trong 5-7 năm qua vì lãi suất Mỹ thấp. Nay lúc tiền Mỹ lên giá mạnh, gánh nợ ngắn hạn sẽ đưa các nước này vào khủng hoảng tiền tệ. Thí dụ của Thái Lan các năm 1997-98 còn rõ trong trí nhớ nhiều chuyên gia: tiền baht đã mất nửa giá từ 25 baht/$1 xuống 50 baht/$1; và cố gắng bảo vệ tỷ giá đã làm tiêu tan sạch cả khối dự trữ quốc gia hàng trăm tỷ đô của ngân hàng trung ương nước này.
Tham vọng bá quyền ngang ngược của Trung Quốc tại Biển Đông và toàn cầu phải khiến Việt Nam lo ngại cho tương lai bị Hán hóa. Nếu Hà Nội đứng về phía Bắc Kinh, tiếp tay với Trung Quốc tránh né thuế quan của Mỹ bằng cách xuất khẩu qua những Đặc khu Kinh tế đang theo đuổi, Mỹ sẽ làm cho Việt Nam thiệt hại bằng trừng phạt trả đũa. Nên nhớ Mỹ hiện đang có thâm hụt mậu dịch với Việt Nam. Và Mỹ sẽ gây áp lực giảm nó. Do đó, lối ứng xử khôn ngoan của Việt Nam là hãy dứt khoát thoát Trung, hướng theo thế giới tự do bằng những cải cách thể chế cấp thiết mà giới trí thức và các tổ chức xã hội dân sự đã đề xuất trong vài năm nay. Và khôn ngoan điều chỉnh guồng máy sản xuất theo hướng thị trường Âu Mỹ đòi hỏi để nắm được thời cơ mới do cuộc thương chiến toàn cầu gây ra. Về tiền tệ, nếu tiền đồng giảm tới mức 24,500-25,000 VNĐ/$1, đó sẽ là áp lực tiền tệ đã nêu trên. Ngân hàng Nhà nước Việt Nam đừng cố bảo vệ tỷ giá bằng cách dùng khối dự trữ ngoại tệ như hiện nay: con số ít ỏi trên 70 tỷ đôla (tuy là kỷ lục cho Việt Nam) sẽ có thể bay mất trong vòng 1 tháng do nhu cầu dân chúng và giới đầu cơ quốc tế. TS Phạm Đỗ Chí muốn cám ơn Kỹ sư Dương Chí Thành về vài góp ý quan trọng cho bài phỏng vấn. | |||||||||||||||||
CÁI GÌ CŨNG "ĐƠN XIN" THÌ NGẨNG ĐẦU SAO ĐƯỢC... Posted: 12 Aug 2018 12:55 PM PDT Quốc Toản Sợn Tây: "Trong khi con cái của những người sinh ra sau 1975 đã bước vào đời, đi học, đi làm, nhưng tờ khai lý lịch vẫn yêu cầu khai bố mẹ trước Cách mạng Tháng Tám làm gì, ở đâu, trong kháng chiến chống Pháp làm gì ở đâu, từ năm 1955 làm gì ở đâu? Xin thưa, thế hệ đó nếu còn thì cũng đã "xưa nay hiếm" rồi! Đến thế hệ cha mẹ của các cháu sinh ra khi nước nhà đã thống nhất còn không hề biết đến chiến tranh, hay những biến cố mà mẫu lý lịch yêu cầu thì làm sao các cháu khai được gì?" § Cuộc trường chinh của dân tộc suốt 20 năm "Xẻ dọc Trường Sơn đi cứu nước" đã về đích vào ngày 30/4/1975. Non sông đã liền một dải, sau 43 năm nhìn lại, thế hệ những người của cả hai bên đều đã già, người còn - người mất. Thế hệ những người sinh ra sau 1975 - con cháu của họ - hiện đang là lớp người gánh vác nhiệm vụ xây dựng và bảo vệ tổ quốc. 1. Thế hệ sinh ra thời hậu chiến đang chiếm số đông trong số hơn 90 triệu dân nước Việt. Họ không bị vướng bận nhiều với quá khứ chiến tranh, chia cắt. Cần được huy động tối đa trí tuệ và sức lực để đưa đất nước lên một tầm cao mới. Mong ước là vậy, nhưng trên thực tế, nhiều chính sách hiện nay vẫn chưa tạo sự công bằng cho cống hiến. Trên danh nghĩa ta có một nền hành chính do dân và vì dân, tạo thuận lợi cho sự cống hiến của mọi công dân, nhưng vẫn đang nặng về "xin-cho". Đi học ư? Phải có đơn! Đi làm ư? Đơn! Ngay cả trường hợp người dân bị oan sai cũng phải có đơn - muốn cơ quan gây oan sai cho mình xin lỗi công khai hoặc bồi thường cũng phải có đơn... Tóm lại, trong nền hành chính nước ta hiện nay, người dân có nguyện vọng gì đều phải có đơn gửi cơ quan công quyền. 2. Ta hãy xem một bộ hồ sơ xin việc của một công dân gửi tới bất cứ đâu, từ cơ quan nhà nước, doanh nghiệp (DN) tư nhân, đầu tư nước ngoài… đều bao gồm: Đơn; Lý lịch; Bằng cấp; Hộ khẩu; Chứng minh thư (công chứng). Trong túi hồ sơ này, ta hãy xem bảng lý lịch tự thuật, không biết do ai soạn thảo và từ khi nào mà ở các cửa hàng sách, báo, văn phòng phẩm, tạp hóa… đều có bán một túi hồ sơ có mẫu đơn và mẫu lý lịch in sẵn, chỉ cần điền vào rồi xin xác nhận của chính quyền phường, xã. Sẽ không có gì đáng nói, nếu chỉ là những khai báo về nhân thân, nhưng nội dung của mẫu sơ yếu lý lịch đã không còn phù hợp với xã hội hiện nay. Nó mang nặng tính phân biệt khi yêu cầu khai báo thành phần gia đình từ hồi cải cách ruộng đất, cải tạo công thương nghiệp - thời kỳ đã trôi qua quá lâu. Bản mẫu còn yêu cầu cá nhân phải khai mình thuộc thành phần và tôn giáo gì - trong xã hội văn minh, bao dung tôn giáo đang được đề cao, quyền có đức tin là quyền của mỗi người, không cần phải khai báo với ai. Việc khai có phải là đoàn viên hay đảng viên chỉ nên dành cho các trường hợp xin tuyển dụng vào các cơ quan Đảng, Nhà nước. Còn đi học, đi làm thì chỉ cần học giỏi, làm chăm là đạt yêu cầu rồi. Trong khi con cái của những người sinh ra sau 1975 đã bước vào đời, đi học, đi làm, nhưng tờ khai lý lịch vẫn yêu cầu khai bố mẹ trước Cách mạng Tháng Tám làm gì, ở đâu, trong kháng chiến chống Pháp làm gì ở đâu, từ năm 1955 làm gì ở đâu? Xin thưa, thế hệ đó nếu còn thì cũng đã "xưa nay hiếm" rồi! Đến thế hệ cha mẹ của các cháu sinh ra khi nước nhà đã thống nhất còn không hề biết đến chiến tranh, hay những biến cố mà mẫu lý lịch yêu cầu thì làm sao các cháu khai được gì? 3. Vậy mà các công dân trẻ vẫn phải điền vào những hướng dẫn vô lý năm này qua năm khác. Tất nhiên chỉ là chung chung, thậm chí là bịa cho có. Mỗi năm có hàng triệu bản sơ yếu lý lịch như thế được khai và xin xác nhận ở chính quyền phường, xã. Ở các thành phố còn có thể dễ dàng xin xác nhận, chứ còn ở vùng nông thôn thì không đơn giản. Khi có người xin xác nhận lý lịch, việc đầu tiên ông xã kiểm tra xem gia đình này còn thiếu nghĩa vụ gì chưa đóng góp không? Đã đăng ký nghĩa vụ quân sự chưa? Nếu chưa thực hiện thì còn lâu mới được xác nhận, hoặc nếu muốn xác nhận thì "phải biết điều" với các "quan" xã. Mà xác nhận của ông phường, ông xã nội dung ra sao? Chỉ là UBND phường, xã xác nhận ông, bà… ở tại… có địa chỉ tại phường, xã. Chủ tịch (phó chủ tịch) ký tên - đóng dấu. Hết! Chỉ vậy thôi. Xác nhận cũng như không. Vì theo yêu cầu của nhà tuyển dụng, trong túi hồ sơ đều có hộ khẩu, chứng minh thư công chứng rồi thì cần gì đến xác nhận vô thưởng vô phạt của ông phường, xã nữa? Nhưng không có nó thì hồ sơ coi như chưa đầy đủ, không được tiếp nhận. Khổ thế! Đã đến lúc cần có cải cách triệt để trong những thủ tục giấy tờ, nhân thân để mỗi công dân Việt Nam khi lớn lên trong một nước Việt Nam hòa bình, thống nhất không phải vướng bận với quá khứ. Làm sao để thế hệ trẻ hôm nay không còn mặc cảm về thành phần, tôn giáo hay bên nọ bên kia. Cần bãi bỏ những mẫu giấy tờ đã lỗi thời như mẫu lý lịch tự thuật. Công dân khi đi làm, đi học đã có chứng minh thư công dân. Nhà nước đang dần triển khai quản lý hồ sơ công dân từ khi sinh đến khi mất. Nếu những ngành nghề nào cần kiểm tra lý lịch kỹ càng hơn, đã có lý lịch tư pháp của ngành tư pháp cấp lâu nay. Hãy để cho thế hệ trẻ hiện nay, sống ngẩng cao đầu và cống hiến thật nhiều cho đất nước. | |||||||||||||||||
Posted: 10 Aug 2018 02:01 PM PDT Trương Tuần - Rất chuyển biến, rất đáng mừng ! - Cái gì mới được chứ ? - Cán bộ nhiều nơi thương Dân lắm cụ ạ. - Thật à, thế thì phúc cho Dân, họ biết làm theo câu "Dân vi bản" . Cụ cho dẫn chứng. - Này nhé cán bộ vào nhà nghỉ xem đàn em đau bụng thế nào. cán bộ vào nhà nghỉ cho dân vay tiền, cán bộ vào nhà nghỉ nghe dân tâm sự nỗi niềm.... - Tuyệt vời quá cụ nhỉ. - Bây giờ cán bộ lo dân lao động cực nhọc nên hay mời dân vào nhà nghỉ cho lại sức. Number one chưa cụ ? - Thì VƯỠN.... | |||||||||||||||||
Thayer: Luật quốc phòng mới của Mỹ thật sự cứng rắn hơn với TQ Posted: 10 Aug 2018 01:53 PM PDT Giáo sư Carl Thayer Thượng viện Mỹ hôm 1/8 đã thông qua dự thảo Luật Ủy quyền Quốc phòng (NDAA) cho năm tài khóa 2019 với tỷ lệ 87-10, sau khi Hạ viện nước này thông qua. Dự luật quy định tổng chi tiêu quốc phòng trong năm tài khóa 2019 là 716 tỷ USD và một số nghị sĩ Mỹ nói đây là luật về chính sách quốc phòng "cứng rắn nhất" với Trung Quốc của Washington từ trước đến nay. 14 hành động cứng rắn chống Trung Quốc Zing.vn có cuộc trao đổi ngắn với ông Carl Thayer, giáo sư thuộc Học viện Quốc phòng Australia, người có nhiều năm nghiên cứu về khu vực, xung quanh vấn đề này.
- Lời lẽ trong NDAA năm nay được cho là gay gắt với Trung Quốc, đặc biệt khi đề cập đến hoạt động quân sự hóa của Bắc Kinh ở Biển Đông. Liệu sẽ có sự thay đổi lớn trong cách tiếp cận của Washington tại khu vực? - NDAA cho năm tài khóa 2019 thực sự có những lời lẽ mạnh mẽ hơn về Trung Quốc, với nhiều ý tứ được lấy từ Chiến lược Quốc phòng Mỹ (NDS). Dự luật cho phép cung cấp tài chính cho 14 hành động cứng rắn để chống lại Trung Quốc, bao gồm: (1) hỗ trợ sáng kiến ổn định khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương; (2) xây dựng chiến lược rõ ràng về Trung Quốc và bắt buộc báo cáo lại cho quốc hội; (3) tăng cường khả năng sẵn sàng của lực lượng phòng vệ Đài Loan; (4) nâng cấp Sáng kiến An ninh Hàng hải Đông Nam Á cũ để bao trùm khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương; (5) diễn tập phòng thủ tên lửa tại khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương; (6) tập trận và hợp tác quân sự trong khuôn khổ Tứ giác Kim cương; (7) trao quyền cho Tư lệnh Bộ Chỉ huy Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương; (8) giới hạn kinh phí tài trợ cho các chương trình tiếng phổ thông Trung Quốc; (9) mở rộng hợp tác quốc phòng và an ninh với Ấn Độ; (10) cho phép chuyển giao tàu hải quân cho Nhật Bản; (11) yêu cầu báo cáo thường niên cho quốc hội về các hoạt động quân sự, hàng hải và hàng không của Trung Quốc ở khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương; (12) cho phép tiếp xúc quốc phòng cao cấp với Đài Loan; (13) hạn chế khả năng của Tổng thống Trump trong việc cắt giảm lực lượng Mỹ tại Hàn Quốc; và (14) tăng cường hợp tác phòng thủ tên lửa với các đối tác tại khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương. Những rào cản Mỹ - Trung - Một số nghị sĩ Mỹ cho rằng đây là dự luật về chính sách quốc phòng cứng rắn nhất với Trung Quốc của Washington từ trước đến nay. Ông có đồng ý không? - Nên nhớ lại rằng 8 năm trước, Trung Quốc đã nêu ra "ba rào cản" trong quan hệ với Mỹ. Đó là việc Mỹ bán vũ khí cho Đài Loan, dò thám trong Vùng Đặc quyền Kinh tế (EEZ) của Trung Quốc, và những hạn chế được quy định trong NDAA 2000. NDAA 2000 cấm bộ trưởng quốc phòng Mỹ ủy quyền cho các liên lạc quân sự với Quân Giải phóng Nhân dân Trung Quốc (PLA) nếu liên lạc đó "tạo ra nguy cơ an ninh quốc gia vì sự tiếp xúc của PLA" với bất kỳ lĩnh vực nào sau đây: hoạt động triển khai lực lượng, hoạt động hạt nhân, hoạt động chiến đấu phối hợp và nâng cao, hoạt động hậu cần tiên tiến, năng lực hóa học, sinh học và các năng lực khác liên quan đến vũ khí hủy diệt hàng loạt, hoạt động giám sát và do thám, cũng như các thử nghiệm chiến đấu chung. NDAA 2019 rộng hơn nhiều về phạm vi. Ngoài 14 quan ngại trong lĩnh vực quân sự đã nói ở trên, dự luật cũng đề cập đến các nỗ lực chính trị của Trung Quốc nhằm tác động đến công chúng Mỹ thông qua các hoạt động gây ảnh hưởng đến truyền thông, các tổ chức văn hóa, doanh nghiệp cũng như cộng đồng học thuật và chính sách. Ví dụ, các chương trình giảng dạy ngôn ngữ Trung Quốc sẽ được hỗ trợ kinh phí nhưng khoản tiền này hạn chế cho các trường đại học Mỹ có Viện Khổng Tử của Trung Quốc. NDAA 2019 cũng tăng cường quyền hạn của Ủy ban Đầu tư nước ngoài vào Mỹ. Ủy ban này giám sát các khoản đầu tư của Trung Quốc và giờ đây ủy ban được giao việc đánh giá tác động của các khoản đầu tư này đến lợi ích an ninh quốc gia Mỹ.
