“Tranh chấp ngôi vị nhiệm kỳ 13 - phần 2” plus 1 more |
Tranh chấp ngôi vị nhiệm kỳ 13 - phần 2 Posted: 16 Aug 2018 09:55 AM PDT Sự tranh chấp của chóp bu cộng sản bắt đầu sớm như vậy là điều đáng mừng cho nhân dân, bởi sự đoàn kết trong nội bộ của đảng không hề có như người dân bấy lâu lầm tưởng, nó đã bộc lô sự thối nát về nhân cách giữa đám lãnh đạo chóp bu. Chúng sẵn sàng trở mặt giết nhau không đắn đo, người ta còn thấy hình ảnh tổng bí thư Nguyễn Phú Trọng và Đinh La Thăng ôm nhau vào cái ngày liên hoan đưa tiễn Đinh La Thăng đi nhận chức bí thư thành uỷ tp HCM, vậy mà chỉ một năm rưỡi sau người ta thấy Nguyễn Phú Trọng hả hê trước việc bắt Đinh La Thăng phải ngồi tù nốt phần đời còn lại. Cũng như thông lệ trước đó, bồi bút của nhóm Trương Tấn Sang là Trương Huy San lại nã phát đạn mở đường vào Trần Đại Quang như đã từng nã vào Đinh La Thăng. Huy San chất vất về sức khoẻ của Trần Đại Quang, và đòi hỏi Quang phải từ chức vì sức khoẻ không đảm bảo. Tiếp đến những chiêu trò thanh tra của Trương Hoà Bình, Nguyễn Xuân Phúc dồn dập nhằm vào những cấp dưới, tay chân của Trần Đại Quang , y hệt như kịch bản khi trước đã làm với Đinh La Thăng. Cuộc tấn công vào Trần Đại Quang khá tốn công sức hơn nhiều với Đinh La Thăng. Phe của Trương Tấn Sang đã phải huy động toàn lực, cậy nhờ đến những túi tiền của các đại gia. Phúc phải thân chinh đi các tỉnh dưới chiêu bài hứa hẹn đầu tư để chiêu dụ các tỉnh đồng sức chống Quang. Trương Hoà Bình trên cương vị phó thủ tướng về pháp luật ra sức tìm mọi cách khép tội cho những tay chân của Quang. Các đại gia như Đặng Văn Thành, gia tộc Thân Đức Nam , đại gia ngành thép kiêm chủ tịch Đà Nẵng Huỳnh Đức Thơ tung tiền khắp Nam Bắc để mua chuộc những cây bút phanh phui đám đệ tử Trần Đại Quang, đa phần đám bồi bút này đều xuất thân từ Quảng Nam, Đà Nẵng, Huế. Về phần Trọng, đương nhiên Trọng không việc gì phải ngăn cản đám Trương Tấn Sang hạ bệ Trần Đại Quang, Trọng cũng sẵn sàng chiều theo như từng chiều đám này hạ Đinh La Thăng. Lý do cũng rất đời thường, Quang ở ngôi vi ngấp nghé thế chân cho Trọng. Nói đến sự ngấp nghé thế chân, phải đảo qua về một nhân vật , đó là Đinh Thế Huynh. Ông Huynh không phải bị triệt hạ hay âm mưu hạ bệ gì như thiên hạ lầm tưởng, ông Huynh bỗng nhiên mắc một căn bệnh đãng trí và lẫn thẩn. Huynh không phải là người nham hiểm, ông ta là người lý luận ba phải, cũng không thân hẳn phe phái nào. Ông Huynh là nhân vật dự bị cho tình huống tranh chấp gay cấn nội bộ, sẽ được đưa vào những vị trí như chủ tịch nước, tổng bí thư, chủ tịch quốc hội...còn không cứ để ông ta ngồi đó cũng chẳng hại ai, chẳng ảnh hưởng gì đến đường lối cộng sản kiên định của đảng. Chính vì thế khi lâm bệnh, ông bị mất chức thường trực ban bí thư, nhưng chẳng ai buồn đuổi ông ra khỏi danh sách bộ chính trị, dù ông vật vờ nghỉ dưỡng bao lâu, bởi suy cho cùng người ta tính cứ để ông đó cũng chẳng sao, bỏ đi lại phải đau đầu đấu đá đưa người khác vào khi còn bao nhiêu cái cần đấu đá gấp. Phe chủ mưu triệt hạ thượng tá Đinh Ngọc Hệ, tức Út Trọc, sếp công ty Thái Sơn chính là phe thủ tướng Phúc chứ không phải là Nguyễn Phú Trọng. Những nguồn tin ban đầu cho rằng Trọng là chủ tịch quân uỷ trung ương, nên việc phát động triệt Út Trọc là từ Trọng. Hoàn toàn không phải vậy, thủ tướng Nguyễn Xuân Phúc có một tay chân thân cận, một người có thể gọi là Lã Bất Vi của Phúc, đó là phó chủ nhiệm văn phòng quốc hội Thân Đức Nam, một đại gia, một tài phiệt lớn. Nam có quan hệ họ hàng đằng vợ với Phạm Ngọc Hùng, tức Hùng Tút , tổng cục trưởng tình báo quân đội , gọi tắt là tổng cục 2. Khỏi nói thì tổng cục 2 khuynh đảo được chính trường nội bộ cộng sản thế nào, bởi không ai lạ gì đến đại tướng Võ Nguyên Giáp cũng là nạn nhân của tổng cục này. Trần Đại Quang bất lợi hơn nhiều so với Đinh La Thăng, các đối thủ nhằm triêt Quang đều có những vị thế mạnh và nhiều mưu lược. Một kẻ dày dạn chính trường, đầy thủ đoạn như Trương Tấn Sang dẫn theo một đám đàn em toàn loại mưu sâu, kế hiểm như Nguyễn Xuân Phúc, Trương Hoà Bình, Trương Quang Nghĩa. Võ Trọng Việt và đám Hà Tĩnh ..cộng thêm sự e ngại tiếm ngôi của Nguyễn Phú Trọng. Thêm nữa đúng lúc quan trọng nhất thì Quang lâm bệnh về đường hô hấp. Thế và thời đều không chiều Trần Đại Quang, đến giờ Trần Đại Quang chưa gục ngã vì bệnh hay bị ép từ chức là một điều đáng kinh ngạc. Ngay đến bộ công an, bộ trưởng Tô Lâm vì muốn lại trừ ảnh hưởng của Quang tại bộ này, cũng câú kết với Trọng và Phúc để thanh trừng tay chân của Quang trong bộ công an. Nhưng Quang vẫn còn đó, ốm yếu và chịu đòn. Sở dĩ Quang còn vậy, bởi đòn quyết định kết liều số phận Quang không nằm trong tay đám Trương Tấn Sang, Nguyễn Xuân Phúc, Trương Hoà Bình. Đòn đó nằm trong tay tổng bí thư Nguyễn Phú Trọng. Đến lúc này Trọng lại đi nước cờ bất ngờ nhưng đầy mưu lược. Trọng chỉ để bọn Sang, Phúc đánh Quang đến độ ấy. Nếu Quang về hưu, đám sói khao khát quyền lực như Phúc, Trương Hoà Bình do Trương Tấn Sang chỉ đạo liệu có để cho Trọng yên. Toan tính của Trọng không nhầm, đã đôi lần Nguyễn Xuân Phúc khơi lại chuyện thất thoát 4500 tỷ ở thành phố Hà Nội thời Trọng làm tổng bí thư. Mới gần đây các bài viết về thất thoát ấy lại được dẫn lại trên các trang mạng. Quan hệ của Trọng với đám Phúc không còn sự tin tưởng như xưa, nhưng những con sói khát quyền lực như Phúc, Bình Trương đã lớn mạnh và chúng không còn e ngại tổng bí thư nữa. Các đối thủ có thể làm chúng e ngại như Đinh La Thăng, Trần Đại Quang đã bị dẹp bỏ. Những đàn em của Trọng như Trần Quốc Vượng, Vương Đình Huệ, Tòng Thị Phóng lại quá đỗi hiền lành. Đám còn lại thì ngóng chờ cơ hội, bên nào mạnh thì theo, duy chỉ có Nguyễn Thiện Nhân là đáng ngại bởi không mất lòng ai, nhưng trước sau Nguyễn Thiện Nhân cũng bị đám này sờ đến. Cuộc chiến tranh đoạt quyền lực giữa Trọng và đám sói do Trương Tấn Sang bắt đầu, thật ngoạn mục và kỳ thú, nó không giống như cuộc tấn công vào Đinh La Thăng hay Trần Đại Quang về pháp lý, mà nó diễn ra bằng tư tưởng và đường lối. Cuộc chiến như vậy rất cần đến những tay bút tầm cỡ định hướng dư luận. Bây giờ người ta mới hiểu rằng, những cây bút tung hô Nguyễn Phú Trọng lên mây xanh chống tham nhũng, không phải chúng tử tế gì, chúng được