- Chắc chắn có. Quy định này được đưa vào NDAA để trấn an các đồng minh và đối tác của Mỹ cũng như các quốc gia khác tại khu vực Ấn Độ Dương - Thái Bình Dương rằng Washington lo ngại về các hoạt động quân sự hóa của Trung Quốc. Lệnh cấm tham gia RIMPAC đối với Trung Quốc sẽ vẫn được duy trì cho đến khi Bắc Kinh chấm dứt mọi hoạt động bồi lấp đảo, đá và di chuyển vũ khí tấn công ra khỏi các đảo nhân tạo. Điều này không có khả năng xảy ra vì vậy lệnh cấm sẽ không thay đổi. Như đã nói ở trên, Bộ Quốc phòng Mỹ sẽ được yêu cầu báo cáo hàng năm cho quốc hội về bất kỳ sự phát triển mới nào của các cơ sở quân sự cũng như vũ khí của Trung Quốc. Dự luật NDAA 2019 nhắm tới đối phó một loạt chính sách của Trung Quốc, từ gia tăng hoạt động quân sự trên Biển Đông cũng như theo đuổi công nghệ tiên tiến của Mỹ. Dự luật được thông qua trong bối cảnh Washington đang bị cuốn vào cuộc chiến thương mại căng thẳng với Bắc Kinh. Tài liệu này khẳng định thách thức trung tâm đối với thịnh vượng và an ninh của Mỹ là sự tái xuất hiện của cạnh tranh chiến lược dài hạn, trong đó Mỹ phải hành động nhiều hơn để cạnh tranh với Trung Quốc và Nga. Bắc Kinh đã lập tức chỉ trích việc quốc hội Mỹ thông qua dự luật NDAA 2019, kêu gọi Washington từ bỏ "tư duy chiến tranh lạnh lỗi thời, kẻ thắng người thua". "Mỹ không được để dự luật chứa đựng những nội dung tiêu cực về Trung Quốc thế này trở thành luật", người phát ngôn Bộ Ngoại giao Trung Quốc Cảnh Sáng nói, nhấn mạnh Mỹ đang liều lĩnh "hủy hoại quan hệ và hợp tác Trung - Mỹ". NDAA quy định mức chi tiêu quốc phòng Mỹ và thiết lập chính sách kiểm soát cách thức sử dụng ngân sách. Đây là một trong số ít những luật lớn được quốc hội Mỹ thông qua hàng năm và chính vì điều này, NDAA được sử dụng như cơ sở cho một loạt biện pháp chính sách. Vũ Mạnh (thực hiện) https://news.zing.vn/thayer-luat-quoc-phong-moi-cua-my-that-su-cung-ran-hon-voi-tq-post866124.html | |||||||||||||||||
‘Giá treo cổ’: Khủng hoảng Slovakia – Việt Nam chính thức bùng nổ! Posted: 10 Aug 2018 01:21 PM PDT
"Không còn hoài nghi rằng kết luận của các nhà điều tra Đức về vụ bắt cóc Trịnh Xuân Thanh là nghiêm trọng và cho thấy một sự nghi ngờ rất lớn về sự đúng đắn của thông tin do phía Việt Nam cung cấp cho đến nay. Tuy nhiên, điều này không có nghĩa là tất cả mọi thứ được in trên báo là đúng sự thật, hoặc đã đủ để chúng tôi đưa ra tòa án. Cho đến khi nào vụ việc này chưa được kiểm tra kỹ lưỡng và các chi tiết chưa được làm rõ, thì chúng tôi không thể dựng lên giá treo cổ được" – Ngoại trưởng Slovakia Miroslav Lajcak viết trong một bài bình luận trên tờ báo mạng pravda.sk, ra ngày 7/8/2018 (Thoibao.de dịch) chỉ 4 ngày sau loại bài điều tra của tờ Frankfurter Allgemeine Zeitung của Đức và tờ Dennik N của Slovakia về 'cựu Bộ trưởng Nội vụ Slovakia Robert Kaliňák đã giúp Bộ trưởng Công an Việt Nam Tô Lâm đưa Trịnh Xuân Thanh ra khỏi khu vực Schengen bằng chuyên cơ của chính phủ Slovakia'. Loạt bài trên đã gây rúng động chính trường Slovakia và lan ra cả châu Âu. Lần đầu tiên kể từ khi nổ ra cuộc khủng hoảng Đức – Việt vào tháng Tám năm 2017, báo chí tự tin có bằng chứng và gần như khẳng định 'kết tội' đối với một quan chức nội vụ cao cấp của Slovakia. Tổng thống Slovakia Kiska đã không thể bỏ qua điều đó. Còn bây giờ đến lượt Ngoại trưởng Slovakia Miroslav Lajcak. Đáng ngạc nhiên là từ ngữ mang tính hình tượng cực mạnh 'giá treo cổ' mà Ngoại trưởng Miroslav Lajcak trưng ra trong bài viết trên, bởi điều này dường như không phù hợp lắm, hoặc quá thô bạo so với âm điệu ngoại giao êm ái hoặc buộc phải tỏ ra êm ái. Từ ngữ này chỉ bộc lộ vào bối cảnh tác giả của nó không thể kềm chế được sự giận dữ và thấy không từ nào thích đáng hơn nó. 'Giá treo cổ' đe dọa dựng lên dành cho những quan chức Slovakia đã trực tiếp hoặc gián tiếp tiếp tay cho vụ bắt cóc Trịnh Xuân Thanh. Nhưng 'giá treo cổ' cũng là lời cảnh cáo trực diện giới chóp bu Việt Nam. Khác nhiều với văn phong còn cố gắng duy trì tính cách xã giao mà không muốn làm mất mặt Hà Nội trong một tuyên bố phản đối vụ bắt cóc Trịnh Xuân Thanh của Bộ Ngoại giao Đức vào tháng Tám năm 2017, lời lẽ của người đại diện cho Bộ Ngoại giao Slovakia là quá thẳng thắn và phẫn nộ. Thoibao.de cho biết vào ngày 8/8/2018, Hãng thông tấn TASR của Cộng hòa Slovakia đã nhận được thông cáo báo chí từ bộ phận báo chí của Bộ Ngoại giao Slovakia và các vấn đề châu Âu (MZVaEZ), theo đó Bộ Ngoại giao Slovakia, đứng đầu là Ngoại trưởng Miroslav Lajčak (thuộc đảng Smer-SD), có những bước cụ thể và hiệu quả trong lĩnh vực ngoại giao liên quan đến vụ bắt cóc Trịnh Xuân Thanh. "Trong chính sách ngoại giao có một số công cụ mà Bộ ngoại giao Slovakia có thể sử dụng. Trong các biện pháp, có biện pháp triệu tập Đại sứ Việt Nam tại Slovakia một lần nữa để đặt những câu hỏi và giảm đại diện ngoại giao Slovakia tại Việt Nam", Bộ Ngoại giao Slovakia cho biết. "Điều này có nghĩa là tại thời điểm này chúng tôi không có Đại sứ tại Việt Nam – và chúng tôi thậm chí không có kế hoạch bổ nhiệm một vị Đại sứ đến Hà Nội. Đây là một bước rất nghiêm trọng trong thực tiễn ngoại giao, biện pháp này không phải là đơn giản hoặc không đáng kể. Và nó không phải là bước duy nhất", Ngoại trưởng Lajčák giải thích. Cũng trong bài bình luận trên tờ báo mạng pravda.sk, ra ngày 7/8/2018, Ngoại trưởng Lajcak viết: "Vụ việc này đã gây ra những căng thẳng nghiêm trọng trong quan hệ Việt-Slovakia và Đức-Việt, nhưng may mắn không (chưa) gây căng thẳng trong quan hệ Slovakia-Đức. Cộng hòa Slovakia tiếp xúc chặt chẽ với các đối tác Đức trong việc điều tra vụ bắt cóc Trịnh Xuân Thanh từ Berlin, lợi ích chung của hai nước là điều tra sáng tỏ vụ bắt cóc này và rút ra hậu quả cho người chủ mưu. Đây là cách các đối tác Đức trình bày chúng tôi, và chúng tôi cũng trình bày như thế với các đối tác Đức. Cơ sở này được đặt dưới sự lãnh đạo của tôi với các bước rõ ràng và cụ thể ngay từ đầu đối với phía Đức và phía Việt Nam, và không có nghi ngờ gì về việc chúng tôi đứng về phía nào: về phía sự thật và công lý. Trong lúc phiên tòa tại Berlin đang diễn ra, phía Đức tuyên bố, họ đã có những dấu hiệu nghiêm trọng, rằng nạn nhân bị bắt cóc đã được đưa bằng máy bay từ Bratislava (thủ đô Slovakia) đến Moscow. Nhiệm vụ của chúng tôi là thẩm tra những cáo buộc qua thông tin liên lạc với phía Việt Nam. Bác bỏ, nếu cáo buộc không đúng. Vì cho đến nay, Việt Nam đã không cung cấp cho chúng tôi những bằng chứng đáng tin cậy cho thấy rằng cáo buộc của các nhà điều tra Đức là không đúng, cho nên chúng tôi đã buộc phải thực hiện một bước cụ thể – để giảm đại diện ngoại giao của chúng tôi tại Việt Nam. Điều đó có nghĩa là chúng tôi không có Đại sứ tại Việt Nam vào thời điểm này – và chúng tôi không có kế hoạch bổ nhiệm một vị Đại sứ đến Hà Nội cho đến khi nào chúng tôi giải quyết xong vụ việc. Đây là một bước rất nghiêm trọng trong thực tiễn ngoại giao, biện pháp này không phải là đơn giản hoặc không đáng kể. Và nó không phải là bước duy nhất. Nếu vụ việc này được xác định rằng Cộng hòa Slovakia đã bị Việt Nam lợi dụng, thì cần thiết phải có những biện pháp tiếp theo" (Thoibao.de) Một cách chính thức, cuộc khủng hoảng Slovaka – Việt Nam đã bùng nổ – tròn một năm sau khi nổ ra cuộc khủng hoảng Đức – Việt. Bây giờ thì khó còn gì có thể cứu vãn được nữa. Một năm trước, cũng vào tháng Tám, Bộ Ngoại giao Đức đã làm một cử chỉ mà Hà Nội khó ngờ khi ra tuyên bố mạnh mẽ phản đối vụ mật vụ Việt Nam bắt cóc Trịnh Xuân Thanh ngay tại Berlin. "Việc này cũng phá vỡ lòng tin một cách nghiêm trọng" – một nội dung trong tuyên bố phản đối của Bộ Ngoại giao Đức. Và phía Đức kết thúc bản tuyên bố phản đối bằng "Chúng tôi cũng bảo lưu quyền áp dụng thêm các hành động khác ở cấp độ chính trị, kinh tế và chính sách phát triển". Sau tháng Bảy năm 2017, khủng hoảng Đức – Việt đã bùng phát và kéo theo quá nhiều hậu quả. Không chỉ trục xuất vài cán bộ ngoại giao của Đại sứ quán Việt Nam tại Đức về nước, Nhà nước Đức còn thẳng tay tuyên bố tạm thời đình chỉ quan hệ đối tác chiến lược với Việt Nam vào tháng 10/2017 và một tháng sau đó đã thông báo ngừng luôn hiệp định về miễn trừ visa đối với quan chức Việt Nam đi công tác ở Đức. Hà Nội cũng khó ngờ rằng chỉ một năm sau cuộc khủng hoảng ngoại giao Đức – Việt, cơn khủng hoảng thứ hai mang tên Slovakia – Việt và cả EU – Việt đang chuyển qua giai đoạn mới: thời kỳ đóng băng kéo dài nhiều năm. Chẳng bao lâu nữa, Chính phủ Slovakia – để tự bảo vệ lòng tự trọng của mình – sẽ phải tung ra một quyết định dù rất khó khăn nhưng thật sự cần thiết và cứng rắn với chính thể độc đảng ở Việt Nam và những kẻ bắt cóc. https://www.baocalitoday.com/chinh-su-viet-nam/gia-treo-co-khung-hoang-slovakia-viet-nam-chinh-thuc-bung-no.html | |||||||||||||||||
Blogger Huỳnh Thục Vy bị khởi tố với cáo buộc xịt sơn lên cờ đỏ Posted: 10 Aug 2018 01:09 PM PDT Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an thị xã Buôn Hồ, tỉnh Đắk Lắk vào ngày 9/8/2018, đã ký quyết định khởi tố bị can, ra lệnh "cấm khỏi nơi cư trú" và quyết định "tạm hoãn xuất cảnh" đối với Blogger Hùynh Thục Vy (SN 20/11/1985. Cư trú tại: TDP Hợp Thành, P.Thống Nhất, TX.Buôn Hồ, tỉnh Đắk Lắk) vì lý do có hành vi xúc phạm cờ đỏ… Vào sáng ngày 9/8/2018, lực lượng Công an TX.Buôn Hồ, tỉnh Đắk Lắk bất ngờ ập vào nhà Blogger Huỳnh Thục Vy để thực hiện việc khám xét nhà, tịch thu tài sản và bắt giải bà Vy về trụ sở Công an làm việc. Tại trụ sở Công an. Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an TX.Buôn Hồ đã ra Quyết định số: 52 về việc khởi tố bị can đối với bà Vy vì đã có hành vi xúc phạm cờ đỏ mà theo chế độ Việt Nam hiện tại đây là quốc kỳ, quy định tại Điều 276 Bộ luật hình sự 1999. Ngoài ra, Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an TX.Buôn Hồ còn ra lệnh "cấm đi khỏi nơi cư trú" và Quyết định "Tạm hoãn xuất cảnh" đối với bà Vy kể từ ngày 9/8/2018 đến ngày 9/10/2018. Đồng thời trong cùng ngày, Viện trưởng Viện Kiểm sát TX.Buôn Hồ ký quyết định số: 52/QĐ-VKSBH về việc phê chuẩn quyết định khởi tố bị can của Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an TX.Buôn Hồ đối với bà Vy. Sau gần một ngày làm việc với phía Cơ quan Công an, gần khuya ngày 9/8 bà Vy được thả về nhà. Bà Vy thuộc diện được tại ngoại hầu tra vì căn cứ vào Khoản 4 Điều 119 Bộ luật tố tụng hình sự 2015 thì đối với bị can, bị cáo là phụ nữ có thai hoặc đang nuôi con dưới 36 tháng tuổi, là người già yếu, người bị bệnh nặng mà có nơi cư trú và lý lịch rõ ràng thì không tạm giam mà áp dụng biện pháp ngăn chặn khác, trừ các trường hợp: 1. a) Bỏ trốn và bị bắt theo quyết định truy nã; 2. b) Tiếp tục phạm tội; 3. c) Có hành vi mua chuộc, cưỡng ép, xúi giục người khác khai báo gian dối, cung cấp tài liệu sai sự thật; tiêu hủy, giả mạo chứng cứ, tài liệu, đồ vật của vụ án, tẩu tán tài sản liên quan đến vụ án; đe dọa, khống chế, trả thù người làm chứng, bị hại, người tố giác tội phạm hoặc người thân thích của những người này; 4. d) Bị can, bị cáo về tội xâm phạm an ninh quốc gia và có đủ căn cứ xác định nếu không tạm giam đối với họ thì sẽ gây nguy hại đến an ninh quốc gia". Ngoài ra, trong quá trình xét xử, bị can, bị cáo để được tại ngoại, bị can bị cáo phải được "bảo lãnh" hoặc "đặt tiền để bảo đảm" khi đáp ứng các điều kiện cụ thể của pháp luật".
Như vậy, Blogger Huỳnh Thục Vy vào thời điểm bị Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an TX.Buôn Hồ khởi tố bị can thuộc diện đang nuôi con dưới 36 tháng tuổi (con của bà Vy hiện mới 22 tháng tuổi). Ngoài ra theo Điều 276 bộ luật hình sự năm 1999 về tội "xúc phạm Quốc kỳ, Quốc huy" thì người nào cố ý xúc phạm Quốc kỳ, Quốc huy sẽ bị phạt cảnh cáo, cải tạo không giam giữ đến ba năm hoặc phạt tù từ sáu tháng đến ba năm. Chia sẻ trên trang Facebook cá nhân, Blogger Huỳnh Thục Vy cho biết việc Cơ quan Cảnh sát điều tra Công an TX.Buôn Hồ cáo buộc bà tội "xúc phạm quốc kỳ" vì họ căn cứ vào lời thừa nhận của bà là vào năm 2017 bà đã xịt sơn trắng lên mặt cờ đỏ. Trong một chia sẻ với đài RFA, bà Vy cho rằng việc bà xịt sơn trắng lên mặt cờ đỏ là nhằm biểu đạt quan điểm cho rằng đây là "cờ máu", nó biểu tường của sự độc tài, độc đoán, phi dân chủ, phản dân quyền của nhà cầm quyền CS Việt Nam nên bà chống. Theo bà Vy, việc làm này của bà là một phần của quyền tự do biểu đạt của công dân theo luật quốc tế. Cũng liên quan đến hành động xịt sơn lên cờ đỏ mà Blogger Hùynh Thục Vy nhiều lần bị cơ quan Công an gửi giấy triệu tập lên trụ sở làm việc nhưng đều bị bà bất tuân dân sự. Blogger Huỳnh Thục Vy là một người hoạt động dân chủ, nhân quyền rất tích cực ở Việt Nam. Bà Vy đồng thời là một trong những thành viên sáng lập ra tổ chức dân sự mang tên "Hội Phụ nữ nhân quyền" để bênh vực quyền lợi của người Phụ nữ ở Việt Nam. Sinh ra và lớn lên tại Tam Kỳ, tỉnh Quảng Nam, bà Vy là con của nhà văn bất đồng chính kiến khá nổi tiếng là ông Huỳnh Ngọc Tuấn và là chị ruột của nhà hoạt động Huỳnh Trọng Hiếu. Vợ của ông Tuấn hiện tại, trước đây là một giáo viên cũng khá tích cực đấu tranh chống tiêu cực học đường. Có thể nói đây là một gia đình có tinh thần đấu tranh quyết liệt, vì sự tự do, dân chủ, nhân quyền cho Việt Nam. Năm 2012. Blogger Huỳnh Thục Vy cùng với nhà văn Huỳnh Ngọc Tuấn được tổ chức Theo dõi Nhân quyền trao giảiHellman/Hammett để "ghi nhận lòng dũng cảm và kiên định trước sức ép đàn áp chính trị". Blogger Huỳnh Thục Vy là tác giả của cuốn sách "Huỳnh Thục Vy – Nhận định sự thật tự do và nhân quyền" tổng hợp những bài viết phê bình những chính sách của chính phủ, Đảng CS Việt Nam do nhà xuất bản Việt Thức in tại Hoa Kỳ và xuất bản vào tháng 6/2015./. QUÊ HƯƠNG https://www.baocalitoday.com/viet-nam/blogger-huynh-thuc-vy-bi-khoi-voi-cao-buoc-xit-son-len-co.html | |||||||||||||||||
Blogger Huỳnh Thục Vy bị an ninh cộng sản bắt giải đi Posted: 09 Aug 2018 01:39 PM PDT Cuộc vây bắt xảy ra lúc 7g sáng hôm nay 9/8/2018. An ninh đã thu giữ cả 2 điện thoại của vợ chồng. Hiện Duy và con gái 22 tháng tuổi đang bị canh gác cẩn mật, không cho ra khỏi nhà.
Tin từ Duy, chồng của Vy, báo nhờ qua điện thoại người hàng xóm, khoảng 30 công an an ninh đã vào nhà riêng của vợ chồng ở Buôn Hồ-Đắc Lắc, dùng vũ lực bắt Huỳnh Thục Vy đi. Huỳnh Thục Vy là một blogger bất đồng chính kiến, đấu tranh đòi nữ quyền và bảo vệ nhân quyền. Vy là tác giả cuốn sách "Nhận định Sự thật Tự do và Nhân quyền", đã góp phần làm rõ tình trạng vi phạm nhân quyền tại VN. Trong 1 post gần đây, Thục Vy tuyên bố không việc gì phải làm việc với an ninh, theo Giấy triệu tập lần 04, "liên quan đến xịt sơn lên cờ tổ quốc." – Cựu tù nhân Phạm Bá Hải cho biết trên trang cá nhân Lần triệu tập thứ 4 từ an ninh thị xã Buôn Hồ, Gia Lai gần đây nhất là vào ngày 20/6/2018. http://www.tinmungchonguoingheo.com/blog/2018/08/09/tin-khan-blogger-huynh-thuc-vy-bi-an-ninh-cong-san-bat-giai-di/ | |||||||||||||||||
Việt Nam gỡ biển tiếng Trung Quốc sau khi công chúng lên tiếng Posted: 09 Aug 2018 01:35 PM PDT
Các biển báo có tiếng Trung Quốc ở một nhà ga trên tuyến đường sắt nội đô đầu tiên của Việt Nam do nhà thầu Trung Quốc thực hiện đã bị gỡ bỏ sau những phản ánh của người dân, theo truyền thông trong nước. Một bức ảnh được lưu truyền trên mạng trong những ngày qua cho thấy một biển báo tên nhà ga Phùng Khoang trên nền màu xanh với dòng chữ Trung Quốc ở phía trên tiếng Việt và có kích cỡ lớn hơn. Nhà ga này nằm trong tuyến đường sắt trên cao Cát Linh-Hà Đông dài 13km đi qua ba quận nội thành của thủ đô Việt Nam. Theo ZingNews, sau khi tấm ảnh chụp biển nhà ga Phùng Khoang xuất hiện trên mạng xã hội, nhiều người bức xúc và đặt câu hỏi tại sao công trình đường sắt của Việt Nam lại gắn biển tên có phần chữ Trung Quốc chiếm quá nửa diện tích. Tiền Phong cũng cho biết việc xuất hiện những biển hiệu tên nhà ga bằng song ngữ Trung-Việt ở một số ga thuộc dự án Cát Linh-Hà Đông cũng được người dân phản ánh. Ngày 7/8, ban quản lý dự án đường sắt của Bộ Giao thông Vận tải đã yêu cầu tổng thầu gỡ toàn bộ các biển thông tin trên và yêu cầu không tái diễn việc tự ý gắn biển thông tin sử dụng song ngữ tại dự án, theo Tiền Phong. Phó giám đốc phụ trách ban quản lý Vũ Hồng Phương nói với VietnamFinance hôm 8/8 rằng "đây là biển tạm thời do đơn vị thi công tự ý gắn lên giúp người của đơn vị thi công (Tổng thầu EPC Trung Quốc) dễ nhận biết trong quá trình làm việc". Ban quản lý dự án cho biết sẽ có văn bản "chấn chỉnh Tổng thầu về vấn đề trên và không để xảy ra việc tự ý gắn, đề biển sử dụng song ngữ Trung-Việt không phù hợp tại dự án." Về quy chuẩn, tất cả các biển báo trên tuyến đường sắt sẽ sử dụng tiếng Việt và tiếng Anh theo quy chuẩn quốc tế hiện nay, ông Phương cho Tiền Phong biết. Dự án đường sắt trên cao Cát Linh-Hà Đông là tâm điểm chú ý trong dư luận trong những năm qua do nhà thầu vài lần trì hoãn việc hoàn thành và vốn bị đội lên gần gấp đôi. Tuyến đường sắt ban đầu được nhà thầu Trung Quốc tuyên bố sẽ hoàn thành trong năm 2013 nhưng sau đó bị hoãn tới năm 2015 và tới năm 2016 vẫn chưa được hoàn tất như họ hứa hẹn. Tân Hoa Xã cho biết, tuyến đường sắt đang được vận hành thử từ tháng 7 và sẽ được đưa vào khai thác thương mại vào tháng 10. Việc đội vốn của dự án cũng làm người dân trong nước phẫn nộ khi lúc đầu nhà thầu Trung Quốc tính toán chi phí thực hiện là 553 triệu USD nhưng sau đó đội lên 868 triệu USD, trong đó có 670 triệu USD vốn vay từ Trung Quốc, theo Economic Times. | |||||||||||||||||
Thêm tàu cá Việt Nam bị tàu Trung Quốc đâm chìm ở Biển Đông Posted: 09 Aug 2018 01:20 PM PDT
Tàu cá Quảng Ngãi số hiệu QNg 90546 TS bị một tàu Trung Quốc đâm chìm gần Quần Đảo Hoàng Sa vào lúc khoảng 9 giờ ngày 7 tháng 8. Văn Phòng Ủy Ban Quốc Gia Ứng Phó Sự Cố, Thiên Tai & Tìm Kiếm Cứu Nạn thông báo tin vừa nêu trong cùng ngày. Cụ thể tin cho biết chiếc tàu cá QNg 90546 TS với 12 ngư dân trên đó bị tàu Trung Quốc đâm chìm tại khu vực cách Đông - Đông Bắc thành phố Đà Nẵng chừng 260 hải lý và cách Tây Nam đảo Linh Côn chừng 11 hải lý. Lần này tin nói rõ là tàu Trung Quốc đâm chìm tàu cá của ngư dân Việt Nam chứ không dùng từ 'tàu lạ' như bấy lâu nay. Văn Phòng Ủy Ban Quốc Gia Ứng Phó Sự Cố, Thiên Tai & Tìm Kiếm Cứu Nạn đã đề nghị Cục Lãnh Sự thuộc Bộ Ngoại Giao Việt Nam thông báo cho Đại sứ quán Trung Quốc tại Hà Nội về vụ việc; yêu cầu cơ quan chức năng Trung Quốc có biện pháp bảo đảm an toàn tính mạng cho 12 ngư dân trên chiếc tàu cá Quảng Ngãi bị đâm chìm. Tin còn cho biết tàu cá Quảng Ngãi số hiệu QNg 90693 TS khi nhận được tín hiệu bất an của tàu bạn QNg 90546 TS đã chạy đến để tiếp ứng. Và tàu cá này được Trung Tâm Phối Hợp Tìm Kiếm Cứu Nạn Hàng Hải Việt Nam phát tín hiệu và duy trì liên lạc. Vụ tàu cá Quảng Ngãi bị tàu Trung Quốc đâm chìm như vừa nêu là vụ mới nhất xảy ra vào khi mới tuần qua vào ngày 3 tháng 8 Bộ Trưởng Ngoại Việt Nam, Phạm Bình Minh, gặp người tương nhiệm Vương Nghị tại Singapore bên lề hội nghị bộ trưởng ngoại giao ASEAN. Tại cuộc gặp hai phía đồng ý giải quyết thỏa đáng những tranh chấp lãnh hải tại Biển Đông. Cũng tại Singapore, 10 bộ trưởng ngoại giao Khối Các Quốc Gia Đông Nam Á và người tương nhiệm Trung Quốc Vương Nghị đạt được văn bản dự thảo để đàm phán Bộ Quy Tắc Ứng Xử tại Biển Đông- COC. Tuy nhiên, cũng vào dịp này ông Vương Nghị cho rằng do sức ép từ bên ngoài, đặc biệt từ Hoa Kỳ, nên Trung Quốc phải tiến hành quân sự hóa các đảo nhân tạo tại Biển Đông để tự vệ. Lập luận này của ông Vương Nghị khác với những tuyên bố trước đây của Bắc Kinh là hoạt động bồi lắp các đảo nhân tạo và xây dựng cơ sở kiên cố trên đó là cho mục tiêu dân sự và tìm kiếm cứu nạn. | |||||||||||||||||