chỉ đạo dùng kế mượn dao giết người, chúng cũng không phải là người theo phe Nguyễn Phú Trọng. Chúng là những kẻ được Trương Tấn Sang nuôi dưỡng bấy lâu, chúng là những nhân sĩ , trí thức mà người ta trước kia lầm tưởng chúng là những người cấp tiến. Ngày nào đó , sớm thôi, chúng sẽ trở mặt với Nguyễn Phú Trọng. Điển hình như Osin Huy Đức từng ca ngợi Nông Đức Mạnh bằng bài báo Từ Người Gánh Củi Trở Thành Tổng Bí Thư, rồi đến khi thấy cần lôi Mạnh vào cuộc chiến, chính Huy Đức lại vạch tội Mạnh đã từng bao che cho vợ bé thoát nợ và trúng thầu BOT để có tiền trả nợ. Chắc khi cuộc chiến đến hồi gay cấn, những bồi bút mà Sang nuôi sẽ hạ bệ Cậu Học Trò Nghèo Thành Tổng Bí Thư biến sang một tên tham nhũng hàng ngàn tỷ ở Hà Nội. Cuộc chiến quyền lực giữa đám đầu đảng đã dân đến một nguy hiểm lớn cho nhân dân và đất nước, đó là Trung Cộng tranh thủ nội bộ Việt Nam đấu đá để gia tăng hoạt động củng cố chiếm lĩnh biển đảo của Việt Nam, gia tăng áp lực để giành những vị trí đắc địa trong nội địa Việt Nam dưới chiêu bài đặc khu kinh tế. Chúng kiểm soát nội lực của đất nước này một cách dễ dàng. Nhưng cuộc chiến nội bộ tranh đoạt quyền lực này nếu thua là thân bại, danh liệt , tù tội. Trong khi căng thẳng đấu mưu với các đồng chí của mình, nếu không được lòng Trung Cộng thì mất đi lợi thế lớn, việc thua cuộc là điều trông thấy. Bởi thế chúng đều im lặng, lảng tránh những mưu đồ thôn tính đất nước ta. Một số trong đám chúng còn nghĩ cách lấy lòng Trung Cộng để được sự ủng hộ cho chiếc ghế của mình. Chẳng hạn ví dụ như Nguyễn Phú Trọng nói với quan chức. - Nếu Trung Quốc đánh ta, liệu ta có ngồi đây họp được không.? Một câu đầy thông điệp, nó cho thấy vì sao Trọng xiết chặt quan hệ với Trung Cộng, bất chấp ngoài biển khơi ngư dân bị bắn chế hàng ngày. Chúng ta có thể hiểu thêm nghĩa câu ấy rằng. - Nếu chống Trung Quốc, liệu Trọng có ngồi được chức Tổng bí thư không.? Nếu bạn là người miền Bắc, bạn uống trà Việt Nam quanh năm, bạn không thể nào biết được trà Trung Quốc ngon hơn trà Việt Nam. Bạn hãy mang trà Trung Quốc như Ô Long, Long Tỉnh bỏ vào túi nylon mang đến cho những người nghiện trà miền Bắc, tôi bảo đảm tất cả trong số họ đều bảo không ngon hơn trà Việt Nam. Khẩu vị quen thuộc của họ chỉ giúp họ phân biệt trà Thái Nguyên hay trà Tuyên Quang, Hà Giang thứ nào ngon hơn. Hương vị trà Trung Quốc hoàn toàn khác biệt với trà Việt Nam , nên không thể so sánh được. Cũng như bạn quen ăn phở bạn có thể bình luận phở Lý Quốc Sư, phở Hàng Đồng, phở Lê Đại Hành...chỗ nào ngon hơn, bạn không thể ăn một món Nude, Spageti hay Súp Gu Lắc và khen ngon hơn phở Việt Nam được. Có vô vàn kẻ vừa hút thuốc lào, vừa hút thuốc lá, những chẳng ai trong số đó nói rằng thuốc lá ngon hơn thuốc lào hoặc ngược lại. Ông Trọng có thể so sánh Long Tỉnh ngon hơn Ô Long. Nhưng nếu ông so sánh trà Trung Quốc ngon hơn trà Việt Nam thì một ông không phải là kẻ sành trà Việt Nam, vì nếu sành đã không so sánh như vậy. Trà Trung Quốc, trà Châu Âu, trà Việt Nam đều có hương vị khác biệt nhau hoàn toàn, không thể nào so sánh được như ông Trọng nói. Câu khen trà của ông với Tập Cận Bình, chỉ để biểu lộ sự sùng kính của ông với Trung Cộng mà thôi. Dù không ưa gì đám Nguyễn Xuân Phúc , Trương Hoà Bình, đám sói đang điên cuồng thèm muốn quyền lực và thống trị đất nước, để những tay chân của chúng như vòi bạch tuộc thâu tóm nền kính tế Việt Nam, hút máu, hút mủ người dân. Nhưng vẫn phải nhìn nhận chúng ít ra còn đỡ bày tỏ sự nịnh bợ Trung Cộng như đám sĩ phu Bắc Hà Nguyễn Phú Trọng. |