3 ĐẶC KHU ĐÃ ÂM THẦM CHẾT RỒI ? Posted: 09 Aug 2018 01:13 PM PDT Bộ Chính trị đang thúc ép Quốc hội hợp thức hóa để cho thuê 3 Đặc khu nhằm đi đêm với Trung Quốc. Chúng tôi nghĩ cũng là lúc, chúng ta cần nhấn mạnh lại âm mưu của bọn cõng rắn cắn gà nhà trước công chúng. Phạm Trần Có tín hiệu từ Việt Nam cho thấy dự Luật Đơn vị hành chính - kinh tế đặc biệt, hay 3 Đặc khu Vân Đồn (tỉnh Qủang Ninh), Bắc Vân Phong (tỉnh Khánh Hòa) và Phú Quốc (tỉnh Kiên Giang) đã âm thầm tự chết. Sau đây là những chỉ dấu: Thứ nhất, dự Luật này không có trong chương trình nghị sự của kỳ họp thứ 26 của Ban Thường vụ Quốc hội từ ngày 8-8 đến ngày 13-8-2018. Thường vụ Quốc hội cũng không có kế hoạch tái xét trong hai kỳ họp tháng 9 và tháng 10 (theo báo SGGP—Sài Gòn Giải phóng--, ngày 04/08/2018) Theo Văn phòng Quốc hội, Ủy ban Thường vụ Quốc hội chỉ thảo luận và cho ý kiến tại phiên họp này các luật: Luật Giáo dục (sửa đổi); Luật sửa đổi, bổ sung một số điều của Luật Giáo dục đại học; Luật Chăn nuôi; Luật Trồng trọt; Luật Công an nhân dân (sửa đổi); Luật Đặc xá (sửa đổi); Luật Phòng, chống tham nhũng (sửa đổi); Luật Kiến trúc. Báo SGGP viết:"Được hỏi về vấn đề này, người phát ngôn của Quốc hội - Tổng thư ký Quốc hội Nguyễn Hạnh Phúc cho biết, Luật Đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt "đang được cân nhắc lại". Việc tiếp tục xem xét dự án luật này, theo Tổng thư ký Quốc hội, còn chờ vào kết quả quá trình tiếp thu ý kiến nhân dân thế nào, tiếp thu ý kiến cử tri một cách rất thận trọng." Khi quyết định hoãn bỏ phiếu, Quốc hội nói là:" Để có thêm thời gian nghiên cứu, tiếp thu tối đa các ý kiến tâm huyết, trách nhiệm, xác đáng của các vị đại biểu Quốc hội, các cán bộ lão thành, chuyên gia, nhà khoa học và nhân dân, hoàn thiện dự thảo luật cho thật sự chất lượng." Nhưng từ khi Quốc hội chấp thuận đề nghị của Thủ tướng Nguyễn Xuân Phúc xin lùi thảo luận và bỏ phiếu Luật Đặc khu, dự trù ngày 15/06/2018 tại kỳ họp 5 đến kỳ họp 6 tháng 10/2018, thì chưa thấy Chính phủ hay Quốc hội tổ chức bất kỳ cuộc Hội thảo hay thăm dò ý dân nào về Luật Đặc khu. Nếu có cũng chỉ trao đổi lẻ tẻ giữa cử tri và Đại biểu Quốc hội tại các buổi tiếp xúc hạn chế ở địa phương. Do đó, thật khó biết điều mà ông Nguyễn Hạnh Phúc nói phải chờ có "kết quả quá trình tiếp thu ý kiến nhân dân" rồi mới có quyết định là căn cứ vào cách tiếp thu nào, hoặc đến bao giờ thì có quyết định mới về Luật Đặc khu ? Đáng chú ý là quyết định không thảo luận Luật Đặc khu tại Ban Thường vụ Quốc hội kỳ này (26) xẩy ra chỉ vài ngày sau khi Thủ tướng Nguyễn Xuân Phút đã quy định vào ngày 2/8/2018, chỉ thị cho Bộ trưởng Bộ Kế hoạch và Đầu Tư " Phối hợp chuẩn bị Báo cáo về một số vấn đề còn có ý kiến khác nhau của dự án Luật Đơn vị hành chính - kinh tế đặc biệt." (Đặc khu) Như vậy, nếu trong liên tiếp 3 tháng 8,9 và 10 mà Thường vụ Quốc hội vẫn không có nghị trình thảo luận thì xem như Luật Đặc khu đã bị ngâm tôm đến hết năm 2018 để tự chết Thứ hai, dư luận trong dân, báo chí và cả Quốc hội đã nguội dần về chuyện Đặc khu. Thảng hoặc đó đây cũng có những lời của giới chuyên gia khuyên Chính phủ nên bỏ Dự luật đặc khu vì lỗi thời, tốn phí và và không bảo đảm thành công. Tuy nhiên, ai cũng quan ngại đến tham vọng chính trị của láng giềng khó tin Trung Cộng luôn luôn muốn nhảy vào chiếm ưu thế tại 3 Đặc khu. Thứ ba, tuy bây giờ nhà nước tạm được hưởng những giây phút gió lặng, biển êm để xử phạt, hay trừng phạt những người dân biểu tình chống Đặc khu mà nghĩ mình sẽ mãi mãi ở thế thượng phong. Ảnh hưởng của các cuộc biểu tình bất bạo động và bạo động ở Bình Thuận vẫn còn âm ỷ trong nhân dân. Một làn sóng bất mãn ngầm đã xuất hiện trong quần chúng, nhưng đám Giặc Cờ Đỏ Có tên chính thức là "Liên Minh Cờ Đỏ", do Công an tổ chức chống phá và khủng bố dân chống đảng đàn áp, đã tàn lụi. Chúng đã bị nhân dân nhận diện từ sau buổi ra mắt ngày 29/10/2017 ở xã Sơn Hải, gần Giáo Họ Văn Thai, thuộc Giáo xứ Song Ngọc, thuộc huyện Quỳnh Lưu tỉnh Nghệ An. Với chiêu bài "Bảo vệ an ninh Tổ quốc", cuộc phô trương lực lượng của lối 700 người, đa phần là thanh niên, thanh nữ là nhằm chống lại các cuộc tuần hành đòi bồi thường và đòi tống cổ Formosa ra khỏi Việt Nam của người dân, đa phần là giáo dân Công giáo ở Nghệ An. Họ là một bộ phận nạn nhân của thảm họa cá chết và làm biển ô nhiễm do Nhà máy thép Formosa Hà Tĩnh gây ra cho 4 tỉnh miền Trung gồm Hà Tĩnh, Qủang Bình, Qủang Trị và Thừa Thiên-Huế hồi tháng 4/2016. Do đó, bất cứ động thái nào mới của đảng nhằm làm sống lại Luật Đặc khu có lợi cho Trung Cộng cũng chỉ làm cháy bùng lên ngọn lửa tranh đấu của nhân dân. NHỮNG QUAN TÂM Vì vậy mà chuyên gia Kinh tế bà Phạm Chi Lan đã nói với BBC tiếng Việt ngày 03/08/2018:" Tốt nhất là nên bỏ Luật Đặc khu". Bà cũng "hy vọng vẫn còn có những tiếng nói thuyết phục nhà nước về việc không cần thiết phải có đặc khu kinh tế." Trong khi đó TS Nguyễn Sỹ Dũng, nguyên Phó Chủ nhiệm Văn phòng Quốc hội nói rằng: "Xét từ góc độ thí điểm thể chế thì việc thiết kế trong dự luật đã không thành công. Xét từ góc độ kinh tế, luật đặc khu là một lựa chọn chính sách sai lầm. Vậy thì chúng ta vội thông qua dự luật về các đặc khu để làm gì?" Ông Dũng đặt câu hỏi: "Luật về đặc khu để làm gì? Nếu để thúc đẩy kinh tế phát triển thì các nguồn lực khan hiếm của đất nước cần phải đầu tư vào đâu để thúc đẩy kinh tế phát triển và tạo hiệu ứng lan tỏa nhanh nhất? Câu trả lời không thể tranh cãi là phải đầu tư vào TP.HCM và Hà Nội. Chắc chắn không phải là vào những nơi nằm xa các trung tâm kinh tế, cơ sở hạ tầng vật chất, nơi kỹ thuật, cơ sở hạ tầng kinh tế, xã hội chưa phát triển như Vân Đồn, Bắc Vân Phong và Phú Quốc. Xét từ góc độ kinh tế, luật đặc khu là một lựa chọn chính sách sai lầm". (báo Một Thế Giới, ngày 08/06/2018) VỐN ĐÂU RA ? Ngoài quan tâm về chính trị-kinh tế và quốc phòng trước nguy cơ rơi vào tay Trung Cộng, nhiều bài báo trong nước còn đặt vấn đề tìm đâu ra vốn đầu tư. Theo một bài viết trên VOV (Voice of Vietnam, Tiếng nói Việt Nam, ngày 11/05/2018) thì:" Theo Đề án thành lập đặc khu Vân Đồn, Bắc Vân Phong, Phú Quốc, nguồn vốn huy động để xây dựng 3 đặc khu lên tới hơn 1,5 triệu tỷ đồng. Cụ thể, cơ cấu của 1.570.000 tỷ đồng để làm đặc khu như sau: 270.000 tỷ dành cho đặc khu Vân Đồn trong giai đoạn 2018 - 2030, trong đó tỷ lệ vốn trong nước và nước ngoài là 50 - 50; 400.000 tỷ dành cho đặc khu Bắc Vân Phong trong giai đoạn 2019 - 2025; 900.000 tỷ trong giai đoạn 2016 - 2030 để đưa đảo Phú Quốc trở thành một đặc khu sầm uất, trong đó nguồn vốn trong nước chiếm khoảng 59%, vốn nước ngoài khoảng 41%." Bộ trưởng Bộ KHĐT Nguyễn Chí Dũng cho hay, con số hơn 1 triệu tỷ đồng nói trên là tổng nhu cầu đầu tư toàn xã hội của cả 3 đặc khu và ngân sách chỉ hỗ trợ một phần không nhiều trong số này. Hiện tại, Vân Đồn đề xuất ngân sách hỗ trợ 10%, Phú Quốc 19%, Bắc Vân Phong hơn 30% và các đề xuất này vẫn đang trong quá trình xem xét, chứ chưa "chốt". "Trước con số này", VOV viết tiếp, "Chủ tịch Quốc hội Nguyễn Thị Kim Ngân băn khoăn: Vốn đầu tư công trung hạn 5 năm chỉ đạt hơn 2 triệu tỷ đồng. Vậy ngân sách lấy ở đâu ra số tiền lớn để làm 3 đặc khu? Thành lập 3 đặc khu kinh tế là để thu hút nguồn lực, tạo động lực hình thành 3 đầu tàu, lôi kéo nền kinh tế đất nước chứ không phải để tiêu tiền." CẦN ĐẶC KHU LÀM GÌ ? Nhưng tại sao Bộ Chính trị lại ráo riết thúc đẩy thành lập 3 Đặc khu làm gì trong khi Việt Nam đã có tới 362 khu kinh tế ? Thắc mắc này chưa ai trả lời được, nhưng khi 3 vị trí chiến lược quốc phòng xuất hiện trong đề nghị gồm Vân Đồn, Bắc Vân Phong và Phú Quốc thì nhiều chuyên gia, trí thức và cựu tướng lãnh trong Quân đội bắt đầu quan ngại cho an ninh quôc gia. Tiêu biểu như Thượng tướng Nguyễn Văn Được — Chủ tịch Hội Cựu chiến binh Việt Nam đã nói tại Quốc hội:" Làm kinh tế dứt khoát phải làm nhưng không phải bằng mọi giá, nhất là trong điều kiện của ta thì cả ba khu này đều nhạy cảm. Vân Đồn giáp với phía Bắc; Bắc Vân Phong giáp biển Đông và Phú Quốc là sát với Campuchia nhưng hiện vùng này Trung Quốc đã nhảy vào rồi". Do đó, tướng Được nghi vấn:" 70 năm, 99 năm họ vào đó làm gì? Ta đâu thể biết hết vì đã lọt vào rồi. Đà Nẵng, Ninh Thuận chưa có đặc khu kinh tế nhưng Trung Quốc đã đưa tiền cho người dân để dân mua đất cho họ. Nếu biển Đông có phức tạp và phía Tây cũng phức tạp thì tình hình rất nguy". (theo báo Một Thế Giới, ngày 08/06/2018) Bộ Chính trị CSVN do Tổng Bí thư thân Tầu, ông Nguyễn Phú Trọng cầm đầu, đã hối thúc thành lập 3 Đặc khu tại phiên họp ngày 17-03-2017. Sau đó Kết luận số 21-TB/TW gồm 6 điểm được Thường trực Ban Bí thư Đinh Thế Huynh ký tên ban hành ngày 22/03/2017 quy định "về các đề án xây dựng các đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt Vân Đồn (tỉnh Quảng Ninh), Bắc Vân Phong (tỉnh Khánh Hòa) và Phú Quốc (tỉnh Kiên Giang)". Nguyên văn 3 điểm quan trọng gồm: 1-Đề án xây dựng các đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt là đề án lớn, có nhiều vấn đề mới và khó, nhưng đã được trình bày cụ thể, rõ ràng, Bộ Chính trị đánh giá cao việc chuẩn bị đề án. Đây là chủ trướng lớn của Đảng đã được thông qua nhiều kỳ đại hội, do vậy cần quyết tâm triển khai thực hiện, làm từng bước vững chắc, vừa làm vừa rút kinh nghiệm. 2-Đồng ý cho thành lập ba đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt: Vân Đồn (tỉnh Quảng Ninh), Bắc Vân Phong (tỉnh Khánh Hòa) và Phú Quốc (tỉnh Kiên Giang) trực thuộc cấp tỉnh, nhắm khai thác tốt nhất các tiềm năng khu vực có lợi thế vượt trội, thu hút mạnh nguồn vốn đầu tư, công nghệ cao, phương thức quản lý mới tiên tiến, hình thành khu vực tăng trưởng cao, tạo thêm nguồn lực và động lực, góp phần thúc đầy nhanh phát triển và tái cơ cấu kinh tế cho tỉnh, vùng và cả nước. Cơ cấu, mô hình tổ chức chính quyền đơn vị hành chính – kinnh tế đặc biệt do Luật Đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt quy định. 3-Đồng ý thành lập Ban Chỉ đạo quốc gia về xây dựng các đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt ; giao Thủ tướng Chính phủ làm Trưởng Ban Chỉ đạo, thành viên là đại diện các bộ, ngành, các địa phương có đơn vị hành chính – kinh tế đặc biệt và các chuyên gia tham gia. Nhưng Việt Nam đã từng thất bại khi làm Đặc khu Vũng Tàu – Côn Đảo là "đặc khu" đầu tiên ra đời năm 1979 nhằm phục vụ phát triển ngành công nghiệp dầu mỏ và khí đốt. Sau đó, trong giai đoạn Đổi Mới thì Việt Nam lại ra đời các khu gọi là "kinh tế mở" ở các tỉnh miền Trung như Dung Quất, Chu Lai, Nghi Sơn, Vũng Áng nhưng cũng vẫn không tạo được sức đột phá cần thiết. Cho đến nay, theo tài liệu của Bộ Kế hoạch và Đầu tư thì Việt Nam:" Có 18 khu kinh tế ven biển, 26 khu kinh tế cửa khẩu, cả nước có 328 khu công nghiệp được thành lập. Các khu kinh tế đã thu hút được 153 tỷ USD, chiếm 52% đăng ký đầu tư nước ngoài vào Việt Nam, giá trị sản xuất công nghiệp khoảng 42%, xuất khẩu bằng 52%, thu hút khoảng 3 triệu lao động; đồng thời, khi triển khai các dự án trong các khu kinh tế, khu công nghiệp, khu chế xuất cũng tạo điều kiện để quản lý tốt hơn về môi trường và công nghệ." Tuy nhiên, theo tài liệu phổ biến trên Internet thì : " Việc phát triển các khu kinh tế vẫn còn một số hạn chế như ít có sự khác nhau giữa mục tiêu và hướng phát triển ngành, thể chế đặt ra cho các khu khu kinh tế, khu công nghiệp, khu chế xuất chưa có nhiều vượt trội, thủ tục hành chính vẫn còn phức tạp, nhiều đầu mối." Văn kiện này kết luận:"Việt Nam hiện đã có nhiều khu kinh tế nhưng các đặc khu kinh tế vẫn chưa thực sự được triển khai áp dụng đúng nghĩa, nơi mà các thể chế được mở rộng, thông thoáng, nâng cấp cao hơn và tạo mọi điều kiện thuận lợi nhất, tối ưu nhất cho đầu tư. Để các đơn vị hành chính - kinh tế đặc biệt trở thành các vùng động lực tăng trưởng cho đất nước, điều tiên quyết là phải có mô hình và cơ chế đột phá." LÝ DO CHỐNG Nhưng người dân và các chuyên gia kinh tế không nhìn cùng hướng với Bộ Chính trị. Họ yêu cầu nhà nước phải rà soát lại các khu kinh tế, khu công nghiệp và khu chế xuất xem làm ăn ra sao, xấu, tốt chỗ nào để trả lời cho người dân biết tại sao phải có thêm 3 Đặc khu, mà lại ở 3 vị trí sống còn của đất nước ? Dân cũng muốn Bộ Chính trị trả lời tại sao :" Báo cáo giám sát hoạt động của các doanh nghiệp Nhà nước cho thấy trong giai đoạn 2011-2016, nợ của doanh nghiệp đã gia tăng lên tới 1,6 triệu tỷ đồng (gần 73 tỷ USD) ?" (theo Zing.VN, ngày 28/05/2018) Zing.VN viết tiếp:" Theo báo cáo, tính đến 31/12/2016, cả nước còn 583 doanh nghiệp do Nhà nước nắm giữ 100% vốn điều lệ, bao gồm 7 tập đoàn kinh tế, 67 tổng công ty Nhà nước, 17 công ty TNHH MTV hoạt động theo mô hình công ty mẹ, công ty con, 492 doanh nghiệp độc lập thuộc các bộ, ngành, địa phương." Các Doanh nghiệp Nhà nước (DNNN) do các Bộ quản lý điều hành gồm: Bộ Tài chính, Bộ Công thương, Bộ Giao thông vận tải, Bộ Nộng nghiệp và Bộ Thông tin&Truyền thông (TTTT) Ngoài ra dân cũng thắc mắc tại sao Bộ Quốc phòng lại có riêng một Cục Kinh tế để "thực hiện chức năng quản lý nhà nước đối với hoạt động sản xuất, xây dựng kinh tế của Quân đội nhân dân Việt Nam" ? Theo tài liệu chính thức thì Cục này được " thành lập ngày 24 tháng 12 năm 1998" có nhiệm vụ: · Chỉ đạo các loại hình sản xuất kinh tế của Quân đội gồm: Các khu kinh tế quốc phòng, các chương trình, mục tiêu quốc gia về xoá đói giảm nghèo do Quân đội đảm nhiệm, chỉ đạo hoạt động của các doanh nghiệp và các đơn vị thường trực tham gia hoạt động sản xuất kinh tế. · Nghiên cứu, vận dụng các chính sách, chế độ, quy định của Nhà nước về quản lý kinh tế với các doanh nghiệp và các đơn vị sản xuất kinh tế trong Quân đội; tham gia xây dựng các văn bản quy phạm pháp luật của Nhà nước và Bộ Quốc phòng liên quan đến công tác quản lý, chế độ chính sách, quy hoạch, kế hoạch sản xuất kinh tế của Quân đội. · Phối hợp với các cơ quan liên quan tổ chức thẩm định và trực tiếp quản lý các dự án đầu tư của Nhà nước, của các nguồn tài chính khác trong và ngoài nước cho các khu kinh tế quốc phòng, các chương trình mục tiêu quốc gia về xoá đói giảm nghèo, các hoạt động sản xuất kinh tế của các doanh nghệp trong Quân đội thuộc lĩnh vực kinh tế. · Quản lý, chỉ đạo xây dựng và thực hiện các kế hoạch sản xuất kinh tế dài hạn, trung hạn, ngắn hạn và hàng năm của các doanh nghiệp kinh tế quốc phòng, doanh nghiệp kinh tế, phần nhiệm vụ làm kinh tế của các doanh nghiệp quốc phòng. Các chương trình kinh tế xã hội tại các khu kinh tế quốc phòng, các kế hoạch xoá đói giảm nghèo và tổng hợp kết quả làm kinh tế trong Quân đội hàng năm. · Quản lý và chỉ đạo hoạt động kinh tế đối ngoại, xúc tiến thương mại của Quân đội, hỗ trợ các doanh nghiệp quân đội hội nhập kinh tế quốc tế. Tham gia quản lý vốn và tài sản của các doanh nghiệp. Tuy nhiên, chưa bao giờ thấy Quốc hội hay Cơ quan thanh tra của đảng hoặc nhà nước công bố việc thanh tra, hoặc giám sát việc làm ăn của Cục Kinh tế, Bộ Quốc phòng. Công ty lớn nhất của Quân đội Cộng sản Việt Nam là Tập đoàn Công nghiệp Viễn thông Quân đội, tên tiếng Anh là Viettel Group, thành lập năm 2004. Tính đến năm 2017, tổng cộng có 70,000 nhân viên trong và ngoài nước. Trị giá tài sản là 11 tỷ Dollars vào năm 2015, lợi tức hàng năm khoảng 2 tỷ Dollars. LUẬT ĐẶC KHU Cần nhắc lại rằng, dự luật Đặc khu gồm 6 Chương, 85 Điều, nếu được thông qua sẽ có hiệu lực từ ngày 01/01/2019. Nội dung Luật đã gây bất bình tại Quốc hội và trong người dân trong và ngoài nước, nhất là giới trí thức và chuyên gia kinh tế, nhà khoa học, cựu Đại biều Quốc hội và các cựu đảng viên cao cấp, vì Luật đã dành qúa nhiều ưu đãi cho nhà đầu tư nước ngoài. Rất nhiều người đã quan ngại và quyết liệt chống nếu những ưu đãi về đất đai, đầu tư du lịch, nhà ở, cửa biển, hải cảng, sân bay và kinh tế như quy hoạch trong dự luật, lọt vào tay các nhà đầu tư Trung Cộng, những người lúc nào cũng nuôi tham vọng chiếm cứ lãnh thổ Việt Nam như họ đã làm tại Bauxite Tây Nguyên và gang thép Formosa Hà Tĩnh. Riêng về thuế và các dịch vụ tài chính, các ưu đãi đó bao gồm:"Miễn thuế thu nhập cá nhân trong 5 năm và giảm một nửa trong các năm tiếp theo. Thậm chí, nếu là nhà quản lý, nhà khoa học, hay chuyên gia được miễn thuế tới 10 năm đầu, nhưng không quá 2030. Miễn thuế thu nhập doanh nghiệp trong 4 năm và giảm 50% trong 9 năm tiếp theo. Nhà đầu tư được thuê đất tối đa 99 năm so với mức tối đa 70 năm hiện tại. Bên cạnh đó, nhà đầu tư cũng được hưởng những ưu đãi thuế xuất nhập khẩu tại khu phi thuế quan, được lưu hành tự do ngoại tệ và có thể làm visa ngay tại đơn vị hành chính kinh tế đặc biệt." (theo phân tích của VOV.VN, Đài Tiếng nói Việt Nam, ngày 22/04/2018) Điểm quan trọng nhất gây bất bình trong nhân dân là, trong dự luật Đặc khu nguyên thủy của Bộ Kế hoạch và Đầu tư, đã viết nguyên văn tại Khoản 1, Điều 32 nói về "Quyền và nghĩa vụ về sử dụng đất tại đặc khu:"Căn cứ vào quy mô, tính chất của dự án đầu tư và đề xuất của nhà đầu tư, Chủ tịch Ủy ban nhân dân đặc khu quyết định thời hạn sử dụng đất để sản xuất, kinh doanh tại đặc khu không quá 70 năm; trường hợp đặc biệt, thời hạn sử dụng đất có thể dài hơn nhưng không quá 99 năm do Thủ tướng Chính phủ quyết định." Đó là lý do tại sao đã có hàng chục ngàn người dân đủ mọi thành phần đã bất ngờ tự phát biểu tình chống Đặc khu và Luật an ninh mạng (Quốc hội chấp thuận ngày 12/06/2018) từ Nam ra Bắc. Họ đã giương cao các các biểu ngữ cầm tay và băng rôn (band-role) chống Đặc khu, chống Trung Quốc và thề không cho Trung Quốc thuê đất, dù chỉ 1 ngày. Các biểu ngữ khác còn có nội dung: "Get out, China!", "KHÔNG đặc khu, KHÔNG an ninh mạng!", "Cho thuê đất là bán nước!"