Tranh chấp ngôi vị ở đại hội 13 - phần 1 Posted: 16 Aug 2018 08:27 AM PDT Cuộc chiến tranh giành những chiếc ghế quyền lực trong bộ chính trị đảng cộng sản Việt Nam khoá 13 diễn ra rất sớm, có thể nói là sớm nhất trong mọi nhiệm kỳ của đảng cộng sản trong vòng 70 năm qua. Ngay khi kết thúc đại hội 12 và vài tháng sau khi quốc hội Việt Nam thông qua các chức vụ trong bộ máy chính phủ, cuộc chiến đã được bắt đầu. Các uỷ viên Bộ Chính Trị như Đinh La Thăng, Trần Đại Quang là hai đối tượng được đưa vào tầm tiêu diệt đầu tiên. Vì sao lại là hai người này, quan sát thực sự thì đây là 2 nhân vật khá nổi bật trong hàng ngũ các uỷ viên BCT khoá 12, khác với số còn lại mờ nhạt về phong thái cũng như phong cách, uỷ viên Bộ Chính Trị Đinh La Thăng nổi lên như một hiện tượng đầy hưng phấn cho dư luận, bằng những phát ngôn và những hành động quyết liệt như tuyên bố doạ đuổi nhà thầu Trung Quốc, tuyên bố đầy tính thân thiện với Hoa Kỳ...Các lực lượng của phe bảo thủ nhét vào đầu dư luận rằng đó là những trò mị dân hay chiêu trò chính trị của Đinh La Thăng, tuy nhiên không vì thế mà dư luận ủng hộ Đinh La Thăng giảm đi. Khi Đinh La Thăng đang gây hưng phấn dư luận, bất ngờ vào dịp lễ cách mạng tháng 8, năm 2016. Cựu chủ tịch nước Trương Tấn Sang có bài viết cần phải uốn nắn và chấn chỉnh những kẻ đi lạc hướng. Kẻ lạc hướng ở đây không ai khác, chính là uỷ viên BCT Đinh La Thăng, kẻ mà có những phát ngôn cho thấy khó lòng kiểm soát tư tưởng con người này. Tiếp đến những bài viết trên Facebook của nhà báo Trương Huy San, tức Osin liên tục chĩa mũi dùi vào Đinh La Thăng. Bên trong các cuộc họp bộ chính trị, phó thủ tướng Trương Hoà Bình cũng liên tục yêu cầu đưa những sai phạm của Đinh La Thăng ra bàn thảo. Cả Trương Huy San lẫn Trương Hoà Bình đều là đệ tử của Trương Tấn Sang, điều này tất cả những người thạo chính trị Việt Nam đều hiểu rõ. Tổng bí thư Nguyễn Phú Trọng là một người háo danh, ông ta bằng nhiều thủ đoạn phối hơp đã ngồi lại chiếc ghế tổng bí thư. Trước đó ông đưa ra nghị quyết 244 quy định rất oái ăm là chỉ có ứng cử viên do bộ chính trị đưa ra mới được ứng cử khoá 12, những người do đại hội đưa ra phải làm đơn xin rút, nếu đại hội bỏ phiếu không cho đồng ý rút thì mới được phép ứng cử. Nhưng trước hết các ứng cử viên phải làm đơn xin rút khi đại hội chưa bắt đầu. Theo lệ thì những ứng cử viên đến tuổi về hưu phải làm đơn xin rút, các lá đơn đều đưa đến tay tổng bí thư là người quản lý bộ chính trị. Đến lúc này thì bất ngờ Nguyễn Phú Trọng ý kiến rằng, nếu tất cả đều về như thế này, ảnh hưởng đến sự kế thừa, ổn định của đảng. Cần phải có người ở lại để duy trì, tôi không thể yên tâm về khi mà các đồng