… -"Đả đảo cộng sản bán nước", "Đả đảo Việt gian". - " Đả đảo Luật An Ninh Mạng, Luật Bịt Miệng dân" -"Bài học từ Formosa : Một ngày cũng không cho thuê đất." "Thà đất nước nghèo mà bình yên-Ham giàu mà mất nước." --"Vì độc lập, phản đối đặc khu"! "Vì tự do, phản đối luật an ninh mạng"! Đây là lần đầu tiên trong 43 năm, hàng ngàn người dân đã tràn ngập nhiều ngả đường phố suốt ngày và đêm 10/06/2018 tại Sài Gòn, Hà Nội, Đà Nẵng, Khánh Hòa, Bình Thuận, Bình Dương, Đồng Nai và nhiều thành phố khác để chống Luật thành lập 3 Đặc khu Vân Đồn (tỉnh Quảng Ninh), Bắc Vân Phong (tỉnh Khánh Hòa) và Phú Quốc (tỉnh Kiên Giang). Trước ngày dân biểu tình và trước sức ép của dư luận, Bộ Chính trị đảng CSVN đã họp đến 3 giờ sáng ngày 09/6/2018 để quyết định lùi thời gian thông qua Luật Đặc khu đến kỳ họp 6 của Quốc hội vào tháng 10/2018. Sau đó, Quốc hội đã đồng ý với đề nghị của Chính phủ không quy định trường hợp đặc biệt thời hạn sử dụng đất để sản xuất, kinh doanh tại đặc khu có thể được kéo dài không quá 99 năm. Lý do dân chống vì ai cũng lo ngại Luật này sẽ mở đường cho Trung Quốc vào cướp đất di dân để chiếm đóng 3 vị trí chiến lược quốc phòng quan trọng của Việt Nam: -Vân Đồn (Tỉnh Quảng Ninh) , cửa ngõ ra Vịnh Bắc Bộ, là chặng dừng chân đầu tiên của tầu bè Trung Hoa đi xuống Việt Nam, nhưng cũng là tuyến phòng ngự ở vùng biển Đông Bắc của Việt Nam từ thời các Vua chúa Việt. Hơn nữa Vân Đồn chỉ cách đảo Hải Nam, căn cứ Tầu ngầm của Trung Hoa, chừng 200 hải lý (mỗi hải lý dài 1,852 mét). -Bắc Vân Phong(Tỉnh Khánh Hòa), nhìn thẳng ra Trường Sa, trực diện với các vị trí đóng quân của Trung Hoa trên các bãi đá, nay đã biến thành đảo mà Bắc Kinh chiếm của Việt Nam từ 1988 gồm Subi, Gaven, Chữ Thập, Gạc Ma và Châu Viên. Ngoài ra Bắc Vân Phong cũng chỉ cách vịnh chiến lược nổi tiếng Cam Ranh trên 60 cây số. Khánh Hòa cũng là nơi phát xuất các tầu Hải quân Việt Nam tiếp vận lương thực và luân chuyển quân lính ra vào 21 vị trí đóng quân của Việt Nam ở Trường Sa. -Phú Quốc (Tỉnh Kiên Giang), nằm trong vịnh Thái Lan là vị trí phòng thủ chiến lược cực nam của Việt Nam. Từ Phú Quốc, tầu bè và máy bay có thể đi khắp Á Châu-Thái Bình Dương, sang Ấn Độ Dương để đi qua Trung Đông. Theo tài liệu của nhà nước CSVN thì:"Chủ trương phát triển đặc khu kinh tế xuất hiện ngay từ sau Đổi mới ra đời, và được văn bản hoá ở Nghị quyết trung ương 4 khóa VIII (1997), Văn kiện Đại hội X năm 2006. Đến năm 2017, trên cơ sở Thông báo kết luận số 21-TB/TW ngày 22/3/2017 của Bộ Chính trị, Dự án Luật Đơn vị hành chính - kinh tế đặc biệt, được chuẩn bị từ năm 2014 mới chính thức được Chính phủ trình ra Kỳ họp thứ 4, Quốc hội Khóa XIV (tháng 10-11/2017)." Như vậy, sau khi bị nhân dân phản đối để phải lùi thêm từ kỳ họp 5 tháng 6/2018 đến kỳ họp 6 tháng 10/2018 rồi bây giờ Thường vụ Quốc hội lại bỏ lửng cho đến cuối năm thì Luật Đặc khu không chết cũng ngấp ngoái. -/- Phạm Trần (08/018) | |||||||||||||||||
Posted: 09 Aug 2018 11:52 AM PDT Vân Đồn là một quần đảo phía Đông và Đông Bắc vịnh Bái Tử Long, là một đơn vị hành chính cấp huyện của tỉnh Quảng Ninh. Nó gồm 600 hòn đảo lớn nhỏ. Trong tổng số 600 hòn đảo thuộc huyện thì có hơn 20 đảo có người ở. Vân Đồn gồm 12 đơn vị hành chính, với khoảng 43.000 dân. Đảo lớn nhất trong quần đảo Vân Đồn là Cái Bầu, rộng 17.212 ha, trước có tên là Kế Bào, ở phía Tây Bắc huyện nằm kề cận đất liền, cách đất liền bởi lạch biển Cửa Ông và sông Voi Lớn. Nghe gọi là quần đảo, tưởng xa xôi lắm, nhưng thực tế từ đất liền, ( tại thị trấn Cửa Ông Quảng Ninh ) ra hòn đảo gần nhất là Cái Bầu chỉ vài nghìn mét. Từ nay có thể sang đảo Cái Bầu bằng đường bộ qua 3 cây cầu Vân Đồn I, Vân Đồn 2 và Vân Đồn 3, chiều dài của mỗi cây cầu cũng chỉ hơn trăm mét. Chúng nối đất liền và 3 hòn đảo gần nhau liên tiếp và cũng gần đất liền nhất. Giao thông giữa các đảo còn lại ở phía ngoài vẫn tạm bằng thuyền... Có lẽ, chục năm trước chỉ người Quảng Ninh và người ven biển Hải Phòng biết đến huyện đảo Vân Đồn. Còn bây giờ, năm 2018, người dân cả nước biết, người dân cả thế giới biết khi nó là 1 trong 3 dự án trở thành đơn vị hành chính và kinh tế đặc biệt (Đặc khu) mà quốc hội VN đang xem xét và cũng vì nó mà có các cuộc biểu tình phản đối luật đặc khu hàng vạn người dân trên khắp cả nước tham gia và hàng trăm người bị bắt, bị đánh đập, bị cướp tài sản và bị kết án tù. Chúng tôi đã đến đây vào ngày chủ nhật 5/8/2018. Từ Hải Phòng hai lão già 70 tuổi chúng tôi ra đi bằng xe gắn máy. Chúng tôi chọn đường 10 cũ để đi. Đi theo đường này ngắn hơn phải vòng lên đường 10 (mới) qua cầu Đá bạc, cầu Đụn chéo lên thị Trấn Đông Triều rồi mới xuống được Uông Bí. Dùng đường này chúng tôi mất khoảng 30 phút chết khi qua phà Rừng. Nhưng bù lại con đường ngắn được khoảng 25 Km; thêm nữa còn được thấy con đường uốn lượn quanh co đèò dốc nhỏ với các đồi thông và làng mạc còn đậm nét cổ điển và thơ mộng hai bên. Chúng tôi vượt qua cầu dây văng Bãi Cháy vào lúc 11h, ăn trưa trong một quán bình dân ở thị xã Cẩm Phả. Cơm khá ngon và rẻ. Cơm, canh, cá biển, tôm biển...Có khoảng 7 món được bày ra bàn. Khách dùng dĩa tự lấy thức ăn mình muốn đặt vào khay cá nhân. Lấy bao nhiêu cô chủ quan sát và lẩm nhẩm vài chục giây nói ra số tiền khách phải trả. Vào khoảng 13 giờ, chúng tôi có mặt ở cây cầu Vân Đồn 1, địa giới giữa đất liền và hải đảo. Vào giờ trưa người xe đi lại thưa thớt. Xe máy đưa chúng tôi lên đỉnh cầu. Hai bên cầu là vịnh biển. Chúng tôi thấy một người đàn ông đang đứng giữa cầu thả mồi xuống biển câu cá. Táp xe vô, chúng tôi chụp ảnh cho nhau rồi nhờ anh chụp cho một kiểu ảnh có đủ hai người. Anh sẵn sàng nhưng lúng túng cầm điện thoại, hỏi đi hỏi lại 3 lần rằng chạm ngón tay vào chỗ nào trong mặt cái máy điện thoại thông minh là chụp ảnh. Anh nói anh chưa dùng cái này bao giờ với nụ cười rất thật. Tôi nói: Sau tháng 10 tới, Quốc hội thông qua luật đặc khu là vợ anh ở nhà có Ipon nối mạng biết anh ngoài này đã câu được bảo nhiêu cá. -Không đến lượt cháu.! -Sao vậy. Cái điện thoại nối được mạng cũng rẻ thôi. -Cháu mua cái cục gạch còn khó. Người đi lưới có thuyền. Người đi câu chỉ có cái cần câu. -Thế còn đất đai? Bán đi một ít sắm tàu. Đang sốt đất. Sắp lên đặc khu. -Đất nhà cháu chỉ đủ ở. Còn đất chung của dân chúng nó bán hết rồi! -Ai bán? Bán cho ai? -Nói ra chúng nó bảo phản động, cho đi tù! Ngư phủ quay lại với cái cần câu của mình. Biết không hỏi được gì thêm chúng tôi lên xe đi tiếp. Đảo Cái Bầu là "thủ phủ" của huyện đào Vân Đồn. Đường quanh co, lúc lên lúc xuống vì đèo dốc nhưng độ chênh chỉ đủ tạo ra cho người ngồi trên ô tô, xe máy cảm giác vi vu. Những tấm panel rộng dăm bảy m2 mô tả bằng hình ảnh đồ họa, ảnh quảng cáo cho các dự án khách sạn, khu vui chơi giải trí... dựng thành hàng rào bên phải đường. Sân bay tầm cỡ quốc tế mang tên 'Sân bay quốc tế Vân Đồn" tọa lạc ở đây, do tập đoàn Vingruop xây cất. Các hạng mục cơ bản đã hoàn thành. Trước hôm chúng tôi đến một ngày máy bay đã thử cất và hạ cánh. Các bãi biển rộng và đẹp. Đây đó trên các bãi biển trũng hoặc đầm lầy đọng nước những khối đất đá núi màu gạch nằm ngổn ngang. Một người dân đi qua cho chúng tôi biết những đống đất đá kia người ta chở đến để san lấp lấy mặt bằng cho các dự án, nhưng việc san lấp đã dừng lại chờ luật đặc khu, ngoại trừ mặt bằng của tập đoàn Vingroup. Tập đoàn này đang xây một khách sạn 60 tầng và hình như không quan tâm đến luật đặc khu có hay không được thông qua. Tôi hỏi: -Người Trung Quốc, các tập đoàn kinh tế Trung Quốc thì sao? Cháu không biết khu đất nào, vịnh biển nào của ai. Sau dăm bảy tháng sôi như mỡ, vài tháng nay đã chững lại. Cháu cũng không thấy người Trung Quốc qua lại đảo này. Nếu có thì trong Bắc Vân Phong hay Phú Quốc. Chúng tôi lại đi. Khát. Ghé vào một quán nước mía ép, chúng tôi gọi đồ uống. Tôi để ý đến một căn nhà cấp 4 tuềnh toàng , cửa đóng im ỉm. Bên trên có biển hiệu "Môi giới nhà đất'. Xem cung cách của cơ sở "Môi giới nhà đất" này đủ biết nó không chuyên nghiệp. Nó mọc lên theo 'phong trào". Tôi chỉ tay vào căn nhà, hỏi cậu chủ quán: - Hôm nay chủ nhật. Cơ sở môi giới nhà đất không làm việc? - Bỏ rồi! Ông chủ lại đi biển như trước -Sao vậy? - Có ai bán, ai mua đâu hai bác. Hai bác ở đâu đến? -- Hải Phòng. -Hai bác muốn mua đất ở hay đất... đầu tư? -Chúng tôi mua đất ở. Chúng tôi muốn mua một mảnh đất rộng khoảng hai ba trăm mét vuông bên cạnh đất của bà chủ tịch quốc hội Nguyễn Thị Kim Ngân. Chú có biết mấy lô đất của bà Ngân nằm ở đâu không? Không biết rằng tôi hỏi cho vui, cậu chủ quán suy nghĩ rồi đáp.: - Không nghe ai là người ở đây nói bà Ngân mua đất trên đảo này. Chỉ nghe trên mạng xã hội. - Còn người Trung quốc? - Dân Quảng Ninh cương quyết không "chơi" với tàu! -Chắc không? Luật đặc khu thông qua thì sớm muộn cũng phải "chơi" với Tàu đó chú. - Không mà! Lãnh đạo Quảng Ninh cũng nói với dân như thế mà! Tôi nghĩ không nên tranh luận tiếp với cậu. Cậu không thể biết trong luật Đặc khu có nhắc đến/ nhằm vào một đối tượng được nói tránh bằng cụm từ: "Có chung đường biên giới với tỉnh Quảng Ninh" và ông bí thư đảng Quảng Ninh nhất nhất đòi quốc hội thông qua luật Đơn vị kinh tế hành chính đặc biệt. Cậu đang bày tỏ suy nghĩ của cậu, của người dân trên đảo Vân Đồn. Cậu đâu biết còn có một suy nghĩ khác đối lập để những ai bày tỏ suy nghĩ của mình sẽ bị coi là "phản động", bị đi tù như ngư phủ chúng tôi gặp trên cầu Vân Đồn 1 thật thà cho biết. Đã hơn 3 giờ chiều, chúng tôi phải ra về. Dù chuyến đi ngắn ngủi như người cưỡi ngựa xem hoa chúng tôi cũng hiểu ra rằng đất và biển Vân Đồn rất đẹp, rất nhiều tiềm năng. Nhưng không thể ví nó như một thiếu nữ đang ngủ, bộ phận nào trên cơ thể thiếu nữ cũng đẹp, xẻ ra là bán được tiền. Đáng tiếc, một phát ngôn dung tục như trên lại từ miệng của một cán bộ cấp cao của đảng. Chúng tôi nghĩ nếu người dân Vân Đồn được làm chủ Vân Đồn nó phải như một chàng trai vạm vỡ đủ sức nâng kinh tế của tỉnh Quảng Ninh và vùng lân cận lên xứng tầm , dù có hay không có Đặc khu. | |||||||||||||||||
ÔNG LÝ QUANG DIỆU NÓI VỀ LÃNH ĐẠO CSVN Posted: 09 Aug 2018 11:48 AM PDT Ông Lý Quang Diệu nói, lãnh đạo VN cho rằng họ đã đánh thắng hai đế quốc lớn là Pháp và Mỹ thì rồi việc gì khó đến đâu họ cũng sẽ làm được, rằng họ muốn tôi góp ý kiến để họ chứng minh đường lối xây dựng CNXH theo chủ nghĩa Mác Lênin là hoàn toàn đúng đắn và để làm gương cho nhiều nước khác .
Hỏi : Được biết, vào tháng 11 năm 1991, sau khi ngài đã thôi chức thủ tướng, ông Võ Văn Kiệt có mời ngài làm cố vấn kinh tế cho chính phủ Việt Nam. Xin cho biết ngài đã góp được những ý kiến gì. Trả lời : Tháng 11 năm 1991, ông Võ Văn Kiệt, với tư cách thủ tướng chính phủ Việt Nam sang thăm Singapore. Trước đây ông Phạm Văn Đồng làm cho tôi quá thất vọng thì nay ông Kiệt làm cho tôi hy vọng. Ông Kiệt có lời mời tôi làm cố vấn nhưng tôi chưa dám nhận lời, hẹn sẽ sang Việt Nam khảo sát tình hình và sẽ trao đổi. Tháng 4 năm 1992 lần đầu tiên tôi đến Hà Nội, làm việc với ông Kiệt. Ban đầu ông Đỗ Mười,Tổng bí thư đảng định không tiếp , vẫn nghĩ tôi là tên chống cộng hèn hạ, nhưng sau khi biết các nội dung tôi trao đổi với ông Kiệt là thiện chí thì ông Mười đồng ý tiếp, bên ngoài tỏ ra thân mật, vui vẻ. Tháng 10 năm 1993 ông Đỗ Mười sang thăm Singapore thì đã có thái độ thân thiện và sau đó Hà Nội đã cho dịch và phát hành Tuyển tập các bài chính luận của tôi . Tôi còn đến Việt nam 3 lần nữa vào năm 1993, 1995, 1997. Về việc góp ý kiến cho vua chúa hoặc cho những người lãnh đạo đất nước. Tôi thấy có 2 loại chính. Loại 1 là thuyết khách kiểu như Tô Tần, Trương Nghi, Phạm Chuy … trong lịch sử Trung quốc. Loại này có mục đích tiến thân nên phải tìm cho được điều vua chúa thích nghe để nói cho lọt tai. Loại 2 là các cố vấn, họ ít quan tâm đến điều các đối tượng thích nghe mà tập trung vào những kế sách có nhiều hiệu quả, đó là những mưu lược thể hiện tài năng và ý chí của họ. Các ông lãnh đạo của Hà nội muốn đồng thời phát triển kinh tế thị trường, mà lại phát triển cho nhanh, bất chấp sự bảo vệ môi trường, vừa phải giữ nguyên đường lối chuyên chính vô sản với chế độ đảng trị. Các vị cho rằng họ đã đánh thắng hai đế quốc lớn là Pháp và Mỹ thì rồi việc gì khó đến đâu họ cũng sẽ làm được, rằng họ muốn tôi góp ý kiến để họ chứng minh đường lối xây dựng CNXH theo chủ nghĩa Mác Lênin là hoàn toàn đúng đắn và để làm gương cho nhiều nước khác . Tôi biết nếu góp ý thẳng thắn ngay họ sẽ không nghe, nên ban đầu tôi phải tỏ rõ thiện chí bằng cách bỏ ra một số tiền kha khá để viện trợ, để đầu tư một số cơ sở sản xuất, sau đó mời một số nhà lãnh đạo Việt Nam sang khảo sát tận nơi cách làm của chúng tôi để tham khảo được gì thì được. Sau ông Phạm Văn Đồng, Võ Văn Kiệt thì các ông Đỗ Mười, Nông Đức Mạnh, Trần Đức Lương, Nguyễn Phú Trọng đã lần lượt sang Singapore. Tuy các ông có thăm nhiều nơi, nghe nhiều bài giới thiệu nhưng hầu như không tham khảo được gì. Điều các ông muốn học và làm cho đến nay nhân loại chưa có ai biết, chưa có ai làm được, đó là phát triển kinh tế thị trường trong chế độ vô sản chuyên chính, theo Chủ nghĩa Mác Lênin, hoặc là " Kinh tế thị trường định hướng XHCN". Cũng đến lúc phải nói ý kiến của mình, tuy biết rằng những góp ý đó hoàn toàn ngược với lòng mong muốn của họ. Tôi cho rằng kinh tế thị trường và thể chế chính trị vô sản chuyên chính là mâu thuẩn nhau, không thể dung hòa. Nếu cứ cố gán ép hai thứ đó với nhau thì sẽ sinh ra một xã hội rối loạn và thối nát, kiểu chế độ tư bản thời kỳ hoang dã. Vô sản chuyên chính sẽ không phát huy được mặt tích cực của kinh tế thị trường mà càng làm tăng thêm mặt tiêu cực, làm trầm trọng thêm các nhược điểm thối tha của nó. Kết hợp kinh tế thị trường với chuyên chính vô sản sẽ đẻ ra tham nhũng trầm trọng và rộng khắp, đẻ ra tệ nạn mua bán quan tước, sẽ làm xuống cấp đạo đức và giáo dục, sẽ làm phát triển tệ nạn dối trá từ trên xuống dưới, thế mà kết quả chẳng phát triển kinh tế được bao nhiêu. Sau sửa sai 1986 mà Việt Nam nhận nhầm là đổi mới, kinh tế có phát triển, mặc dù phát triển với tốc độ tăng trưởng hàng năm trên 8%, nhưng đó là chỉ là tăng trưởng do người dân được cởi trói chứ chưa phải do lao động sáng tạo và công nghệ cao, chưa phải do nền kinh tế tri thức. Hơn nữa đó là sự phát triển nóng dựa vào khai thác cạn kiệt tài nguyên, vay nợ, lao động đơn giản. Trong sự phát triển vội vàng dễ gặp phải việc tàn phá thiên nhiên và làm ô nhiểm môi trường, có được chút lợi trước mắt mà để tai họa nặng nề cho hậu thế. Tôi có góp ý về sự " Phát triển bền vững", lãnh đạo Hà Nội có nghe, có nhắc lại nhưng hình như chỉ nói cho qua chuyện. Việc Việt Nam phát triển kinh tế trong khoảng mười năm sau 1986, đưa đất nước thoát khỏi nghèo đói đã làm mờ mắt, làm tối lòng một số lãnh đạo, họ tưởng nhầm là nhờ tài năng của họ, là nhờ vận dụng sáng tạo Chủ nghĩa Mác Lênin, mà không biết rằng thực chất là nhờ làm ngược lại chủ nghĩa đó, nhờ nhân dân được cởi trói một phần. Việt Nam muốn cải cách và phát triển kinh tế theo thị trường, muốn hòa nhập với thế giới dân chủ thì trước hết cần cải cách nhà nước theo thể chế tam quyền phân lập, cần phải thật sự tự do tư tưởng, thật sự mở rộng dân chủ, đặc biệt dân chủ trong bầu cử để chọn được những người có tài năng, như thế mới có được những sáng tạo. Lãnh đạo ở Hà Nội chỉ muốn nghe thuyết khách loại 1, kiểu các chuyên gia của Liên xô và Trung quốc trước đây, mà tôi không thể nào làm được như họ. Tôi chỉ muốn và có thể làm cố vấn loại 2, trình bày trung thực quan điểm của mình. Tôi tuy có được lời mời làm cố vấn nhưng những điều tôi góp ý chẳng ai nghe. Tôi đành nói ý cuối cùng : Các ông không phải tìm mời cố vấn nước ngoài mà hãy tìm ở trong nước, người Việt các ông có nhiều người giỏi nhưng không được dùng đúng chỗ vì họ không thích hợp với chế độ độc tài toàn trị của các ông. Vì bất đồng ý kiến mà số thì bị bắt giam, số bỏ ra nước ngoài, số khác ôm hận chờ thời. Tinh hoa, hiền tài của đất nước phải được tập họp lại trong Quốc hội, trong các cơ quan nhà nước . Kinh nghiệm chủ yếu của Singapore là bộ máy hành chính nhà nước phải thật tinh gọn, muốn vậy phải chọn dùng được những người thật sự tài giỏi và liêm khiết. Khi nhìn vào Quốc hội của các ông chỉ thấy tính chất đại diện của nó chứ không thấy trí tuệ. Bộ máy của các ông gồm 3 tầng đè lên nhau gồm cơ quan đảng, chính quyền, mặt trận Tổ quốc, ôm ấp lấy nhau, dẫm đạp lên nhau mà lại thiếu người giỏi và liêm khiết . Năng suất lao động của Việt nam thuộc loại rất thấp mà năng suất trong công tác của chính quyền và Quốc hội của các ông lại càng thấp. Việt nam có câu thành ngữ "Ăn tàn phá hại", câu ấy khá đúng cho đội ngũ quan chức các cấp của các ông từ cơ sở đến trung ương. Như thế thì dựa vào đâu để phát triển xã hội. Các nước dân chủ đều cho rằng động lực để phát triển xã hội phải dựa vào năng lực và trách nhiệm của 3 lực lượng chính là trí thức, doanh nhân và quan chức chính quyền. Cộng sản lại cho là dựa vào liên minh công nông, thế mà công và nông của các ông đang lao động cực nhục và sống lay lắt, trí thức các ông thì phần lớn hữu danh vô thực, doanh nhân còn yếu và bị chèn ép, quan chức nhà nước thì phần lớn nặng về tham nhũng và cửa quyền, yếu kém về trình độ và đạo đức. Các ông muốn phát triển đúng hướng thì phải thay đổi từ gốc rễ là nhận thức, là thay đổi thể chế. Ông Lý cho biết quan hệ giữa ông và Hà nội có thân thiết được một thời gian, sau đó cả hai bên đều chán nhau vì " đồng sàng dị mộng", đặc biệt sau khi ông Võ Văn Kiệt nghỉ hưu thì quan hệ gần như quay về trạng thái " bằng mặt mà chẳng bằng lòng". Tôi định nêu tiếp câu hỏi về ý kiến của ông đối với mong ước " Thoát Trung" và con đường sắp tới mà dân Việt nên theo , nhưng đến đây ông Lý ra hiệu cuộc phỏng vấn đã khá dài, cần kết thúc và không hẹn gặp lại. Thật tiếc, nhưng biết làm sao. | |||||||||||||||||
Posted: 09 Aug 2018 11:44 AM PDT Mỗi lần đọc tin bọn gọi là quan toà nhẫn tâm tuyên án tù nặng những người trẻ, nhiều em còn vị thành niên , hay phụ nữ có con dại, chỉ vì cái tội còn ưu tư tới đất nước, tôi lại nghĩ tới một người quen, trước 75 làm thẩm phán ở Sài Gòn. Tạm gọi là ông T T tâm sự khi quyết định học để trở thành thẩm phán, bố mẹ không vui, chỉ sợ con làm việc thất đức. Trước mỗi phiên tòa, bà mẹ , một Phật tử thuần thành, không quên dặn con : nếu tha được người ta thì tha, nếu tuyên án nhẹ được thì tuyên án nhẹ, đừng nặng tay làm hại ai, để phúc đức lại cho con cháu. T nói : '' mình buồn cười, giải thích cho mẹ hay phải có công lý, người có tội phải trả nợ, xã hội mới ổn định được, nhưng mỗi lần tuyên án, không thể không nghĩ tới lời mẹ dặn. '' '' Có lẽ suốt đời chánh án, T nói, mình chưa phạm một lỗi lầm, chưa bỏ tù oan hay quá nặng tay với ai, để bây giờ phải hối hận, cũng nhờ lời nhắc nhở của bà cụ, không dạy trong trường luật nào. Ở một nước nghèo như nước ta, nhiều người phạm tội chỉ vì hoàn cảnh. Phải đứng vào địa vị của từng người, để hiểu, trước khi tuyên án . Rất hiếm những người phạm luật vì độc ác. Miền Nam lúc đó còn là một xã hội nhân hậu, tử tế . Cái ác chưa ngự trị ''. T tâm sự, cố không rớt nước mắt : '' Mình chỉ ân hận không cám ơn mẹ trước khi cụ qua đời. Cụ mất khi mình nằm trong trại cải tạo. Chẳng bịnh tật gì, chết héo mòn vì ngày đêm lo cho con trong tù. Họ nhốt một người, nhưng giết được những người ở bên ngoài, ở nhà tù lớn '' Hy vọng những ông tòa ở các toà án nhân dân, dù nhẫn tâm tới đâu, vẫn còn một chút lương tâm, sẽ có lúc lương tâm ray rứt đã làm chuyện thất đức. Giống như anh chàng Roskolnikov trong '' Crime et Châtiment '' của Dostoïevski. Roskolnikov giết người, vì nghĩ nạn nhân là người xấu đáng chết, và cũng để chiếm đoạt tài sản, tiền bạc cuả họ. Sau khi phạm tội ác, Roskolnikov bị lương tâm ngày đêm cắn xé, trở nên điên cuồng. Kết án 9, 10 năm tù một phụ nữ có con dại hay một thiếu niên mới chập chững vào đời về tội yêu nước, thương dân, là một hành động giết người. Tịch thu tài sản của họ, thêm một cái tội cướp của. Dù có rêu rao, có tự trấn an, tự dối mình đó là chuyện cần thiết để xây dựng '' xã hội chủ nghĩa ''. Hy vọng, cho các ông chánh án '' nhân dân '', giáo dục Cộng Sản đã thành công trong việc tiêu diệt hoàn toàn cái gọi là lương tâm trong con người họ. Nếu không, một lúc nào đó, chút lương tri còn ẩn núp trong tiềm thức, sẽ lồm cồm bò dậy, các ông sẽ phải sống những giây phút ray rứt đau đớn của Roskolnikov. Cho đến những ngày cuối cùng của cuộc đời , hay những đêm thao thức khó ngủ. | |||||||||||||||||
Tiếp bước Mỹ, Đức tăng cường thắt chặt đầu tư từ Trung Quốc Posted: 09 Aug 2018 11:40 AM PDT Tân Bình Tâm lý bảo hộ sản xuất trong nước đang gia tăng tại Đức. Cũng giống như chính phủ Trump ở Mỹ, nội các của Thủ tướng Đức Angela Merkel đang thực hiện các bước để mở rộng khả năng ngăn chặn các giao dịch nước ngoài, đặc biệt từ Trung Quốc, được coi là mối đe dọa tới an ninh quốc gia.