chí mới ở bộ chính trị còn thiếu kinh nghiệm. Ông Trọng đặt ra '' một trường hợp đặc biệt ở lại Bộ Chính Trị '' và cho những đệ tử của mình tung hô ông vào chức vụ đó, ông đặc biệt ở chỗ ông là người duy nhất trong đám uỷ viên bộ chính trị về hưu không làm đơn xin nghỉ !!! Trọng nắm ghế tổng bí thư, khao khát của ông ta là thể hiện mình là một bậc minh quân, mà muốn làm minh quân phải có những hành động lớn như xử tội đại thần. Đinh La Thăng ngẫu nhiên hội đủ yếu tố làm vật tế thần cho Trọng. Những phát ngôn đầy kích động tinh thần dân tộc bài Trung của Thăng bây giờ lại là những lý do lớn mà Nguyễn Phú Trọng muốn loại bỏ Thăng. Trọng là người điên cuồng với CNXH và sự sùng bái Trung Quốc, một nhà nước cộng sản lớn sẵn sàng giúp đỡ cho chế độ CSVN tồn tại ở Việt Nam. Diệt Thăng tức Trọng được lòng Trung Cộng, được lòng cả đám Trương Tấn Sang, Trương Hoà Bình. Trong các đời nguyên thủ về hưu, sau Đỗ Mười, Lê Đức Anh thì Trương Tấn Sang là kẻ hoạt động gây ảnh hưởng đến nội bộ cộng sản Việt Nam nhiều nhất, giấc mơ làm một thái thượng hoàng đầy quyền lực như Lê Đức Anh cháy bỏng trong con mắt lươn tí hí của Trương Tấn Sang. Sang liên tục gửi đơn thư, kiến nghị bay ra Hà Nội, đi khắp nơi để vận động tiêu diệt Đinh La Thăng. Thăng nắm TP Hồ Chí Minh, nơi có tổng thu nhập nhiều nhất đất nước, một mình thành phố này nộp ngân sách cho nhà nước bằng 45 tỉnh thành khác, mỗi ngày thu ngân sách trung bình 1,5 nghìn tỉ đồng, chiếm 1/3 ngân sách cả nước. Một kẻ đang được lòng dân bằng những phát ngôn mạnh bạo, phản đối Trung Công, mong muốn thân Mỹ như Đinh La Thăng sẽ đe doạ quyền lực của giới bảo thủ trong đảng CSVN thế nào. Xa hơn nữa, nếu khi Trọng về hưu thì Thăng tất sẽ làm một thế lực lớn gây cản trở cho các đệ tử của Trương Tấn Sang , như thế giấc mơ làm thái thượng hoàng của Trương Tấn Sang khó thành. Điều bất lợi ập đến với Thăng, đệ tử của Đinh La Thăng là Trịnh Xuân Thanh bất ngờ bỏ trốn sang Đức khi bị thanh tra vụ thất thoát 3200 tỷ ở tổng công ty PVC. Khi Thanh bỏ trốn sang Đức, đã đưa lá đơn tự ra khỏi đảng vì lý do không tin vào sự công tâm của Nguyễn Phú Trọng. Câu hỏi đặt ra rằng, nếu như Trịnh Xuân Thanh không bỏ trốn, liệu bị bắt thì vụ án Trịnh Xuân Thanh gây thất thoát 3200 tỷ ở PVC có liên luỵ đến Đinh La Thăng hay không.? Không, chắc chắn là không. Vụ thất thoát 3200 tỷ ở PVC chỉ là những điều hoang tưởng, không có thất thoát nào như vậy cả. Bằng chứng là khi bộ trưởng Tô Lâm đích thân chỉ huy chiến dịch bắt cóc Trịnh Xuân Thanh về đưa ra toà xử tội, không có phiên toà hay báo chí, hay ai đó nhắc đến thất thoát 3200 tỷ này cả. Những thiệt hại 3200 tỷ đấy được tính theo giá chứng khoán và giá đất đai ví dụ như giá chứng khoán khi trước là 10 đồng, giờ còn 5 đồng. Những đất đai mà PVC mua trước 10 đồng giờ còn 5 đồng ( tính theo giá tính của thanh tra tất khác xa giá trị thực ). Cách tính như vậy không thể nào đưa nổi một người quản lý ra toà vì những biến động do thị trường tác động. Ngay cả thượng tướng Lê Quý Vương, người giao phụ trách vụ thất thoát 3200 tỷ cũng chần chừ không tìm thấy yếu tố để kết tội bắt giam Trịnh Xuân Thanh lúc ấy. Ông Vương trả lời báo chí rằng vụ việc này cần nhiều thời gian, phải đến hàng năm vì hồ sơ nhiêu, không thể tuỳ tiện khởi tố hay bắt giam, 9 đoàn thanh tra các cấp đều không đưa được tội Trịnh Xuân Thanh ra toà trong vụ thất thoát 3200 tỷ. Như tất cả đều thấy, cuối cùng phiên toà để kết tội Đinh La Thăng dính đến Trịnh Xuân Thanh là việc tạm ứng tiền thi công sớm khi chưa ký hợp đồng, người ta tính rằng nếu số tiền này mang đi gửi lãi ngân hàng theo lãi suất kinh doanh thì sẽ được hưởng 110 tỷ đồng. Từ cơ sở này toà án tuyên bố Thanh và Thăng làm thiệt hại đất nước 110 tỷ. Điều đáng nói là vụ án này hồ sơ được hoàn tất một cách nhanh chóng khủng khiếp, chỉ vỏn vẹn hơn một tháng. Không có thất thoát 3,2 nghìn tỷ nào ở PVC, đó là những con số lừa đảo dư luận. Con số thất thoát thực liên quan đến Đinh La Thăng gấp 40 lần số đó, đó là 5 tỷ usd mà Đin La Thăng cầm sang Venuezeula đầu tư mất trắng. Đấy là con số tính ra tiền Việt bây giờ theo tỷ giá sẽ là gần 120 nghìn tỷ. Đinh La Thăng ra toà vì sai phạm tạm ứng thi công điện Thái Bình gây mất 110 tỷ kiểu tính lãi vịt trời. Lý giải việc này Thăng nói vì muốn doanh nghiêp trong nước có việc làm, PVC không đủ lực thì Thăng cáng tiền cho làm, Thăng không muốn để nhà thầu Trung Quốc thi công. Một phiên toà nữa Thăng bị kết tội làm mất 800 tỷ ở Ocebank. Vụ án liên quan đến Hà Văn Thắm, đến giờ Thắm vẫn kêu oan, bởi bỗng nhiên một ngày nào đó thủ tướng chính phủ tịch thu ngân hàng của Thắm với giá 0 đồng, rồi kết luận 800 tỷ mà Thăng đại diện cho PVC góp vốn vào đó mất theo. Lạ nhất ngay sau đó chính phủ bãi bỏ kiểu thu mua ngân hàng 0 đồng !!! Chính phủ là ai, là Nguyễn Xuân Phúc, Trương Hoà Bình. Cả hai vụ án xử Thăng nói đúng ra là oan cho Thăng, xử ép vô luật. Những tội của Thăng phải xử là làm mất 5 tỷ usd ở Venezuela lại không xử, vì liên quan đến các uỷ viên bộ chính trị khoá 10,11 là người ra lệnh. Những tội mà Thăng đáng xử là chi tiền hào phóng qua cái gọi là tài trợ, hợp đồng truyền thông cho báo chí. Riêng nữ nhà báo đình đám Lê Bình đã được Thăng cấp cho cả trăm tỷ, còn hàng trăm phóng viên, nhà báo, tổng biên tập khác cũng cầm hàng chục tỷ tiền mà Thăng rút từ Dầu Khí ra cấp để ca ngợi Thăng. Câu chuyện của Thăng đã rồi , nếu không phải những tội oan uổng kia, thì Đinh La Thăng cũng vướng vào những tội khác. Có điều là phiên xử Đinh La Thăng cũng giống như phiên xử những người bất đồng chính kiến, chả có toà án, pháp luật nào giá trị ở đó cả, chỉ là những lệnh từ những kẻ '' thắng cuộc ''. Tổng bí thư Nguyễn Phú Trọng được nhận tiếng minh quân với dân chúng và được sự nhìn nhận trung thành của Trung Nam Hải, còn đám đệ tử của Trương Tấn Sang loại trừ được đối thủ nguy hiểm trước nhiệm kỳ 13, chúng bắt đầu tính tiếp đến đối thủ thứ hai là Trần Đại Quang. |
You are subscribed to email updates from Yêu quê hương Việt Nam, thích uống trà mạn. To stop receiving these emails, you may unsubscribe now. | Email delivery powered by Google |
Google, 1600 Amphitheatre Parkway, Mountain View, CA 94043, United States |
0 nhận xét:
Đăng nhận xét