Bộ trưởng Kinh tế Đức Peter Altmaier mới đây trao đổi với nhật báo Die Welt rằng việc giảm hạn ngạch đầu tư nước ngoài là cần thiết để giám sát "thêm nữa các vụ mua lại các lĩnh vực nhạy cảm của nền kinh tế". Hiện tại nếu các vụ bán từ 25% trở lên vốn chủ sở hữu của một công ty Đức cho một nhà đầu tư nằm ngoài Liên minh Châu Âu (EU), thì chính phủ Đức có quyền phủ quyết để ngăn chặn giao dịch. Nội các của bà Merkel đang muốn giảm hạn ngạch này xuống 15%. "Chúng tôi muốn có thể xem xét kỹ hơn các công ty trong lĩnh vực quốc phòng, cơ sở hạ tầng quan trọng và một số công nghệ dân sự khác có liên quan đến bảo mật, chẳng hạn như an ninh công nghệ thông tin", Bộ trưởng Altmaier nói. Ông Altmaier cho biết chính phủ Đức không muốn ngăn chặn đầu tư nước ngoài, mà là muốn hiểu rõ hơn về những nhà đầu tư nước ngoài và động cơ mua lại doanh nghiệp Đức của họ. Theo tờ Die Welt, đề xuất sửa đổi Quy định Ngoại thương và Thanh toán đã được gửi tới nhiều bộ. Luật sửa đổi trao cho chính phủ nhiều quyền hơn này có thể có hiệu lực ngay trong năm nay. Ông Altmaier cho hay: "Tất nhiên chúng tôi muốn các công ty tiếp tục đầu tư vào Đức. Nhưng chúng tôi cũng có trách nhiệm bảo vệ lợi ích an ninh và trật tự công cộng". Ngoại giới đánh giá động thái của chính phủ Merkel ngăn chặn dòng tiền nước ngoài đổ vào các doanh nghiệp Đức chủ yếu nhắm mục tiêu vào các nhà đầu tư Trung Quốc. Các quan chức Đức lo ngại rằng Trung Quốc quan tâm tới các công ty Châu Âu chủ yếu để sử dụng chúng làm phương tiện thâu tóm các công nghệ và bí quyết kinh doanh quan trọng. Ông Stephen Ezell, Phó Chủ tịch Quỹ Công nghệ Thông tin và Sáng tạo – một nhóm tư vấn có trụ sở tại Mỹ cho biết: "Một thành tố cốt lõi trong chiến lược của họ [Trung Quốc] là bước ra thị trường quốc tế và nỗ lực mua các doanh nghiệp hoặc công nghệ, thường các thương vụ này do các công ty Trung Quốc có tài trợ của chính phủ hoặc các công ty của nhà nước Trung Quốc thực hiện". "Họ sử dụng vỏ ngoài là các giao dịch thị trường tự do để che đậy thực tế bên trong, nhiều trường hợp, đó là các khoản đầu tư nước ngoài do nhà nước định hướng để tìm cách thâu tóm các doanh nghiệp, ngành công nghiệp hoặc công nghệ nước ngoài quan trọng", ông Stephen Ezell nhấn mạnh. Trung Quốc khao khát công nghệ Đức
Báo cáo của Tập đoàn Rhodium và Viện Mercator về Nghiên cứu Trung Quốc gần đây cho biết Trung Quốc đang nắm giữ nhiều công ty khắp Châu Âu. Chế độ Bắc Kinh đã đầu tư gần 30 tỷ euro vào thị trường Châu Âu trong năm ngoái. Báo cáo nêu trên nêu rõ chế độ cộng sản cầm quyền tại Trung Quốc đóng một vai trò quan trọng trong các vụ mua lại doanh nghiệp như vậy. Tỷ lệ cổ phần của các đơn vị nhà nước trong tổng đầu tư của Trung Quốc ở Châu Âu đã tăng từ 35% trong năm 2016 lên 68% trong năm 2017. Đức, Pháp và Anh Quốc là những nước hấp dẫn các nhà đầu tư Trung Quốc nhất. Ba nước này chiếm tới 75% tổng đầu tư của Trung Quốc vào EU. Tuy nhiên, theo báo cáo của Tập đoàn Rhodium và Viện Mercator, đầu tư trực tiếp nước ngoài (FDI) của Trung Quốc vào các công ty Đức đã giảm đáng kể trong vài năm qua, từ 11 tỷ euro năm 2016 xuống chỉ còn 1,8 tỷ euro năm 2017. Trong hai năm qua, những quan ngại về đầu tư nước ngoài tại Đức đã tăng lên, điều này dẫn tới chính phủ Đức đẩy mạnh quyền giám sát và phủ quyết của họ. Tuy nhiên, báo cáo của của Tập đoàn Rhodium và Viện Mercator nhận định việc đầu tư từ Trung Quốc vào Đức giảm cũng liên quan tới thời gian chờ đợi chuyển giao quyền kiểm soát doanh nghiệp lâu và báo cáo này nhấn mạnh rằng Đức vẫn là địa chỉ đầu tư ưa thích của các nhà đầu tư Trung Quốc. Tâm lý bảo hộ gia tăng
Tâm lý bảo hộ tại Đức đã bắt đầu gia tăng từ năm 2016 khi Tập đoàn Midea của Trung Quốc chuyên sản xuất đồ gia dụng đã mua lại thành công công ty Kuka AG – một nhà sản xuất robot của Đức. Thương vụ gây tranh cãi này đã lan rộng lo lắng về việc Trung Quốc có thể đang cố gắng mua nhiều nhất có thể công nghệ cao vốn là thành tố quan trọng chiến lược của nền kinh tế Đức. Sau đó, chính phủ Đức đã ngăn chặn một thương vụ tương tự liên quan tới một quỹ đầu tư Trung Quốc dự định mua lại hãng sản xuất chip Aixtron của Đức. Theo Epoch Times, chính phủ của Thủ tướng Merkel gần đây đã dùng quyền phủ quyết để ngăn chặn một công ty Trung Quốc muốn mua lại tập đoàn Leifeld Metal Spinning – một nhà sản xuất máy công cụ kiểu Đức rất quan trọng cho ngành công nghiệp hàng không vũ trụ và hạt nhân. Lập trường cứng rắn của Đức là một phần của chuỗi phản ứng toàn cầu chống lại các khoản đầu tư từ Trung Quốc. Theo Thời báo Tài chính (Financial Times), xuất phát từ lo ngại tới an ninh quốc gia, Anh Quốc trong tháng Bảy vừa qua cũng đã công bố một văn bản chính sách dày 120 trang tăng cường khả năng của chính phủ trong việc ngăn chặn các thương vụ mua lại doanh nghiệp, tài sản của nước Anh. Financial Times đánh giá động thái này của Anh Quốc chủ yếu nhắm vào các nhà đầu tư Trung Quốc và Nga. Tại Mỹ, để giải quyết rủi ro từ đầu tư Trung Quốc, các nhà lập pháp tại Washington gần đây đã thảo luận về một dự luật lưỡng đảng với tên gọi Đạo luật Hiện đại hóa Rà soát Rủi ro Đầu tư nước ngoài (FIRRMA). Dự luật mới này nhằm cải cách sự giám sát và quyền hạn của Ủy ban Đầu tư nước ngoài tại Hoa Kỳ (CFIUS) – cơ quan liên ngành chịu trách nhiệm đánh giá các mối đe dọa tới an ninh quốc gia xuất phát từ một số loại đầu tư nước ngoài vào Mỹ. Dự luật mới là một bước tiến quan trọng, vì nó sẽ cho phép chính phủ Hoa Kỳ xem xét một loạt các giao dịch với phạm vi lớn hơn. Tổng thống Donald Trump đang kêu gọi Quốc hội nhanh chóng bỏ phiếu thông qua dự luật. Dự luật FIRRMA tăng thêm quyền hạn cho CFIUS, giúp cơ quan này có thể kiểm toán các thương vụ mua bán không chỉ giới hạn ở các giao dịch mà thực thể nước ngoài sẽ nắm cổ phần chi phối, mà tính đến cả các cổ đông nước ngoài sẽ chỉ nắm cổ phần nhỏ trong các công ty kinh doanh về cơ sở hạ tầng và công nghệ quan trọng. Theo nhìn nhận của ông Stephen Ezell – Phó Chủ tịch Quỹ Công nghệ Thông tin và Sáng tạo, dường như các nước phương Tây đang phối hợp cùng nhau để rà soát chặt chẽ hơn các khoản đầu tư của Trung Quốc. "Nó là phù hợp khi các nước, trong đó có Mỹ, Đức và một số nước khác đang sử dụng quy trình sàng lọc nghiêm ngặt hơn để thực sự hiểu được nhà đầu tư đang đứng sau những đề xuất mua lại doanh nghiệp", ông Ezell nói. Theo Epoch Times, Tân Bình | |||||||||||||||||
‘Tham nhũng đang ẩn mình trong hệ thống chính trị’ Posted: 09 Aug 2018 11:31 AM PDT Đó là khẳng định của ông Huỳnh Đảm – nguyên Chủ tịch Ủy ban Trung ương MTTQ Việt Nam.
Ngày 6/8, Ban Thường trực Ủy ban Trung ương MTTQ Việt Nam tổ chức hội thảo "MTTQ Việt Nam thực hiện công tác phòng, chống tham nhũng, lãng phí" khu vực phía Nam. Tại hội thảo, ông Huỳnh Đảm – nguyên Chủ tịch Ủy ban Trung ương MTTQ Việt Nam cho rằng tham nhũng là giặc nội xâm rất tinh vi ở chỗ mang danh, đội lốt, ẩn mình trong hệ thống chính trị nên khó nhận ra và phòng, chống không đơn giản. Ông Đảm đề nghị MTTQ tiếp tục kiến nghị để có cơ chế lấy phiếu tín nhiệm giữa nhiệm kỳ, hoặc mỗi năm một lần đối với những người do HĐND bầu ra. "Lấy phiếu tín nhiệm là có cơ sở đánh giá một cách chính xác cán bộ. Tôi có niềm tin như vậy, chứ nói chung chung không bao giờ có hiệu quả" – ông Đảm cho hay. Cũng tại hội thảo, PGS.TS Nguyễn Ngọc Điện, Phó Hiệu trưởng Trường ĐH Kinh tế-Luật (Đại học Quốc gia TP.HCM) thấy hoài nghi về khả năng thành công của Luật Phòng chống tham nhũng mà Quốc hội chuẩn bị thông qua. "Ngay từ cách chúng ta đặt vấn đề và phương pháp giải quyết vấn đề đã không ổn. Dự thảo Luật Phòng chống tham nhũng hiện còn chưa rõ ràng trong việc xác định vai trò của các lực lượng phòng chống, còn đặt nặng vai trò cá nhân trong công tác này", ông Điện đánh giá. Ông Điện cũng cho rằng chống tham nhũng phải là sự nghiệp của một hoặc nhiều tập thể, thậm chí phải là trào lưu xã hội thì mới có cơ may thành công chứ một cá nhân khó có thể làm được. "Bản thân tổ chức xã hội phải bảo đảm sự minh bạch và trong sạch trong tổ chức và hoạt động. Về phần mình, Nhà nước phải tạo điều kiện thuận lợi cho các tổ chức xã hội tham gia phòng, chống tham nhũng cả trong giai đoạn xây dựng cũng như trong quá trình thực hiện chính sách, luật pháp" – ông Điện nói thêm. Hoàng Minh |
You are subscribed to email updates from Dân quyền. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States |
0 nhận xét:
Đăng nhận xét